Mylisz Szanowna min. dzia³ania istot z ''astralu'', (które chcia³y w³aœnie utrzymaÌ to co by³o) z naturalnym ju¿ teraz przeskokiem do innych wymiarów wszechœwiata. To one chc¹c zaw³adn¹Ì cz³owiekiem robi³y to poprzez blokowanie, zniewalanie i terroryzowanie naszej œwiadomoœci. Karta tarota o numerze 22 wyraŸnie wskazuje na energetyczne przekroczenie dotychczasowych ograniczeù œwiata materii. ¯adnej komisji, w bia³ych kitlach chc¹cej za³o¿yÌ delikwentowi kaftan bezpieczeùstwa jakoœ tam nie widaÌ.
Œwiat 5D na pewno nie bêdzie wygl¹da³ tak jak ten, w którym teraz dzia³amy a tarot o tym mówi. Kaba³a i kabalistyczne drzewo ¿ycia ukazuje wieloœÌ œwiatów oraz wymiarów tylko trzeba mieÌ oczy szerzej otwarte i wiêcej widzieÌ.

To co teraz nazywamy kaba³¹, by³o dawniej okreœlane Dzie³em Rydwanu - Merkab¹.

                          Cabalistico tarot.

Jak widaĂŚ wiedza o wyzwoleniu byÂła juÂż znana od wiekĂłw. Ale aby spĂŞÂłniÂły siĂŞ nasze marzenia musimy ponoĂŚ.....

                                            ÂŚwiat - Tarot W.Suligi.

.......pozostawiĂŚ ''stare'' przywiÂązania poza sobÂą i zerwaĂŚ wszelkie wiĂŞzy z tym co byÂło dotychczas.

Edit. PrzywrĂłcono obrazy

Dla tych co nie mieli moÂżliwoÂści zobaczyĂŚ.

<a href="http://www.youtube.com/v/hruYV5CG0rY?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/hruYV5CG0rY?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/zmcNJLI5x7c?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/zmcNJLI5x7c?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

WiĂŞcej o tym co dziaÂło siĂŞ na Polconie poniÂżej:

http://www.youtube.com/user/niezaleznatelewizja

Bardzo proszĂŞ nie scalaĂŚ.

Dzisiaj o godz 16.00 w programie wywiad z Erichem von Dänikenem a o godz. 20.00 konferencja prasowa.

Po raz pierwszy Polcon zawita do stolicy Dolnego ÂŚlÂąska 23 - 26 sierpnia. Impreza odbĂŞdzie siĂŞ w Centrum Dydaktyczno-Naukowym na pl. Grunwaldzkim 24a i w pobliskim budynku Uniwersytetu Przyrodniczego.
W programie wrocÂławskiego Polconu znalazÂł siĂŞ rĂłwnieÂż blok Rok 2012: Niepokoje i nadzieje.  Impreza bĂŞdzie podzielona na bloki tematyczne: Literatura i film, Rok 2012, Horror i groza, Komiks, Blok naukowy, Gwiezdne Wojny i SF, RPG i LARPy, Gry bitewne, Manga i anime.
Gwiazd¹ Polconu 2012 bêdzie Erich von Däniken. 25 sierpnia wyst¹pi z wyk³adami: Däniken Total i Staro¿ytny Egipt (godz. 14. i 18.). Na spotkanie z nim obowi¹zuj¹ specjalne zapisy.
http://www.mmwroclaw.pl/420507/2012/8/23/polcon--wroclaw-na-koniec-swiata-program-bilety-wideo?category=news

Trwa bezpoœrenia transmisja Live z tego spotkania. Mo¿na wiêc nie bêd¹c we Wroc³awiu zobaczyÌ pana Dänikena na ¿ywo.
http://januszzagorski.pl/

Fair Lady
Za naruszenie poniÂższego punktu regulaminu (mimo proÂśby o powstrzymanie siĂŞ przed takim dziaÂłaniem), udzielam ostrzeÂżenia w postaci  (-1pf).

UFO, Kosmici i Pytania o Kontakt

Ten film zg³êbia ukrywanie najwiêkszej tajemnicy wszechczasów, prezentuj¹c kompleksowy przegl¹d zjawiska UFO, uprowadzeù, ujawnieù, wielowymiarowoœci oraz staro¿ytnej historii i ezoterycznego znaczenia odnosz¹cego siê do tematu wszystkich tych w¹tków. Na podstawie artyku³u " UFO, Obcy i pytanie Kontakt "Bernharda Guenthera.

<a href="http://www.youtube.com/v/FGH2RapeQTc?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/FGH2RapeQTc?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/mmffaB3Q8m0?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/mmffaB3Q8m0?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

A tak apropos kontaktĂłw, pewne jest Âże warto nawiÂązaĂŚ kontakt bo w samej Biblii jest duÂżo dowodĂłw na ich pobyt tutaj na Ziemi.

Widzenia UFO nie s¹ ¿adnym wymys³em XX wieku !!! Spotkania pozaziemskimi cywilizacjami mia³y miejsce ju¿ w staro¿ytnoœci. Zobaczmy co mo¿na znaleŸÌ na ten temat w najwa¿niejszej Ksiêdze Chrzeœcijaùstwa w "Piœmie Œwiêtym Nowego i Starego Testamentu":

Ewangelia Âśw. Jana (3;12)
"JeÂżeli wam mĂłwiĂŞ o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakÂżeÂż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich ?"

