Niezależne Forum Projektu Cheops

Odkryto następną kryształową czaszkę - w Afryce

Czaszka pochodzi z Afryki.
Jest zrobiona z 3 rodzajów kwarcu, najprawdopodobniej pochodzącego z Namibii w Afryce.
Ciekawostką jest fakt istnienia komory wewnątrz czaszki wypełnionej przeźroczystym płynem, możliwe że wodą - komora jest w miejscu szyszynki.

(http://www.philipcoppens.com/compassion_3.jpg)

(http://www.philipcoppens.com/compassion_2.jpg)
Źródło:
http://www.philipcoppens.com/compassion.html
http://forum.swietageometria.info/index.php/topic,541.msg2758/topicseen.html#msg2758

Mechanizm z Antykithiry: najnowocześniejsze urządzenie starożytności

W 1901 r. nurkowie wyciągnęli z rzymskiego wraku leżącego w pobliżu wyspy Antykithira na Morzu Egejskim liczne zabytki, w tym kilka niewielkich skorodowanych brył brązu. Początkowo archeolodzy wzięli je za resztki zmiażdżonej rzeźby, ale gdy w 1902 r. jeden z nich dostrzegł w największej bryle fragmenty mechanizmu, uznali, że są to pozostałości skomplikowanego zegara. Jako że wedle ówczesnej wiedzy w antyku nie wytwarzano tak zaawansowanych urządzeń, część naukowców założyła, że zegar pochodzi z XV wieku bądź późniejszych czasów i na wrak starszego o co najmniej 1500 lat statku trafił jakimś dziwnym przypadkiem z innego okrętu. Mylili się.
(http://archeowiesci.blox.pl/resource/Antykytera_czescA.jpg)



Największy fragment mechanizmu z Antykithiry. Łącznie odnaleziono ich ponad 80, ale większość jest bardzo mała Autor: Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach. Zdjęcie na licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 2.5

Mechanizm z Antykithiry jest dziełem starożytnych Greków i leżał w wodzie ponad 2000 lat. Błąd naukowców z początku XX wieku jest jednak zrozumiały. Nie mogli podejrzewać, że natrafili na najnowocześniejsze urządzenie jakie powstało w antyku, wyprzedzające o ponad tysiąc lat porównywalne konstrukcje.

Pierwszym naukowcem, który dokładnie zbadał mechanizm (m.in. prześwietlając wyłowione fragmenty promieniami rentgena) był Derek Price z uniwersytetu Yale. Po ponad 20 latach badań opublikował w 1974 roku pracę, w której napisał, że urządzenie służyło antycznym Grekom do określania pozycji Słońca i Księżyca. Odtworzył też jego budowę, choć teraz już wiemy, że popełnił mnóstwo błędów. Wiele osób odrzuciło wówczas jego argumenty nie wierząc, że Grecy mogli stworzyć takie urządzenie.

Kolejny wielki krok w poznawaniu tajemnic mechanizmu wykonał kilka lat temu Michael Wright z Muzeum Nauki w Londynie. Dzięki zastosowaniu tomografu komputerowego mógł lepiej zajrzeć w głąb skorodowanyh bryłek. Obalił wiele założeń Price’a dotyczących budowy mechanizmu, m.in. że była w nim przekładnia różnicowa (dyferencjał), którą w rzeczywistości wynaleziono dopiero w XIX w. Zdaniem Wrighta urządzenie wskazywało nie tylko położenie Słońca i Księżyca, ale też pięciu znanych wówczas planet. By przekonać niedowiarków zbudował w oparciu o mechanizm z Antykithiry urządzenie, które wykonywało wszystkie te funkcje.

W listopadzie 2006 r. magazyn Nature opublikował wyniki najnowszych badań mechanizmu. Brytyjscy, greccy i amerykańscy specjaliści pod kierunkiem profesora Mike’a Edmundsa i Tony’ego Freetha (obaj z uniwersytetu Cardiff) mieli nad poprzednikami technologiczną przewagę. Do Narodowego Muzeum Archeologii w Atenach ściągnęli blisko ośmiotonowy supernowoczesny tomograf komputerowy, który tworzy trójwymiarowy obraz prześwietlanego obiektu. Używali też najnowszych programów komputerowych, które czyściły cyfrowe zdjęcia. Dzięki temu mogli dokładnie obejrzeć wnętrze bryłek, w których kryją się resztki 30 kółek zębatych tworzących serce mechanizmu.



Wykonany w 2005 roku rentgen największego fragmentu
Autor: Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach. Zdjęcie na licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 2.5

Zespół Freetha i Edmundsa m.in. dokładniej obliczył ile zębów mają zachowane często tylko we fragmentach kółka. Odczytał też większość pokrywających urządzenie napisów. Dotychczas znaliśmy tylko tysiąc liter. Nowe badania podwoiły tę liczbę. Dokładna analiza kształtu użytych liter pozwoliła ustalić, że mechanizm powstał pod koniec II wieku p.n.e., czyli kilkadziesiąt lat wcześniej niż dotąd sądzono.

Uzyskane przez naukowców dane pozwoliły odtworzyć budowę znacznej części mechanizmu. Całego odtworzyć wiernie się nie da, gdyż część kółek w ogóle się nie zachowała. Mechanizm był skrzynką o wymiarach 31,5 na 19 na 10 centymetrów, którą można było otwierać z dwóch stron. Tarcza z przodu wskazywała ruch Słońca i Księżyca na tle zodiaku oraz egipskiego kalendarza, którego używali Grecy. Z tyłu były dwie tarcze. Jedna pozwalała synchronizować kalendarz słoneczny z księżycowym, a druga przewidywać zaćmienia Słońca i Księżyca. Całe urządzenie miało zdaniem Freetha i Edmundsa 37 kółek zębatych. Brakujące kółka prawdopodobnie służyły m.in. do pokazywania ruchu planet (na przedniej tarczy), o czym świadczy m.in. odczytana nazwa planety Wenus. Cały mechanizm napędzano korbką wystająca z boku skrzynki.

W 2008 r. naukowcy odczytali kolejne napisy. Ujawniły one m.in., że mechanizm pokazywał też, które igrzyska powinny być rozgrywane w danym roku.

Naukowcy są zachwyceni precyzją i pomysłowością greckich mistrzów. Potrafili oni nawet odtworzyć nieregularny ruch Księżyca po eliptycznej orbicie, a stopniem miniaturyzacji niektórych elementów dorównali zegarmistrzom z XVIII wieku. – Gdy to widzisz, szczęka opada – powiedział BBC Edmunds.

Zachwycony mechanizmem Price nazwał go komputerem. Edmunds i Freeth wolą raczej mówić o skomplikowanym kalkulatorze astronomicznym, gdyż urządzenia nie dało się w żaden sposób programować. Niestety media dalej używają terminu komputer, bo jak wiadomo jest dużo atrakcyjniejszy.

Nasza wiedza o pochodzeniu mechanizmu jest bardzo słaba. Prawdopodobnie zbudowano go na wyspie Rodos, która była wówczas obok Aleksandrii najważniejszym centrum badań astronomicznych. Wskazuje na to kilka poszlak. Przy budowie mechanizmu zastosowano teorię rocznego ruchu Słońca i Księżyca Hipparcha, który żył na Rodos. Niewykluczone nawet, że to on był jego konstruktorem (żył w latach ok. 190-120 p.n.e.). Cyceron wspomina zaś, że jego nauczyciel Posejdonios z Rodos (ok. 130-50 p.n.e.) skonstruował urządzenie, które pokazywało ruch Słońca, Księżyca i pięciu planet. Poza tym statek na którym znaleziono mechanizm, płynął najpewniej właśnie z Rodos.

Możliwe jednak, że to nie na Rodos i nie w II wieku p.n.e. narodziły się takie urządzenia. Budowę małego przenośnego planetarium przypisuje się też Archimedesowi, który żył w Syrakuzach na Sycylii w III wieku p.n.e. Warto wspomnieć, że przez długi czas relacje Cycerona o urządzeniu Posejdoniosa i planetarium Archimedesa uznawano za bujdy.

Mechanizm z Antykithiry już dawno zmusił świat nauki do zrewidowania poglądów na grecką technikę. W swoim szczytowym okresie stała ona na dużo wyższym poziomie niż sądziliśmy jeszcze 30-40 lat temu. Mechanizm nie jest tego jedynym dowodem. Heron, aleksandryjski uczony z I wieku n.e., skonstruował automat, który po wrzuceniu monety uruchamiał na chwilę kran z wodą, oraz prostą maszynę parową (tzw. bania Herona), dla której jednak nie znalazł żadnego praktycznego zastosowania.

Większość wiedzy zdobytej przez greckich uczonych niestety zaginęła. Winą za to obarcza się zazwyczaj Cesarstwo Rzymskie, które nie było zbytnio zainteresowane rozwojem techniki (z wyjątkiem wojskowej). Główną przyczyną były ogromne zasoby darmowej (niewolnicy) lub bardzo taniej siły roboczej. Szczątki wiedzy o konstruowaniu astronomicznych kalkulatorów przetrwały jednak przez wiele stuleci. Budowali je Bizantyjczycy i Arabowie, ale były to konstrukcje straszliwie ubogie w porównaniu z mechanizmem z Antykithiry. Egzemplarz z Iranu z XIII wieku, który znajduje się w muzeum w Oksfordzie, ma zaledwie osiem kół zębatych. Mechanizmy o podobnym stopniu komplikacji jak ten z Antykithiry pojawiły się ponownie dopiero w renesansie, a pierwsze przenośne planetarium zbudował George Graham w 1704 roku.

W wypowiedzi dla BBC profesor John Seiradakis z uniwersytetu w Salonikach stwierdził, że mechanizm z Antykithiry jest dla techniki tym, czym Akropol dla architektury. Moim zdaniem jest nawet czymś więcej. W końcu nikt nigdy nie uważał, że starożytni Grecy nie byli w stanie postawić akropolskich budowli.

Mnóstwo szczegółowych zdjęć trzech największych fragmentów znajdziecie tutaj. Najnowszą rekonstrukcję mechanizmu możecie obejrzeć tutaj.

Polecam też fascynujący film o mechanizmie.
http://archeowiesci.wordpress.com/2010/12/12/najwspanialszy-mechanizm-starozytnosci-zrekonstruowany-z-klockow-lego-film/

Naukowcy odnaleźli miejsce, w którym znajdował się ogród Eden
Naukowcy po raz kolejny wskazali miejsce, które stanowić mogło potencjalnie kolebkę pierwszych cywilizacji, co pociągnęło sugestie, że u zarania dziejów mógł się w nim znajdować biblijny Eden. Najnowszym wskazaniem archeologów jest obszar znajdujący się pod wodami Zatoki Perskiej. Zgodnie z opinią badaczy, to właśnie tam mogło znajdować się największe i najstarsze skupisko ludzi położone poza Afryką. Terytorium, o którym mowa określane jest mianem Oazy Zatokowej i ma powierzchnię porównywalną z Wielką Brytanią - poinformował portal "Discovery". Znajdowało się ono na południowym obrzeżu tzw. Żyznego Półksiężyca (żyzne tereny rozciągające się od Egiptu aż po Mezopotamię). Eksperci szacują, że ludzie mogli się osiedlić na tych opływających w zieleń obszarach 74 tysiące lat temu i dopiero ok. 8 tysięcy lat temu zostali zmuszeni do opuszczenia tej strefy - wtedy właśnie wody Oceanu Indyjskiego miały zalać siedlisko. Odnalezione przez archeologów dowody pokazały, że zanim ludzie zostali zmuszeni do opuszczenia tych terenów, wzdłuż dzisiejszego wybrzeża tworzone były całe osiedla mieszkaniowe, pracowano nad technologiami ułatwiającymi byt i tworzono podwaliny pod nowe kultury. Był to także obszar, w którym można było przetrwać okres suszy.






