Drukuj stronę - "Przemiana pojedynczego czÂłowieka w obliczu przemian na Ziemi" -

Mysle ze nadszedl czas abysmy rozpoczeli rozmawiac na temat""Przemiana pojedynczego czÂłowieka w obliczu przemian na Ziemi" .

Zyjemy w bardzo szybkim tempie, technika rozwija sie nieustannie. W naszym codziennym zyciu nie ma zbyt duzo czasu dla siebie samego.
Czy zastanawiamy sie nad tymi zmianami, czy dostrzegamy je, czy bedziemy mieli wystarczajaco sily aby utrzymac to tepo?
Mysle ze kazdy z nas ma cos do opowiedzenia o swoich uczuciach, marzeniach ,planach na jutro.

Pozdrawiam Wszystkich serdecznie.Rafaela

Ja to myÂślĂŞ tak, Âże czÂłowiek jest najbardziej nieszczĂŞÂśliwÂą istotÂą na Ziemi. Wbrew temu, co go otacza, zbudowaÂł swĂłj wÂłasny, ale jakÂże sztuczny Âświat. Tak naprawdĂŞ potrzebne jest nam powietrze i ÂżywnoÂśĂŚ. Nic wiĂŞcej. Powietrze skutecznie sami psujemy, a ÂżywnoÂśĂŚ "zdobywamy" w marketach, zamiast wprost z natury. To juÂż dÂługo nie potrwa. Ziemia sama oczyÂści siĂŞ z tego badziewia. Po co jej plastikowe reklamĂłwki ;D

o przemianach pod koniec cyklu,-
http://www.youtube.com/watch?v=omV-3WgdP3U&feature=related

Cytat: krzysiek Sierpień 12, 2010, 22:50:32

Powietrze skutecznie sami psujemy, a ÂżywnoÂśĂŚ "zdobywamy" w marketach, zamiast wprost z natury.

Styl ÂŻycia. KaÂżdy nas Âżyje "gdzieÂś" i wiĂŞkszoÂśĂŚ ludzi nie jest NAUCZONO aby sama mogÂła przetrwaĂŚ bez zakupĂłw w marketach, fakt moÂżna samemu zdobywaĂŚ tÂą wiedzĂŞ ale spoÂłeczeĂąstwo w duÂżej mierze jest gÂłupie.

A wracajÂą do Twojej wypowiedzi Rafaela.
KaÂżdy powinien zadaĂŚ sobie pytanie.
DokÂąd zmierzam?
Czy robiĂŞ sÂłusznie ÂżyjÂąc tak jak ÂżyjĂŞ teraz?
Czy Âżyje Âświadomie?

Technika jest po to aby uÂłatwiĂŚ nam, ludziom Âżycie. Problem w tym iÂż Ci ludzie, ktĂłrzy wymyÂślili wiele rzeczy wykorzystujÂą to tylko po to aby zdobywaĂŚ pieniÂądze. Egoizm ludzki, CzÂłowiek zapomniaÂł kim jest drugi czÂłowiek. Dla niego to tylko ktoÂś kogo moÂżna okraÂśĂŚ.

Ja sam siĂŞ zmieniÂłem, fakt czasami popeÂłniam bÂłĂŞdy ale staram siĂŞ je poprawiĂŚ. CzÂłowiek z natury nie byÂł zÂły. CzÂłowiek zÂła uczy siĂŞ od drugiego czÂłowieka i ten kto tego nie widzi jest Âślepy.

27 lutego 2010
Carol Schaefer
Narodziny Rady BabĂŚ. Matka Ziemia

Fragmenty ksiÂąÂżki "Starszyzna kobiet radzi Âświatu": Grandmothers Counsel the World: Women Elders Offer Their Vision for Our Planet. PrzekÂład: Kasia Emilia Bogdan

Uwaga: KsiÂąÂżka ta jest w caÂłoÂści przeÂłoÂżona na polski i gotowa do wydania. Szukamy chĂŞtnego wydawcy, ktĂłry by jÂą sprawnie opublikowaÂł. - My, tzn. tÂłumaczka: Kasia Emilia Bogdan - i wydawca Taraki: Wojciech JĂłÂźwiak. WiĂŞcej przeczytaj o tym w ogÂłoszeniu »

Narodziny Rady BabĂŚ

NiezwykÂłe kobiety, tworzÂące RadĂŞ BabĂŚ, po raz pierwszy zgromadziÂła Amerykanka o imieniu Jeneane Prevatt (Jyoti). Studia doktoranckie zabraÂły jÂą do Instytutu Carla Gustava Junga w Zurychu. ZainteresowaÂła siĂŞ tam, jaki wkÂład mogÂą mieĂŚ rdzenne tradycje w "pomaganiu ludziom w odkryciu ich wewnĂŞtrznej mÂądroÂści i mocy". Obecnie Jyoti jest dyrektorkÂą Centrum ÂŚwiĂŞtych StudiĂłw, niedochodowej organizacji poÂświĂŞconej utrzymaniu rdzennych sposobĂłw Âżycia poprzez miĂŞdzykulturowÂą edukacjĂŞ, duchowÂą praktykĂŞ i wymianĂŞ. (Jyoti zaÂłoÂżyÂła takÂże Kayumari, duchowÂą wspĂłlnotĂŞ w gĂłrach Sierra Nevada w Kalifornii).

Zainspirowana rdzennÂą duchowoÂściÂą, Jyoti rozpoczĂŞÂła nieustannÂą modlitwĂŞ o sposĂłb "zachowania nauk pierwotnych ludĂłw i wcielenia ich w Âżycie". W odpowiedzi na modlitwĂŞ, doÂświadczyÂła serii wizji, ÂłÂącznie z tÂą, Âże zobaczyÂła krÂąg BabĂŚ, gromadzÂących siĂŞ z roÂżnych czĂŞÂści Âświata. Jyoti poczuÂła, Âże jest nawoÂływana, by daĂŚ tym kobietom gÂłos. IdÂąc za prowadzeniem z wizji, odnalazÂła adresy, ktĂłre wraz z innymi czÂłonkami wspĂłlnoty zebraÂła na przestrzeni lat, odwiedzajÂąc rdzenne ludy na caÂłym Âświecie i uczÂąc siĂŞ od nich. WysÂłaÂła zaproszenie do szesnastu kobiet na Âświecie. W liÂście opisaÂła swojÂą wizjĂŞ i poprosiÂła kobiety o ich obecnoÂśĂŚ w radzie. JeÂśli ktoÂś odmawiaÂł, odsyÂłaÂł Jyoti do kogoÂś innego.

Wszystkie Babcie, ktĂłre zaakceptowaÂły zaproszenie, nawet jeÂśli poczÂątkowo poczuÂły siĂŞ niegodne, gÂłĂŞboko w sercu wiedziaÂły, Âże majÂą uczestniczyĂŚ w radzie. WiedziaÂły, Âże Babcie ze ÂŚwiata Ducha, mÂądre istoty, o ktĂłrych ludzkoÂśĂŚ zapomniaÂła, woÂłaÂły je do dziaÂłania (bardziej szczegĂłÂłowy opis powstania Rady BabĂŚ znajduje siĂŞ w zaÂłÂączniku).

Jyoti nie miaÂła pojĂŞcia ile BabĂŚ powinno byĂŚ w radzie. DopĂłki Babcie nie zebraÂły siĂŞ po raz pierwszy, nikt nie wiedziaÂł ile ich powinno byĂŚ. Przepowiednia jest zwykle wyjawiana i potwierdzana na przestrzeni lat, w maÂłych czĂŞÂściach i poprzez wiele osĂłb, a z kaÂżdym objawieniem pogÂłĂŞbia siĂŞ jej znaczenie. Tak teÂż byÂło w przypadku BabĂŚ, a wizje i przepowiednie wciÂąÂż odkrywaÂły przeznaczonÂą im pracĂŞ.

Najpierw Babcie siĂŞ dowiedziaÂły, Âże trzynaÂście to wÂłaÂściwa liczba czÂłonkĂłw rady. NastÂąpiÂło to w momencie kiedy Babcia z plemienia JupikĂłw, Rita Pitka Blumenstein, przedstawiaÂła siĂŞ radzie pierwszego dnia, a w jej oczach pojawiÂły siĂŞ Âłzy. RozdaÂła wtedy babciom trzynaÂście kamieni i trzynaÂście orlich piĂłr, ktĂłre byÂły darem, na ktĂłrego przekazanie czekaÂła od dawna. TrzynaÂście kamieni i orlich piĂłr Rita dostaÂła kiedy miaÂła dziewiĂŞĂŚ lat od swojej prababci, ktĂłra poprosiÂła jÂą, by je rozdaĂŚ Radzie BabĂŚ, kiedy siĂŞ w koĂącu utworzy, radzie, ktĂłrej czĂŞÂściÂą miaÂła siĂŞ staĂŚ Rita.

Liczba trzynaÂście jest uwaÂżana za ÂświĂŞtÂą w tradycji kaÂżdej z BabĂŚ. W czasach staroÂżytnych, rok byÂł podzielony na trzynaÂście miesiĂŞcy, gdyÂż w ciÂągu roku byÂło trzynaÂście peÂłni, a cykl kobiety byÂł ÂściÂśle poÂłÂączony z cyklem ksiĂŞÂżyca. W tych czasach, kobiety darzono wielkim szacunkiem. Ich ciaÂła byÂły zsynchronizowane z niebiosami i zdolne do tworzenia Âżycia, tak jak Matka Ziemia.

PoÂłÂączona zbiorowa siÂła trzynastu BabĂŚ, wynikajÂąca ze wspĂłÂłczucia oraz oddania Âżyciu, naturze i inteligencji nieodÂłÂącznej Stworzeniu, staÂła siĂŞ jasna w momencie, gdy zaczĂŞÂły napÂływaĂŚ duÂże i maÂłe datki, jeszcze zanim byÂło wiadomo w jakim kierunku pĂłjdzie rada. Ludzie pracowali za darmo, aby doszÂło do spotkania BabĂŚ. W ciÂągu dwĂłch lat, od momentu, gdy Jyoti poÂświĂŞciÂła siĂŞ, aby zebraĂŚ radĂŞ do czasu, kiedy Babcie spotkaÂły siĂŞ po raz pierwszy w Nowym Jorku, uzbierano 250 tysiĂŞcy dolarĂłw (wÂłaÂśnie tyle potrzebowano, by zebraĂŚ Babcie i wybranÂą grupĂŞ kobiet zachodu z czterech kierunkĂłw Ziemi na tydzieĂą, zapewniĂŚ im dach nad gÂłowÂą i honorarium oraz przyjÂąĂŚ trzystu uczestnikĂłw konferencji). PieniÂądze pochodziÂły z dotacji, prywatnych datkĂłw i opÂłat od tych, ktĂłrzy przybyli na konferencjĂŞ. ZnalazÂły siĂŞ teÂż pieniÂądze na film dokumentalny o pracy rady. PomysÂł rady spotkaÂł siĂŞ z wielkÂą szczodroÂściÂą, miÂłoÂściÂą i wiarÂą.

Pradawna mÂądroÂśĂŚ, wizja przyszÂłoÂści

WcielajÂąc pradawne, rdzenne sposoby postrzegania Âświata i istnienia w gÂłĂłwne zagadnienia dnia dzielniejszego, Babcie majÂą nadziejĂŞ zmieniĂŚ kierunek, w jakim zmierza Âświat oraz zapewniĂŚ pokĂłj i dobrobyt dla wszystkich przyszÂłych pokoleĂą. Te duchowe przywĂłdczynie - szamanki, uzdrowicielki i przekazicielki duchowej energii - zajmujÂą siĂŞ gÂłĂłwnymi kwestiami dla stworzenia zdrowej przyszÂłoÂści. MĂłwiÂą jak uzdrowiĂŚ rodziny, zakoĂączyĂŚ wojny, stworzyĂŚ wÂłaÂściwe zwiÂązki miĂŞdzy kobietami a mĂŞÂżczyznami, zintegrowaĂŚ medycynĂŞ naturalnÂą z medycynÂą wspĂłÂłczesnÂą, zachowaĂŚ rĂłwnowagĂŞ Ziemi i wydobyĂŚ zbiorowÂą moc mÂądrych kobiet przez pogÂłĂŞbianie zwiÂązku z kobiecoÂściÂą.

DzielÂąc siĂŞ wizjami, przepowiedniami i pradawnymi sposobami uzdrawiania, Babcie majÂą nadziejĂŞ zainspirowaĂŚ ludzi do bardziej Âświadomego uczestnictwa w rozwoju Stworzenia. Jako opiekunki tradycji plemiennych, wszystkie te kobiety sÂą potĂŞÂżne; sÂą niezÂłomne w najlepszym znaczeniu tego sÂłowa. Ich gÂłĂŞboka wiedza i szacunek sprawiajÂą, Âże sÂą poetkami Âżycia i wspaniaÂłymi gawĂŞdziarkami. DziĂŞki samemu siedzeniu wÂśrĂłd nich w ciszy, otrzymuje siĂŞ wiele. Ich mity i opowieÂści, ich sposĂłb wyjaÂśniania archetypĂłw, otwiera liczne okna do serca i psychiki.