Jezus od samego poczÂątku wiedziaÂł, Âże nie moÂże powiedzieĂŚ ludziom caÂłej prawdy na temat innych cywilizacji. Przy technice jakÂą ludzie wtedy dysponowali byÂłoby to niebezpieczne i caÂłkowicie niezrozumiaÂłe.

Ewangelia Âśw. Mateusza (17;5)
"Gdy on jeszcze mĂłwiÂł, oto obÂłok Âświetlany osÂłoniÂł ich, a z obÂłoku odezwaÂł siĂŞ gÂłos: To jest mĂłj Syn umiÂłowany, w ktĂłrym mam upodobanie, Jego sÂłuchajcie!"

KsiĂŞga WyjÂścia (13;21-22)
"A Pan szed³ przed nimi podczas dnia, jako s³up ob³oku, by ich prowadziÌ drog¹, podczas nocy zaœ jako s³up ognia, aby im œwieciÌ, ¿eby mogli iœÌ we dnie i w nocy. Nie ustêpowa³ sprzed ludu s³up ob³oku we dnie ani s³up ognia w nocy."

KsiĂŞga WyjÂścia (16;10)
"W czasie przemowy Aarona do caÂłego zgromadzenia IzraelitĂłw spojrzeli ku pustyni i ukazaÂła siĂŞ im w obÂłoku chwaÂła Pana."

KsiĂŞga WyjÂścia (20;21)
"Lud staÂł ciÂągle z daleka, a MojÂżesz zbliÂżyÂł siĂŞ do ciemnego obÂłoku, w ktĂłrym byÂł BĂłg."

KsiĂŞga WyjÂścia (24;16-18)
"Chwa³a Pana spoczê³a na górze Synaj, i okrywa³ j¹ ob³ok przez szeœÌ dni. W siódmym dniu Pan przywo³a³ Moj¿esza z poœrodka ob³oku. A wygl¹d chwa³y Pana w oczach Izraelitów by³ jak ogieù po¿eraj¹cy na szczycie góry. Moj¿esz wszed³ w œrodek ob³oku i wst¹pi³ na górê. I pozosta³ Moj¿esz na górze przez czterdzieœci dni i przez czterdzieœci nocy."

KsiĂŞga WyjÂścia (40;34-38)
"Wtedy to ob³ok okry³ Namiot Spotkania, a chwa³a Pana nape³ni³a przybytek. I nie móg³ Moj¿esz wejœÌ do Namiotu Spotkania, bo spoczywa³ na nim ob³ok i chwa³a Pana wype³nia³a przybytek. Ile razy ob³ok wznosi³ siê nad przybytkiem, Izraelici wyruszali w drogê, a jeœli ob³ok nie wznosi³ siê, nie ruszali w drogê a¿ do dnia uniesienia siê ob³oku. Ob³ok bowiem Pana za dnia zakrywa³ przybytek, a w nocy b³yszcza³ jak ogieù na oczach ca³ego domu izraelskiego w czasie ca³ej ich wêdrówki."

Czy ob³oki, o których czêsto pisze Biblia, a które oznaczaj¹ tutaj Boga nie przypominaj¹ w sposób ewidentny wspó³czesnych obserwacji NOLi ?. Ob³oki te zmieniaj¹ kolory, mo¿na w nie wejœÌ....Okazuje siê nawet, ¿e Bóg jest wewn¹trz ob³oku a nie nim ca³ym. Czy¿by Ba³ siê pokazaÌ swojemu wybranemu ludowi

I List do Koryntian (8;5)
"A choĂŚby byli na niebie i na ziemi tak zwani bogowie jest zresztÂą mnĂłstwo takich bogĂłw i panĂłw"

Biblia sama stwierdza, ¿e jest wiele innych Bogów. Oczywiœcie w tamtych czasach nie u¿ywa³o siê s³ów - "inne cywilizacje".

KsiĂŞga Rodzaju (6;1,2,4)
"A kiedy ludzie zaczêli siê mno¿yÌ na ziemi, rodzi³y im siê córki. Synowie Boga, widz¹c, ¿e córki cz³owiecze s¹ piêkne, brali je sobie za ¿ony, wszystkie, jakie im siê tylko podoba³y. A w owych czasach byli na ziemi giganci; a tak¿e póŸniej, gdy synowie Boga zbli¿ali siê do córek cz³owieczych, te im rodzi³y. Byli to wiêc owi mocarze, maj¹cy s³awê w owych dawnych czasach."

Fragment ten potwierdza istnienie innych "BogĂłw" na Ziemi a nawet opisuje ich sposĂłb bycia.

KsiĂŞga Rodzaju (19;24-28)
"A wtedy Pan spuœci³ na Sodomê i Gomorê deszcz siarki i ognia od Pana <z nieba. I tak zniszczy³ te miasta oraz ca³¹ okolicê wraz ze wszystkimi mieszkaùcami miast, a tak¿e roœlinnoœÌ. ¯ona Lota, która sz³a za nim, obejrza³a siê i sta³a siê s³upem soli. Abraham, wstawszy rano, uda³ siê na to miejsce, na którym przedtem sta³ przed Panem. I gdy spojrza³ w stronê Sodomy i Gomory i na ca³y obszar doko³a, zobaczy³ unosz¹cy siê nad ziemi¹ gêsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topi¹ metal."