Po opuszczeniu Oazy Zatokowej, ludy ją zamieszkujące osiedliły się prawdopodobnie blisko zalanych terenów. Wskazują na to pozostałości po dobrze rozwiniętych cywilizacjach, które nagle pojawiły się w pobliżu wybrzeża Zatoki Perskiej. Ludom zamieszkującym wcześniej Oazę Zatokową, po opuszczeniu "raju" udało się przetrwać dzięki hodowli zwierząt, uprawie palmy daktylowej oraz rybołówstwu. Uciekinierom udało się także opanować technikę irygacji, co zaowocowało powstaniem miast.

Niektórzy naukowcy z pewną dozą ostrożności przyznają, że niektóre dane pochodzące z przekazów i wierzeń znajdują potwierdzenie w najnowszych odkryciach archeologicznych. "W istocie pojawiło się trochę spekulacji na temat mitologicznych powiązań basenu Zatoki Perskiej z genezą mitu edeńskiego oraz historią potopu" - stwierdził nieco zmieszany Jeffery Rose, którego publikacja pojawiła się na łamach czasopisma "Current Anthropology". "Dla naukowca są to dość ryzykowne obszary, po których poruszanie się jest niebezpieczne (...) Myślę, że są jednak przekonujące dowody na to, że historie dotyczące Edenu i potopu mogą mieć swoje korzenie w wydarzeniach, które miały miejsce wokół Basenu Zatoki Perskiej."
Szczególnie interesujący jest fakt, że niektóre z rzek, które docierały do Oazy Zatokowej wymienione zostały także w Księdze Rodzaju traktującej o początku świata oraz życiu pierwszych rodziców w rajskim ogrodzie.

To nie pierwsza próba, kiedy uczeni próbują określić miejsce, w którym położony był słynny rajski ogród. W ubiegłym roku badania genetyczne wykonane przez zespół naukowców z Uniwersytetu Pensylwanii wskazały na to, że pierwsi rodzice zamieszkiwali ziemie znajdujące się w południowo-zachodniej części Afryki, na pograniczu Angoli i Namibii. Po dokonanych wówczas szczegółowych analizach ustalono, że miejscem w Afryce, gdzie zachodzi największa różnorodność pod względem genetycznym, a co za tym idzie, z którego mogą wywodzić się pierwsi ludzie - są pustynne rejony Kalahari. Tereny te zamieszkiwane są przez Buszmenów, nazywanych też ludem San. Ludzie ci zajmowali kiedyś obszary sięgające Etiopii, ale z czasem zostali z nich wyparci. Badacze podkreślili jednak, że nie można z całą pewnością stwierdzić, że Eden znajdował się dokładnie na terenie dzisiejszej granicy Angoli i Namibii. Lud San mógł bowiem przywędrować z rajskiego ogrodu w okolice Kalahari z innego miejsca w Afryce.
http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,title,Naukowcy-odnalezli-miejsce-w-ktorym-znajdowal-sie-ogrod-Eden,wid,12954147,wiadomosc.html?ticaid=6b6fa

W Bułgarii odkryto Świątynię Słońca sprzed 8000 lat

W północnej Bułgarii odkryto najstarszą świątynię Słońca na świecie. Budowla jest około 3000 lat starsza niż słynna megalityczna budowla Stonehenge w Anglii.

Odkrycia dokonali archeolodzy prowadzący wykopaliska koło wioski Ohoden w okolicach miasta Wraca, stolicy obwodu o tej samej nazwie, położonego w północno-zachodniej części kraju - doniósł serwis internetowy Sofia Echo.

Naukowcy odsłonili znajdujący się pod powierzchnią ziemi kamienny kompleks sprzed około 8000 lat, który mógł służyć do określania pozycji Słońca na niebie i pomagać prehistorycznym ludziom w określaniu najlepszej pory zasiewów i zbierania plonów z pól. Elementy świątyni zostały ustawione w kształcie podkowy.

Zdaniem ekspertów, na stanowisku odbywały się obrzędy związane z kultem Słońca, połączone ze składaniem darów ofiarnych mających zapewnić urodzaj i płodność. Archeolog Georgi Ganecowski, kierujący pracami na stanowisku, poinformował, że na obszarze odkrytej budowli odnaleziono dziesiątki kamiennych i glinianych dysków, w najprostszy sposób symbolizujących tarczę słoneczną.
PAP.
http://www.rmf24.pl/nauka/news-w-bulgarii-odkryto-swiatynie-slonca-sprzed-8000-lat,nId,313629

To odkrycie może podważyć historię ludzkości
Gatunek Homo sapiens może liczyć nawet 400 tys. lat, a nie, jak dotąd przypuszczano, około 200 tys. lat - uważają izraelscy naukowcy. Wyniki swoich badań publikują w grudniowym numerze "American Journal of Physical Anthropology".

Naukowcy z Uniwersytetu w Izraelu odkryli osiem ludzkich zębów w jaskini Qesem. Skały, w których znaleziono zęby, datowano na 400 tys. lat. Zdaniem badaczy, jest to najstarszy ślad Homo sapiens na Ziemi.

Dotychczas uważano, że nasz gatunek wyłonił się ok. 200 tys. lat temu. Z tego okresu pochodziły najstarsze ślady Homo sapiens w Afryce.

Zęby badano za pomocą tomografii komputerowej i promieni Roentgena. Były wśród nich zarówno zęby mleczne, jak i stałe. Okazało się, że wykazują one duże podobieństwo do znalezisk z jaskini Skhul na górze Karmel sprzed 100 tys. lat. Oprócz tego naukowcy odkryli w pobliżu prymitywne narzędzia krzemienne i ślady ognia.

Zdaniem badaczy, najnowsze odkrycie, a także niedawne znaleziska w Hiszpanii i Chinach, mogą podważyć dotychczasowe przekonanie o wyłonieniu się człowieka współczesnego w Afryce.

http://wiadomosci.wp.pl/kat,1515,title,To-odkrycie-moze-podwazyc-historie-ludzkosci,wid,12986390,wiadomosc.html?ticaid=1b807

Odnaleziono nieznany wcześniej gatunek człowieka
owy krewniak człowieka został odkryty w jaskini na Syberii. Różnił się on genetycznie od naszego gatunku - ustalili naukowcy na podstawie badań kości. Naukowcy proponują nazwać te hominidy denisowianami - informuje serwis BBC.

"Denisowianie żyli obok neandertalczyków i krzyżowali się z naszym gatunkiem" - czytamy w BBC. Odkrycie oznacza, że oprócz neandertalczyków i Homo sapiens w Eurazji żył trzeci gatunek.

Na łamach prestiżowego tygodnika "Nature" badacze tłumaczą, że zsekwencjonowanli DNA pobrane z palca liczącego 30-50 tys. lat, znalezionego w jaskini na Syberii. Ustalili, że różni się ono zarówno od DNA neandertalczyków, jak i ludzi współczesnych.

W 2008 r. w jaskini Denisova na Syberii naukowcy z Rosyjskiej Akademii Nauk odkryli palec należący do hominida, liczący ok. 30 tys. lat. Pobrano z niego DNA, które zostało zsekwencjonowane przez naukowców pod kierunkiem eksperta od DNA neandertalczyków, Svante Paabo z Instytutu Maxa Plancka w Lipsku.

Naukowcy zsekwencjonowali zarówno genom mitochondrialny, prostszy, jak i dużo bardziej skomplikowany, pochodzący z jąder komórkowych.

Okazało się, że palec należał do kobiety. Jej genom wykazuje pewien stopień pokrewieństwa z neandertalczykami, ale reprezentuje raczej pewne wczesne odgałęzienie tej grupy. Obie te grupy można by nazwać siostrzanymi.

Co ciekawe, podobieństwo wariantów ok. 4-6% genów denisowian można odnaleźć u dzisiejszych mieszkańców Papui-Nowej Gwinei.

W syberyjskiej jaskini naukowcy odkryli także ząb, który różni się morfologicznie od zębów neandertalczyków i ludzi. Przypomina nieco zęby wcześniejszych hominidów.

Zdaniem badaczy, pokrewieństwo denisowian z przodkami dzisiejszych Melanezyjczyków może świadczyć o tym, że byli oni rozpowszechnieni w Azji w późnym plejstocenie.

W maju 2010 r. ten sam naukowiec wstępnie zsekwencjonował genom neandertalczyka. Dzięki czemu lepiej poznamy nie tylko naszego wymarłego krewniaka, ale również nas samych. Badania wykazały wówczas, że ludzie i neandertalczycy mogli sporadycznie krzyżować się ze sobą. Być może doszło do tego 100-50 tys. lat temu na Bliskim Wschodzie, po wyjściu obu grup z Afryki.

(ib)
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1515,title,Odnaleziono-nieznany-wczesniej-gatunek-czlowieka,wid,12976074,wiadomosc.html

No to św. pamięci Zecharia Sitchin chyba się cieszy gdzieś tam, na chmurce. On też datował powstanie człowieka rozumnego na ok. 400 tys. lat p.n.e. I to w pobliżu Izraela: w Sumerze. Wszystko zaczyna się zgadzać!

Mroczna tajemnica Neandertalczyków

Starożytni ludożercy
2010-12-28

Neandertalczycy byli kanibalami. Świadczą o tym makabryczne wydarzenia, jakie przed wiekami rozegrały się na terenie dzisiejszej Hiszpanii.

1/2

...

http://portalwiedzy.onet.pl/4869,11123,1634271,1,czasopisma.html

Odnaleziono ruiny miasta sprzed tysięcy lat

Zespół archeologów prowadzący wykopaliska w południowo-wschodnim Iranie odkrył ruiny dużego miasta sprzed około 5000 lat - informuje serwis internetowy Tehran Times.
Odkrycia dokonano na stanowisku położonym w rejonie Khajeh Askar, w pobliżu miasta Bam w prowincji Kerman.
Jak poinformował Nader Alidadi-Soleimani, kierujący pracami zespołu archeologów, odkryte artefakty wskazują, że stanowisko było jednym z pierwszych miejsc osadnictwa miejskiego w Iranie, którego mieszkańców łączyły związki z innymi starożytnymi kulturami, np. cywilizacją Jiroft, która rozwijała się w III tysiącleciu p.n.e. w dolinie rzeki Halil-Rud w południowym Iranie.
Naukowcy wydobyli z ruin budowli liczne skorupy wyrobów ceramicznych oraz kilka naczyń, które zachowały się w całości. Badania znalezisk wykazały, że mieszkańcy starożytnego miasta nie korzystali z koła garncarskiego przy wytwarzaniu wyrobów ceramicznych.
Alidadi-Soleimani dodał, że na stanowisku archeolodzy odnaleźli również dwa starożytne cmentarze. Po zbadaniu dwóch grobów okazało się, że jedno z ciał zostało pochowane na boku w pozycji embrionalnej, a drugie zostało ułożone na plecach w pozycji na wznak. Obok szczątków badacze odnaleźli w grobach rozmaite przedmioty, w tym niezwykły pojemnik kosmetyczny, wykonany z muszli i zawierający barwną substancję.

