Apokalipsa/Objawienie Jana

Cytat: acentaur Maj 22, 2012, 20:01:58

Witam,
Apokalipsa - objawienie św. Jana, zarys i próba wyjaśnienia cz.9

Krzyz czyli 4 przechodzi w 7 a z tego w 12. Cztery punkty kardynalne Orzel, Byk, Lew, Czlowiek to stale pozycje. Ale mozna je dalej rozwinac i dopisac faze wzrostu i faze oslabienia, spadku. Dla Byka bedzie to Koziorozec i Panna odpowiednio. Tabele juz tu prezentowano.
Tak wiec mamy 4 pukty stale i 8 zmiennych, razem 12. Oba cykle to 24. Punkty te mozna roznie interpretowac. Z pozycji Ducha beda to
jego fazy rozwojowe, czy fazy przemiany Ega czy inne procesy dotyczace czlowieka. Ale istnieja i inne punkty widzenia.
pozdrawiam

no to jak nic przypomina swastykę-

Swastyka - Tworząca Wola

W dzisiejszych czasach Swastyka przeciętnym ludziom jednoznacznie kojarzy się z nazizmem. Należy z tym walczyć, ponieważ jest to święty symbol Europejczyków, o historii sięgającej korzeniami do początków naszej kultury. Nie pozwólmy by kilka lat wojny zatarło kilkadziesiąt, a może kilkaset tysięcy lat, gdy Swastyka była dla naszych przodków najświętszym i najczystszym z symbolów. Piszę to w poczuciu słuszności tego co robię, bo wiem, że odpowiednie osoby spośród czytelników zrozumieją śmieszność twierdzenia, tak bliskiego naszym mediom, że Swastykę "wymyślił Adolf Hitler", a być może pojmą nawet więcej.

Swastyka to nazwa wywodząca się z sanskrytu (język praindoeuropejski), gdzie oznacza "przynoszący szczęście", lub według skrupulatniejszego tłumaczenia, jako złożenie słów "su" - bóg, "asti" - plus przyrostek "ka" - istota dobra. Nasza rodzima słowiańska nazwa tego świętego znaku to Świaszczyca / Swarzyca / Świąszczyca. Nazwy germańskie - Hakenkreuz - hakowaty krzyż, lub Sonnenrad; nazwa grecka - gammadion - złożenie czterech liter gamma, nazwa celtycka - fylfot. Bywa również nazywana Krzyżem Ognia, Krzyżem Thora, czy Dyskiem / Kołem / Wirem Słońca.

Swarzyca może być prawo lub lewoskrętna. Ta pierwsza postać symbolizuje ruch Słońca po nieboskłonie, używana w kultach solarnych jako znak Słońca i Ognia, a także życiowej energii. Wierzono, że przynosi pomyślność, więc umiejscawiano ją praktycznie na wszystkich przedmiotach powszechnego użytku, ubraniach, naczyniach, drzwiach domostw, naszyjnikach, talizmanach, broniach, zbrojach itd., na głazach, posągach i obiektach kultowych. Zapewniała szczęście i powodzenie we wszystkich dziedzinach życia ludzkiego - wojnie, płodności, roli, rzemiośle itd. ozdoba ze słowiańskim krzyżem ogniaSłowianie różne jej formy nanosili na stanice (barwne bitewne sztandary, niesione przed wojskiem do boju i wynoszone przed świątynię w czasie świąt), a także, jak wszyscy europejscy pogańscy wojowie, na swe tarcze. Swarzyca ma w sobie zaklętą Moc Bogów, siłę Ognia i Pioruna.

Jest także symbolem młota gromowładcy - u Germanów Thora, który w czasie burzy miota swym Mjollnirem; u nas ten Bóg zwie się Perun, u Greków to Zeus - w każdym zakątku Europy ma swoje imię i był czczony jako jeden z najwyższych. Młot Thora symbolizuje elektryczność, a także magnetyzm. Słońce - u Słowian utożsamiane z Bogiem Swarogiem - jest twórcą życia na Ziemi - bez niego nie mogłoby ono tu zaistnieć. Ogień istnieje poprzez zniszczenie, a niszcząc stare tworzy miejsce dla nowego. A więc poprzez znak Świaszczycy czcząc Słońce czcimy kreatywny pierwiastek kosmosu. Tak jak Swastyka prawoskrętna poprzez Słońce związana jest z Dniem, postać lewoskrętna (nazywana sauvastika) wiąże się z Nocą i Księżycem, jest symbolem magii. Swastyka bywa nazuwana Złotym Słońcem (moc życia i tworzenia), a Sauvastika - Czarnym (moc śmierci i zniszczenia).