Czy to nie przypomina ataku chemicznego lub nawet nuklearnego. ¯ona Lota sta³a siê s³upem soli - a jak wygl¹dali ludzie po ataku nuklearnym na Hiroszimê? W dodatku nasuwa siê pytanie: Dlaczego Bóg zniszczy³ tak¿e roœlinnoœÌ? Czy¿by te¿ mia³a ponieœÌ karê?

KsiĂŞga WyjÂścia (14;19-20,24-25)
"Anio³ Bo¿y, który szed³ na przedzie wojsk izraelskich, zmieni³ miejsce i szed³ na ich ty³ach. S³up ob³oku równie¿ przeszed³ z przodu i zaj¹³ ich ty³y, staj¹c miêdzy wojskiem egipskim a wojskiem izraelskim. I tam by³ ob³ok ciemnoœci, tu zaœ oœwieca³ noc. I nie zbli¿yli siê jedni do drugich przez ca³a noc. O œwicie spojrza³ Pan ze s³upa ognia i ze s³upa ob³oku na wojsko egipskie i zmusi³ je do ucieczki. I zatrzyma³ ko³a ich rydwanów, tak ¿e z wielk¹ trudnoœci¹ mogli siê naprzód posuwaÌ. Egipcjanie krzyknêli: Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami."

Wcale siĂŞ nie dziwiĂŞ wojsku egipskiemu, Âże uciekaÂło co tchu widzÂąc dziwny obiekt latajÂący unoszÂący siĂŞ nad nimi. To tak jakby komuÂś z samego centrum puszczy amazoĂąskiej pokazaĂŚ najnowszy amerykaĂąski bombowiec w akcji. ZawaÂł gotowy!.

KsiĂŞga WyjÂścia (19;16-19)
"Trzeciego dnia rano rozlegÂły siĂŞ grzmoty z bÂłyskawicami, a gĂŞsty obÂłok rozpostarÂł siĂŞ nad gĂłrÂą i rozlegÂł siĂŞ gÂłos potĂŞÂżnej trÂąby, tak Âże caÂły lud przebywajÂący w obozie drÂżaÂł ze strachu. MojÂżesz wyprowadziÂł lud z obozu naprzeciw Boga i ustawiÂł u stĂłp gĂłry. GĂłra zaÂś Synaj byÂła caÂła spowita dymem, gdyÂż Pan zstÂąpiÂł na niÂą w ogniu i uniĂłsÂł siĂŞ dym z niej jakby z pieca, i caÂła gĂłra bardzo siĂŞ trzĂŞsÂła. GÂłos trÂąby siĂŞ przeciÂągaÂł i stawaÂł siĂŞ coraz donoÂśniejszy. MojÂżesz mĂłwiÂł, a BĂłg odpowiadaÂł mu wÂśrĂłd grzmotĂłw."

Ile grzmotĂłw! Ile dymu! Znowu ogieĂą? I po co to wszystko? Tylko po to by porozmawiaĂŚ z MojÂżeszem??? Wnioski sÂą jednoznaczne.

KsiĂŞga Liczb (11;1-3)
"Lecz lud zacz¹³ szemraÌ przeciw Panu narzekaj¹c, ¿e jest mu Ÿle. Gdy to us³ysza³ Pan, zap³on¹³ gniewem. Zapali³ siê przeciw nim ogieù Pana i zniszczy³ ostatni¹ czêœÌ obozu. Lud wo³a³ do Moj¿esza, a on wstawi³ siê do Pana i wygas³ ogieù. Dlatego te¿ dano temu miejscu nazwê Tabeera, gdy¿ ogieù Pana wœród nich zap³on¹³."

OgieĂą Pana? Czy ludzie w tamtych czasach mogli uÂżyĂŚ sÂłowa - laser ?. OczywiÂście, Âże nie. Nazwali to zjawisko tak jak umieli.

KsiĂŞga Daniela (7;9-10)
"Patrza³em, a¿ postawiono trony, a Przedwieczny zaj¹³ miejsce. Szata Jego by³a bia³a jak œnieg, a w³osy Jego g³owy jakby z czystej we³ny. Tron Jego by³ z ognistych p³omieni, jego ko³a - p³on¹cy ogieù. Strumieù ognia siê rozlewa³ i wyp³ywa³ od Niego. Tysi¹c tysiêcy s³u¿y³o Mu, a dziesiêÌ tysiêcy po dziesiêÌ tysiêcy sta³o przed Nim. S¹d zasiad³ i otwarto ksiêgi."

Có¿ za ciekawy "tron"; ju¿ nie mówiê o tych p³on¹cych ko³ach.