Podwodne muzeum w Aleksandrii


  Miasto założone przez Aleksandra Wielkiego nie jest ulubionym celem turystów. Przegrywa z piramidami w Gizie, świątyniami w Luksorze, grobami w Dolinie Królów, a nawet ze wschodem słońca na górze Synaj.

I nic dziwnego – poza samotną kolumną Pompejusza i katakumbami nie ma tam wielu spektakularnych zabytków. To znaczy są, ale w... wodach aleksandryjskiego portu – spoczywają tam m.in. ruiny pałacu Kleopatry oraz słynnej latarni z Faros, jednego z siedmiu cudów świata.



http://egipt-online.pl/aktualnosci/akt3.php


Kiara :) :)

Sensacja archeologiczna! Odkryto tunel sprzed 1800 lat

Meksyk | Teotihuacán | Świątynia Pierzastego Węża | tunel | grobowce
Sensacja archeologiczna! Odkryto tunel sprzed 1800 lat Fot. PAP/Jerzy R. Suchocki

Prawdopodobnie prowadzi do grobowców władców.

    Trzynaście i pół metra pod ziemią, pod Świątynią Pierzastego Węża w Teotihuacán w Meksyku odnaleziono wiodący do podziemnych komór tunel. Prawdopodobnie znajdują się w nim grobowce władców sprzed 1800 lat - informuje polskieradio.pl.

SENSACJA! ODKRYLI ZAGINIONY EGIPT>>

Tunel, jak informuje Sergio Gomez Chavez, archeolog z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii Meksyku, został zamknięty i zapieczętowany w II w. n.e.

OTO GROBOWCE BUDOWNICZYCH PIRAMID>>

Odkryty dzięki badaniom radarowym tunel ma ok. 117 metrów długości. Na jego końcu jest kilka komór. Chavez przypuszcza, że znajdują się w nich grobowce władców Teotihuacán.

    Jeśli nasze przypuszczenia się sprawdzą, będzie to największe światowe odkrycie archeologiczne w XXI wieku - mówi tulsaworld.com Chavez.

Teotihuacan powstało pomiędzy II w. p.n.e. a II w. n.e.. Było wielkim centrum religijnym ludów związanych z indiańskimi kulturami Ameryki Środkowej. Jego nazwę w języku nahuatl można przetłumaczyć jako: miejsce, w którym ludzie stają się bogami.

Do najbardziej znanych zabytków Teotihuacan należą Piramida Słońca, Cytadela, Piramida Księżyca i Świątynia Pierzastego Węża.

WB

    http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/377343,Odkryto-podziemny-tunel-pod-mek…
    http://www.tulsaworld.com/news/article.aspx?subjectid=13&articleid=20110529_1…

Odnaleziono grób jednego z 12 apostołów

Włoscy archeolodzy ogłosili, że odnaleźli w miejscowości Pamukkale, czyli antycznym Hierapolis w Turcji grób świętego Filipa, jednego z apostołów. Wyruszył on z misją ewangelizacyjną do Azji Mniejszej, gdzie został ukamienowany i ukrzyżowany przez Rzymian.

(http://img.interia.pl/wiadomosci/nimg/w/v/Filip_pedzla_Rubensa_grob_5364574.jpg)
Św. Filip pędzla Rubensa

Odkrycia w zachodniej Anatolii dokonała misja włoskich badaczy, którą kieruje Francesco D'Andria z uniwersytetu w Lecce.
Miejsce pochówku jednego z dwunastu apostołów zostało zidentyfikowane przez grupę archeologów już w 2008 roku. W kolejnych latach kontynuowali oni prace.Teraz naukowcy poinformowali, że struktura grobowca i znajdujące się na nim inskrypcje wskazują na to, że jest to grób świętego Filipa.
"To odkrycie o wielkim znaczeniu dla archeologii i świata chrześcijańskiego" - oświadczył szef misji.
Na razie grób nie został otwarty.
"Może stanie się to pewnego dnia" - powiedział D'Andria, który od wielu lat prowadzi prace archeologiczne w Turcji.
http://fakty.interia.pl/historia/news/o ... ow,1674401

Doprawdy czasem trudno mi zrozumieć zachowanie większości badaczy: 3 lata temu odkryli grobowiec Bardzo Ważnej Osoby, oglądali to miejsce z zewnątrz (chyba milimetr po milimetrze) i nawet nie zajrzeli do środka? Oczywiście Ktoś za te "badania" płaci. Więc może o to chodzi, żeby ich za szybko nie skończyć  ???

Chyba nie obawiają się posądzenia o profanację? A może tam nikogo nie ma w środku? Istnieje pojęcie "grobów symbolicznych", lecz dopóki się ich nie otworzy, nie sposób tego wykluczyć. Pewnie za następne trzy lata dowiemy się czegoś więcej  >:(. Hawass też nie chwali się od lat, co znalazł w pionowym szybie wykutym w cielsku Wielkiego Sfinksa. Pokazał w TV, że istnieje. I tyle. Własność prywatna, czy co?

Widocznie lubi trzymać nas w napięciu  ;D

Kamienie z Ica, genialne fałszerstwo czy dowód na istnienie innych cywilizacji na Ziemi
admin, sob., 2011-09-03 19:05
Jeden z kamieni z Ica

Epokę ludzi od czasów panowania dinozaurów dzieli podobno 60 mln lat. Czy to jest jednak możliwe, że ludzie i dinozaury koegzystowali, na co dowodem mogą być kontrowersyjne kamienie Ica?

 

Nie jest do końca jasne, kto wykonał kamienie, które przez niektórych uważane są za dowód istnienia na Ziemi zapomnianej zaawansowanej cywilizacji Jednak sceny przedstawione na kamieniach, takie jak skomplikowane operacje, tajemnicze machiny czy mapy świata mogą rzeczywiście o tym świadczyć.

File 10195

Najbardziej znanym promotorem historii o kamieniach z CIA był nieżyjacy już dr Javier Cabrera. Kiedyś otrzymał w prezencie kilka kamiennych tabliczek i od tego czasu fascynuje się tym zagadnieniem. Posiada też jedną z największych kolekcji tych artefaktów. Odnaleziono je podobno w jednej z jaskiń, ale były też znajdowane płytko pod ziemią.

File 10206

dr Cabrera

W latach sześćdziesiątych, kiedy doszło do ich ujawnienia bardzo długo rozpalały umysły archeologów. Sprawa stała się tak znana, że miejscowy rolnik Ushuya, który pierwszy odkrył zbiór stał się lokalnym celebrytą.

File 10192

Gdyby tablice okazały się autentyczne wywróciłoby to dosłownie nowoczesną archeologię do góry nogami.

Różnią się one rozmiarami od niewielkich kamyków do pokaźnych głazów i pokryte są ciemną śniedzią, na której wyryto wzory. Zawierają zdumiewającą różnorodność scen i wzorów.

File 10199

Cabrera podzielił swą kolekcję na grupy, w tym m.in.: gwiazdy, mapy, mapy niezidentyfikowanych terytoriów, sceny kompleksowych zabiegów operacyjnych, ludzi używających teleskopów, przez które obserwują gwiazdy i komety oraz ludzi podróżujących w, jak się wydaje, latających machinach.

 

Znajdują się tam również wizerunki, które mogą zmienić historię Ziemi a zwłaszcza ludzi obcujących z wymarłymi zwierzętami, polującymi i oswajającymi dinozaury, a dokładnie brontozaury, Tyrannosaurusa rexa, stegozaura oraz pterodaktyle.

 

Zgodnie z opinią koneserów, klejnotem wśród kolekcji z prehistorycznymi gadami, jest scena, w której ludzie używają toporów do zabicia dinozaura. Co zaskakujące, łowcy zdają się wykazywać wiedzą z zakresu anatomii zwierzęcia, uderzając w ośrodek nerwowy w kręgosłupie zwierzęcia, co wywołać może szybką i nagłą śmierć.

 

Zgodnie z panującą naukową opinią, przestrzeń między dinozaurami a najwcześniejszymi potomkami ludzi dzieli ok. 60 mln. lat. Ta ogromna przepaść, wsparta dowodami geologicznymi i nowoczesnymi metodami datowania, czyni trudną do naukowego rozważenia myśl o współistnieniu dinozaurów i człowieka. W dodatku, teoretyczne konsekwencje zaakceptowania autentyczności kamieni Ica są równie trudne.

File 10213

Dla przykładu, jeśli ludzie istnieją dłużej niż się uważa, w jaki sposób przetrwali kilka globalnych kataklizmów, jakie przyczyniły się do wyginięcia dinozaurów i znacznego odsetka innych form życia? Jeśli dinozaury żyły we współczesnej epoce, dlaczego nagle zniknęły?

File 10219

Powstał z tego zamęt. Jeden z dokumentów BBC w szczególnie krytyczny sposób odnoszący się do kamieni Ica i przyciągający uwagę peruwiańskiej prasy miał skutek w aresztowaniu Uschuyi przez miejscowe władze. W czasie przesłuchania przyznał on, że sam rzeźbił kamienie a chcąc jedynie zwieść turystów nie przypuszczał nigdy, iż sprawa wymknie się z rąk aż w takim stopniu. Po uwolnieniu Uschuya wciąż produkował i sprzedawał kamienie, najprawdopodobniej za przyzwoleniem władz.

File 10223

Kamienie Ica uznane zostały za oszustwo i za oficjalną gałąź przemysłu turystycznego. To był koniec… ale czy na pewno? Radząc sobie z tego rodzaju kontrowersjami, nic nie wydaje się łatwe. Zwolennicy autentyczności kamieni twierdzą, iż rolnik przyznał się do fałszerstwa z prostej przyczyny, jeśli kamienie były prawdziwe, handlował on własnością rządu.

 

Peruwiańskie prawo wskazuje, że odkrycia archeologiczne powinny być przekazywane władzom a w przypadku uznania winy stanął on przed karą więzienia. Przyznając, iż było to proste fałszerstwo, farmer pozostał czysty i był w stanie zachować cały dochód dla rodziny.


Caly swietny artykul ze zdjeciami znajduje sie na stronie. www.innemedium.pl

Homo erectus dokonał wielkiego skoku technologicznego

Najnowsze badania dowodzą, że Homo erectus, przodek człowieka współczesnego, używał kamiennych narzędzi 300 tys. lat wcześniej, niż wynikało to z dotychczasowych ustaleń - informują naukowcy na łamach tygodnika "Nature".

Homo erectus pojawił się około 2 mln lat temu. Rozprzestrzenił się w Azji i Afryce. Zniknął około 70 tys. lat temu.

Do niedawna uważano, że Homo erectus wyewoluował w Afryce Wschodniej. Jednak w latach 90. XX w. w gruzińskiej jaskini Dmanisi odkryto równie stare szczątki.

Najnowsze badania jeszcze bardziej komplikują ten obraz. Okazuje się bowiem, że kiedy 1,8 mln lat temu w Dmanisi Homo erectus ciągle jeszcze używał prymitywnych pięściaków, na terenie dzisiejszej Kenii w tym samym czasie były już w użyciu kamienne siekiery i groty należące do kultury zwanej przez archeologów aszelską.

"Narzędzia aszelskie reprezentują duży skok technologiczny. Dlaczego Homo erectus nie zabrał tych narzędzi do Azji?" - zastanawia się współautor badań, Dennis Kent z Rutgers University (USA).