Swarzyca ma także głębsze duchowe znaczenie, symbolizuje podstawową, jedynie słuszną i piękną zasadę wszelkiego życia, a więc i wszechświata - że moc góruje nad słabością, że z mocy bierze się rozwój który przekuwa ją w potężniejszą... Dopóki mamy białą skórę, żadne prawne zakazy nie odbiorą nam Swastyki, ponieważ ona jest w naszej krwi i genach, jako potomków Ariów, którzy rozpowszechnili ten symbol wszędzie gdzie zawitali, podbijając i przekształcając niższe kultury. Swastyka ma w sobie hipnotyzującą magię, bo jak żaden inny symbol nie oddaje źródła życia, ruchu, cyklu narodzin i śmierci zachodzącego wszędzie gdzie istnieje życie - na Ziemi wspólnym dla każdego istnienia z osobna jak i całej przyrody razem, odradzającej się na wiosnę i zamierającej w zimie.

Ponadto, Swastyka oglądana we właściwy sposób okazuje się złożeniem dwóch części będących swoim przeciwieństwem. Jest znakiem Mocy, przekazuje więc prawdę, że moc bierze się z przeciwieństw, przyciąganych magnetycznie (np. przyciąganie się płci męskiej i żeńskiej owocuje stworzeniem nowego życia), i że wszystko we wszechświecie ma swoje przeciwieństwo. W neopogańskiej okultystycznej tradycji Świaszczyca nawiązuje do kreacji wszechświata, jest afirmacją życia. Poczwórność Swastyki znajduje swoje odzwierciedlenie w 4 żywiołach przyrody - ogniu, wodzie, ziemi i powietrzu; w czterech stanach skupienia - stałym, płynnym, gazowym i promiennym; 4 stadiach egzystencji - reinkarnacji, narodzinach, życiu i śmierci.

Konstelacja Wielkiej Niedźwiedzicy układa się w jedno ramię Swastyki. Obserwowana z Ziemi co 6 godzin, gdyby połączyć jej położenia o każdej porze, w ciągu doby da nam pełną Swastykę. Zarówno coś tak wielkiego jak galaktyki i układy słoneczne, jak i coś tak mikroskopijnego jak atomy, w swym wirowaniu tworzy kształt Swastyki. Jako jądro życia łączy ona makrokosmos z mikrokosmosem.

Równoramienna postać Swastyki jest zbudowana z 17 kwadratów. Poniżej ilustracja obrazująca ich związek z żywiołami i przypisanymi do nich znakami zodiaku.

Czy pojmujesz teraz nieskończoną mądrość i boskość zaklętą w prostym symbolu Swastyki?

Obecność Swarzycy w naszej kulturze była zbyt silna być dać się doszczętnie usunąć przez chrześcijaństwo - archeologowie znajdują różne jej formy wykorzystane w zdobieniach starodawnych kościołów i budowlach gotyckich na terenie całej Europy.

Przed wojną Swastyka była używana dosyć powszechnie w całej Europie w wojskowości. W Polsce - bardzo popularna w folklorze góralskim, co się przełożyło na wykorzystanie jej na odznakach strzelców podhalańskich, ale nie zabrakło jej także na odznakach harcerskich, legionowych, pułkowych, polskich sił zbrojnych na zachodzie czy organizacji obrońców ojczyzny.

Zaś co do Adolfa Hitlera, wybrał on Swastykę na symbol NSDAP nawet niezupełnie ze swojej własnej inicjatywy, ponieważ partia, która pod jego wpływem przekształciła się w NSDAP, czyli DAP, jeszcze zanim do niej przystąpił, była ochraniana i finansowana przez stowarzyszenie Thule Gemeinschaft, od wielu lat łączące nacjonalizm z ideami neopogańskimi, a za swój symbol mające właśnie Swastykę... Oczywiście chrześcijańscy kapłani starali się nadać Swastyce semickie znaczenie (podobnie jak wielu pogańskim tradycjom, których nie udało się ławo wykorzenić), ale z poczucia dobrego smaku nie będę go nawet przywoływał.

Dla uniknięcia niejasności zaznaczę, że Swastyka była obecna w kulturze ludów na powierzchni całej Ziemi z wyjątkiem Australii, południowej Afryki i południowej części Ameryki Południowej. W żadnej kulturze nie odgrywała jednak tak istotnego, pierwszorzędnego znaczenia jak w kulturze Ariów - Ornament swastyczny w greckiej sztuce naszych indoeuropejskich praprzodków, z których wyodrębniły się europejskie narody. Co do obecności Swastyki w buddyzmie i hinduizmie, zyskała ona tam na znaczeniu wraz z podbiciem tych kultur przez Ariów i zaprowadzeniem tam kastowego podziału społeczeństwa. Później, gdy Ariowie udali się na zachód, pozostawione same sobie te kultury zdegenerowały, popadając w mity mniej wartościowe analogicznie do podłoża biologicznego, Swastyka jednak tam przetrwała i jest używana po dziś dzień. Podobnież nasz święty znak zawędrował do Chin i Japonii wraz z wpływami Aryjczyków. Jedna z hipotez mówi, iż znak ten został rozpowszechniony po upadku Eonu Hyperborealnego na Atlantydzie, lub Thule, gdzie funkcjonawał od zamierzchłych czasów. Rozbitkowie, którzy przetrwali kataklizm, prawdopodobnie praprzodkowie Aryjczyków, dotarli do różnych rejonów świata, niosąc ze sobą swą wiarę i kulturę. Stąd spekulacje, że praaryjscy kapłani posługiwali się mądrością pochodzącą jeszcze z czasów Hyperborei.