KsiĂŞga Daniela (10;4-10)
"Dnia dwudziestego czwartego pierwszego miesi¹ca, gdy znajdowa³em siê nad brzegiem Wielkiej Rzeki, to jest nad Tygrysem, podnios³em oczy i patrza³em: Oto sta³ pewien cz³owiek ubrany w lniane szaty, a jego biodra by³y przepasane czystym z³otem, a cia³o zaœ jego by³o podobne do tarsziszu, jego oblicze do blasku b³yskawicy, oczy jego by³y jak pochodnie ogniste, jego ramiona i nogi jak b³ysk polerowanej miedzi, a jego g³os jak g³os t³umu. Ja, Daniel, ogl¹da³em tylko sam widzenie, a ludzie, którzy byli ze mn¹, nie ogl¹dali widzenia, ogarnê³o ich jednak wielkie przera¿enie, tak ¿e uciekli, by siê ukryÌ. Tylko ja sam pozosta³em, by ogl¹daÌ to wielkie widzenie, lecz nie mia³em si³y, zmieni³em siê na twarzy, opuœci³a mnie moc. Wtedy us³ysza³em dŸwiêk jego s³ów, i na dŸwiêk jego s³ów upad³em oszo³omiony twarz¹ ku ziemi. Ale oto dotknê³a mnie rêka i wprawi³a w dr¿enie moje kolana i d³onie moich r¹k."

Wielu ludzi majÂących kontakt z "przybyszami" opisuje ich dokÂładnie tak samo jak Daniel w Biblii. SÂłowa: "opuÂściÂła mnie moc" sÂą typowe dla kontaktĂłw z innymi cywilizacjami.

KsiĂŞga Ezechiela (1;4-28)
"Patrzy³em, a oto wiatr gwa³towny nadszed³ od pó³nocy, wielki ob³ok i ogieù p³on¹cy <oraz blask dooko³a niego, a z jego œrodka promieniowa³o coœ] jakby po³ysk stopu z³ota ze srebrem, <ze œrodka ognia. Poœrodku by³o coœ, co by³o podobne do czterech istot ¿yj¹cych. Oto ich wygl¹d: mia³y one postaÌ cz³owieka. Ka¿da z nich mia³a po cztery twarze i po cztery skrzyd³a. Nogi ich by³y proste, stopy ich zaœ by³y podobne do stóp cielca; lœni³y jak br¹z czysto wyg³adzony. Mia³y one pod skrzyd³ami rêce ludzkie po swych czterech bokach. Oblicza <i skrzyd³a owych czterech istot - skrzyd³a ich mianowicie przylega³y wzajemnie do siebie - nie odwraca³y siê, gdy one sz³y; ka¿da sz³a prosto przed siebie. Oblicza ich mia³y taki wygl¹d: ka¿da z czterech istot mia³a z prawej strony oblicze cz³owieka i oblicze lwa, z lewej zaœ strony ka¿da z czterech mia³a oblicze wo³u i oblicze or³a, <oblicza ich i skrzyd³a ich by³y rozwiniête ku górze; dwa przylega³y wzajemnie do siebie, a dwa okrywa³y ich tu³owie. Ka¿da posuwa³a siê prosto przed siebie; sz³y tam, dok¹d duch je prowadzi³; id¹c nie odwraca³y siê. W œrodku pomiêdzy tymi istotami ¿yj¹cymi pojawi³y siê jakby ¿arz¹ce siê w ogniu wêgle, podobne do pochodni, poruszaj¹ce siê miêdzy owymi istotami ¿yj¹cymi. Ogieù rzuca³ jasny blask i z ognia wychodzi³y b³yskawice. Istoty ¿yj¹ce biega³y tam i z powrotem jak gdyby b³yskawice. Przypatrzy³em siê tym istotom ¿yj¹cym, a oto przy ka¿dej z tych czterech istot ¿yj¹cych znajdowa³o siê na ziemi jedno ko³o. Wygl¹d tych kó³ i ich wykonanie odznacza³y siê po³yskiem tarsziszu, a wszystkie cztery mia³y ten sam wygl¹d i wydawa³o siê, jakby by³y wykonane tak, ¿e jedno ko³o by³o w drugim. Mog³y chodziÌ w czterech kierunkach; gdy zaœ sz³y, nie odwraca³y siê id¹c. Obrêcz ich by³a ogromna; przypatrywa³em siê im i oto: obrêcz u tych wszystkich czterech by³a pe³na oczu woko³o. A gdy te istoty ¿yj¹ce siê posuwa³y, tak¿e ko³a posuwa³y siê razem z nimi, gdy zaœ istoty podnosi³y siê z ziemi, podnosi³y siê równie¿ ko³a. Dok¹dkolwiek porusza³ je duch, tam sz³y tak¿e ko³a; równoczeœnie podnosi³y siê z nimi, poniewa¿ duch ¿ycia znajdowa³ siê w ko³ach. Gdy siê porusza³y [te istoty], rusza³y siê i ko³a, a gdy przestawa³y, równie¿ i ko³a siê zatrzymywa³y: gdy one podnosi³y siê z ziemi, ko³a podnosi³y siê równie¿, poniewa¿ duch ¿ycia znajdowa³ siê w ko³ach. Nad g³owami tych istot ¿yj¹cych by³o coœ jakby sklepienie niebieskie, jakby kryszta³ lœni¹cy, rozpostarty ponad ich g³owami, ku górze. Pod sklepieniem skrzyd³a ich by³y wzniesione, jedno obok drugiego; ka¿de mia³o ich po dwa, którymi pokrywa³y swoje tu³owie. Gdy sz³y, s³ysza³em poszum ich skrzyde³ jak szum wielu wód, jak g³os Wszechmog¹cego, odg³os og³uszaj¹cy jak zgie³k obozu ¿o³nierskiego; natomiast gdy sta³y, skrzyd³a mia³y opuszczone. Nad sklepieniem które by³o nad ich g³owami, rozlega³ siê g³os; gdy sta³y, skrzyd³a mia³y opuszczone. Ponad sklepieniem, które by³o nad ich g³owami, by³o coœ, o mia³o wygl¹d szafiru, a mia³o kszta³t tronu, a na nim jakby zarys postaci cz³owieka. Nastêpnie widzia³em coœ jakby po³ysk stopu z³ota ze srebrem, który wygl¹da³ jak ogieù wokó³ niego. Ku górze od tego, co wygl¹da³o jak biodra, i w dó³ od tego, co wygl¹da³o jak biodra, widzia³em coœ, co wygl¹da³o jak ogieù, a wokó³ niego promieniowa³ blask. Jak pojawienie siê têczy na ob³okach w dzieù deszczowy, tak przedstawia³ siê ów blask doko³a. Taki by³ widok tego, co by³o podobne do chwa³y Paùskiej. Ogl¹da³em j¹. Nastêpnie upad³em na twarz i us³ysza³em g³os Mówi¹cego.