Badania prowadzono w Kenii, w pobliżu jeziora Turkana w Wielkiej Dolinie Ryftowej, która było kolebką wielu wczesnych gatunków należących do człowiekowatych. Miejsce to znane jest również z odkrycia nastolatka Homo erectus, tzw. chłopca z Turkana, sprzed 1,5 mln lat. Jest to jeden z najbardziej kompletnych szkieletów należących do praludzi.

Naukowcy przeprowadzili datowanie pobliskiego stanowiska archeologicznego - Kokiselei. Analizy polegały m.in. na badaniu paleomagnetyzmu, tzn. kierunku pola magnetycznego zapisanego w skałach. Zdaniem badaczy, warstwę przynależną do kultury aszelskiej można datować na ok. 1,76 mln lat.

"Podejrzewaliśmy, że jest to stare stanowisko. Dopiero jednak dane geologiczne pokazały, że jest to najstarsze stanowisko na świecie" - wyjaśnia główny autor badań, geolog Christopher Lepre z Rutgers University.

Jak dotąd najstarsze narzędzia aszelskie znaleziono w Etiopii (ok. 1.4 mln lat) i w Indiach (1.5-1 mln lat).

Kim był Homo erectus?

Homo erectus (po polsku: człowiek wyprostowany) to kopalny gatunek człowieka z epoki środkowego plejstocenu, stanowiący szczebel ewolucyjny pomiędzy australopitekami, a formami człowieka. Homo erectus pojawił się prawdopodobnie na przełomie pliocenu i plejstocenu, około 1,8 miliona lat temu. Homo erectus jest pierwszym znanym człekokształtnym chodzącym w pozycji wyprostowanej i używającym narzędzi oraz ognia.

Większość antropologów przychyla się do teorii, że Homo erectus wyewoluował w Afryce. Jednak najnowsze odkrycia dokonane na słynnym stanowisku archeologicznym Dmanisi w Gruzji świadczą o tym, że możliwy był inny scenariusz.

Kaukaskie ślady Homo erectus, które właśnie datowano na 1.85-1.77 mln lat, pochodzą z tego samego okresu lub są nawet nieco starsze, niż najstarsze szczątki Homo erectus w Afryce.
Co więcej, naukowcy odrzucili teorię, że inny przedstawiciel człowiekowatych, Homo habilis, którego pierwsze ślady pochodzą ze wschodniej Afryki sprzed 2.4 mln lat, mógł być przodkiem Homo erectus. Okazuje się teraz, że oba gatunki przez długi czas koegzystowały obok siebie w Afryce.

Jak przypuszcza współautor badań, Reid Ferring z University of North Texas w Denton, być może nieznany jeszcze gatunek hominida dotarł z Afryki na Kaukaz i tam wyewoluował w Homo erectus.
Badania śladów na zębach sugerują, że Homo erectus żywił się twardymi, podziemnymi częściami roślin. Według przeprowadzonych przez naukowców analiz uzębienia, Homo erectus spożywał twarde, ale kruche i chrupiące kawałki pożywienia, podczas gdy wcześniejsi człekokształtni preferowali pokarm bardziej miękki. Badacze porównali mikroślady na 18 zębach należących do przedstawicieli Homo erectus i Homo habilis. Wśród śladów na zębach Homo erectus stwierdzono zadrapania powstałe wskutek jedzenia twardego pokarmu oraz ubytki wynikające ze spożywania chrupkich posiłków. Wiadomo również, ze przedstawiciele gatunku H. erectus polowali na zwierzęta.
http://odkrywcy.pl/kat,111404,title,Homo-erectus-dokonal-wielkiego-skoku-technologicznego,wid,13761020,wiadomosc.html?smg4sticaid=6cfb4

(http://www.zgapa.pl/zgapedia/data_pictures/_uploads_wiki/h/Homo_erectus_tautavelensis.jpg)

http://www.sfora.pl/Wielkie-polskie-odkrycie-Takiego-dinozaura-nikt-nie-ma-a35906

Miasto sprzed 7000 lat odkryte na dnie morskim w Turcji



Tureccy archeolodzy odkryli na dnie cieśniny Dardanele ślady starożytnego miasta, starszego od Troi - poinformował serwis internetowy National Turk.
Zespół naukowców z Uniwersytetu Dardanelskiego w Canakkale, badający pod kierunkiem prof. Rustema Aslana powierzchnię gruntu nad brzegiem cieśniny, odkrył w okolicy Erenkoy koło Canakkale starożytne wyroby ceramiczne i naczynia, pochodzące sprzed około 7000 lat.

Dzięki znalezisku archeolodzy zaczęli przypuszczać, że w pobliżu może znajdować się starożytny kopiec i rozszerzyli poszukiwania. W efekcie odnaleźli pierwsze ślady starożytnego miasta, znajdującego się na dnie cieśniny po stronie Morza Egejskiego, blisko jej europejskiego brzegu - poinformował prof. Aslan.
Miasto jest znacznie starsze od słynnej Troi

Odnalezione w tym miejscu fragmenty naczyń wskazują, że miasto pochodzi z ok. 5000 r. p.n.e. i jest znacznie starsze od słynnej Troi, gdzie początki osadnictwa szacowane są na 3000 r. p.n.e.

Zdaniem naukowców, tereny zajmowane przez starożytne cywilizacje na brzegach cieśnin Dardanele oraz Bosfor obecnie znajdują się pod wodą. Jak się okazało, starożytny kopiec, od którego rozpoczął poszukiwania zespół prof. Aslana, znajduje się w 90 proc. pod wodą, co jest istotną wskazówką dla oceny poziomu morza przed tysiącami lat.

Źródło: PAP

Potwierdza to tezy postawione przez Grahama Hancock'a w książce "Tajemnice podwodnych miast". Polecam.

324 link o podwodnych budowlach przypominających piramidy podała kiedyś Enigma  http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=111.0

http://wiadomosci.wp.tv/i,Niezwykle-odkrycie-w-Jerozolimie,mid,924073,index.html?ticaid=6d83d#m923057

Odkryto warowne miasto w Ameryce Północnej, które
jest starsze od piramid egipskich
ndz., 2012-02-05 13:36

(http://innemedium.pl/sites/default/files/imagecache/zdjecie_640-480/sapelo_ring.jpg)
lostwords.org

Sześć godzin jazdy na południowy wschód od Atlanty w stanie Georgia, na wyspie Sapelo, archeolodzy odkryli szczątki starożytnego miasta warownego, które zostało zbudowane na długo przed piramidami w Egipcie.

To starożytne miasto zostało zbudowane około 2300 lat pne, a składało się z trzech części, z których każda była otoczona okrągłym murem mającym około dwudziestu metrów wysokości. To właśnie tu znaleziono jedne z najstarszych próbek ceramiki w Ameryce Północnej.

Istnienie tego miasta pozostaje tajemnicą dla naukowców, ponieważ w momencie budowy rdzenni mieszkańcy Ameryki według nauki powinni być prostymi myśliwymi. Nie powinni również znać zaawansowanego rolnictwa. Wielu naukowców uważa, że właśnie rolnictwo jest warunkiem powstania cywilizacji.

(Tu film, który choć zamontowany na Y.T. to nie można go przenieść na forum.)

Czy ci prymitywni ludzie żyjący od pokoleń w formie kultury myśliwsko-zbieraczej, mogli dokonać skoku cywilizacyjnego i zbudowali twierdzę z wykorzystaniem zaawansowanej technologii, wyrafinowanego rzemiosła oraz pozostawili po sobie ceramikę? I to wszystko bez użycia rolnictwa? Być może cywilizowani ludzie przybywali do wybrzeży dzisiejszego stanu Georgia z innych miejsc, a jeśli tak, to skąd i dlaczego?

Naukowcy zauważają, że na trzydziestu lat przed budową Pierścieni Sapelo, w epoce brązu, na całym świecie można było zobaczyć obraz ogólnej dewastacji, prawdopodobnie jakiejś katastrofy naturalnej. Na Bliskim Wschodzie w tym czasie upadła cywilizacja sumeryjsko-akadyjska tak zwany "akadyjski Sumer", poziom wody Morza Martwego osiągnął swój najniższy punkt. W podobnym czasie w Chinach zawaliła się kultura Hunsan.

Badania prowadzone w Grenlandii i Islandii wskazują, że szczyt ochłodzenie nastąpił około 2200 pne. W okresie od 2400 do 2000 pne ludność Finlandii zredukowana została o jedną trzecią. W regionie Anatolii w Turcji, oraz w pobliżu starożytnej Troi ponad 350 obszarów nosi oznaki pożarów i ogólnej dewastacji. Całe regiony powróciły do koczowniczego trybu życia po tysiącu lat kultywacji gleby. W rzeczywistości większość obszarów tak zwanego Starego Świata, który został zniszczony około 2200 r pne, wykazuje jednoznaczne oznaki niszczycielskich klęsk żywiołowych lub nagłych katastrof. Podstawowe pytanie, jakie ciśnie się na usta brzmi: co się stało około 2200 r. pne, i jak mogło spowodować zniszczenia cywilizacji na tak dużą skalę?

Istnieje coraz więcej dowodów wskazujących na to, że ta katastrofa mogła pochodzić z kosmosu. Astronomowie sugerują, że w tym czasie Ziemia weszła w obszar gęstej koncentracji zanieczyszczeń. Naukowcy uważają, że wiele z tego gruzu w rzeczywistości osiągnęło Ziemię. Sugerują oni, że te meteoryty eksplodowały wysoko nad ziemią, tworząc efekt bomby atomowej. Gorące fale spalały wszystko w odległości dziesiątek lub setek kilometrów.

Następnie powstały huraganowe wiatry, które zniszczyły wszystkie obiekty naziemne i lasy. Astronomowie uważają, że te wypadki były podobne do przypadku katastrofy tunguskiej z 1908 roku, w której wyniku zniszczeniu uległo 80 milionów drzew na 3200 kilometrach kwadratowych Syberii. Rosyjscy naukowcy wierzą, że to wydarzenie było spowodowane przez wybuch ogromnego meteorytu na wysokości 3,6 km od Ziemi. Podobne wydarzenie mogło spowodował spadek temperatury w 3200 r., pne, gdy ludzie nagle znikli z Alp Szwajcarskich.

Nadal jednak pozostaje pytanie o Pierścienie z Sapelo. Jedyne dwa amerykańskie rdzenne plemiona znane z wznoszenia wokół osad murów to Timucua i Yuchi. Archeolodzy uważają, że Timucua wcześniej wyemigrowali z Ameryki Południowej do dzisiejszych granic stanów Georgia i Floryda. Są dowody antropologiczne, ich język był bardzo podobny do tego, jakim mówią Indianie w Wenezueli. Prawdopodobnie opuścili ojczyznę po tym, gdy meteoryt zniszczył ogromne obszary dżungli. Kratery takie jak Rio Cuarto w Argentynie mogą sugerować taki obrót spraw.

(http://innemedium.pl/sites/default/files/imagecache/400naszerokosc/images/Rio_Cuarto_Crater_002.jpg)

Potwierdza to również tezę, że Ameryka Południowa również była dotknięta tą samą klęską, która miała miejsce w Starym Świecie. Według legend ludu Yuchi przybyli do Ameryki Północnej po tym, gdy "stary księżyc się zepsuł" i zniszczył ich rodzimą wyspę. Może ludzie myśleli, że meteoryty są kawałkami Księżyca spadającymi na Ziemię? Być może, fale tsunami zniszczyły wyspę na Bahamach, zmuszając ich do ucieczki na kontynent? Dopiero dalsze badania rzucą światło na te tajemnice.