Jedna ze staroÂżytnych przepowiedni Hopi, ktĂłrÂą dzieli wiele innych plemion, dotyczy powstania Âświata. StwĂłrca stworzyÂł cztery rasy i kaÂżdej z nich daÂł zadanie, ktĂłre razem miaÂły stworzyĂŚ Âświat, gdzie Âżycie jest ÂświĂŞtym krĂŞgiem. Rdzenni ludzie Ameryk, rasa czerwona, dostali pod opiekĂŞ ZiemiĂŞ, nauki dotyczÂące roÂślin, poÂżywienia i ziĂłÂł. ÂŻĂłÂłta rasa niosÂła wiedzĂŞ o powietrzu, duchowym rozwoju poprzez wiedzĂŞ o niebie, wiatrach i oddechu. Czarna rasa dostaÂła wiedzĂŞ o wodzie, Âżywiole, ktĂłry ma ÂłatwoÂśĂŚ przystosowywania, a jednoczeÂśnie jest najpotĂŞÂżniejszy, wiedzĂŞ o gÂłĂŞbi ludzkich emocji. Biali ludzie dostali wiedzĂŞ ognia, ktĂłry tworzy, konsumuje i trwa w ruchu.

Oddech, krew i koÂści - na najbardziej podstawowym poziomie nie rĂłÂżnimy siĂŞ od siebie. Babcie przypominajÂą, Âże wszyscy spotykamy siĂŞ w tym samym miejscu. WedÂług przepowiedni ludu Hopi dopĂłki wszystkie cztery rasy czÂłowieka nie zbiorÂą siĂŞ razem, na Ziemi nie bĂŞdzie prawdziwego pokoju. AÂż do dzisiaj, rasa czerwona, rdzenni ludzie, ze swojÂą mÂądroÂściÂą opartÂą na Ziemi, byli wykluczeni ze Âświatowego dialogu. Babcie pomogÂły speÂłniĂŚ przepowiedniĂŞ ludu Hopi, gdyÂż wszystkie cztery rasy z ich wyjÂątkowymi naukami spotkaÂły siĂŞ po raz pierwszy w historii, by znaleÂźĂŚ drogĂŞ do stworzenia lepszego Âświata. SpotkaÂły siĂŞ z kobietami zachodu, z rĂłÂżnych ÂścieÂżek Âżycia, w nadziei na ponowne poÂłÂączenie zasad, ktĂłre pozwalaÂły na rozkwit planety przez wiele tysiĂŞcy lat. Z rĂłÂżnych paĂąstw, ale z jednym sercem, przybyÂły na ziemiĂŞ IrokezĂłw, ziemiĂŞ czystych rzek i pradawnych gĂłr.

ÂŚwiĂŞty ogieĂą miaÂł pÂłonÂąĂŚ siedem dni. Kiedy Babcie podchodziÂły do ognia, skÂładajÂąc mu dary, niektĂłre modliÂły siĂŞ w ciszy, inne ÂśpiewaÂły, niektĂłre powoli chodziÂły wokĂłÂł krĂŞgu ognia, zatrzymujÂąc siĂŞ w czterech kierunkach. Gdy Agnes Baker Pilgrim, najstarsza czÂłonkini plemienia Indian Takelma, ÂżyjÂącego wzdÂłuÂż rzeki Rouge w poÂłudniowym Oregonie (a takÂże najstarsza Babcia Rady i zarazem jej rzeczniczka), okrÂąÂżaÂła ogieĂą, nagle zerwaÂł siĂŞ wiatr i zawirowaÂł wokĂłÂł BabĂŚ. Na okolicznych drzewach nie drgnÂąÂł ani jeden liÂśĂŚ .

- SÂą z nami Babcie z drugiej strony - powiedziaÂła Babcia Agnes, niezaskoczona, lecz z duÂżÂą dozÂą pokory. - DajÂą nam swoje bÂłogosÂławieĂąstwo.

Matka Ziemia

MaÂła niebieska planeta, tkwiÂąca na obrzeÂżach galaktyki Drogi Mlecznej, pomiĂŞdzy niezliczonÂą iloÂściÂą gwiazd, sÂłoĂąc innych planet i galaktyk, karmiÂła i chroniÂła ludzkoÂśĂŚ, zaspokajajÂąc jej wszystkie potrzeby, przez dziesiÂątki tysiĂŞcy, jeÂśli nie milionĂłw, lat. Woda jest Jej krwiÂą; las deszczowy, aptekÂą, Jej pÂłucami. Kamienie, ktĂłrych uÂżywamy w budownictwie to Jej koÂści. Mimo tego wiĂŞkszoÂści ludziom nawet nie przyjdzie do gÂłowy, Âżeby Jej podziĂŞkowaĂŚ, pobÂłogosÂławiĂŚ JÂą, a tym bardziej, Âżeby Jej odpÂłaciĂŚ.

Babcie mĂłwiÂą, Âże Matka Ziemia jest ÂświadomÂą, ÂżywÂą i czujÂącÂą istotÂą, wiecznie rozwijajÂącÂą siĂŞ w boskim porzÂądku kosmosu - boginiÂą sama w sobie. Babciom jest smutno, gdy myÂślÂą o tym, Âże ÂświĂŞte wody nie nadajÂą siĂŞ do picia z powodu zanieczyszczenia, o tym, Âże wkrĂłtce zniknie puszcza AmazoĂąska i o tym jak ogromna czĂŞÂśĂŚ "twarzy Matki" jest zabetonowana i jak duÂżo ma na sobie Âśmieci. Babcie odczuwajÂą cierpienie Ziemi, jak wÂłasny bĂłl.

W niecaÂłe sto lat, prowadzeni chĂŞciÂą gromadzenia bogactw, dĂłbr materialnych, i wygodÂą wyeksploatowaliÂśmy i wyczerpaliÂśmy wiele zasobĂłw naturalnych, zakÂłĂłcajÂąc delikatnÂą, naturalnÂą rĂłwnowagĂŞ planety. Brakuje nam szacunku dla wspĂłÂłzaleÂżnoÂści. StraciliÂśmy wszelkÂą pokorĂŞ wobec Stworzenia. Babcie mĂłwiÂą, Âże z powodu arogancji, chciwoÂści i nieczuÂłoÂści tak wielu dzieci Ziemi, przestaliÂśmy ÂżyĂŚ, a zaczĂŞliÂśmy trwaĂŚ. Brak umiaru i chorobliwy materializm doprowadziÂł nas na skraj samozagÂłady.

- SprzedaliÂśmy dobrobyt przyszÂłych pokoleĂą w zamian za natychmiastowy zysk - mĂłwi Babcia Agnes. - Z powodu duchowej Âślepoty, ludzie szukajÂą rezultatĂłw, a nie widzÂą Âżycia.

Nasza planeta choruje od niekoĂączÂącego siĂŞ pustoszenia sianego przez ludzi - zanieczyszczeĂą, wycinki lasĂłw, naduÂżywania mocy, zazdroÂści i nienawiÂści - mĂłwi Babcia Bernadette. - W miarĂŞ jak roÂśnie cierpienie Ziemi, coraz bardziej tracimy orientacjĂŞ i kierunek.

Okrutne wojny zmieniÂły ludzi, niszczÂąc to, co ludzkie i naznaczajÂąc traumÂą przyszÂłe pokolenia. Przemoc rodzi gÂłĂłd, ubĂłstwo i choroby. UÂśmierca teÂż ideaÂły i kultury. Dzieci sÂą osieracane, a rodziny rozdzielane na zawsze. Tak jak drzewo w Afryce reaguje na drzewo Âścinane w Amazonii, pojedyncza bomba spadajÂąca na Irak odbija siĂŞ echem na caÂłym Âświecie i wszechÂświecie, zmieniajÂąc nas wszystkich na zawsze, zmieniajÂąc ÂświadomoÂśĂŚ naszej planety. SieĂŚ destrukcji jest spleciona rĂłwnie zawile, co sieĂŚ Âżycia.

- ÂŻycie jest bardzo cenne. KaÂżde ÂźdÂźbÂło trawy jest naszym krewnym - przypomina nam Babcia Agnes. - KaÂżda istota jednonoÂżna - NarĂłd Drzew - potrzebuje naszego gÂłosu. KrĂłlestwo zwierzÂąt i istoty pÂływajÂące w wodach potrzebujÂą naszego gÂłosu. One wzywajÂą o pomoc.

Babcia Agnes wyjaÂśnia, Âże w jednym drzewie jest od czterech do piĂŞciu ekosystemĂłw. Jednak na autostradach na caÂłym Âświecie, potĂŞÂżne drzewa sÂą przykuwane do tirĂłw, staroÂżytne olbrzymy podÂąÂżajÂą w kierunku tartakĂłw. Wiele z nich wysyÂła siĂŞ do Japonii, gdzie sÂą przerabiane na opakowania na wieÂże, telewizory i sprzĂŞt elektroniczny dla spragnionych konsumentĂłw.

Babcie przypominajÂą, Âże wszyscy jesteÂśmy poÂłÂączeni ze wszystkim. To, co robimy Ziemi i Jej mieszkaĂącom, robimy teÂż sobie. Gdy nie porusza nas do gÂłĂŞbi bezsensowny, egoistyczny wyzysk piĂŞkna natury, tracimy czĂŞÂśĂŚ szlachetnoÂści naszej duszy.

OdzwierciedlajÂąc to, co siĂŞ dzieje w krĂłlestwie natury, przychodzÂące na ten Âświat dzieci juÂż w Âłonie muszÂą sobie radziĂŚ z toksynami organizmu matki, mĂłwi Babcia Flordemayo. Pierwsze mleko z piersi jest skaÂżone chemikaliami z ciaÂła matki, pochodzÂącymi z kremĂłw, szamponĂłw i kosmetykĂłw, ktĂłrych uÂżywa, nie wspominajÂąc o zanieczyszczeniach Âśrodowiska.

NajwiĂŞkszÂą tragediÂą jest to, Âże moÂżna byÂło uniknÂąĂŚ niszczycielskich rezultatĂłw pozbawionego szacunku zachowaĂą, ktĂłre bĂŞdÂą coraz bardziej widocznie. PrzyszÂłoÂśĂŚ, podobnie jak przeszÂłoÂśĂŚ, jest naszym zbiorowym wyborem.

Babcie wyjaÂśniajÂą, Âże od dÂłuÂższego czasu Ziemia nas ostrzega. Teraz jesteÂśmy zmuszeni, by Jej posÂłuchaĂŚ. Naturalne wydarzenia, ktĂłre sÂą coraz bardziej destrukcyjne - potĂŞÂżne huragany, niezliczona liczba tornad, straszne powodzie i druzgocÂące trzĂŞsienia ziemi - sÂą naturalnÂą odpowiedziÂą planety na koniecznoÂśĂŚ przywrĂłcenia delikatnej rĂłwnowagi niezbĂŞdnej do zadbania o caÂłe Âżycie. Przepowiednie mĂłwiÂą o oczyszczeniu Ziemi w tym czasie. Nim nie jest jeszcze za pĂłÂźno i nie wszystko jest stracone, ludzkoÂśĂŚ musi siĂŞ obudziĂŚ i dostrzec spustoszenie jakiego dokonaliÂśmy na tak wielkich przestrzeniach naszej planety.

WedÂług BabĂŚ, StaroÂżytni powiedzieli ludzkoÂści, Âże do naszych zadaĂą naleÂży opieka nad zwierzĂŞtami i caÂłym naturalnym krĂłlestwem. W pochodzÂących z tradycji BabĂŚ mitach stworzenia jest powiedziane, Âże poczÂątkowo StwĂłrca nie przemawiaÂł bezpoÂśrednio do ludzkoÂści, wiĂŞc mÂądroÂśĂŚ i wiedzĂŞ czerpano od zwierzÂąt. StwĂłrca ukazywaÂł siĂŞ poprzez zwierzĂŞta. DziĂŞki obserwacji naturalnych krĂłlestw oraz gwiazd, sÂłoĂąca i ksiĂŞÂżyca, ludzkoÂśĂŚ miaÂła siĂŞ nauczyĂŚ jak ÂżyĂŚ na tej planecie. Wszystko na Ziemi powstaÂło w jakimÂś celu. Na kaÂżdÂą chorobĂŞ moÂżna byÂło znaleÂźĂŚ uzdrowienie w krĂłlestwie roÂślin. KaÂżdy rodziÂł siĂŞ z misjÂą.

- Potrzebujemy zwierzÂąt, by zachowaĂŚ rĂłwnowagĂŞ - wyjaÂśnia Babcia Agnes. - JeÂśli nie zaopiekujemy siĂŞ krĂłlestwem zwierzÂąt, zginiemy szybciej niÂż nam siĂŞ wydaje.

ZwierzĂŞta sÂą obecnie zmuszone do schodzenia z gĂłr i wychodzenia z lasĂłw, by w domach na obrzeÂżach miast szukaĂŚ poÂżywienia. Z braku naturalnych ÂźrĂłdeÂł poÂżywienia, czarne niedÂźwiedzie wchodzÂą do domĂłw w poszukiwaniu jedzenia. W Everglades (ogromne subtropikalne bagno, cenione za dzikÂą przyrodĂŞ, w poÂłudniowej Florydzie - przyp. tÂłum.), gdzie buduje siĂŞ osiedla, powstajÂą takÂże kanaÂły uÂłatwiajÂące ich rozwĂłj, jednak te kanaÂły majÂą zgubny wpÂływ na przyrodĂŞ Everglades, szczegĂłlnie na aligatory.

- Aligatory nigdy nie ÂżyÂły w kanaÂłach - mĂłwi Babcia Agnes. - WiĂŞc wdrapujÂą siĂŞ na autostrady, gdzie sÂą zabijane lub znajdowane na gankach domĂłw. Ludzie nie mogÂą wyjÂśĂŚ z domu. Aligatory majÂą takie samo prawo do Âżycia jak my.