KsiĂŞga Ezechiela (3;12-13)
"Wówczas podniós³ mnie duch i us³ysza³em za sob¹ odg³os ogromnego huku, gdy chwa³a Paùska unosi³a siê z miejsca, w którym przebywa³a. Ten ogromny huk to szum uderzaj¹cych o siebie skrzyde³ istot ¿yj¹cych i odg³os kó³ obok nich."

KsiĂŞga Ezechiela (8;1-3)
"Kiedy roku szóstego, pi¹tego dnia szóstego miesi¹ca siedzia³em w moim domu, a starsi Judy siedzieli przede mn¹, spoczê³a tam na mnie rêka Pana Boga. Patrzy³em, a oto by³a tam istota podobna do postaci cz³owieka; w dó³ od tego, co wygl¹da³o na jego biodra, by³ ogieù. i w górê od tego, co wygl¹da³o na biodra, by³o coœ, co przypomina³o po³ysk stopu z³ota ze srebrem. Wyci¹gn¹³ coœ w rodzaju rêki i uchwyci³ mnie za w³osy na g³owie, a duch podniós³ mnie w górê miêdzy ziemiê a niebo i w boskich widzeniach zaprowadzi³ do Jerozolimy,..."

KsiĂŞga Ezechiela (10;1-22)
"Nastêpnie patrzy³em, a oto nad sklepieniem, rozpoœcieraj¹cym siê nad g³owami cherubów, by³o coœ jakby szafir, a z wygl¹du by³o podobne do tronu. Potem On rzek³ tak do owego mê¿a, odzianego w lnian¹ szatê: WejdŸ pomiêdzy ko³a pod cherubami, a nape³niwszy swe d³onie ognistym wêglem z miejsca miêdzy cherubami, rozrzuÌ go po mieœcie! I wszed³ tam na moich oczach. A cheruby sta³y po prawej stronie œwi¹tyni, gdy ów m¹¿ tam wchodzi³, ob³ok zaœ nape³ni³ dziedziniec wewnêtrzny. Nastêpnie chwa³a Paùska podnios³a siê znad cheruba do progu œwi¹tyni, œwi¹tynia zaœ nape³ni³a siê ob³okiem, a dziedziniec by³ pe³en blasku chwa³y Paùskiej. Rozleg³ siê szum skrzyde³ cherubów a¿ na dziedziùcu zewnêtrznym, podobny do g³osu Boga Wszechmog¹cego, gdy przemawia. A gdy owemu mê¿owi, odzianemu w lnian¹ szatê, da³ taki rozkaz: WeŸ ognia spomiêdzy kó³, spomiêdzy cherubów!, on tam poszed³ i stan¹³ obok ko³a. Wówczas jeden z cherubów wyci¹gn¹³ rêkê w kierunku ognia, znajduj¹cego siê pomiêdzy cherubami, a wzi¹wszy go, po³o¿y³ na d³onie cz³owieka, ubranego w lnian¹ szatê. Ten wzi¹³ go i wyszed³. Pod skrzyd³ami zaœ cherubów pojawi³o siê coœ na kszta³t rêki ludzkiej. I patrzy³em, a oto przy boku cherubów znajdowa³y siê cztery ko³a: po jednym kole obok ka¿dego cheruba, a ko³a te z wygl¹du mia³y po³ysk jakby tarsziszu. Wygl¹da³y zaœ tak, jakby ka¿de z czterech mia³o ten sam kszta³t, jakby jedno ko³o znajdowa³o siê w drugim. A gdy siê posuwa³y, posuwa³y siê w czterech swoich kierunkach; nie odwraca³y siê, gdy siê posuwa³y, ale posuwa³y siê w tym kierunku, dok¹d prowadzi³a je g³owa, posuwa³y siê za ni¹ i nie odwraca³y siê, gdy siê posuwa³y. Ich ca³e cia³o - plecy, rêce, skrzyd³a i ko³a u wszystkich czterech - by³o wype³nione doko³a oczami. S³ysza³em, ¿e ko³om zosta³a nadana nazwa galgal. Ka¿da istota mia³a po cztery oblicza: pierwsze by³o obliczem wo³u, drugie obliczem cz³owieka, trzecie obliczem lwa, a czwarte obliczem or³a. A cheruby siê podnios³y; by³a to ta sama istota, któr¹ widzia³em nad rzek¹ Kebar. Gdy cheruby chodzi³y, porusza³y siê tak¿e przy ich boku ko³a; a gdy cheruby podnosi³y swe skrzyd³a, aby siê unieœÌ z ziemi, ko³a nie odrywa³y siê od ich boku. A gdy cheruby siê zatrzymywa³y, tak¿e one siê zatrzymywa³y, a gdy siê podnosi³y, to podnosi³y siê tak¿e i one razem z nimi, poniewa¿ by³ w nich duch istoty ¿ywej. A chwa³a Paùska odesz³a od progu œwi¹tyni i zatrzyma³a siê nad cherubami. Cheruby rozwinê³y skrzyd³a i uchodz¹c unios³y siê z ziemi na moich oczach, a ko³a z nimi. Zatrzyma³y siê w wejœciu wschodniej bramy œwi¹tyni Paùskiej, a chwa³a Boga izraelskiego spoczywa³a nad nimi u góry. By³a to ta sama istota ¿ywa, któr¹ pod Bogiem izraelskim ogl¹da³em nad rzek¹ Kebar, i pozna³em, ¿e by³y to cheruby. Ka¿dy mia³ po cztery oblicza i cztery skrzyd³a, a pod skrzyd³ami coœ w rodzaju r¹k ludzkich. Wygl¹d ich twarzy by³ podobny do tych samych twarzy, które widzia³em nad rzek¹ Kebar. Ka¿dy porusza³ siê prosto przed siebie."