Źródło:
http://www.examiner.com/road-trip-travel-in-atlanta/ancient-walled-city-older-th...
Dodaj ten artykuł do społeczności

http://innemedium.pl/wiadomosc/odkryto-warowne-miasto-w-ameryce-polnocnej-ktore-jest-starsze-piramid-egipskich

Starsze niż egipskie piramidy??? Chyba te zbudowane u zmierzchu starożytnego Egiptu. Jeśli ktoś przywołuje do porównań egipskie piramidy, to w 99.99% przypadków ma na myśli te najsłynniejsze - w Gizie. A według oficjalnej doktryny naukowej, są one znacznie starsze od owego miasta (?) w Ameryce Płn.:

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=wielka%20piramida&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCkQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FPiramida_Cheopsa&ei=4o81T4nUK4vA8QOLvN3gAw&usg=AFQjCNHwfZr3lauWyl5B-K9cAZbXURlUuw

Nie wspomnę już o hipotezach stawianych przez "zakazaną archeologię", datującą te gigantyczne budowle na dziesiątki tysięcy lat p.n.e.

To tak gwoli ścisłości... ;)

Maska z zieleńca w Piramidzie Słońca
11 lut 2012

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2012/02/maska-z-zielenca.jpg)

Archeolodzy odnaleźli szereg interesujących artefaktów w Piramidzie Słońca w meksykańskim Teotihuacan. Do penetracji piramidy wykorzystano 116 metrowy tunel wykopany w 1930 roku, przez archeologa Eduardo Noguerę. Wzdłuż tunelu dokonano 59 wykopów i wydrążono trzy niewielkie tunele po to, by osiągnąć poziom na którym zbudowano piramidę.

Archeolodzy wiedzieli, że u podstaw piramidy jej budowniczowie wmurowali wiele przedmiotów, które były ofiarami złożonymi bogom. Podczas powolnej eksploracji, która rozpoczęła się w 2008 roku, znaleziono w jej wnętrzu 3 struktury architektoniczne a także siedem miejsc pochówku. Wszystko to powstało zanim rozpoczęto budowę piramidy. Najcenniejszym znaleziskiem były przedmioty złożone bogom w ofierze, które wmurowano w podstawę Piramidy Słońca 1900 lat temu. Szczególną uwagę zwraca maska wyrzeźbiona z kamienia zwanego zieleńcem, a także groty strzał, noże i figurki o oczach z muszli lub pirytu.

Maskę wykonano z jednego kawałka kamienia i jest to jedyna maska rytualna znaleziona w Teotihuacan. Ma ona 11 cm długości i panuje przekonanie, że jest ona raczej rzeźbą przedstawiającą konkretną osobę. Znaleziono także wazy z ofiarami dla boga Tlaloca i dyski z pirytu o średnicy 45 cm. Wśród ofiar jakie złożono bogom przed budową piramidy, był kot (być może jaguar), którego czaszkę znaleziono w północnowschodniej części piramidy. Szkielet psa znaleziono w jej południowej części, a szkielet orła w południowowschodniej. Orzeł był przysypany wulkaniczną skałą, dzięki czemu jego szkielet przetrwał do dziś w doskonałym stanie i wiadomo nawet, że tuż przed śmiercią nakarmiono go dwoma królikami. Podobny typ ofiar znaleziono podczas wcześniejszych badań w stojącej po sąsiedzku Piramidzie Księżyca.

Odkrycie to sugeruje, że Piramida Słońca nie jest – jak do tej pory sądzono – poświęcona bogom świata podziemnego, a raczej bogu Tlalocowi, bogowi deszczu.

http://nowaatlantyda.com/2012/02/11/maska-z-zielenca-w-piramidzie-slonca/

W Turcji odnaleziono figurkę "samochodu" sprzed 7500 lat

Figurka wygląda jak dziecięca zabawka i została wykonana z kamienia. Znajduje się na wystawie w Muzeum Mardin we wschodniej Turcji i tam właśnie została wykopana. Archeolog Mesut Alp twierdzi, że ten samochód zabawka ma przynajmniej 7500 lat i pochodzi z okresu znanego, jako Era Kamienia.
Podczas rozmów z reporterami Alp nalegał, że ten artefakt jest w istocie dziecięca zabawką wyobrażająca samochód. Odkrycia dokonano w 2011 roku, teraz przyszedł czas podzielenia się tym ze światem.
Inni tureccy naukowcy potwierdzają wiek znaleziska. Niektórzy dodają, że figurka przypomina traktor. Jednak nikt nie potrafi powiedzieć jak to możliwe, ze na stanowisku archeologicznym z Epoki Kamienia znaleziono figurkę czterokołowego pojazdu.
Komentując inne znaleziska z tego samego stanowiska poinformowano, że były tam też jeszcze sprawne gwizdki i lalki. Jednak czterokołowy pojazd jest czymś wyjątkowym. Spekuluje się tez, że może to być figurka rydwanu i trzeba przyznać, że to bardzo prawdopodobna hipoteza.

 

 
 Źródło:  http://www.datelinezero.com/2012/02/14/claim-7500-year-old-stone-toy-car-found-i...
http://innemedium.pl/wiadomosc/w-turcji-odnaleziono-figurke-samochodu-sprzed-7500-lat

..właśnie, właśnie- Wedy podają historię ludzkości na przynajmniej 100tys. lat, i 3 potopy,-
to mi przypomina trochę "Mad Max-a" i te dzieciaki na pustyni które przeżyły upadek cywilizacji i bawią się przedmiotami, kórych znaczenia nawet nie rozumieją,-
ale same dopowiadają sobie do nich historie.

(http://www.datelinezero.com/wp-content/uploads/2012/02/catui-150x150.jpg)

ktoś napisał, że to ma być niby rydwan, ale nie pamiętam żeby rydwany miały 2 osie i 4 koła  ;D

Ha ! no własnie :) ,ale może to kareta ?  :P

A mnie się podoba to ałtko z przed wieków!   :) :)

Kiara :) :)

Mumia znaleziona w Egipcie
Ukryta w ciemnym kącie muzeum w Kairze znajduje się mumia, która może zmienić świat i naszą wizję ludzkości i miejsca we wszechświecie.

(http://ufoapy.blox.pl/resource/MummyFoundInEgypt1.jpg)

Usytuowana z dala od politycznego zgiełku na ulicach  rosnącej fali protestu Bractwa Muzułmańskiego w  ciemnym kącie Muzeum Kairskiego znajduje się zmumifikowane istota z gwiazd. Entombed - tysiące lat temu obok faraona leży, mały, wątły wyglądający stwór,łatwo rozpoznawalny dla każdego dzisiejszego badacza UFO: ciało obcej, Grey zmumifikowane.

http://ufoapy.blox.pl/2012/02/Mumia-znaleziona-w-Egipcie.html

hah, ale jaja. A oni pewnie na to, ze to dziecko-mutant ?

Złote oko perskiej kapłanki
28 lut 2012

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2012/02/sztuczne-oko.jpg)

Irańscy i włoscy archeolodzy odnaleźli grób starożtnej perskiej kapłanki sprzed 5 tys. lat. Kapłanka była wysoką i postawną kobietą i miała 1.82 wzrostu. Z pewnością robiła swoją osobą wielkie wrażenie na wszystkich odwiedzających świątynię zwłaszcza, że w jej oczodole zainstalowane było prostetyczne oko, które obłożono złotem.

Grób kapłanki znaleziono w nekropolii zwanej Shahr-i-Sokhta na pustyni Sistan. Oko zostało zrobione z lekkiego bitumenu zawierającego naturalną smołę i tłuszcz zwierzęcy. Powierzchnię oka wyłożono złotem i poprowadzono linie od źrenicy, aż do skraju oka, przez co wydawało ono niezwykły i efektowny odblask. Z boku tego oka nawiercono niewielkie otwory, przez które można było przeciągnąć nitk i zaczepić je w pustym oczodole.

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2012/02/perska-kaplanka.jpg)

Dokładne badania oka wykazały, że było ono często używane przez jego właścicielkę, bo miało na sobie silne ślady zużycia. Częste używanie oka i jego kontakt z powieką był prawdopodobnie przyczyną powstania ropnia na powiece jego właścicielki. Kapłanka była młodą kobietą, pomiędzy 25 a 30 rokiem życia, a przyczyna jej śmierci nie jest znana. Żyła pomiędzy 2900 a 2800 r. p.n.e.

Shahr-i-Sokhta oznacza spalone lub spopielałe miasto. W czasach swojej świetności było jednym z największych miast ówczesnego świata i ośrodkiem rozwijającej się tam kultury brązu. Powierzchnia samej tylko nekropolii szacowana jest na ponad 25 hektarów. Miasto powstało nagle, by tak samo gwałtownie zniknąć w 2100 r. p.n.e. Do dziś powody tego upadku nie są znane.

Kobiety w Spalonym Mieście miały niezwykle wysoką pozycję. Nie wiadomo jednak czy była ona związana z jakimś kultem, czy też ze specyficzną władzą polityczną. Miasto sprawia także wrażenie nastawionego niezwykle pokojowo, bo podczas prowadzonych tam od lat prac archeologicznych, nie znaleziono do tej pory żadnej broni ani przedmiotów sugerujących ich militarny charakter.

http://nowaatlantyda.com/2012/02/28/zlote-oko-perskiej-kaplanki/

Odnaleziono nieznany dotąd fragment Wielkiego Muru Chińskiego

(http://zmianynaziemi.pl/sites/default/files/imagecache/440na300/Landscape%20-%20Chinese%20Wall%20in%20the%20Mist.jpg)

Nieoznaczony na współczesnych mapach 100 km odcinek Wielkiego Muru został znaleziony w Mongolii przez brytyjskiego podróżnika Williama Lindsaya. O sprawie pisze gazeta "Daily Telegraph". Według podróżnika, który wcześniej za swe osiągnięcia w badaniach w 2006 roku otrzymał Order Imperium Brytyjskiego, poszedł on na wyprawę na pustynię Gobi jesienią ubiegłego roku, jak tylko zobaczył kopię Atlasu z XII wieku. To był obszar działania Czyngis-Chana, ale zarys muru był bardzo wyraźny. Brytyjczyk założył, że struktura istnieje zwłaszcza, że potwierdzali to również pośrednio archeolodzy mongolscy.
Lindsay twierdzi, że znalazł część muru, która została zbudowana w okresie panowania dynastii Han ok. 120 pne, a następnie w późniejszych wiekach mur był odnawiany i uzupełniany. Dane dotyczące tego sensacyjnego odkrycia zostaną opublikowane w najbliższym wydaniu popularnego pisma "National Geografic".

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/odnaleziono-nieznany-dotad-fragment-wielkiego-muru-chinskiego

To ciekawe ! Myślałam że cały mur jest już odkryty i sfotografowany z kosmosu  :o

ps; piękne zdjęcie ! :D

nie wiem, czy to już było..?