OpowieÂśĂŚ o stworzeniu, naleÂżÂąca do ludu Babci Agnes, podobna do historii o powstaniu Âświata wielu innych ludĂłw, mĂłwi, Âże StwĂłrca stworzyÂł kobietĂŞ i mĂŞÂżczyznĂŞ, by zajĂŞli siĂŞ Jego Stworzeniem, dlatego obdarzyÂł ich mĂłzgiem, a wraz z tym daÂł im moc logicznego myÂślenia. Babcia Agnes wyjaÂśnia, Âże StwĂłrca obdarzyÂł nas w taki sposĂłb byÂśmy mogli byĂŚ gÂłosem dla tych, ktĂłrzy go nie majÂą. Powiedziano ludziom, by uÂżywali wszystkich darĂłw natury z umiarkowaniem i aby utrzymywali rĂłwnowagĂŞ.

cdn.

cd:

- OdeszliÂśmy od tych nauk. Obecnie, istoty jednonoÂżne - NarĂłd Drzew - istoty peÂłzajÂące, uskrzydlone i czteronoÂżne nie majÂą przestrzeni, wtargniĂŞto w ich Âśrodowisko. W niektĂłrych miejscach Wody sÂą tak zanieczyszczone, Âże nie mogÂą podtrzymaĂŚ Âżycia wielu roÂślin i zwierzÂąt. Musimy siĂŞ bardziej postaraĂŚ.

Podczas swoich podrĂłÂży Babcia Agnes zobaczyÂła do czego prowadzi wycinka lasĂłw. Nie ma juÂż starych drzew, ktĂłre utrzymywaÂłyby wilgotnoÂśĂŚ dla maÂłych kieÂłkĂłw, wiĂŞc roÂśliny wymierajÂą. Starzy ludzie z jej spoÂłecznoÂści mĂłwiÂą, Âże jeÂśli zabierzesz drzewa z wierzchoÂłkĂłw gĂłr, zmienisz klimat, gdyÂż stare drzewa sÂą tymi, ktĂłre przywoÂłujÂą wiatr i deszcz.

- Niszczone sÂą wzory wiatru WIND PATTERN; wyrywa siĂŞ to, co niegdyÂś rosÂło i podtrzymywaÂło ziemiĂŞ - wyjaÂśnia Babcia Agnes. - W wielu miejscach betonowanie spowodowaÂło erozjĂŞ.

KaÂżda czĂŞÂśĂŚ Âświata ma skarby roÂślin i zwierzÂąt, ktĂłrych nie ma nigdzie indziej, jednak i te sÂą niszczone pod budowĂŞ sklepĂłw, domĂłw i drĂłg. Babcie mĂłwiÂą, Âże przyroda nie ma gÂłosu, za pomocÂą ktĂłrego mogÂłaby siĂŞ broniĂŚ i dlatego ginie na zawsze. Aby daĂŚ upust swoim zachciankom i fantazjom zmusiliÂśmy rĂłÂżne gatunki roÂślin, by rosÂły w miejscach, ktĂłre nie sÂą do tego przeznaczone. Dzikie zwierzĂŞta sÂą zabierane z naturalnego Âśrodowiska i zmuszane do Âżycia w miejscach, do ktĂłrych nie naleÂżÂą. WpÂływajÂąc na ich zbiorowÂą duszĂŞ wpÂływamy na naszÂą zbiorowÂą duszĂŞ. Budowanie jednolitych domĂłw handlowych i budynkĂłw, ktĂłre zastĂŞpujÂą oryginalne piĂŞkno i unikalny charakter kaÂżdego miejsca sprawie, Âże kaÂżde amerykaĂąskie miasto wyglÂąda tak samo. Rdzenni ludzie zawsze wiedzieli, Âże kiedy tracimy ziemiĂŞ, przestajemy byĂŚ tymi, ktĂłrymi jesteÂśmy.

Ze wzglĂŞdu na bliskoÂśĂŚ z ZiemiÂą, rdzenni ludzie wiedzÂą, Âże istniejÂą miejsca, gdzie duchowa energia jest szczegĂłlnie silna. Ziemia, podobnie jak nasze ciaÂła, ma meridiany i aurĂŞ. Ley lines sÂą liniami energii przechodzÂącymi przez ÂświĂŞte miejsca i miejsca mocy. Te wiry energii przypominajÂą punkty akupunkturowe i czakry w ludzkim ciele. W miejscach uwaÂżanych za ÂświĂŞte, rdzenni ludzie odprawiajÂą ceremonie i rytuaÂły. Jednak w dzisiejszym Âświecie wartoÂści materialne zbyt czĂŞsto wypierajÂą wartoÂści duchowe. Na przykÂład rurociÂąg na Alasce poprowadzono przez ÂświĂŞte miejsca rdzennych mieszkaĂącĂłw, nie rozumiejÂąc jakim to jest spustoszeniem. Te ÂświĂŞte miejsca nas uzdrawiajÂą. SÂą naszym lekarstwem, bez wzglĂŞdu na to czy pochodzimy od rdzennych ludĂłw czy teÂż nie. NaruszajÂąc ziemiĂŞ, poruszamy nas wszystkich.

- Tylko dlatego, Âże nie ma wieÂży czy koÂścioÂła, zarzekajÂą siĂŞ na Boga, Âże te miejsca nie sÂą ÂświĂŞte - mĂłwi Babcia Agnes. - To duchowa Âślepota.

Babcie mĂłwiÂą, Âże wiele przepowiedni na temat CzasĂłw Oczyszczenia juÂż siĂŞ speÂłniÂło. MoÂżemy teraz czekaĂŚ i zobaczyĂŚ czy wypeÂłniÂą siĂŞ te przyszÂłe. Musimy siĂŞ modliĂŚ, aby rozproszyĂŚ ciemnoÂśĂŚ, modliĂŚ siĂŞ o zmianĂŞ sposobu myÂślenia.

Z tego, co mi powiedziano - wyjaÂśnia Luisah Teish - Ziemia daÂła nam wystarczajÂącÂą iloÂśĂŚ jedzenia, wody, roÂślin, piĂŞknych zwierzÂąt i wspaniaÂłych ludzi. JeÂśli zapanujemy chciwymi ludÂźmi, nikt z nas nigdy nie bĂŞdzie musiaÂł ÂżyĂŚ w ubĂłstwie. WĂłwczas siĂŞ przekonamy, Âże materialnie wszyscy juÂż jesteÂśmy bogaci.

Dotarcie do tego miejsca wymaga jednak poÂłÂączenia z naszymi obdarzonymi duszami, gdyÂż to automatycznie spowoduje, Âże zaczniemy dziaÂłaĂŚ i dzieliĂŚ siĂŞ tym, co dostaliÂśmy.

Z kaÂżdym mijajÂącym rokiem, nieustannie przyspieszajÂące wibracje wzmacniajÂą nacisk, uÂświadamiajÂąc nam naszÂą prawdziwÂą duchowÂą naturĂŞ. Kiedy Âżyjemy na wyÂższych wibracjach miÂłoÂści, wdziĂŞcznoÂści i hojnoÂści, dorĂłwnujemy zmieniajÂącym siĂŞ wibracjom Ziemi. DziĂŞki temu nie dotknÂą nas tak bardzo zmiany, ktĂłre nastÂąpiÂą, gdy Ziemia zacznie siĂŞ otrzÂąsaĂŚ z bĂłlu, jaki jej zadaliÂśmy, a my zaczniemy wychodziĂŚ z samodzielnie stworzonego materialistycznego wiĂŞzienia. Zaczniemy mierzyĂŚ bogactwo nie tym ile zgromadziliÂśmy, ale ile dajemy.

Babcie mĂłwiÂą, Âże kiedy pojmiemy boskoÂśĂŚ, kosmologiĂŞ caÂłego Âżycia, zaczniemy doceniaĂŚ nasza piĂŞknÂą planetĂŞ. W czasie speÂłniajÂących siĂŞ przepowiedni, to my decydujemy czy zniszczymy MatkĂŞ ZiemiĂŞ i siebie. KaÂżdy z nas musi zdecydowaĂŚ juÂż teraz czy chce ÂżyĂŚ mÂądrze, czujÂąc bezinteresownÂą miÂłoÂśĂŚ. Czy w obliczu dramatycznych zmian na Ziemi wybierzemy przebudzenie do wyÂższego poziomu ÂświadomoÂści? Czy wybierzemy Âżycie?

WszĂŞdzie tam, gdzie woda lub ziemia jest zagroÂżona Babcia Agnes jest zapraszana z proÂśba o modlitwĂŞ. Tak jak w przypadku Ceremonii ÂŁososia, jej modlitwy sÂą skuteczne. W miarĂŞ jak odzyskiwana jest woda dla Âłososi i z roku na rok wzrasta ich liczba, zauwaÂżono, Âże jednoczeÂśnie odzyskujemy ziemiĂŞ, roÂśliny i inne gatunki ekosystemu, przywracajÂące peÂłne zdrowie dla naszych dzieci i przyszÂłych pokoleĂą.

W miejscu zamieszkania, bez wzglĂŞdu na to czy jest nim nasz dom, miasto czy piĂŞkna planeta, nie chodzi przede wszystkim o mieszkanie, ale o opiekĂŞ i tworzenie takiej przestrzeni, w ktĂłrej wszystko moÂże byĂŚ sobÂą i jest w stanie kwitnÂąĂŚ. Babcie mĂłwiÂą, Âże stworzenie prawdziwego domu wymaga czasu i rytuaÂłu. Ekosystem jest zbyt skomplikowany, aby nawet najwiĂŞksi naukowcy mogli go w peÂłni zrozumieĂŚ i kontrolowaĂŚ. Zamiast wiedzy potrzebujemy szacunku dla tajemnicy. W rzeczywistoÂści da nam to wiĂŞksze zrozumienie jednostkowego i zbiorowego miejsca na Ziemi, zrozumienie, ktĂłrego nauka nigdy nie osiÂągnie. PrawdziwÂą esencjĂŞ cywilizacji poznaje siĂŞ przez pokornÂą obserwacjĂŞ prawdziwego miejsca w Stworzeniu. - JeÂśli chcemy stworzyĂŚ nowÂą rzeczywistoÂśĂŚ, ludzkoÂśĂŚ musi zaczÂąĂŚ porozumiewaĂŚ siĂŞ z naturÂą - mĂłwi Babcia Bernadette. - Musimy poznaĂŚ podstawowy i tajemny jĂŞzyk natury, ktĂłra bezustannie do nas przemawia, jĂŞzyk od zawsze rozumiany przez wielkich inicjowanych.

Zmiana nie nastÂąpi przez przepychanie ustaw czy rozwĂłj technologii. To, co naleÂży rozwinÂąĂŚ to gÂłĂŞbsze, bliÂższe poÂłÂączenie z ZiemiÂą i naszym miejscem na Niej.

Jednym ze sposobĂłw na stworzenie gÂłĂŞbszego i bardziej bezpoÂśredniego poÂłÂączenia jest odprawianie rytuaÂłĂłw, ceremonii i festiwali. RytuaÂły i ceremonie to doskonalone przez rdzennych ludzi od tysiĂŞcy lat, zÂłoÂżone spoÂłeczne i duchowe technologie, celebrujÂące porzÂądek Âświata danego miejsca. Cykliczne rytuaÂły i ceremonie odnoszÂą siĂŞ do wszystkich zwiÂązkĂłw, a wiĂŞc takÂże do Âświata roÂślin, zwierzÂąt oraz gleby w danym miejscu.

RytuaÂły i ceremonie nie tylko budzÂą szacunek dla naszej wspĂłÂłzaleÂżnoÂści z naturalnym Âśrodowiskiem, ale otwierajÂą Âświaty tak, Âże moÂżemy siĂŞ znaleÂźĂŚ w naturze, dajÂą niezbĂŞdny klucz do stworzenia samowystarczalnej kultury i przywrĂłcenia rĂłwnowago. Babcie mĂłwiÂą, Âże wÂłaÂściwy zwiÂązek z ziemiÂą i naturalnym Âświatem wymaga zaangaÂżowania caÂłej naszej istoty. Nie moÂżemy postrzegaĂŚ Âświata jedynie za pomocÂą racjonalnej, praktycznej, lewej pĂłÂłkuli mĂłzgu, ale musimy siĂŞ poÂłÂączyĂŚ w sposĂłb, ktĂłry jest ponad nami. Mamy zaangaÂżowaĂŚ intuicyjnÂą i twĂłrczÂą prawÂą pĂłÂłkulĂŞ w ÂświĂŞtowanie, muzykĂŞ sztukĂŞ, taniec, gry i mitologiĂŞ. Wtedy jesteÂśmy w stanie poÂłÂączyĂŚ ÂświadomoÂśĂŚ z nieÂświadomoÂściÂą, utrzymujÂąc podstawowy kontakt ze sobÂą i odpĂŞdzajÂąc to, co negatywne. Po zakoĂączeniu rytuaÂłu mamy byĂŚ w innym miejscu, zarĂłwno na poziomie psychologicznym jak i duchowym.

RytuaÂł angaÂżuje ducha miejsca, obwĂłd energii, w ktĂłrym uczestniczy caÂły kosmos. Z odnowionym poÂłÂączeniem i duchowymi mocami niewidzialnych ÂświatĂłw, do ktĂłrych siĂŞga rytuaÂł i ceremonia, zyskujemy siÂłĂŞ naszej uÂśpionej mÂądroÂści i stajemy siĂŞ Âświadomymi ekologami. Uczymy siĂŞ ile moÂżemy wziÂąĂŚ z miejsca, aby nie zakÂłĂłciĂŚ naturalnej rĂłwnowagi, gdyÂż energia przepÂływa pomiĂŞdzy wszystkimi rzeczami, ÂłÂącznie z ludÂźmi. RytuaÂły i ceremonie sÂą formÂą modlitwy, a nasze modlitwy za Âświat sÂą najwiĂŞkszÂą siÂłÂą uzdrawiajÂącÂą i odnawiajÂącÂą.