SÂą to niesamowicie precyzyjne opisy statku kosmicznego innych cywilizacji. Jest to oczywiÂście opis bardzo prymitywny - zgodny z wiedzÂą technicznÂą, ktĂłrÂą posiadaÂł w tym czasie Ezechiel.

Apokalipsa Âśw. Jana (1;12-16)
"I obrĂłciÂłem siĂŞ, aby widzieĂŚ, co za gÂłos do mnie mĂłwiÂł; a obrĂłciwszy siĂŞ ujrzaÂłem siedem zÂłotych ÂświecznikĂłw, i poÂśrĂłd ÂświecznikĂłw kogoÂś podobnego do Syna CzÂłowieczego, obleczonego [w szatĂŞ] do stĂłp i przepasanego na piersiach zÂłotym pasem. GÂłowa Jego i wÂłosy - biaÂłe jak biaÂła weÂłna, jak Âśnieg, a oczy Jego jak pÂłomieĂą ognia. Stopy Jego podobne do drogocennego metalu, jak gdyby w piecu rozÂżarzonego, a gÂłos Jego jak gÂłos wielu wĂłd. W prawej swej rĂŞce miaÂł siedem gwiazd i z Jego ust wychodziÂł miecz obosieczny, ostry. A Jego wyglÂąd - jak sÂłoĂące, kiedy jaÂśnieje w swej mocy."

Apokalipsa Âśw. Jana (2;18)
AnioÂłowi KoÂścioÂła w Tiatyrze napisz: To mĂłwi Syn BoÂży: Ten, ktĂłry ma oczy jak pÂłomieĂą ognia, a nogi Jego podobne sÂą do drogocennego metalu."

Apokalipsa Âśw. Jana (4;5-6)
"A z tronu wychodzÂą bÂłyskawice i gÂłosy, i gromy, i pÂłonie przed tronem siedem lamp ognistych, ktĂłre sÂą siedmiu Duchami Boga. Przed tronem - niby szklane morze podobne do krysztaÂłu,..."

To wcale nie jest takie œmieszne, a pomys³y s¹ ró¿ne


Od kilkuset lat mieszkaĂący Ziemi starajÂą siĂŞ nawiÂązaĂŚ kontakt z obcymi cywilizacjami.