55 lat temu ludzie z pewnego meksykańskiego plemienia znaleźli szereg dziwnych artefaktów. Zostały one w rękach znalazców, gdzie pełniły rolę przedmiotów ozdobnych i kultowych. W 2011 zostały udokumentowane przez tzw.  świat nauki. Oczywiście twierdzenie, że uwieczniają one obiekty latające typu UFO jest całkowicie nieuprawnione...:)

http://www.youtube.com/v/eRyZyvcyeGI?version=3&hl=pl_PL

Myśliwi z Europy odkryli Amerykę
środa, 29 lutego 2012 00:00

(http://infra.org.pl/images/stories/demo/ufo/fot8/krasz1.JPG)

Istniejąca od lat „hipoteza solutrejska” zakładała, że pierwsi ludzie przybyli do Ameryki Północnej z Europy w okresie epoki lodowcowej. Dziś znaleziska  wyglądających na europejskie narzędzi kamiennych ze wschodniego wybrzeża USA, zdają się to potwierdzać.
____________________
D.Keys, The Independent (http://www.independent.co.uk/news/world/americas/new-evidence-suggests-stone-age-hunters-from-europe-discovered-america-7447152.html)

Nowe dowody archeologiczne sugerują, że Europejczycy z epoki kamienia postawili stopę na kontynencie amerykańskim na 10 tys. lat przed tym, nim przez Cieśninę Beringa dotarli tam przodkowie Indian.

Serii niesamowitych odkryć kilkudziesięciu narzędzi kamiennych wykonanych według europejskiego wzorca, które pochodziły sprzed 19 i 26 tys. lat, dokonano w sześciu miejscach wzdłuż wschodnich wybrzeży USA. Trzy z nich leżą na Półwyspie Delmarva w Maryland, a ich odkrywcą jest dr Darrin Lowery z University of Delaware. Kolejne stanowisko znajduje się w Pensylwanii, a pozostałe w Wirginii. Ostatnie odkryte zostało przez rybaków 60 mil od dzisiejszego wybrzeża, gdzie w czasach prehistorycznych rozciągał się suchy ląd.

Już wcześniej zwrócono uwagę na podobieństwo łączące narzędzia wytwarzane w Zachodniej Europie i wschodnim wybrzeżu USA. Wszystkie amerykańskie narzędzia podejrzewane o europejską proweniencję pochodziły sprzed co najmniej 15 tys. lat – na długo po tym, jak Europejczycy (a dokładniej przedstawiciele kultury solutrejskiej) przestali je wytwarzać. Większość archeologów odrzucała jakiekolwiek teorie o ich powiązaniu. Jednak odkryte niedawno narzędzia z Maryland i innych miejsc pochodzą sprzed 26-19 tys. lat, co wskazuje, że powstały równocześnie do identycznych narzędzi wytwarzanych w Zachodniej Europie. Co więcej, analiza chemiczna przeprowadzona w 2011 r. na nożu znalezionym w Wirginii w 1971 r. potwierdziła, że wykonano go z krzemienia pochodzącego z Francji.

Profesorowie archeologii Dennis Stanford ze Smithsonian Institution oraz Bruce Bradley z University of Exeter, którzy dokonali analizy materiału twierdzą, że mieszkańcy Zachodniej Europy w jakiś sposób dostali się do Ameryki Północnej w czasie epoki lodowcowej być może pokonując (pieszo za pomocą łodzi) skuty lodem obszar północnego Atlantyku. W tym okresie ok. 3 miliony mil3 oceanu przez część roku pokrywała gruba warstwa lodu.

Strefa przejściowa, gdzie lód przechodził w morze, stanowiła doskonałe źródło pożywienia – występowały tam migrujące płetwonogi, ptactwo morskie i ryby. Stanford i Bradley od dawna twierdzą, że ludzie z epoki kamienia byli zdolni do podróży przez atlantycki lód. Do tej pory nie mieli jednak wielu dowodów, aby to poprzeć.

Nowe znaleziska z Maryland, Wirginii i pozostałych stanowisk oraz testy chemiczne na wspomnianym nożu zdają się odwracać sytuację. Obecnie archeolodzy planują zbadać kilka stanowisk w Tennessee, Maryland a nawet w Teksasie, gdzie spodziewają się nowych dowodów. Kolejnym argumentem za wnioskami Stanforda i Bradleya jest brak jakiejkolwiek aktywności ludzkiej na północno-wschodniej Syberii oraz Alasce sprzed 15.5 tys. lat. Jeśli ludzie ze wschodniego wybrzeża pochodzili z Azji, takie same przedmioty powinni pozostawić po sobie w północno-zachodniej części USA. Tam ich jednak brak.

„Solutrejscy” Europejczycy mogli zatem być pierwszymi emigrantami na kontynencie amerykańskim w czym wyprzedzili potomków Indian, którzy pojawili się tam dopiero 15.5 tys. lat temu. Z czasem ludy europejskiego pochodzenia mogły zmieszać się z Indianami. Niektóre markery genetyczne występujące u Indian nie występują w północno-wschodniej Azji. Szczegółowe testy DNA na liczących 8000 lat szkieletach z Florydy wskazały na istnienie markerów genetycznych charakterystycznych dla Europy. Istnieją także odizolowane grupy Indian, których język nie jest spokrewniony z ludami wywodzącymi się od azjatyckich przodków.

Więcej dowodów ma przynieść archeologia morska – większość obszarów, na których mogli pojawić się dawni imigranci leży dziś do 100 mil od brzegu. Latem dalszym badaniom poddane zostanie ostatnie ze stanowisk. Potrzeba do tego specjalnie wyposażonych nurków.

Zobacz także:
► Skomentuj na INFRA FORUM (http://www.paranormalne.eu/forum/index.php?showtopic=7423)
► Cywilizacja neandertalska (http://infra.org.pl/historia-/zakazana-archeologia/1076-cywilizacja-neandertalska)
► Zagadka erdstalli (http://infra.org.pl/historia-/zagadki-dziejow/1133-erdstalle-podziemne-labirynty-pod-europ)
_____________________
Tłumaczenie i opracowanie: INFRA
Autor: David Keys
Źródło: Independent.co.uk (http://www.independent.co.uk/news/world/americas/new-evidence-suggests-stone-age-hunters-from-europe-discovered-america-7447152.html)
Grafika w nagłówku: W.Wasniecow, Kamiennyj wiek (fragm.).

http://www.infra.org.pl/historia-/archeologia-i-dzieje/1232-myliwi-z-europy-odkryli-ameryk

Niezwykłe odkrycie -Jaja dinozaurów

Geologowie z uniwersytetu w Czeczenii znaleźli w skałach Kaukazu 40 jaj dinozaurów pochodzących sprzed 60 mln lat. Jaja mają od 25 cm do metra długości.

(http://img.interia.pl/wiadomosci/nimg/u/x/Jaja_dinozaurow_5734250.jpg)

Więcej zdjęć : http://fakty.interia.pl/galerie/nauka/jaja-dinozaurow/zdjecie/duze,1625526,1,329

Najstarsze na świecie pułapki na ryby odkryto u wybrzeży Szwecji
wczoraj, 08:44

Archeolodzy odnaleźli na dnie Morza Bałtyckiego u wybrzeży Szwecji pozostałości drewnianych pułapek na ryby sprzed około 9000 lat – informuje serwis internetowy BBC News.

...

http://wiadomosci.onet.pl/swiat/najstarsze-na-swiecie-pulapki-na-ryby-odkryto-u-wy,1,5155597,wiadomosc.html

]

A gdzie to???

W Szwecji !  ;D  http://en.wikipedia.org/wiki/Flemingsberg

http://maps.google.pl/maps?hl=pl&client=firefox-a&hs=NkL&rls=org.mozilla:pl:official&prmd=imvns&lr=lang_pl&psj=1&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.,cf.osb&biw=1360&bih=625&q=flemingsberg&um=1&ie=UTF-8&hq=&hnear=0x465f708e096843e7:0xc5263a5317d60047,Flemingsberg,+Szwecja&gl=pl&ei=3KrVT-ysOuKb0QXIlOmpBA&sa=X&oi=geocode_result&ct=title&resnum=1&ved=0CAwQ8gEwAA

Czy to jest "ciekawe odkrycie archeologiczne"?
Cale wybrzeza skandynawskie pelne sa takich skarbow i to jeszcze starszych, jak groty, do polowu ryb i noze kamienne do obrobki, oraz narzedzia uzytku codziennego.
Ale moze jeszcze przyjdzie na nie kolei na jakims uniwerku wstawia do formaliny i prasa bedzie miala pozywke.
;)

Tylko, że jaja największych znanych do tej pory dinozaurów miały długość do 35 centymetrów. Te giganty mierzące metr i mający średnicę 70 cm. znaleziono także w województwie Wołgogradzkim na miejscu jednego z największych miast stworzonych w 12 wieku przez Ordę Mongolsko-Tatarską. To miasto według legendy zniszczone zostało, przez olbrzymiego potwora przypominającego gigantyczną dżdżownicę w ciągu jednej nocy(może takie coś jak z filmu "Wstrząsy")W każdym razie legendy o tym stworze żyją do tej pory a pobrane próbki z kamiennych jaj wykazły, że wewnątrz znajduje się pozostałość materiału biologicznego. I jest to fakt. Czy więc żyje, lub żyło jeszcze osiemset lat temu tak gigantyczne stworzenie? Kto wie... ale kamienne jaja są jednak niepodważalnym dowodem.

Starożytne zatopione miasto odkryte na dnie Morza Północnego


(http://innemedium.pl/sites/default/files/imagecache/zdjecie_640-480/article-2167731-13E74AF6000005DC-64_634x532.jpg)


Wyobrażenie obszaru, w którym jeszcze kilkanascie tysięcy lat temu był ląd

Wyprawa naukowa Uniwersytetu St. Andrews odkryła na dnie Morza Północnego struktury, które są pozostałością jakichś budowli. Według naukowców ślady musza pochodzić z okresu między 18 tysięcy a 5,5 tysiąca lat temu. To wtedy według nich teren między Szkocją a Danią powoli pochłaniała woda morska.Odkrycie od razu ochrzczono w mediach, jako "Brytyjską Atlantydę". Ślady kamiennych budowli na dnie odkryto przypadkiem podczas prac poszukiwawczych prowadzonych przez jedną z firm specjalizujących się w poszukiwaniu złóż ropy naftowej. Nie wiadomo czy odnaleziono ropę, ale na pewno odnaleziono coś wyjątkowego.