RytuaÂł czy ceremonia wymaga kontekstu historycznego, kulturowego i wspĂłlnotowego. WiĂŞkszoÂśĂŚ miejsc na Ziemi zamieszkiwaÂły rdzenne kultury, zanim je wypleniÂło to, co nazwano cywilizacjÂą. Obecnie odkrywane sÂą staroÂżytne rytuaÂły, ceremonie i celebracje, ktĂłre sÂą wciÂąÂż prawdziwe dla danego miejsca i mogÂą nas poÂłÂączyĂŚ z mitologiÂą i wzmocniĂŚ uczestnictwo w Âśrodowisku. RytuaÂły majÂą wiele poziomĂłw znaczeĂą i prawd. ZnaczÂące dla skutecznych rytuaÂłĂłw i ceremonii jest poczucie oÂżywienia: aby siĂŞ w peÂłni zaangaÂżowaĂŚ, naleÂży ze starych rytĂłw stworzyĂŚ coÂś nowego.

Babcia Tsering mĂłwi, Âże w Tybecie, tradycyjne rytuaÂły i ceremonie wnosiÂły duÂżo otwartoÂści i przestrzeni w Âżycie ludzi. CzĂŞsto za pomocÂą rytuaÂłĂłw i ceremonii oddawano czeÂśĂŚ Âśrodowisku.

- WierzyliÂśmy, Âże w naszym Âśrodowisku sÂą bĂłstwa. Na przykÂład ze wzglĂŞdu na wielki szacunek dla gĂłr, nigdy nie mogliÂśmy w nich kopaĂŚ.

W tradycjach rdzennych plemion caÂłego Âświata, narody, stany, szkoÂły i uniwersytety majÂą zwierzĂŞ, kwiat lub drzewo jako symbol. W tradycji Indian Ameryki PĂłÂłnocnej ze Âśrodowiska wybierano zwierzĂŞta totemy, ktĂłre symbolizowaÂły moc, dobroĂŚ albo podziwianÂą jakoÂśĂŚ lub cechĂŞ charakteru do ktĂłrej naleÂżaÂło dÂąÂżyĂŚ. CzĂŞsto totem uwaÂżano za nauczyciela i opiekuna. Zwykle totemem stawaÂło siĂŞ zwierzĂŞ na ktĂłrym najbardziej polegaÂło plemiĂŞ. Totem zawsze symbolizowaÂł wspĂłÂłzaleÂżnoÂśĂŚ. Wierzono, Âże byĂŚ moÂże zwierzĂŞta sÂą w stanie zrozumieĂŚ ludzi lepiej niÂż ludzie sÂą w stanie zrozumieĂŚ zwierzĂŞta.

Totemem plemion basenu Oceanu Spokojnego jest ÂłosoÂś. ByÂł on takÂże totemem niektĂłrych plemion celtyckich Starej Europy. Poza tym, Âże stanowiÂł podstawowe ÂźrĂłdÂło poÂżywienia, przypominaÂł ludziom o wielkoÂści i jednoÂści Âświata. JednoczÂąc siĂŞ z Âłososiem, ludzie zdobywali umiejĂŞtnoÂśĂŚ opiekuĂączoÂści i odwagi, natomiast na gÂłĂŞbszym poziomie zaczynali rozumieĂŚ znaczenie ÂświĂŞtych zwiÂązkĂłw.

Legenda gÂłosi, Âże bizony byÂły darem od Kobiety BiaÂły Bizon. Siuksowie byli zaleÂżni od bizona. Bizon dostarczaÂł im poÂżywienia, ubraĂą i dach nad gÂłowÂą. UwaÂżano go za zwierzĂŞ ÂświĂŞte. ÂŻycie, ÂśmierĂŚ i odrodzenie odgrywano w rytuaÂłach i ceremoniach. OdzwierciedlaÂło to gÂłĂŞbokie zrozumienie i szacunek dla Âżycia. Niestety, w mniej niÂż dziesiĂŞĂŚ lat, zamordowano dla sportu setki tysiĂŞcy bizonĂłw, zachĂŞcajÂąc do tego osadnikĂłw i pionierĂłw, ktĂłrzy z pewnoÂściÂą nie mieli pojĂŞcia o ÂświĂŞtej jednoÂści Stworzenia.

- Pogarda i odrzucenie Innego - wyjaÂśnia Babcia Bernadette - sygnalizuje praktykĂŞ wszelkich form dyskryminacji.

Babcie przypominajÂą, Âże jako dzieci Ziemi, mamy kochaĂŚ siebie nawzajem i okazywaĂŚ szacunek wobec caÂłego Stworzenia. Gdziekolwiek pojawia siĂŞ dyskryminacja, nawet pomiĂŞdzy religiami, nie ma zrozumienia prawdziwej duchowoÂści. Zmniejsza to nadziejĂŞ na kontynuacjĂŞ Âżycia na Ziemi.

Jednym ze sposobĂłw na dotarcie do nowego sposobu zrozumienia jest wejrzenie we wnĂŞtrze i uszanowanie silnego przyciÂągania do konkretnego dzikiego zwierza, drzewa, roÂśliny czy miejsca na Ziemi. Wszyscy ludzie majÂą osobiste totemy. W tradycjach BabĂŚ naucza siĂŞ, Âże ludzie muszÂą wykazaĂŚ, Âże sÂą warci tego, do czego czujÂą siĂŞ przyciÂągani. MogÂą mieĂŚ w tym celu sny i wizje, ktĂłre oczyszczajÂą ich Âżycie. Studiuj zwierzĂŞ. Naucz siĂŞ jego niewinnych sposobĂłw dziaÂłania i doceĂą jego zÂłoÂżonoÂśĂŚ. DziĂŞki tym naukom i zrozumieniu co tak naprawdĂŞ nas przyciÂąga, moÂżemy poznaĂŚ siebie. Czy to jakoÂśĂŚ, ktĂłrÂą dopiero mamy rozwinÂąĂŚ czy teÂż juÂż jÂą w sobie mamy, ale naleÂży jÂą uszanowaĂŚ? Tradycje uczÂą, Âże zwierzĂŞta chcÂą siĂŞ komunikowaĂŚ z ludÂźmi, ale ludzie muszÂą doÂłoÂżyĂŚ do tego staraĂą. Jedynie taka praktyka moÂże przynieÂśĂŚ przebudzenie i wiĂŞkszÂą ÂświadomoÂśĂŚ.

Babcie mĂłwiÂą, Âże moÂżemy dokonaĂŚ zmiany, ale nie mamy zbyt wiele czasu. JuÂż teraz musimy zatrzymaĂŚ zanieczyszczenie. Czas, by nie byÂło juÂż gÂłodu na Âświecie, ktĂłry nigdy nie powinien powstaĂŚ. W szczegĂłlnoÂści Stany Zjednoczone muszÂą siĂŞ nauczyĂŚ jakim zÂłem jest marnotrawstwo. Musimy przyÂłÂączyĂŚ siĂŞ do tych, ktĂłrzy juÂż walczÂą o MatkĂŞ ZiemiĂŞ, starajÂąc siĂŞ ulepszyĂŚ Âżycie na tej piĂŞknej planecie. Babcie mĂłwiÂą, Âże razem mamy moc, aby dokonaĂŚ zmiany.

NaleÂży zachĂŞcaĂŚ mieszkaĂącĂłw miast, aby transformowali stare place w ogrody, mĂłwi Luisah Teish. Uprawiajcie ziemiĂŞ i zobaczcie co wyroÂśnie. Zobaczcie jak przylecÂą ptaki. Zapraszanie i uczestniczenie w Âżyciu natury w ogrodach i parkach moÂże powstrzymaĂŚ to, co negatywne. W celu stworzenia zdrowych warunkĂłw bytowych dla ludzi, w niektĂłrych miastach na dachach wieÂżowcĂłw sadzi siĂŞ drzewa i roÂśliny. MoÂżemy zadbaĂŚ o miejscowÂą wodĂŞ, pilnujÂąc, aby rolnicy nie zanieczyszczali rzek i strumieni karmÂą i lekami dla bydÂła. MoÂżemy siĂŞ zaopiekowaĂŚ ziemiÂą, powietrzem i wodÂą. Babcie mĂłwiÂą, Âże kiedy mamy czysty i zrĂłwnowaÂżony umysÂł, peÂłne serce i chĂŞtnego ducha, moÂżemy dokonaĂŚ zmiany w miejscu, w ktĂłrym mieszkamy. Mamy przed sobÂą dÂługÂą drogĂŞ, ktĂłra wymaga codziennej ÂświadomoÂści.

- Zapominamy, Âże wszystko pochodzi od Matki Ziemi, nawet ubrania, ktĂłre nosimy - mĂłwi Babcia Agnes. - Zaprzeczamy temu, co robimy. Musimy zobaczyĂŚ siebie w szerszym kontekÂście. Wszyscy wdychamy to samo powietrze. Sprawmy aby byÂło czyste i zdrowe.

Ziemia i ÂżywioÂły majÂą zdolnoÂśĂŚ regeneracji. To, Âże Âżycie jest krĂŞgiem jest ÂświĂŞtym prawem. Gdy ludzie chcÂą siĂŞ uczyĂŚ i zmieniaĂŚ swoje postĂŞpowania kieÂłkuje nadzieja. MoÂżemy zregenerowaĂŚ ziemiĂŞ przez pojednanie i powrĂłt do ÂświĂŞtych ceremonii. WspĂłÂłczesna nauka nie jest ojcem rytuaÂłĂłw, ale ich wnukiem. Fizyka kwantowa potwierdza to dopiero teraz, ale poruszanie energii poprzez rytuaÂł byÂło wykorzystywane do uzdrawiania od tysiĂŞcy lat. Babcie przypominajÂą, Âże byÂł czas, gdy wszyscy nasi przodkowie czcili ZiemiĂŞ i uÂżywali rytuaÂłĂłw, zapewniajÂących Jej rĂłwnowagĂŞ. WaÂżne jest, aby odzyskaĂŚ ten szacunek i wdziĂŞcznoÂśĂŚ i zrekonstruowaĂŚ to, co zaginĂŞÂło.

WedÂług Babci Agnes musimy byĂŚ ostroÂżni w tym jak traktujemy kaÂżde ÂźdÂźbÂło trawy. Musimy zrozumieĂŚ, Âże drzewa dajÂą nam moÂżliwoÂśĂŚ Âżycia na tej planecie, gdyÂż wdychamy oczyszczane przez nie powietrze. WiĂŞkszoÂśĂŚ ludzi nie zna nawet historii ziemi po ktĂłrej chodzi.

Starszyzna zawsze mĂłwiÂła ludziom, by w celu uzdrowienia i przywrĂłcenia rĂłwnowagi, chodzili nad oceany, rzeki i strumienie i zwoÂływali duchy wody. Kiedy siĂŞ Âźle czujesz, idÂź do Matki. Nawet prysznic lub kÂąpiel jest w stanie coÂś zmieniĂŚ. Obecnie istnieje naukowy jĂŞzyk wyjaÂśniajÂący to, co StaroÂżytni wiedzieli od zawsze - negatywne jony z wody wpÂływajÂą na umysÂł i dziaÂłajÂą jako antydepresant.

Luisah Teish przypomina, Âże nie jesteÂśmy najwiĂŞkszÂą ani najmÂądrzejszÂą kulturÂą jaka istniaÂła na tej planecie. Ewolucja nie jest linearna, lecz spiralna.

- Istnieli ludzie na tej Ziemi o duÂżo wiĂŞkszej inteligencji od naszej. Musimy wyjÂśĂŚ poza indoktrynacjĂŞ.

Wszyscy jesteÂśmy poÂłÂączeni z wielorybami, wilkami, niedÂźwiedziami polarnymi, z caÂłym Stworzeniem. Babcie mĂłwiÂą, Âże powinniÂśmy siĂŞ modliĂŚ, aby platformy wiertnicze nie zakÂłĂłciÂły migracji karibu, gdyÂż dotknie to takÂże nas. PrzyciÂąganie magnetyczne ma nam pokazaĂŚ jak mocno jesteÂśmy poÂłÂączeni z tym, co siĂŞ dzieje w naturze i wibruje poprzez nasze ciaÂło.

Musimy nauczyĂŚ dzieci nowego sposobu Âżycia, aby przyszÂłe pokolenia mogÂły doÂświadczyĂŚ danego nam przez StwĂłrcĂŞ piĂŞkna i ofiarowanej nam obfitoÂści. Musimy pokornie modliĂŚ siĂŞ do kamieni, drzew, nieba, gĂłr, ÂświĂŞtych wĂłd, ptakĂłw i zwierzÂąt, by nam pomogÂły, by daÂły nam swojÂą moc radzenia sobie z przeciwnoÂściami, by pomogÂły nam sÂłuÂżyĂŚ i siĂŞ uzdrowiĂŚ.

Carol Schaefer

http://www.taraka.pl/?id=starszyzna_kobiet

FascynujÂący tekst. DuÂżo w nim prawdy.

ChoĂŚby to.
- Tylko dlatego, Âże nie ma wieÂży czy koÂścioÂła, zarzekajÂą siĂŞ na Boga, Âże te miejsca nie sÂą ÂświĂŞte - mĂłwi Babcia Agnes. - To duchowa Âślepota.

TakÂże te Babcie mĂłwiÂąc o rytuaÂłach, ludzie mogÂą pomyÂśleĂŚ Âże chodzi tu i taĂącowanie balowanie i zabawĂŞ. Nie.

Chodzi tutaj po prostu o to aby, za to co nam jest potrzebne do Âżycia dziĂŞkowaĂŚ, szczerze dziĂŞkowaĂŚ. Czyli nawet jak taki plemieniec bĂŞdzie zabijaÂł bizony z lasu to, on bĂŞdzie to zwierze traktowaÂł jak ÂświĂŞte, caÂłe plemiĂŞ. Nie bĂŞdzie zabijaÂł dla sportu i ÂśmiaÂł siĂŞ z tego.