Pierwsze prĂłby nawiÂązania kontaktu z obcymi podejmowali juÂż staroÂżytni. Budowanie ogromnych budynkĂłw i monumentalnych pomnikĂłw miaÂło wzbudziĂŚ zainteresowanie przedstawicieli obcych cywilizacji. Niestety Âżadne ÂźrĂłdÂła historyczne nie potwierdzajÂą, Âże im siĂŞ udaÂło. Wszystko wskazuje na to, Âże bez daleko posuniĂŞtych rozwiÂązaĂą technicznych stali na straconej pozycji.
W korzystniejszej sytuacji jest spo³eczeùstwo koùca XX wieku, któremu podobno sztuka nawi¹zania ³¹cznoœci z obcymi siê uda³a. Droga do tego by³a jednak trudna i kosztowna.
Pierwsze powa¿ne próby podjêli Amerykanie, którzy jako pierwsi wysiali w kosmos list. "Pocztê z Ziemi" zostawili kosmonauci, którzy wyl¹dowali na Ksiê¿ycu. Umieszczona by³a w niewielkim silikonowym pojemniku, gdzie schowano posrebrzan¹ taœmê z nagraniami pozdrowieù od szefów 74 paùstw œwiata. Znajdo­wa³ siê tam równie¿ fragment amerykaùskich przepisów o ruchu kosmicznym i nawigacji powietrznej, lista wszystkich wa¿niejszych urzêd­ników Narodowej Agencji Badaù Kosmicznych oraz przemówienie JFK, Johnsona i Nucona. Nie wiadomo jednak, czy wiadomoœÌ zosta³a podjêta i odszyfrowana.
Znacznie lepszy przekaz umieszczono na wysÂłanej 3 marca 1972 roku aluminiowej pÂłytce, ktĂłrÂą na orbitĂŞ okoÂłoziemskÂą zabraÂła sonda Pionier 10. PÂłytka ma wymiary 15 na 23 cm i wyryto na niej postaĂŚ nagiego mĂŞÂżczyzny i nagiej kobiety, stojÂących obok siebie.
Mê¿czyzna trzyma uniesion¹ do góry d³où, co zdaniem specjalistów z NASA ma symbolizowaÌ uniwersalny gest pozdrowienia. Obok jest niewielki szkic Pioniera 10 oraz dwa ko³a symbolizuj¹ce atomy wodoru. Zawarto tam tak¿e schemat uk³adu s³onecznego, z wyraŸnym zaznaczeniem Ziemi - tak, ¿eby obcy nie mieli w¹tpliwoœci, sk¹d pochodzi wiadomoœÌ.
Pionier 10 w dalszym ci¹gu przemierza przestrzeù kosmiczn¹. W 1979 r. przeci¹³ orbitê Urana odleg³¹ od nas o 3 miliardy lat, dzisiaj mknie ju¿ poza granicami uk³adu s³onecznego i kieruje siê ku gwiazdozbiorowi Byka, gdzie dotrze za ok. 11 milionów lat (jak widaÌ nie bêdzie­my œwiadkami historycznego spotkania z obc¹ cywilizacj¹, która tam podobno ¿yje).
Prawdziwy prze³om w nawi¹zywaniu ³¹cznoœci z cywilizacjami pozaziemskimi da³o wybudowanie najwiêkszego na œwiecie, "o 300-metrowej czaszy", radioteleskopu w Areciba na Portoryko. Dziêki wykorzystaniu tego urz¹dzenia wys³ano telegram do ³awicy gwiazd na koùcu drogi mlecznej w gwiazdozbiorze Herkulesa. Na tekst telegramu sk³ada³y siê informacje o cz³owieku i biochemicznych warunkach ¿ycia na Ziemi. Warto jednak podkreœliÌ, ¿e telegram w dalszym ci¹gu jest w drodze - dotrze dopiero za kilkaset lat.
Podobno pod koniec lat osiemdziesi¹tych w³aœnie w Areciba nawi¹zano pierwszy oficjalny kontakt z obcymi. Informacje o tym zosta³y utajnione na wyraŸne ¿¹danie rz¹du amerykaùskiego. Potem jednak okaza³o siê, ¿e Amerykanie prowadzili w³asne badania nad ³¹cznoœci¹ miêdzycywilizacyjn¹ i co najwa¿niejsze, uda³o siê im. Stworzyli nawet specjalny, wydzielony poligon Area 51, na którym nawet ma dochodziÌ do osobistych kontaktów Ziemian z przedstawicielami obcych. Niestety, informacji tych nie mo¿na potwierdziÌ, gdy¿ NASA milczy jak grób, a na teren poligonu nie s¹ wpuszczani dziennikarze.
Dla zamaskowania w³asnych dokonaù Amerykanie wys³ali w kosmos dwie kolejne sondy "Voyager". Znalaz³y siê na nich p³yty gramofonowe oraz kosmiczne adaptery, na których mo¿na ods³uchaÌ ich zawartoœÌ.
A znajduje siê tam aria z "Zacza­rowanego fletu" Mozarta, pocz¹tek "Symfonii losu" Beethovena, fuga Bacha, kompozycja Duke'a Ellingtona oraz muzyka orientalna, rosyjska i afrykaùska. Oprócz tego w kosmos wys³ano pomruk trzêsienia ziemi, szum wiatru, szmer padaj¹cego deszczu oraz odg³os ludzkich kroków. Na p³ycie gramofonowej znalaz³y siê tak¿e powitania wypowiedziane w 60 jêzykach. Sondy zabra³y tak¿e 100 obrazów przedstawiaj¹cych ró¿ne aspekty ¿ycia na Ziemi.

Mimo domys³ów i spekulacji na temat nawi¹zania kontaktu z obcymi, spo³ecznoœÌ miêdzynarodowa w dalszym ci¹gu nie ustaje w poszukiwaniu kontaktu z drugiej strony kosmosu. Poch³ania to ogromne sumy pieniêdzy, wszyscy jednak licz¹, ¿e wreszcie przyniesie efekt i zostanie udokumentowane.

Witam serdecznie wszystkich
Kiara zaÂłoÂżyÂła ten temat i jego ''rozbijanie'' w jakikolwiek sposĂłb jest nieÂładne.

Drodzy forumowicze wasze posty sÂą nie na temat. ProszĂŞ wiĂŞc swoje dalsze ''Âżale'' przenieÂś do dziaÂłu wyraÂź siebie.

SÂą na Ziemi ludzie, ktĂłrzy majÂą o wiele wiĂŞksze problemy z samym sobÂą niÂż nam siĂŞ wydaje. NiektĂłrzy moÂże i chcieli by ''miaÂżdÂżyca'' pozbawiÂła ich pamiĂŞci, ale nie jest to takie proste. Z tym co przeÂżyli muszÂą siĂŞ jakoÂś pogodziĂŚ i dalej ÂżyĂŚ. Mroczne obrazy zapisane w ich ÂświadomoÂści to dla nich do dzisiaj realne wydarzeniami z ich Âżycia.