 Obszar między Szkocją a Danią był zamieszkały, przez co najmniej kilkadziesiąt tysięcy osób, przedstawicieli cywilizacji, o której niewiele wiemy. Jak twierdza naukowcy było to wtedy prawdziwe serce Europy. Okres świetności zakończył kataklizm, według uczonych było to "niszczycielskie tsunami".
(http://innemedium.pl/sites/default/files/imagecache/400naszerokosc/images/article-2167731-13E47DF0000005DC-83_634x478.jpg)

Od razu pojawia się pytanie skąd taki przybór wody kilkanaście tysięcy lat temu? Przecież nie było wtedy przemysłu, który mógłby powodować globalne ocieplenie? Według naukowców właśnie około 20 tysięcy lat temu miało miejsce maksimum zlodowacenia i potem dochodziło do redukcji obszaru pokrytego lodem, co w naturalny sposób prowadziło do wzrostu poziomu mórz.
W taki sposób nauka tłumaczy to, dlaczego osady te w tak krótkim geologicznie czasie znalazły się na dnie morza. W czasach dzisiejszych próbujemy odtwarzać sposób życia takich utraconych cywilizacji. Jednak sam fakt, że ludzie tysiącami żyli w miejscu gdzie dzisiaj znajduje się morze powoduje, że pojawia się bardzo zasadne pytanie o skalę i cykliczność zjawisk spotykających nasza Ziemię w perspektywie kilkunastu tysięcy lat..
http://innemedium.pl/wiadomosc/starozytne-zatopione-miasto-odkryte-dnie-morza-polnocnego

Witam,
<  Nieoznaczony na współczesnych mapach 100 km odcinek Wielkiego Muru został znaleziony w Mongolii przez brytyjskiego podróżnika Williama Lindsaya. O sprawie pisze gazeta "Daily Telegraph". Według podróżnika, który wcześniej za swe osiągnięcia w badaniach w 2006 roku otrzymał Order Imperium Brytyjskiego, poszedł on na wyprawę na pustynię Gobi jesienią ubiegłego roku, jak tylko zobaczył kopię Atlasu z XII wieku. To był obszar działania Czyngis-Chana, ale zarys muru był bardzo wyraźny. Brytyjczyk założył, że struktura istnieje zwłaszcza, że potwierdzali to również pośrednio archeolodzy mongolscy.
Lindsay twierdzi, że znalazł część muru, która została zbudowana w okresie panowania dynastii Han ok. 120 pne, a następnie w późniejszych wiekach mur był odnawiany i uzupełniany. Dane dotyczące tego sensacyjnego odkrycia zostaną opublikowane w najbliższym wydaniu popularnego pisma "National Geografic". >

przeciez to jasne jak slonce, ze chinskie opwiesci u murze to lipa, taka jak i inne bajki o historii regionu czy cokolwiek inne. W koncu czerpia pelna garscia przyklady od wujka zza miedzy, ktory tez zabawia sie tworzeniem banialuk na kazda skale i to od poczatku
swego istnienia. Mur budowano na przestrzeni wiekow usilujac odbudowac fragmenty tego istniejacego. Im starsze czesci tym materialy budowlane bardziej kiepskie i tym mniej pozostalo do dzis. Te resztki daja sie odnalezc dopiero przy pomocy satelity, starych map
i innych sztuczek. Mur to nie budowla ciagla . Czasem istnieja 3 warstwy, wzajemnie sie ubezpieczajace. Ale to tylko fragmenty,
nieporownalnie krotsze, przeznaczone dla turystow z aparatami fotograficznymi i stekajacych przy kazdej okazji z zachwytu.
Tak jak w przypadku akceleratora, ludzie otrzymuja dokladnie to co chca zobaczyc.

Ace, gdybyż to było takie proste i oczywiste… czasami otrzymuje się to, czego absolutnie
nie chce się widzieć. Ale pewnie i na to jest wytłumaczenie.  ;)

No i to stękanie turystów z zachwytu, chyba Cię nie drażni? Nigdy nie stękasz?  :D
Bo widzisz, wypływa ono z degustacji (zmysłowej, emocjonalnej, mentalnej) czegoś niesamowitego,
czy to piękna, czy innej wartości.
Zaś wcześniejsze zracjonalizowanie postrzeganego obiektu odbiera przyjemność stękania,
nie wspomnę o innych przejawach poza stękowych.  ;D
Czy obserwując cudny zachód słońca mam umniejszać pięknu zjawiska myślami, że to przecież
nic nadzwyczajnego, to jedynie jakieś odległości, rozłożenie fal, odbicie w atmosferze
i bóg wie, co tam jeszcze?

Cudem największym jest jednak nie samo zjawisko, lecz nasz zachwyt nad nim,
cała gama przeżyć wewnętrznych, odbicie oraz zwielokrotnienie w naszych oczach, umyśle i sercu.
Czyli nieuchwytny wszechświat wewnętrzny. To on jest najważniejszy.
I nie istotne, czy jest pierwotny, czy wtórny do wszechświata zewnętrznego.

Przede wszystkim żyjemy w sobie.  :)
Tworzymy niepowtarzalne JA dające się poznać innym JA (nie do końca jednak).

Tak więc i ów kawałek muru chińsko-mongolskiego niech zachwyca, bez względu na wiek i trwałość
użytych materiałów. Wiem, że Tobie chodzi o prawdę nie przekłamaną.
Tylko niech szperanie w archiwach nie pozbawi Cię możliwości zachwytu, nawet nad falsyfikatami,
gdy są warte tego zachwytu. Niech szkiełko zbytnio nie przyciemnia...  ;)

Sorry, za te impresje myślowe przy kawie. Już kończę. Pa.  :D

Witaj ptaku,
< Sorry, za te impresje myślowe przy kawie. Już kończę. Pa. >
alez sa one jak najbardziej uprawnione. Szczegolnie gdy zapomina sie o kontekscie.  ;D  Dokladnie tak samo jak i w innych przypadkach. Sportowcy
mysla tylko o czystej rywalizacji podczas gdy obok ludzi walcza o swoje prawa, podziwia sie na calym swiecie cos, co za mniej czy bardziej
zakamuflowana oplata jest dziedzictwem calej ludzkosci, czy wrecz wciaz znajduje sie w szponach bewzglednego grabiezcy czy podziwia sie cos, co
nigdy do kogos nie nalezalo, wrecz nie ma nic wspolnego..itd.
Ale to moj punkt widzenia, sa jeszcze inne i kazde ma plusy i minusy.
pozdrawiam
Raczej nie wolno zapominac o okolicznosciach.

Oczywiście, okoliczności są ważne. Ale dla siebie ty jesteś najważniejszy i o tym
nie wolno zapominać. Świata nie zbawisz, siebie możesz.  :)
Lecz nie wikłając się zanadto w konteksty. Istota rzeczy znajduje się poza nimi,
zaś podziw jest ponad prawem własności i opłatą. To czysta esencja twojego wyrazu.

Tak, istota sama w sobie znajduje się poza okolicznościami, a nawet poza wyobrażeniami na ich temat ;)

Naukowcy odnaleźli podziemną komorę pod Pumapunku


(http://innemedium.pl/sites/default/files/imagecache/zdjecie_640-480/pumapunkuruinsancientmystery_1.jpeg)


scienceray.com

Zespół składający się z archeologów zdołał ustalić miejsce gdzie znajduje się podziemna komnata. Naukowcy mają nadzieje, że ich odkrycie pozwoli wyjaśnić kilka tajemnic starożytnego kompleksu w Pumapunku.Podstawowe pytanie, na jakie trzeba odpowiedzieć to jak udało się przed wiekami osiągnąć tak wielką precyzję w obróbce kamienia. Poza tym dobrze by było ustalić jak wyglądał kompleks przed zniszczeniem. Nie wiadomo też, kto właściwie wybudował te struktury i kiedy.

 Dzięki wykorzystaniu technologii radarowej udało się odkryć dużą podziemną anomalię. Znajduje się pod fundamentami i ma średnicę kilkunastu metrów. Zespół uważa, że jest to zrobiona przez człowieka komora pełniąca być może funkcję miejsca pochówku. Badacze uważają, że pomieszczenie jest w większości puste.Nie wiadomo również jak dostać się do wnętrza, bo nie zidentyfikowano wejścia, ale znajdują się tam jakieś schody. Prawdopodobnie komora została wykonana na miejscu a potem zakopano ją. W tej chwili jej szczyt jest około metr pod ziemią. Następny etap badań zakłada dokonanie odwiertu i wypuszczenie tam kamery, która ujawni zawartość komory.

 

Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem ustalenie zawartości komnaty niw powinno zająć więcej niż kilka tygodni. Jeśli potwierdzi się, że jest tam grobowiec, albo coś istotnego historycznie, konkretne prace wykopaliskowe odbędą się w ciągu najbliższych miesięcy.

 

Ruiny Pumapunku są uważane za pozostałości poprzedniej zaawansowanej cywilizacji na Ziemi. Niektórzy wprost twierdzą, że zarówno stworzenie jak i zniszczenie kompleksu wymagało technologii, które nie były znane wtedy, kiedy rzekomo powstawała ta struktura. Rzeczywiście, gdy patrzy się na precyzję obróbki kamieni użytych przy budowaniu Pumapunku można odnieść wrażenie, że są wycięte a nie wykute. Istnieje szansa, że w komorze znajdą się informacje, które rzucą nowe światło na to tajemnicze miejsce.


http://www.youtube.com/v/E9MqceH4utE?version=3&amp;hl=pl_PL
 

 

 
Źródło:
http://scienceray.com/earth-sciences/scientists-find-underground-chamber-pumapun...
http://innemedium.pl/wiadomosc/naukowcy-odnalezli-podziemna-komore-pod-pumapunku

super materiał o w/w
można włączyć napisy i tłumaczenie na polski!
http://www.youtube.com/v/pjoh-EXjEsc?version=3&amp;hl=pl_PL

Jest to 38 odcinek z serii Ancient Aliens - kanał Hstory.

Więcej w wątku Ancient Aliens:

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=4681

oraz

http://en.wikipedia.org/wiki/Ancient_Aliens



PS. Poszło już ponad 40 odcinków. Jakby co, mam gdzieś z połowę z napisami PL.

Co wiedzieli starożytni?
31 sie, 11:02 Piotr Cielebiaś / Onet Onet
Co wiedzieli starożytni?

Do czego służył zagadkowy mechanizm wyłowiony z dna Morza Egejskiego? Dlaczego 1600 – letni żelazny filar z Delhi nie rdzewieje? I jak to możliwe, że w epoce kamienia wzniesiono 20–metrowy menhir? Wiele wskazuje, że starożytni widzieli i potrafili dużo więcej niż nam się wydaje…

Choć z siedmiu cudów świata do dziś zachowała się jedynie Wielka Piramida, starożytni pozostawili po sobie szereg innych okazałych i enigmatycznych dzieł, o których rzadko się mówi. Znane były im nie tylko sekrety astronomii, medycyny czy skomplikowanej mechaniki, ale również sposoby na ujarzmienie monstrualnych ciężarów. Skąd pochodziła ta wiedza… i gdzie się podziała?

Mechanizm z Antykithiry

REKLAMA

W październiku 1900 r. u wybrzeży wysepki Antykithira (Andikíthira) na zachodnim krańcu Morza Egejskiego, poławiacze gąbek natrafili na wrak statku z I w. p.n.e. Wśród znalezisk (w tym bezcennych brązowych rzeźb) była silnie skorodowana bryła metalu, w której dopiero po dwóch latach dopatrzono się szczątków unikalnego mechanizmu, który stopniem skomplikowania dorównywał dziełom nowożytnych zegarmistrzów. Nikt nie wiedział, że tajemnica tego niezwykle precyzyjnego „antycznego komputera” (o wymiarach 340x180x90 mm) pozostanie nierozwiązana po dziś dzień. Derek de Solla Price (1922–1983), który badał mechanizm, twierdził: „Odnalezienie rzeczy takiej, jak ta jest niczym znalezienie odrzutowca w grobowcu Tutanchamona. Nigdzie indziej nie zachował się podobny instrument".

Liczne rekonstrukcje mechanizmu z Antykithiry wskazują, że pierwotnie składał się on z co najmniej trzydziestu brązowych kół zębatych zamkniętych w drewnianej obudowie. Na metalowych tarczach rozlokowanych na jej ścianach znajdowały się skale wyznaczające m.in. datę dzienną według kalendarza egipskiego, znak greckiego zodiaku oraz wschody niektórych gwiazd (w tym Arktura, Plejad czy Wegi). Zestaw tarcz po przeciwnej stronie związany był m.in. z pomiarami liczącego 235 miesięcy cyklu metonicznego i czasu olimpiady. Mechanizm posiadał również metalowe drzwiczki z „instrukcją obsługi”.