PrzykÂład:
Legenda gÂłosi, Âże bizony byÂły darem od Kobiety BiaÂły Bizon. Siuksowie byli zaleÂżni od bizona. Bizon dostarczaÂł im poÂżywienia, ubraĂą i dach nad gÂłowÂą. UwaÂżano go za zwierzĂŞ ÂświĂŞte. ÂŻycie, ÂśmierĂŚ i odrodzenie odgrywano w rytuaÂłach i ceremoniach. OdzwierciedlaÂło to gÂłĂŞbokie zrozumienie i szacunek dla Âżycia. Niestety, w mniej niÂż dziesiĂŞĂŚ lat, zamordowano dla sportu setki tysiĂŞcy bizonĂłw, zachĂŞcajÂąc do tego osadnikĂłw i pionierĂłw, ktĂłrzy z pewnoÂściÂą nie mieli pojĂŞcia o ÂświĂŞtej jednoÂści Stworzenia.

Tak, mÂądre sÂą te Babcie ;D. Wszelakie przekazy sÂą mÂądre i my o tym wiemy, wiĂŞc co tak naprawdĂŞ przeszkadza nam korzystaĂŚ z tej mÂądroÂści ?
ÂŻyjemy uwikÂłani w to, co sami sobie stworzyliÂśmy. I ta zasada siĂŞ nie zmieni. MoÂżemy dalej tworzyĂŚ, przetwarzaĂŚ ale, Âżeby przetwarzaĂŚ mÂądrze, trzeba zrozumieĂŚ czym/kim tak na prawdĂŞ jesteÂśmy. Mam na myÂśli rĂłwnieÂż to, co napisaÂły Babcie o poÂłÂączeniu ze wszystkim. Nie jesteÂśmy wyÂłÂącznie umysÂłami i ciaÂłami. Tak na prawdĂŞ sÂą to tylko narzĂŞdzia sÂłuÂżÂące do transformacji rzeczywistoÂści. JesteÂśmy WyÂższymi JaÂźniami . Moim zdaniem przemiana pojedynczego czÂłowieka powinna rozpoczÂąĂŚ siĂŞ od tej wewnĂŞtrznej transformacji z siebie-umysÂłu/ciaÂła , na siebie-WyÂższÂą JaÂźĂą. JuÂż samo uznanie nadrzĂŞdnoÂści duchowej natury samego siebie jest znaczÂącym krokiem ku przemianie.

krzysiek piszesz

Cytuj

Tak naprawdĂŞ potrzebne jest nam powietrze i ÂżywnoÂśĂŚ. Nic wiĂŞcej

Potrzeba jeszcze czegoÂś wiĂŞcej - do przemiany potrzebna jest ENERGIA. Tak samo i do Âżycia w fizycznoÂści. ÂŚwiat jaki mamy, bez wzglĂŞdu na to jaki jest i jaki bĂŞdzie, od zawsze potrzebuje energii. Obecnie czerpiemy jÂą z surowcĂłw kopalnych, z Ziemi. I ten etap zostaÂł przewidziany w ewolucji. Nasza cywilizacja nie mogÂłaby istnieĂŚ bez energii tak samo jak kaÂżdy z nas. ÂŻywnoÂśĂŚ i powietrze to rĂłwnieÂż surowce energetyczne i teÂż zapewnia nam je Ziemia.
Moim zdaniem zmienimy siĂŞ, kaÂżdy z nas , gdy zmienimy ÂźrĂłdÂło energii na mniej pasoÂżytnicze.
MiĂŞdzy innymi nauka opisuje, Âże energia jest dostĂŞpna w niewyobraÂżalnych iloÂściach w strukturze prĂłÂżni. JuÂż w XIX w. eksperymentowaÂł z niÂą Nikola Tesla. KonstruowaÂł urzÂądzenia, takie jak samochĂłd na silnik elektryczny napĂŞdzany energiÂą "z eteru", dziĂŞki ktĂłrym, gdyby ta technologia staÂła siĂŞ powszechna, dzisiejsze problemy energetyczne Ziemi zostaÂłyby caÂłkowicie rozwiÂązane. A jak by siĂŞ zmieniÂł przez to styl Âżycia ludzi, jak zmieniÂłoby siĂŞ caÂłe spoÂłeczeĂąstwo ? MoÂżna tylko sobie wyobraÂżaĂŚ. Lecz ta wiedza do powszechnego uÂżytku jeszcze przed nami, to jest nieuniknione i Âżadne NWO tego nie jest w stanie zatrzymaĂŚ. Co wiĂŞcej, ta wiedza jest zapisana w tzw " ksiĂŞdze Akaszy", czyli w Polu ÂŚwiadomoÂści. UwaÂżam, Âże kaÂżdy moÂże nauczyĂŚ siĂŞ z niej czytaĂŚ, kiedy odzyska poÂłÂączenie z wÂłasnÂą WyÂższÂą JaÂźniÂą w taki sposĂłb, w jaki byÂło to udziaÂłem Nikola Tesli. Jego geniusz polegaÂł, moim zdaniem, po prostu na lepszej niÂż przeciĂŞtnie ÂłÂącznoÂści z wÂłasnÂą WyÂższÂą JaÂźniÂą.

WedÂług mnie System , ten Babilon, musi upaÂśĂŚ. I nastÂąpi to w sposĂłb naturalny, kiedy odkryjemy wÂłasnÂą moc i potĂŞgĂŞ, dostĂŞp do nieograniczonej energii w nas samych. DziĂŞki temu nie tylko zaspokoisz wÂłasne potrzeby energetyczne, ale rĂłwnieÂż potrzebĂŞ bezpieczeĂąstwa czy potrzeby ciaÂła takie jak poÂżywienie, zdrowie, wyglÂąd taki,jak sobie wymarzysz, dÂługowiecznoÂśĂŚ,. ale rĂłwnieÂż komunikacjĂŞ poprzez sieĂŚ pola ÂświadomoÂści.
MĂłgÂłbyÂś zamieszkaĂŚ w dowolnym miejscu na Ziemi i wszĂŞdzie z tego korzystaĂŚ bez poÂśrednikĂłw w stylu rzÂąd, takie czy inne instytucje, albo pieniÂądz. W sposĂłb naturalny zniknie chciwoÂśĂŚ i potrzeba posiadania. I to wÂłaÂśnie bĂŞdzie rewolucja, ktĂłra zniszczy cywilizacjĂŞ, jakÂą znamy, ale niekoniecznie zniszczy ludzkoÂśĂŚ. MoÂżesz juÂż zaczÂąĂŚ nad tym pracowaĂŚ, odnĂłw wiĂŞÂź ze swojÂą WyÂższÂą JaÂźniÂą. Pewnie wiele jest rĂłÂżnych technik. Silver proponuje na ten przykÂład Âświadomy oddech, ale sÂą teÂż pewnie inne, rĂłwnie dobre.

Ja juÂż uczyniÂłem ten pierwszy krok. W tym, co mnie spotyka uwaÂżnie przyglÂądam siĂŞ co chce mi przez to przekazaĂŚ WyÂższa JaÂźĂą. KaÂżdego dnia uczĂŞ siĂŞ jej , tego jak siĂŞ przejawia. Ufam, Âże to , co siĂŞ zdarza jest osadzone w wyÂższym planie. Jest to mĂłj wÂłasny plan :)

Witaj SONGO 1970

Bardzo mi sie podobaja fragmety tej ksiazki, przemawiaja prosto do serca. Ja tez uwazam ze przyszedl czas aby zastanowic sie nad naszym
swiatem, czesto powiew wiatru, czystego pachnacego powietrza potrafi wzbudzic radosc zycia. Kto nie jest w stanie tego poczuc, to ostatni dzwonek
alarmowy ze nalezy zastanowic sie co z soba zrobic aby przywrocic uczucia zmyslowe.

Pozdrawiam serdecznie. Rafaela

PS.Z ta organizacja babc to mi sie podoba.

Witaj Rafaelo

dopiero co na to trafiłem, tak to już ostatni dzwonek- nie zależnie od indywidualnego planu życia/jaźni jesteśmy tu i teraz połączeni ze wszystkim tak jak to było zawsze, ale porzuciliśmy mądrości naszych przodków dla chciwości i wiary w moc samej nauki,-
niestety właśnie dopiero teraz otwierają się nam oczy na to że jesteśmy bezsilni wobec sił matki natury i nasz betonowo-asfaltowy świat nie da nam schronienia.

Troche usmiechu.-

Dzisiaj jest 13, jestem babcia i chetnie zapisalabym sie do tej organizacji babc, bo tez od pewnego momentu mojego zycia zaczelam
byc babcia ekologiczna. Czytajac tekst tych fragmetow ksiazki, znajdywalam siebie w wielu punktach.
Mysle ze to jest piekny dzien , bo sprawiles mi ogromna radosc tym tekstem. Ciesze sie bardzo, pozdrawiam serdecznie. Rafaela

Ps.Jak zostanie wydana ta ksiazka, to prosze zawiadom mnie o tym. Dziekuje.

masz racje
tym bardziej się ciesze że trafiłem na ten art.
pozdrawiam Songo1*** :D

Cytat: arteq Sierpień 13, 2010, 07:46:23

Cytat: krzysiek Sierpień 12, 2010, 22:50:32

Powietrze skutecznie sami psujemy, a ÂżywnoÂśĂŚ "zdobywamy" w marketach, zamiast wprost z natury.

Krzysiek zabrzmiaÂło to niesÂłychanie pompatycznie, ale dla mnie sztucznawo. Po prostu piĂŞtnujesz pewne zachowanie jako niewskazane i dlatego mam pytanie: w jaki sposĂłb Ty zdobywasz zywnoÂśĂŚ? Gdzie i jakÂą? MoÂże masz rozwiÂązanie dla milionĂłw ludzi jak majÂą zdobywaĂŚ ÂżywnoÂśĂŚ z natury?

Drogi artqu. ZdumiaÂłeÂś mnie tym pytaniem! ByÂłem pewien, Âże wiesz, iÂż np. Majowie nie chodzili do KFC lub Mc'Donalds'a na obiadki :-). MĂłj Âśw. pamiĂŞci Ojciec miaÂł dziaÂłkĂŞ, na ktĂłrej uprawiaÂł: ziemniaki, marchew, pietruszkĂŞ, seler, pomidory, ogĂłrki, kalarepĂŞ, dyniĂŞ, chrzan, saÂłatĂŞ, kalafiory, porzeczki, agrest, maliny, truskawki, groszek, fasolĂŞ (szparagowÂą i tyczkowÂą), jabÂłka, gruszki, wiÂśnie, czereÂśnie, orzechy wÂłoskie, kapustĂŞ, rabarbar, jeÂżyny ogrodowe i BĂłg wie, co jeszcze. Do tego hodowaÂł krĂłliki. Ja kultywujĂŞ te tradycje, tylko zamiast krĂłlikĂłw hoduje koty :-). OczywiÂście nie dla celĂłw kulinarnych. Smacznego!

I tak byÂło przez tysiÂące lat. Komu to przeszkadzaÂło?

Cytat: songo1970 Sierpień 13, 2010, 08:20:29

27 lutego 2010
Carol Schaefer
Narodziny Rady BabĂŚ. Matka Ziemia...

ÂŚwiĂŞty krÂąg zostaÂł domkniĂŞty.

Cytat: krzysiek Sierpień 13, 2010, 22:28:28

I tak byÂło przez tysiÂące lat. Komu to przeszkadzaÂło?

Kazdy niech w glebi siebie da odpowiedz.

Co do przemian pojedynczego czlowieka... 30 czerwca oderwalem sie od "systemu" - przestalem pracowac. Intuicja podpowiedziala
mi ze mam bardziej zjednoczyc sie z Ziemia - mam nadzieje ze tak szybko to tej ziemi nie trafie ;D

PS.

AMAZING GRACE

( ZDUMIEWAJÂĄCA ÂŁASKA - SÂłowa: John Newton,

Olney Hymns / London: W. Olive - 1779 r. )

Amazing grace how sweet the sound that saved a wretch like me

ZdumiewajÂąca Âłaska jak sÂłodki dÂźwiĂŞk, ktĂłry uratowaÂł nĂŞdznika jak ja

I once was lost but now am found was blind but now I see

ByÂłem zagubiony lecz teraz odnalazÂłem siĂŞ, ByÂłem Âślepy ale teraz widzĂŞ

'Twas grace that taught my heart to fear and grace my fears relieved

To byÂła Âłaska, ktĂłra nauczyÂła me serce lĂŞkaĂŚ siĂŞ (obawiaĂŚ) i uÂłaskawia me obawy przeÂżywane na nowo

(ÂŁaskÂą byÂło nauczyĂŚ me serce lĂŞkaĂŚ siĂŞ i ÂłaskÂą moje obawy przeÂżywane raz jeszcze) – to moja interpretacja

How precious did that grace appear the hour I first believed

Jak cennym Âłaski objawieniem byÂła godzina kiedy w niÂą pierwszy raz uwierzyÂłem

When we've been there ten thousand years bright shining as the sun

Kiedy byliÂśmy tam dziesiĂŞĂŚ tysiĂŞcy lat Jasno bÂłyszczaÂło jak sÂłoĂące

We've no less days to sing God's praise than when we first begun

Nie mamy wiĂŞcej dni by wychwalaĂŚ Âśpiewem Boga niÂż kiedy pierwszy raz ÂśpiewaliÂśmy ( nasze Âśpiewy siĂŞ zaczĂŞÂły )

Through many dangers, toils and snares I have already come

Przez wiele niebezpieczeĂąstw, trudnoÂści, (sideÂł) puÂłapek juÂż przeszedÂłem

"Tis grace hath brought me safe thus far and grace will lead me home

(tis?? hath??) wg mnie: “Ta Âłaska przeniosÂła mnie bezpiecznie w jakiÂś sposĂłb i Âłaska zawiedzie mnie do domu

The Lord has promised good to me his word my hope secures;

Pan obiecaÂł mi dobro jego sÂłowo upewnia mojÂą nadziejĂŞ

He will my shield and portion be, as long as life endures.