Jeszcze co do wiekowości Swastyki - najstarsze jej ślady odkryte przez naukowców pochodzą sprzed 12 000 lat, lecz jestem pewien, że była ona używana od znacznie dalszych pradziejów, po prostu starsze jej pozostałości nie przetrwały w żadnej formie do czasów obecnych. Konkludując, Swastyka związana jest niepodzielnie z naszą europejską tożsamością, i wyrzekając się jej pod dyktat mającej na jej punkcie obsesję rządowej cenzury, wypieramy się też swego dziedzictwa i tradycji starszej od wszystkiego, co się wysoko ceni w dzisiejszym popkulturowym świecie.

http://stanica-wlkp.blogspot.com/p/swastyka-tworzaca-wola.html

Kailash - Święta Góra Azji

Góra Kailash to szczyt w paśmie Gangdisę w Transhimalajach na Wyżynie Tybetańskiej, wierzchołek wznosi sie na wysokość 6638 m. n.p.m. Leży w Chinach, w Tybecie. W pobliżu położone są jeziora Manasarowar i Rakshastal.

U podnóża znajdują się źródła dłuższych rzek Azji: Indusu i jego dopływu Satledz oraz Brahmaputry. Jest to święte miejsce dla wyznawców czterech religii: hinduizmu, buddyzmu, dzinizmu i bon. Hinduisci wierzą, że jest to siedziba boga Siwy. Wedlug jednej z wersji znajduje się tutaj czakra absolutu – Sahasrara.

Od wieków wsród ludów Azji krążyła historia o świetej górze kosmicznej, łączacej ziemię z niebiosami i światem podziemnym, spod której wypływają na cztery strony świata cztery wielkie rzeki. Hinduisci opowiadali o górze Meru – Osi Świata i domu Siwy, buddyści o Kang Rinpoche – „Śnieżnej Górze - Drogocennym Nauczycielu” stanowiącej mandale tantrycznego bóstwa medytacyjnego Khorlo Demczoga. Równie ważna była dla azjatyckich szamanów, indyjskich dzinistów i wyznawców bonu - przedbuddyjskiej religii Tybetu. Dla reszty świata ta Świeta Góra znana jest jako Mt. Kailash. Na południowym zboczu góry widnieje powstałe naturalnie wyżłobienie, przypominające lewoskrętną swastykę. Znak ten tym bardziej uświęca górę, gdyż swastyka jest bardzo ważna we wszystkich czterech wymienionych religiach.

W poblizu Góry Kailash i tuż u stóp innej poteznej Świetej Góry Gurla Mandatha (7694 m), na wysokosci 4588 m lezy najświętsze jezioro Azji: Manasarowar "Zrodzone w umyśle Boga Bhahmy". Tybetańczycy zwą je Mapham Tso - "Jezioro Niezwyciężone". Zanurzenie się w jego krystalicznie czystej, lecz przerazliwie lodowatej wodzie zmywa - jak twierdza jogini - skalania karmiczne ze stu żywotów. Jezioro to także stanowi świetą mandalę, której czterech mistycznych bram strzegą cztery stare klasztory - podobnie jak cztery inne klasztory wokół góry Kailash.

Dla setek tysiecy pielgrzymów rytualne okrazenie najpierw jeziora Manasarowar, a potem góry Kailash to marzenie życia i wazna forma praktyki religijnej. To - poza Lhasa - najświętsze i najważniejsze miejsca pielgrzymkowe Tybetu. Dotarcie do nich zajmuje niektórym Tybetańczykom nawet wiele miesięcy trudnej wędrówki.

Nie odnotowano żadnej próby zdobycia góry Kailash. Alpiniści nie próbowali jej zdobyć przez szacunek dla wyznawców czczących ją religii. W 2001 władze chińskie udzieliły zezwolenia na wspinaczkę hiszpańskiemu alpiniście Jesue M. Novasowi, jednak po fali protestów środowisk wspinaczkowych i mediów, alpinista zrezygnował.
http://www.swastika.cba.pl/news/kailash.htm

	Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.	Maj 03, 2024, 11:50:36
		Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

	Autor	Wątek: Apokalipsa/Objawienie Jana (Przeczytany 144123 razy)
0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.