Dokładne badania nad cudem antycznej mechaniki przeprowadzono dopiero po wojnie. Wspomniany dr Solla Price – brytyjski fizyk i informatyk – dokonał jego rekonstrukcji dochodząc do wniosku, że był to pierwszy „analogowy komputer” wykorzystywany do obliczania pozycji planet i gwiazd. Według niego powstał on w I w. p.n.e. na Rodos – znanym ponoć z produkcji „automatów”. Każdy rok przynosi nowe informacje na temat mechanizmu, a ostatnie odkrycia dopatrują się w nim babilońskich inspiracji. Nie wiadomo jednak, gdzie podziały się prototypy „komputera” z Antykithiry ani kto był jego twórcą (niektóre źródła wspominają jednak o podobnych maszynach budowanych przez starożytnych uczonych). Odważniejsze koncepcje zakładają, że urządzenie – być może znacznie starsze niż się przypuszcza – mogło być w ciągu wieków wielokrotnie modyfikowane i naprawiane.

Niezniszczalny filar z Delhi

Indie to kopalnia starożytnej wiedzy utrwalonej w świętych księgach i starożytnych eposach, takich jak „Ramajana” czy „Mahabharata”. Atrakcyjnym tematem dla zwolenników alternatywnej historii są m.in. opowieści o „wimanach” – mitycznych machinach latających, w których walczyć i podróżować mieli hinduscy bogowie i herosi. Choć niektórzy widzą w nich jedynie przykład „antycznego science–fiction” istnieją też inne, bardziej namacalne dowody na technologiczne zaawansowanie dawnych Indusów. Jednym z nich jest tzw. Żelazna kolumna z Delhi.

Wykuto ją na przełomie IV i V w. n.e. za panowania Ćandragupty II – jednego z najpotężniejszych władców w dziejach subkontynentu. Choć kilkaset lat później przeniesiono ją z pierwotnej siedziby w stanie Madhya Pradesh do obecnej stolicy, kolumna nie zmieniła swego wyglądu i przede wszystkim nie zardzewiała. Dopiero w 1997 r. otoczono ją płotem dla ochrony przed zwiedzającymi. Jak to możliwe, że siedmiometrowy kawał żelaza, niekonserwowany i przetrzymywany przez 1600 lat na powietrzu zachował się do naszych czasów?
Filar o masie 6 ton, pierwotnie zwieńczony wizerunkiem ptaka Garudy lub słońca i poświęcony bogowi Wisznu, stoi dziś w kompleksie muzułmańskich świątyń. Indyjscy uczeni uznają, że stanowi on dowód poziomu wiedzy dawnych metalurgów. Ekspertem od zabytku jest prof. R. Balasubramaniam, który w książce „Historia Żelaznego filaru z Delhi” wyjaśnia tajemnicę jego wielowiekowej trwałości. Tkwi ona w materiale i technice wykonania. Kolumnę, która w 98% składa się z żelaza, pokryto ochronną antykorozyjną warstwą wodorofosforanu żelaza.

Starożytna mania wielkości

REKLAMA

Wielką Piramidę w Gizie uznaje się za szczytowe dzieło starożytnej monumentalnej architektury. Aspiracje do tworzenia ogromnych budowli mieli jednak już ludzie neolitu, o czym świadczy choćby słynna formacja ze Stonehenge. Na południu Bretanii, w gminie Carnac, znajduje się kolejny zabytek – ogromna struktura składająca się z ponad 3000 głazów ustawionych w różnych konfiguracjach, która miała najprawdopodobniej znaczenie kultowe lub astronomiczne. Najwyższy z ustawionych tam menhirów (zwany „gigantem”) mierzy 6,5 m wysokości, jednak to nie on był „atrakcją” okolicy. W nieodległej miejscowości Locmariaquer znajdują się ruiny Er Graha – menhiru o wadze 280 – 300 ton, który pierwotnie mierzył aż 20 m wysokości! Według uczonych, z bliżej nieokreślonych przyczyn rozpadł się on na cztery części jakieś 6000 lat temu, przetrwawszy kilka wieków.

Wagę ponad 1000 ton ma „Kamień brzemiennej kobiety” z ruin w libańskim mieście Baalbek – dawnym Heliopolis – jednym z największych antycznych sanktuariów w basenie Morza Śródziemnego. Za czasów rzymskich powstało tam centrum kultu triady bóstw na czele z Jowiszem, którego świątynia zawiera kamienną strukturę zwaną „trylitem” składającą się z trzech kamieni, z których każdy waży ok. 800 ton. Znacznie cięższe niewykorzystane bloki leżą nadal w kamieniołomie oddalonym o ok. kilometr od kompleksu świątynnego. Jest to wspomniany „Kamień brzemiennej kobiety” oraz odkryty w latach 90. „bezimienny” blok o masie 1200 ton.

Prac z niewyobrażalnymi ciężarami podejmowano się też w późniejszych wiekach. Przykład stanowi inkaska forteca Sacsayhuamán koło Cusco (Peru) wzniesiona ze ściśle dopasowanych do siebie wapiennych kamieni przenoszonych na miejsce wysiłkiem tysięcy robotników. Ciężar największego głazu ocenia się na 120 – 200 ton. Podobne przedsięwzięcia miały miejsce również w czasach nowożytnych. Szacuje się, że przetransportowany do Petersburga znad jeziora Łachta „Kamień – grom”, na którym w 1782 r. stanął pomnik Piotra Wielkiego, waży ok. 1200 ton.

Niektóre dokonania starożytnych wydają się nam dziś niewyobrażalne. Burzliwe średniowiecze przyniosło regres wielu dziedzin, które z sukcesami rozwijały dawne cywilizacje, podejmujące się wielkich projektów przy braku ciężkiego sprzętu i elektroniki, bez których młodszym pokoleniom trudno wyobrazić sobie świat. Część dostępnej przed wiekami wiedzy zaginęła jednak bezpowrotnie, a bezlitosny czas zatarł oznaki splendoru wielkich kultur antyku. Fakty te współczesna cywilizacja – niekiedy nazbyt pewna swej wielkości – powinna potraktować jako lekcję pokory…

www.onet.pl

Starożytne miasto i jego skarby przetrwały wojny i talibów. Teraz Chińczycy je po prostu wyburzą

(http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/51,114871,12537005.html?i=0)
 W pełnym bezcennych zabytków Mes Aynak w Afganistanie trwa nerwowa ewakuacja archeologicznych znalezisk. Miasto, które przetrwało wojny i talibów, będzie w grudniu zrównane z ziemią przez chińskiego giganta przemysłowego, który zbuduje w tym miejscu kopalnię. Archeolodzy są zdruzgotani i ryzykują życie, wynosząc z miasta te zabytki, które mogą uratować. Reportaż o Mes Aynak publikuje CNN.
- Wyobraźcie sobie Machu Picchu w porannej mgle. Rozwiewając mgłę, wiatr ukazuje starożytne miasto na skraju góry: tysiące lat historii ukrytej w kamiennych budowlach. Niesamowite uczucie więzi z przeszłością - mówi dla CNN Brent Huffman, dziennikarz i wykładowca z Uniwersytetu Northwestern. - A teraz wyobraźcie sobie buldożery, równające z ziemią starożytne struktury. Eksplozje rozsadzają górę od środka, zostawiając wielki krater - dodaje.

Mowa o Mes Aynak, starożytnym, buddyjskim mieście znajdującym się ok. 40 km od Kabulu, zbudowanym na zboczu góry. Pełnym ogromnych świątyń, kaplic i tysięcy buddyjskich posągów, które przetrwały złodziei i talibów. Jako kluczowy przystanek na jedwabnym szlaku Mes Aynak było także międzynarodowym miejscem spotkań handlarzy z całej Azji.
Setki manuskryptów opisujących codzienne życie metropolii dopiero czekają na wydobycie. Pod buddyjskimi budowlami znajduje się jeszcze starsze miasto z epoki brązu, jak sugerują ostatnie odkrycia archeologiczne.

Brent Huffman zaczął kręcić film dokumentalny o Mes Aynak w 2011 roku, wiedząc, że miejsce może niedługo przestać istnieć. Chciał w ten sposób zarejestrować proces ratowania znalezisk archeologicznych odkrytych na miejscu.

Mes Aynak ma być wyburzone w grudniu 2012. Wszystkie świątynie, kaplice i posągi, a także zabytki z epoki brązu będą zniszczone przez Chińską Grupę Metalurgiczną (MCC), która wydzierżawiła ten teren w 2007 roku na 30 lat, płacąc afgańskim władzom 3 mld dolarów. Wyburzonych zostanie także sześć wiosek, a góra zrównana z ziemią, by zrobić miejsce pod kopalnię odkrywkową do wydobycia miedzi. Szacowane zyski z wydobytych surowców to ponad 100 mld dolarów.

Archeolodzy potrzebują 30 lat. Dostali 4 miesiące

Chińczycy twierdzą, że nie zostali poinformowani o archeologicznych znaleziskach przed podpisaniem umowy dzierżawy. Pod wpływem nacisku opinii międzynarodowej, a także przeczuwając PR-ową porażkę, MCC dała archeologom trzy lata na przeniesienie zabytków. Naukowcy twierdzą, że potrzebują przynajmniej 30 lat, nie mogli jednak odrzucić ultimatum.

Afgańscy archeolodzy wykonujący większość prac na miejscu nie mają dostępu ani do komputerów, ani aparatów cyfrowych. Kiedy zostają na noc w miejscu wykopalisk, spać muszą na podłodze drewnianego baraku.

Obecnie nad wydobyciem pracują trzy międzynarodowe zespoły prowadzone przez francuskie stowarzyszenie DEFA. Starają się uratować jak najwięcej zabytków. Skupiają się na zabezpieczaniu i wynoszeniu mniejszych obiektów, pomijając zabezpieczanie struktur i budowli.

Archeolodzy mają mniej niż cztery miesiące na zakończenie całej operacji

 Codziennie ryzykują przy tym życie - lokalni mieszkańcy zawarli sojusz z talibami i wspólnie przeprowadzają ataki na miejsca wykopalisk za pomocą rakiet i min. W lipcu jednemu z pracowników taka mina zniszczyła twarz. W zeszłym miesiącu czterech afgańskich policjantów zginęło od wybuchu miny na drodze.
Ucierpią nie tylko zabytki

- Mes Aynak nie jest kolejnym miejscem pełnym figurek Buddy, jakich pełno w Azji - mówi Brent Huffman. - To brakujące ogniwo jedwabnego szlaku, część afgańskiej historii, dowód na wkład tego kraju w rozwój całego regionu. Znaleziska archeologiczne z Mes Aynak są kluczem do zrozumienia kultury i historii Afganistanu. Niestety, archeolodzy twierdzą, że każde miejsce bogate w surowce ma wartość archeologiczną. To jeszcze bardziej smutne z innego powodu: takiego rodzaju działania będą się powtarzać w całym Afganistanie - dodaje.

Naukowcy ostrzegają także, że wydobycie surowców spowoduje nieodwracalne zmiany w środowisku naturalnym. Ziemia i rzeki zostaną zatrute toksycznymi odpadami, a okolica przestanie nadawać się do zamieszkania. Czy przyszłość Afganistanu to kratery wypełnione toksycznymi odpadami? Jak podkreśla CNN, rozwój wypadków w sprawie Mes Aynak wskaże kierunek, w którym podążać będą afgańskie władze, jeśli chodzi o przemysł wydobywczy i zachowanie zabytków lokalnej kultury.

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,12537005,Starozytne_miasto_i_jego_skarby_przetrwaly_wojny_i.html