BĂŞdzie mÂą tarczÂą i czĂŞÂściÂą mnie tak dÂługo aÂż me Âżycie nie ustanie

Wersja do sluchania
http://www.youtube.com/watch?v=UvYIjFtPQEk&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=UvYIjFtPQEk&feature=related)

Witajcie!

Temat jest niezmiernie ciekawy. Czy zastanawialiscie sie jak wyglada Wasze zycie osobiste, co sie w Was zmienilo. Czy niektore zmiany, ktore sie w Was dokonaly dawaly cos do myslenia. A moze nic sie nie dzieje w wszym zyciu. Opracowujemy tu duzo roznych tematow, duzo czytamy ciekawych
przemyslen. Najmlodsi wkraczaja w zycie dorosle, troche starsi w zycie dojzale a niektorzy zblizaja sie do wieku starszego. Ja naleze do tych ostatnich.
Moje zycie wyglada zupelnie inaczej jak moich babek. Mam wrazenie ze w ciagu mojego zycia zawsze mialam opieke, zawsze bylam pozytywnie
prowadzona i potem to trwalo dalej i do dzis. Wszyscy wiecie ze najwiekszymi moimi przyjaciolmi sa anioly. Przez wiele lat nie mialam pojecia o tym
jak mozna kozystac z pomocy innych sil. Ostatnie 5 lat dla mnie osobiscie bylo bardzo owocne. Weszlam w swiat ktory mi wskazal wiele ciekawych
drog i czuje sie bardzo bezpiecznie. Moja nauke rozpoczelam od siebie. Musialam zmienic nieco moj styl zycia, pozwalam wewnetrznemu glosowi rozmawiac ze mna, jesli potrzebuje porade, to tez ja dostane. Nauczylam sie wyciszac, co bardzo mi pomaga w codziennych obowiazkach.
Rozwinelam moje hobby, znalazlam czas dla siebie. Widze, ze moja rodzina zauwazyla wiele zmian -wyglada na to ze im sie tez to podoba.
O moim rozwoju duchowym, o nowosciach i o ciekawych tematach z izoteryki moge rozmawiac z moimi dziecmi, moim mezem i z niektorymi moimi znajomymi. Ja wiem ze weszlam na nowa droge, jest mi z tym dobrze i dalej z ogromna ciekawoscia bede szla dalej. Zdaje sobie sprawe , bo to widac dokladnie ze nastepuja roznego rodzaju zmiany, na ktore niestety ale nie mamy wplywu. Jednak uwazam ze kazdy czlowiek na tej ziemi
jesli tylko w miejscu gdzie zyje postara sie o zrozumienie , utrzymanie swojego miejsca zycia w czystosci, otworzy sie na ludzka biede i pomoze
potrzebujacym nawet posluchaniem kto ma cos do powiedzenia, przytuleniem , okazanie bezwarunkowej milosci, to juz bedzie bardzo daleko.
Ja wiem ze to funkcjonuje, a nawet niekiedy doskonale dziala. Jesli ktos sobie nie zyczy naszego otwartego serca, to nalezy to uszanowac i pozostawic go w spokoju, niech idzie wlasna droga. W normalnym zyciu ludzie mysla inaczej, sa daleko od tego o czym ja tu pisze. Czesto nie rozumia dlaczego jest tak a nie inaczej, walcza z codziennym dniem, skarza sie, ze niczego nie rozumia, sa nieufni i pelni niepokojow.
Mysle ze jest duzo do zrobienia i kazdy z nas ma pelne rece pracy . Rozwijajmy sie duchowo, pomagajmy innym jesli na to pozwola.

Zycze Wam kochani wszystkiego najlepszego. Nie zawsze sa lekkie chwile na naszym forum ale wlasnie tu wiele sie nauczylam , poznalam
i zawsze jestem wdzieczna Wam wszystkim. Rafaela

Witaj Rafaelo,
Wg mnie, zmiany dla Ziemi i dla nas samych niosÂą nasze maÂłe, codzienne przeobraÂżenia.
Wspaniale, jeÂżeli potrafimy ÂżyĂŚ Âświadomie. WĂłwczas moÂżna byĂŚ konstruktorem wÂłasnego Âżycia. Gorzej, gdy Âżycie niesie nas…
Wspaniale jest teÂż mĂłc kochaĂŚ ludzi i Âświat. Bez wzglĂŞdu na odzew. Ale, jak pisze east w innym temacie, zwrot zawsze nastÂąpi, czĂŞsto w sposĂłb nieoczekiwany i zaskakujÂący.
Bo Âżycie to magia…

Pozdrawiam serdecznie :)

Witaj Ptaku!

Piszesz ze zycie to magia, to prawda. Czlowiek rozwijajacy sie duchowo przyjmuje ta magie w zupelnie inny sposob, inne ma odczucia, dostrzega to
bardziej swiadomie. Ja mowie o sobie. Od czasu kiedy weszlam na droge zycia bardziej swiadomego, dopuscilam do glosu moja podswiadomosc, zeczywiscie zdazaja sie momenty ktore ja widzialam bez wyjscia. Okazalo sie ze wszystko zakonczylo sie bardzo spoojnie, tez dla mnie.
Nie chce okreslac czy to jest latwe, czy nie. Wiem ze to funkcjonuje, nie nalezy sie trzymac starych przyzwyczajen czesto nazuconych przez
najblizszych, nalezy zaczac od siebie i wejsc w spokojny swiat, ktory czeka na nas.

Pozdrawiam serdecznie Rafaela

Rafaela napisaÂłaÂś

Cytuj

Jesli ktos sobie nie zyczy naszego otwartego serca, to nalezy to uszanowac i pozostawic go w spokoju, niech idzie wlasna droga. W normalnym zyciu ludzie mysla inaczej, sa daleko od tego o czym ja tu pisze. Czesto nie rozumia dlaczego jest tak a nie inaczej, walcza z codziennym dniem, skarza sie, ze niczego nie rozumia, sa nieufni i pelni niepokojow.

A co wiĂŞcej. TrzymajÂą siĂŞ swoich nawykĂłw i przyzwyczajeĂą, tej toÂżsamoÂści, ktĂłrÂą sobie ( jak im siĂŞ wydaje) wypracowali przez lata.
Fajnie to obrazuje pewna przypowieÂśĂŚ , ktĂłrÂą tu przytoczĂŞ z ksiÂąÂżki Richarda Bacha pt "Iluzje, czyli czÂłowiek, ktĂłry nie chciaÂł byĂŚ mesjaszem " (dla zainteresowanych dalszÂą czĂŞÂścia : do ksiÂąÂżki mogĂŞ podesÂłaĂŚ linka - do poczytania online ).
Oto ten fragment :

I zstÂąpiÂł miĂŞdzy nas mistrz zrodzony na ÂświĂŞtej ziemi stanu Indiana, a wzrastaÂł na mistycznych wzgĂłrzach na wschĂłd od Fortu Wayne.

A mistrz Ăłw uczyÂł siĂŞ o Âświecie w szkoÂłach stanu Indiana, z czasem zaÂś takÂże pracujÂąc w swym zawodzie, a byÂł mechanikiem samochodowym.

PosiadaÂł wiedzĂŞ takÂże z innych krain i z innych szkĂłÂł, z innych ÂżywotĂłw, ktĂłre przeÂżyÂł. PamiĂŞtaÂł je, a pamiĂŞtajÂąc, wzrastaÂł w mÂądroÂści i sile, inni zaÂś widzieli jego moc i przychodzili do niego po radĂŞ.

Mistrz wierzyÂł, Âże ma moc, by pomĂłc sobie i caÂłej ludzkoÂści, a Âże tak wierzyÂł, tak teÂż siĂŞ dziaÂło, inni zaÂś widzieli tĂŞ moc i przychodzili do niego, aby wybawiÂł ich z kÂłopotĂłw i wyleczyÂł z chorĂłb niezliczonych.

Mistrz wierzyÂł, Âże kaÂżdy czÂłowiek moÂże myÂśleĂŚ o sobie jako o synu Boga, i jak wierzyÂł, tak teÂż siĂŞ dziaÂło, warsztaty zaÂś, w ktĂłrych pracowaÂł, wypeÂłniaĂŚ zaczĂŞÂły tÂłumy tych, ktĂłrzy szukali jego wiedzy i czekali, by ich dotknÂąÂł, a na ulicach gromadzili siĂŞ ci, ktĂłrzy pragnĂŞli jedynie, aby padÂł na nich jego cieĂą i odmieniÂł ich Âżycie.

I zdarzyÂło siĂŞ, Âże z powodu tych tÂłumĂłw kilku majstrĂłw poprosiÂło mistrza, by zostawiÂł narzĂŞdzia i poszedÂł swojÂą drogÂą, gdyÂż otaczaÂła go ciÂżba tak wielka, iÂż ani on sam, ani inni mechanicy nie mieli miejsca do pracy i nie mogli zajmowaĂŚ siĂŞ naprawÂą samochodĂłw.

I zdarzyÂło siĂŞ, Âże poszedÂł mistrz za kraj miasta, a ludzie idÂący za nim okrzyknĂŞli go mesjaszem i cudotwĂłrcÂą, i jak wierzyli, tak teÂż byÂło.

A jeÂśli w czasie jego kazaĂą zrywaÂła siĂŞ burza, ani jedna kropla deszczu nie spadaÂła na gÂłowy sÂłuchaczy; ostatni z tÂłumu sÂłyszaÂł jego sÂłowa tak wyraÂźnie, jakby staÂł w pierwszym szeregu, choĂŚ na niebie szaleĂŚ mogÂły bÂłyskawice i gromy. A mĂłwiÂł do nich jĂŞzykiem przypowieÂści.

I powiedziaÂł im: - „W kaÂżdym z nas tkwi moc, dziĂŞki ktĂłrej moÂżemy przyjÂąĂŚ zdrowie i chorobĂŞ, bogactwo i biedĂŞ, wolnoÂśĂŚ i niewolĂŞ. To my, nikt inny, mamy nad nimi wÂładzĂŞ”.

A pewien mÂłynarz odezwaÂł siĂŞ tymi sÂłowy: - „ÂŁatwo ci mĂłwiĂŚ, mistrzu, gdyÂż wiesz, dokÂąd zmierzasz, lecz my tego nie wiemy; ty nie musisz siĂŞ trudziĂŚ, ale my musimy. Na tym Âświecie czÂłowiek musi pracowaĂŚ, by ÂżyĂŚ”.

Mistrz odpowiedziaÂł tak: - „KiedyÂś na samym dnie wielkiej krysztaÂłowej rzeki ÂżyÂła wspĂłlnota stworzeĂą.
Nurt przepÂływaÂł w ciszy nad nimi wszystkimi – nad mÂłodymi i starymi, bogatymi i biednymi, dobrymi i zÂłymi; ten nurt, ktĂłry pÂłynÂąÂł w sobie tylko znanym kierunku, znajÂąc tylko swÂą wÂłasnÂą krysztaÂłowÂą jaÂźĂą.

KaÂżde stworzenie kurczowo trzymaÂło siĂŞ gaÂłĂŞzi i skaÂł na dnie rzeki, a to kurczowe trzymanie siĂŞ byÂło ich sposobem Âżycia – tak wÂłaÂśnie chciaÂły oprzeĂŚ siĂŞ nurtowi; tego uczyÂły siĂŞ od dnia swoich urodzin.

AÂż w koĂącu jedno z nich rzekÂło: >>DoÂśĂŚ mam juÂż trzymania siĂŞ skaÂł i gaÂłĂŞzi. ChoĂŚ moje oczy tego nie widzÂą, ufam, Âże nurt wie, dokÂąd podÂąÂża. PuszczĂŞ siĂŞ gaÂłĂŞzi, pozwolĂŞ, aby nurt zabraÂł mnie, dokÂąd zechce. JeÂśli nadal bĂŞdĂŞ siĂŞ trzymaĂŚ tych konarĂłw i skaÂł, skonam z nudĂłw.<<

Inne stworzenia ÂśmiaÂły siĂŞ i mĂłwiÂły: >>GÂłupcze! JeÂśli siĂŞ puÂścisz, nurt, ktĂłremu tak ufasz, ciskaĂŚ ciĂŞ zacznie o skaÂły, a wtedy zginiesz szybciej, niÂż gdybyÂś miaÂł skonaĂŚ z nudĂłw.<<

Ale ono nie sÂłuchaÂło ich rad, zaczerpnĂŞÂło powietrza i puÂściÂło siĂŞ, a nurt natychmiast porwaÂł je i ciskaÂł nim o skaÂły.

Po jakimÂś czasie, kiedy nadal nie chciaÂło niczego siĂŞ chwyciĂŚ, nurt uniĂłsÂł je ponad dnem rzeki, nie obijajÂąc go juÂż i nie raniÂąc o skaÂły.

A stworzenia na dnie. KtĂłre go nie znaÂły, podniosÂły krzyk: >>SpĂłjrzcie na cud! Oto istota taka sama jak my, a jednak potrafi lataĂŚ! Zobaczcie, to mesjasz przybyÂł, aby nas wszystkich wybawiĂŚ!<<

A niesione przez nurt stworzenie odparÂło: >>Nie jestem bardziej mesjaszem aniÂżeli wy. Rzeka z radoÂściÂą uniosÂłaby nas ku wolnoÂści, gdybyÂśmy tylko mieli doÂśĂŚ odwagi, aby nie trzymaĂŚ siĂŞ tak kurczowo gaÂłĂŞzi i skaÂł. Naszym prawdziwym zadaniem jest ta podrĂłÂż, ta przygoda.<<

Lecz istoty z dna rzeki krzyczaÂły tym bardziej: >>Zbawco!<<, nieprzerwanie trzymajÂąc siĂŞ skaÂł, a gdy znowu podniosÂły gÂłowy, juÂż go nie byÂło i zostaÂły same, snujÂąc legendy o zbawicielu.” Tak mĂłwiÂł mistrz.

A kiedy zobaczyÂł, Âże ciÂżba wielka otacza go coraz bardziej kaÂżdego dnia, coraz wiĂŞkszy tÂłum, gĂŞstszy i gwaÂłtowniejszy niÂż dotychczas; kiedy zobaczyÂł, Âże oczekujÂą od niego, by ich nieustannie uzdrawiaÂł i karmiÂł cudami, Âżeby siĂŞ za nich uczyÂł i Âżeby za nich ÂżyÂł, tego dnia udaÂł siĂŞ samotnie na wzgĂłrze i tam oddaÂł siĂŞ modlitwom.

A w sercu swoim tak mĂłwiÂł: „To-Co-Jest, nieskoĂączone i jasne, jeÂśli taka twoja wola, odsuĂą ode mnie ten kielich, pozwĂłl mi nie wypeÂłniaĂŚ tego niemoÂżliwego zadania. Nie mogĂŞ ÂżyĂŚ czyimÂś Âżyciem, a jednak dziesiĂŞĂŚ tysiĂŞcy dusz domaga siĂŞ ode mnie Âżycia. Przykro mi, Âże doprowadziÂłem do tego. JeÂśli taka twoja wola, pozwĂłl mi powrĂłciĂŚ mi do moich maszyn, do moich narzĂŞdzi, pozwĂłl mi ÂżyĂŚ jak inni.”

I przemĂłwiÂł do niego na wzgĂłrzu gÂłos, gÂłos ani mĂŞÂżczyzny ani kobiety, ani potĂŞÂżny, ani cichy, gÂłos nieskoĂączenie Âłaskawy. GÂłos ten rzekÂł doĂą: „Stanie siĂŞ nie moja, ale twoja wola, gdyÂż to, co jest twojÂą wolÂą, jest dla ciebie mojÂą wolÂą. IdÂź swÂą drogÂą jak inni ludzie i bÂądÂź szczĂŞÂśliwy na ziemi.”

A sÂłyszÂąc to mistrz uradowaÂł siĂŞ i dziĂŞkowaÂł szczerze, i zszedÂł ze wzgĂłrza, mruczÂąc pod nosem piosenkĂŞ mechanika samochodowego.

A kiedy tÂłum znowu zaczÂąÂł narzucaĂŚ siĂŞ mu ze swoim troskami, bÂłagajÂąc, aby ich uzdrawiaÂł, aby za nich siĂŞ uczyÂł i by nieustannie karmiÂł ich swojÂą mÂądroÂściÂą i bawiÂł ich swoimi cudami, mistrz uÂśmiechnÂąÂł siĂŞ na ich widok i powiedziaÂł do nich uprzejmie: „OdchodzĂŞ.”
Przez chwilĂŞ tÂłum zaniemĂłwiÂł ze zdumienia.

A on rzekÂł do nich: „Gdyby czÂłowiek powiedziaÂł Bogu, Âże chce pomĂłc cierpiÂącemu Âświatu, bez wzglĂŞdu na cenĂŞ, jakÂą musiaÂłby zapÂłaciĂŚ, i gdyby BĂłg pouczyÂł go, jak ma to zrobiĂŚ, czy czÂłowiek ten powinien zrobiĂŚ jak mu kazano?”
„OczywiÂście, mistrzu! – krzyknÂąÂł tÂłum. – Gdyby BĂłg go o to prosiÂł, radoÂściÂą byÂłoby dlaĂą znosiĂŚ nawet piekielne mĂŞki!”
„Bez wzglĂŞdu na to, jakie to mĂŞki ani jak trudne byÂłoby to zadanie?”
„To honor zawisnÂąĂŚ, chwaÂła do krzyÂża byĂŚ przybitym, chwaÂła spÂłonÂąĂŚ na stosie, jeÂśli tego wÂłaÂśnie oczekiwaÂłby BĂłg” – powiedzieli.
„A co byÂście zrobili – zapytaÂł ich mistrz – gdyby BĂłg powiedziaÂł wam prosto w oczy: >>NAKAZUJĂ WAM, BYÂŚCIE NA TYM ÂŚWIECIE DO KOĂCA DNI SWOICH BYLI SZCZĂÂŚLIWI<< Co byÂście wtedy zrobili?”

A tÂłum pogrÂąÂżyÂł siĂŞ w ciszy; na zboczach gĂłr, w dolinach, gdzie zgromadzili siĂŞ wszyscy, nie byÂło sÂłychaĂŚ ni gÂłosu, ni dÂźwiĂŞku Âżadnego.

A mistrz przerwaÂł ciszĂŞ tymi sÂłowy: „IdÂąc drogÂą wÂłasnego szczĂŞÂścia, znajdziemy wiedzĂŞ, dla ktĂłrej wybraliÂśmy nasz Âżywot. WÂłaÂśnie dziÂś dowiedziaÂłem siĂŞ tego i postanowiÂłem was opuÂściĂŚ, aby pĂłjÂśĂŚ wÂłasnÂą drogÂą, jeÂśli wolno.”

I poszedÂł wÂłasnÂą drogÂą poprzez tÂłum, i zostawiÂł ich, i powrĂłciÂł do codziennego Âświata ludzi i maszyn.

Pozdrawiam serdecznie poszukujÂących :)

East

A mistrz przerwaÂł ciszĂŞ tymi sÂłowy: „IdÂąc drogÂą wÂłasnego szczĂŞÂścia, znajdziemy wiedzĂŞ, dla ktĂłrej wybraliÂśmy nasz Âżywot."

To prawda, u mnie przyszedl ten moment troche pozno, a moze tak wlasnie mialo byc. W kazdym razie zorietowalam sie w pore i moje szczescie
otwiera mi ciagle nowe drzwi i mam okazje uczyc sie, poznawac nowe, interesujace i pekne.

Pozdrawiam serdecznie Rafaela

Elo !
PonoĂŚ co 7 lat czÂłowiek siĂŞ zmienia. WÂłaÂśnie zamykam swojÂą firmĂŞ, ktĂłrÂą miaÂłem przez 7 lat. Firma nie plajtuje - ja jÂą po prostu zamykam. Dlaczego ? 1. Przez caÂłe Âżycie ja i moja Âżona powtarzaliÂśmy, Âże nie moglibyÂśmy pracowaĂŚ razem w jednej firmie, z racji rĂłÂżnicy charakterĂłw. Zamykam firmĂŞ, bo chcĂŞ pracowaĂŚ razem z mojÂą ÂżonÂą. 2. CzujĂŞ, Âże to co robiÂłem dotychczas, to nie jest to, co powinienem robiĂŚ. 3. Bo koĂączĂŞ nastĂŞpny okres w moim Âżyciu. MyÂślaÂłem, Âże bĂŞdĂŞ miaÂł z tym problem, tymczasem nie Âżal mi niczego, bo czujĂŞ, Âże tak ma byĂŚ i przechodzĂŞ przez ten etap bardzo ewolucyjnie. 4. Bo obecnoÂśĂŚ na tym forum daÂła mi bardzo duÂżo do myÂślenia (przede wszystkim, Âże pieniÂądze nie sÂą najwaÂżniejsze).

Czy ma to coÂś wspĂłlnego ze zmianami na Ziemi ? - Nie wiem

Ps. DecyzjĂŞ o sowich zmianach podjÂąÂłem w jeden dzieĂą.

Witaj barneyos , cos w tym jest. Zycze ci powodzenia w nowej decyzji.

Cytat: east

Fajnie to obrazuje pewna przypowieÂśĂŚ , ktĂłrÂą tu przytoczĂŞ z ksiÂąÂżki Richarda Bacha pt "Iluzje, czyli czÂłowiek, ktĂłry nie chciaÂł byĂŚ mesjaszem " (dla zainteresowanych dalszÂą czĂŞÂścia : do ksiÂąÂżki mogĂŞ podesÂłaĂŚ linka - do poczytania online ).

Pewnie, Âże zamieÂśĂŚ tego linka. ;D

barneyos, przede wszystkim rĂłb to, co czujesz, Âże jest dla Ciebie dobre. Trzymam kciuki.

Fakt, Âże co 7 lat ( plus /minus rok/dwa ;) ) czÂłowiekowi zmieniajÂą siĂŞ priorytety, a czasem wydaje siĂŞ, Âże to Âżycie decyduje za nas. Pozornie. Bo tak na prawdĂŞ sami podejmujemy w sercu waÂżne decyzje, a intencje, ktĂłre temu towarzyszÂą wpÂływajÂą na WszechÂświat, ktĂłry zmienia siĂŞ dla nas dokonujÂąc zmian jakby za nas. Ale to jest wÂłaÂśnie pozĂłr. Bo nic nie dzieje siĂŞ bez nas.

Ja teÂż wyczuwam 7-letni cykl inspirujÂący mnie do zmian (z tym "+" "-" 1 rok). Niejednokrotnie tego doÂświadczyÂłem. Tak siĂŞ skÂłada, Âże koĂączĂŞ kolejny cykl (nie pytajcie, ktĂłry ;D) i do tego mija 6 lat od podjĂŞcia pracy w nowym miejscu. Mam nieprzepartÂą ochotĂŞ opuÂściĂŚ to miejsce, tylko nie mam pomysÂłu na nowe. Tzn. wiem, co chciaÂłbym robiĂŚ, ale z powodĂłw ekonomicznych nie bardzo to widzĂŞ. Zastanawiam sie nad informacjÂą od marmana1983 - rzuciÂł pracĂŞ. I co dalej z egzystencjÂą? Jaka jest alternatywa w tym Âświecie zdominowanym przez dyktat pieniÂądza? Pustelnia? Zakon? ÂŻywienie siĂŞ energiÂą sÂłoĂąca, jak niejaki Stachursky? (tak przynajmniej zapewnia).

Jestem gotĂłw do wielu wyrzeczeĂą, tylko co na to maja rodzina? Jakie jest wyjÂście z tej sytuacji? Znacie receptĂŞ...?

Problem w tym, Âże mamy szukaĂŚ szczĂŞÂścia, a nie godziĂŚ siĂŞ na wyrzeczenia. Dobrze jest kochaĂŚ to co siĂŞ robi, zadowolenie pÂłynie wtedy i z pracy i jej efektĂłw. Po jakimÂś czasie przychodzi samoistne zadowolenie z wynikĂłw finansowych.
http://www.kciuk.pl/Japonczyk-i-jego-magiczne-kule-a23059

Zmiany byĂŚ muszÂą, lepiej im siĂŞ poddaĂŚ, niÂż byĂŚ przez nie torturowanym...

Pozdrawiam - Thotal :)

krzysiek, gotowych recept nie ma. Ale nie martw siĂŞ, Twoja WyÂższa JaÂźĂą juÂż pracuje nad tym, aby byÂło dobrze .
TrochĂŞ w odpowiedzi na Twojego posta, a trochĂŞ dlatego, Âże Dariusz pozwoliÂł podajĂŞ linka do ksiÂąÂżki (dot zamieszczonego wczeÂśniej fragmentu ), w ktĂłrej kaÂżdy znajdzie coÂś dla siebie :) MoÂże pojawiÂą siĂŞ recepty ?

https://docs.google.com/document/edit?id=166a83RyNT9PE1URm0YfzXge7kR5lAY-c9M4LwndDefE&hl=pl&authkey=CKuxsuUP

Elo !
DziĂŞkujĂŞ za wszystkie sÂłowa otuchy. Tak, wÂłaÂśnie tak to czujĂŞ, Âże zmiany sÂą konieczne i Âże jest to kolejny etap. I nawet trudno to wytÂłumaczyĂŚ, ale wiem, Âże robiĂŞ dobry ruch. Po prostu to czujĂŞ. A jest to w moim przypadku rzadkie odczucie, poniewaÂż do tej pory podejmujÂąc tak waÂżne decyzje, "dzieliÂłem wÂłos na czworo" i analizowaÂłem wszystkie za i przeciw a mĂłj umysÂł byÂł wybitnie analitycny. Teraz jest zupeÂłnie inaczej - jakby pstrykniĂŞcie palcami i juÂż. Decyzja podjĂŞta.

A moÂże wÂłaÂśnie to jest ten efekt zmian Matki Ziemi, moÂże wÂłaÂśnie zaczyna odzywaĂŚ siĂŞ we mnie moja prawa pĂłÂłkula, ta emocjonalna ?

Ps. Krzysiek, jeÂśli mieszkasz w okolicach Poznania i chciaÂłbyÂś pogadaĂŚ z takÂą osobÂą na rozdroÂżu jak Ty, to zapraszam do mnie na ogrĂłdek i na pogaduchy. MoÂże takie spotkanie pomoÂże Ci podjÂąĂŚ wÂłaÂściwÂą decyzjĂŞ.

Przekaz otrzymaÂł Mariusz Brzoskowski, dn. 7.08.2010r. godz. 8.45

OTWARCIE BRAM SZAMBALI

SÂłucham Was Nauczyciele MiÂłoÂści i WewnĂŞtrzno MÂądroÂści,

MĂłwi Mistrz Szambali, przewodniczÂący Rady Dwunastu i wielu innych posÂłaĂącĂłw NajwyÂższego, Pierwotnego ÂŹrĂłdÂła skierowanych w ten rejon WszechÂświata, aby wspomĂłc i zrealizowaĂŚ projekt pod nazwÂą „Odrodzenie Ziemi – Nowa Ziemia”.

JuÂż wczeÂśniej wspominaliÂśmy Tobie, Âże Ziemia, jako niezaleÂżny byt kosmiczny, jej duchowa Istota wiele milionĂłw lat temu odeszÂła od rozwoju w peÂłnej synchronizacji z EnergiÂą MiÂłoÂści, zrezygnowaÂła z przewodnictwa Duchowego ÂŹrĂłdÂła na rzecz oczekiwanych i rozbudzonych w niej przez pewne kosmiczne siÂły „mocnych” wraÂżeĂą, gÂłĂŞbszych doÂświadczeĂą, intensywniejszych przeÂżyĂŚ, obietnic szybszego rozwoju i bycia bardziej „samodzielnÂą”. To wszystko rozbudziÂło ego Ziemi, jak i doprowadziÂło do opanowania jej przestrzeni, ciaÂła i ducha tymi wibracjami, bytami, takÂą ÂświadomoÂściÂą. Trudno, staÂło siĂŞ. Najistotniejsze, Âże Ziemia opamiĂŞtaÂła siĂŞ, a myÂśmy jej w tych trudnych latach nie opuÂścili, nie zrezygnowali z niesienia ÂŚwiatÂła, utrzymania choĂŚ czĂŞÂści tego, co byÂło zÂłoÂżone w Ziemi, zasiane przez jej planetarnego Ojca/MatkĂŞ - SÂłoĂące, jak i struktury galaktyczne we wspĂłÂłdziaÂłaniu ze ÂŹrĂłdÂłem.

W Ziemi zostaÂły zÂłoÂżone nasiona, matryce i kody Boskiego CzÂłowieka, planety, ktĂłra miaÂła kwitnÂąĂŚ rĂłÂżnorodnoÂściÂą Âżycia wzajemnie siĂŞ wspierajÂącÂą i uzupeÂłniajÂącÂą, takÂą, na ktĂłrej kaÂżda istota, byt, dusza, energia mogÂłaby rozwijaĂŚ siĂŞ i przygotowywaĂŚ do dalszej dziaÂłalnoÂści w Kosmosie, jako juÂż wyksztaÂłcona, zregenerowana, uzdrowiona ÂŚwiadomoÂśĂŚ i Duch.

Ziemia ma byĂŚ takim kosmicznym pojazdem, gdzie moÂżna wylÂądowaĂŚ, inkarnowaĂŚ siĂŞ i zaczerpnÂąĂŚ ÂświeÂżego powietrza, zobaczyĂŚ urealnionÂą wizjĂŞ dobrobytu, obfitoÂści i mnogoÂści form w jednoÂści wspĂłÂłistnienia. Takie niezwykÂłe miejsce, gdzie kaÂżdy moÂże staĂŚ siĂŞ lepszy i mÂądrzejszy, a czÂłowiek przejÂśĂŚ od homo sapiens do Bogo-CzÂłowieka.

Ta Boska wizja mocno irytowaÂła niÂższe wibracje, ÂświadomoÂści, upadÂłe duchy, ktĂłre wolÂą realizacjĂŞ egocentrycznych zamysÂłĂłw jak ÂŻYĂ I BYĂ W MIÂŁOÂŚCI!

Ziemia daÂła siĂŞ nabraĂŚ, ulegÂła im podszeptom, otworzyÂła siĂŞ na ich wizje. StÂąd pojawiÂło siĂŞ tyle zÂła i dysharmonii na tej niezwykÂłej planecie. Program pierwotny trzeba byÂło zmodyfikowaĂŚ. Zamiast rozwijaĂŚ, trzeba byÂło w pierwszej kolejnoÂści ratowaĂŚ. I ta tendencja utrzymywaÂła siĂŞ bardzo dÂługo, oj bardzo dÂługo, aÂż do dzisiaj.

PrzyszedÂł jednak teraz moment, Âże moÂżna, wrĂŞcz naleÂży przyspieszyĂŚ i zintensyfikowaĂŚ zamysÂły rozwojowe, ktĂłre nie tylko odrodzÂą to, co miaÂło byĂŚ w pierwotnych zaÂłoÂżeniach, a wyjdÂą ponad to, pĂłjdÂą jeszcze dalej, uwzglĂŞdniÂą obecne moÂżliwoÂści, wiedzĂŞ, doÂświadczenie SiÂł ÂŚwiatÂła i MiÂłoÂści.

Latami rodziÂł siĂŞ projekt „NOWA ZIEMIA”, latami utrzymywaliÂśmy ÂŚwiatÂło na Ziemi m.in. dziĂŞki takim ludziom, ktĂłrzy ÂżyjÂąc na Ziemi chcieli wnosiĂŚ i ÂżyĂŚ w Duchu MiÂłoÂści, Kosmicznej MÂądroÂści, wsÂłuchani w swojÂą duszĂŞ, a nie w to, co proponowaÂł Âświat, jako taki. ChytroÂśĂŚ programu „inplantorĂłw” polega na zÂłudnym utrzymywaniu Ziemi i ludzkoÂści w koniecznoÂśĂŚ wspĂłÂłistnienia dobra i zÂła, ÂświatÂła i cienia w metafizycznym, transcendentalnym rozumieniu tych sÂłĂłw. Wiedzieli oni, Âże czÂłowiek i Ziemia to coÂś niezwykÂłego, coÂś, co siĂŞ zrodziÂło w ÂŹrĂłdle, ma wiĂŞc wiecznÂą moc. Nie warto, wiĂŞc jej niszczyĂŚ kompletnie, bo to siĂŞ do koĂąca nie uda, a odpowiednio wykorzystaĂŚ, zmanipulowaĂŚ, zmodyfikowaĂŚ, podrzuciĂŚ trochĂŞ min i innych diabelskich akcesoriĂłw i zabawek. I w duÂżej mierze to siĂŞ udaÂło i udaje. Brawo za pomysÂłowoÂśĂŚ, wytrwaÂłoÂśĂŚ w realizacji tych zamierzeĂą. Ale czy moÂżna komuÂś biĂŚ brawo za takie myÂśli i czyny? KtoÂś moÂże, ale ÂŚwiatÂło nie ma powodĂłw, choĂŚ uznaje ich moc, wie, do czego sÂą oni zdolni. Nie lĂŞka siĂŞ, nie daje siĂŞ zastraszyĂŚ, a ÂśmiaÂło, pewnie i niezÂłomnie Âżyje w Prawdzie, pÂłynie, rozlewa siĂŞ w nieustannym kontakcie ze ÂŹrĂłdÂłem, Wszechobecnym Duchem i ÂŚwiadomoÂściÂą.

WZYWAMY WSZYSTKIE DUSZE, DUCHY, ISTOTY DO BYCIA,

DO WSPĂÂŁODCZUWANIA, DO PRZEJAWIANIA BOSKIEJ MÂĄDROÂŚCI I MIÂŁOÂŚCI,

KTĂRA JEST W KAÂŻDYM, ABSOLUTNIE KAÂŻDYM CZÂŁOWIEKU.

To jest prawdziwa Natura, komĂłrki macierzyste WyÂższej ÂŚwiadomoÂści Istnienia, ktĂłre chroniliÂśmy przez wieki, aby mogÂły ÂżyĂŚ i rozkwitnÂąĂŚ, odrodziĂŚ siĂŞ nie tylko jednostkowo, a caÂłoÂściowo, globalnie. Teraz jest ten czas, teraz jest tak duÂżo moÂżliwe, Âże aÂż niewiarygodne z ludzkiego punktu widzenia.

Uwierzcie, Âże Nowa Ziemia nie jest fikcjÂą, mitem, a nadchodzÂącÂą rzeczywistoÂściÂą, ktĂłrÂą wspĂłÂłtworzymy wszyscy razem. Nowa Ziemia potrzebuje nowego czÂłowieka – odrodzonego, boskiego, wiedzÂącego, co to dobro, a co zÂło; czujÂącego, co to miÂłoÂśĂŚ, a co ego; umiejÂącego byĂŚ tu i teraz w staÂłym poÂłÂączeniu z Bogiem, w Nim i we WszechÂświecie.

TO JEST NAJWAÂŻNIEJSZE ZADANIE DLA LUDZKOÂŚCI –

ODBUDOWAĂ WÂŁASNÂĄ BOSKOÂŚĂ, ZAWIERZYĂ SIĂ MIÂŁOÂŚCI I ÂŚWIATÂŁU,

ABY MĂC BYĂ I REALIZOWAĂ NIE TYLKO SIEBIE, A JEDNOÂŚĂ.

RozwĂłj duszy w przebudzonym czÂłowieku jest niezwykÂły, najpierw ona ma siĂŞ oczyÂściĂŚ, uzdrowiĂŚ, rozwinÂąĂŚ, aby pĂłÂźniej mĂłc budowaĂŚ, tworzyĂŚ nowego siebie, nowego czÂłowieka.

ZawierzajÂąc ten proces WyÂższemu Ja, WyÂższej JaÂźni dokonujecie kwantowego skoku, kosmicznej i duchowej transformacji, ktĂłra wprowadza, ukierunkowuje ÂŻycie na ÂŚwiatÂło, w ÂŚwietle, w MiÂłoÂści.

My w tym intensywnie pomagamy, jesteÂśmy Waszym kosmicznym i duchowym wsparciem, ktĂłrego mimo wszystko jeszcze potrzebujecie i bĂŞdziecie nadal potrzebowali tak jak i my potrzebujemy waszego otwarcia, wspĂłÂłdziaÂłania, co jest faktycznym wsparciem wyÂższego planu, Boskiego ZamysÂłu. JesteÂśmy przecieÂż braĂŚmi i siostrami, jednoÂściÂą, ktĂłra ma rozbÂłysnÂąĂŚ peÂłnym blaskiem JEDNOÂŚCI.

Uczymy siĂŞ wzajemnie, cieszymy siĂŞ razem, znosimy trudy wspĂłlnie, kaÂżdy z nas ma swojÂą rolĂŞ, zadanie do wykonania. Raz jesteÂśmy na Ziemi fizycznie, kiedy indziej energetycznie, duchowo. PrzepÂływamy, przenosimy siĂŞ, zmieniamy formy, aby jak najefektywniej i najbezpieczniej przeprowadziĂŚ projekt ratowania Ziemi, jej przeistoczenia siĂŞ w Âżywe CiaÂło Boga, w PerÂłĂŞ Galaktyk.

ABY TO URZECZYWISTNIĂ OTWIERAMY BRAMY SZAMBALI DLA KAÂŻDEGO CHĂTNEGO

ZACZERPNÂĄĂ ÂŚWIATÂŁA I MÂĄDROÂŚCI TU SKONCENTROWANEJ,

POBYCIA Z NAMI, Z SAMYM Z SOBÂĄ, ZE SWOJÂĄ DUSZÂĄ

I BOSKÂĄ NATURÂĄ CZÂŁOWIEKA.

Aby tu przybyĂŚ nie trzeba Âżadnych specjalnych ĂŚwiczeĂą, wizualizacji, rytuaÂłĂłw. Potrzeba chcieĂŚ, wyraziĂŚ takÂą wolĂŞ i … droga wolna. Nasi StraÂżnicy, strumienie Energii zaprowadzÂą Was tutaj, wasza ÂświadomoÂśĂŚ wpÂłynie w przestrzeĂą Szambali i bĂŞdzie chÂłonÂąĂŚ, nasÂączaĂŚ siĂŞ mÂądroÂściÂą tego miejsca i BoskÂą wizjÂą nowego siebie, a tym samym Nowej Ziemi. Rozpocznie siĂŞ etap oswajania, przygotowywania do Czystego ÂŚwiatÂła, aby mĂłc Je rozprowadzaĂŚ w sobie i przestrzeni istnienia. Dla wielu moÂże wydawaĂŚ siĂŞ to nierealne, ale taka jest decyzja Rady, takie jest przesÂłanie ÂŹrĂłdÂła, taka jest potrzeba.

Zapraszamy do Szambali, droga wiedzie przez Serce i DuszĂŞ. Te klucze sÂą uniwersalne, wieczne, choĂŚ teraz i my bĂŞdziemy pomagali tu trafiĂŚ. WoÂłajcie, a przybĂŞdziemy, i bĂŞdziemy razem tworzyĂŚ NowÂą ZiemiĂŞ, nowego Ciebie, a wiĂŞc nas samych.

W miÂłoÂści ÂŹrĂłdÂła,
Przedstawiciele Szambali
http://www.swiadomosc-ziemi.org/index.php?option=com_content&task=view&id=588&Itemid=163

Bardzo interesujÂący tekst. Nie czujĂŞ wobec niego jakiegoÂś wewnĂŞtrznego sprzeciwu, ale teraz muszĂŞ siĂŞ z nim oswoiĂŚ, zapytaĂŚ swojÂą WyÂższÂą JaÂźĂą co o tym sÂądzi. ChcĂŞ byĂŚ sobÂą, czerpaĂŚ z wÂłasnej wiedzy, ale z chĂŞciÂą powĂŞdrujĂŞ sobie po Szambali ;)

pozdrawiam

>songo<, myÂślĂŞ Âże ten tekst moÂżna byÂłoby zamieÂściĂŚ rĂłwnieÂż tu:

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=712.0

RzekÂłbym, Âże tam bardziej pasuje.

Niezależne Forum Projektu Cheops

RozwĂłj duchowy => Ezoteryka => Wątek zaczęty przez: Rafaela Sierpień 12, 2010, 20:29:41