Kim sÂą StraÂżnicy Ziemi?



O StraÂżnikach po raz pierwszy sÂłyszymy w scenach dziejÂących siĂŞ w staroÂżytnym Sumerze. „Shumer” – znaczy dosÂłownie „miejsce StraÂżnikĂłw”. AmerykaĂąski autor – Zecharia Sitchin, uwaÂżaÂł, Âże sÂą to obcy, ktĂłrych zadaniem jest obserwacja wydarzeĂą zachodzÂących na naszej planecie. Ponadto Sitchin wyjaÂśniaÂł, Âże nie sÂą oni ani rasÂą, ani gatunkiem ÂżyjÂącym, lecz bardziej „specyficznÂą pracÂą”. NiektĂłrzy z nich pozostali na statkach orbitujÂących wokó³ globu, inni zaÂś opuÂścili je i osiedlili siĂŞ na Ziemi, tworzÂąc poprzez genetyczne modyfikacje, rodzaj ludzki, jaki widzimy dzisiaj. W zwiÂązku z tymi zajÂściami ludzie uznali ich za swoich bogĂłw.

Chaldejczycy na StraÂżnikĂłw odnosili siĂŞ, jako ‘Ir’. Egipcjanie z kolei mieli sÂłowo ‘neter’ znaczÂące dokÂładnie – StraÂżnik. JeÂśli chodzi o BibliĂŞ, tutaj rĂłwnieÂż znajdziemy odniesienia w ksiĂŞdze Rodzaju, 6:1-4, gdzie sÂą oni nazywani Synami BoÂżymi, pochodzÂącymi z niebios, wybierajÂącymi, a nastĂŞpnie uprawiajÂącymi seks z ziemskimi kobietami, po czym rodziÂły im siĂŞ stworzenia nazywane – gigantami.

Biblia StraÂżnikĂłw nazywa „zÂłem”. Byli oni tymi, ktĂłrzy „spadli z Nieba” i posiedli ze sÂłaboÂści do piĂŞknych stworzeĂą – Ziemianki. DziĂŞki temu stali siĂŞ sprzymierzeĂącami Lucyfera, lidera tzw. upadÂłych anio³ów, przybywajÂących na ZiemiĂŞ. Czy zatem biblijny Lucyfer i lider StraÂżnikĂłw moÂże byĂŚ tÂą samÂą osobÂą?

Islamski Koran zawiera podobnÂą historiĂŞ walki dobra ze zÂłem w zamierzchÂłych czasach. Dwoje anio³ów – Harut i Marut obserwowaÂło zachowanie ludzkoÂści. Obaj dostrzegli sÂłaboœÌ, z jakÂą ludzie majÂą do czynienia oddajÂąc siĂŞ pokusom i grzechom. Negatywne komentarze ze strony anio³ów zostaÂły usÂłyszane przez Boga, ktĂłry nakazaÂł im nie wypowiadaĂŚ siĂŞ w takim tonie o rodzaju ludzkim. JeÂśli anioÂły znalazÂłyby siĂŞ w identycznej sytuacji, ich zachowanie byÂłoby podobne. Harut i Marut byli przekonani, Âże ta wypowiedÂź byÂła zaproszeniem przez Boga do „spadniĂŞcia na ZiemiĂŞ”. BĂłg poprosiÂł, aby bĂŞdÂąc na Ziemi nie popadli w najciĂŞÂższe grzechy – morderstwa, kultywowania zÂłych bĂłstw, alkoholu oraz w nielegalne stosunki seksualne.

AnioÂłowie jak szybko siĂŞ pojawili, tak szybko zauroczyli siĂŞ ziemskim piĂŞknem i kobietami. Zostali jednak nakryci na swoich miÂłosnych podbojach. Zdecydowali, Âże zabijÂą osobĂŞ, ktĂłra ujrzaÂła ich czyniÂących zÂłe rzeczy, aby nikt siĂŞ o tym juÂż nie dowiedziaÂł. Zapomnieli oni, Âże oko Boga widzi wszystko w kaÂżdym miejscu. Ten dopilnowaÂł rĂłwnieÂż, aby reszta StraÂżnikĂłw dowiedziaÂła siĂŞ o niecnych czynach Haruta i Maruta.
 
Dwoje anio³ów nie wywi¹zuj¹c siê z powierzonych im zadaù, zosta³o zawieszonych g³owami w dó³ w poni¿aj¹cy sposób w dziurze z wod¹ w Babilonie, poniewa¿ wybrali tê karê od zes³ania do piek³a. W tym samym czasie Bóg mia³ zamiar rozprawiÌ siê z problemami ludzkoœci, dyskutuj¹c o nich z reszt¹ Stra¿ników.
 
Wydaje siĂŞ, Âże powyÂższa historia ma dwie strony medalu. Po pierwsze uczy, co jest dobre, a co zÂłe. Po drugie wspomina o tym, Âże w Niebie jawi siĂŞ szacunek wobec zmagaĂą czÂłowieka.
 
Nephilimi tzw. giganci kontynuowali swe Âżycie na Ziemi. Ich najwiĂŞkszÂą zasÂługÂą dla tej planety byÂło wprowadzenie chaosu. WiĂŞkszoœÌ ze staroÂżytnych cywilizacji przejawiaÂło fascynacjĂŞ wobec porzÂądku walczÂącego nieustannie z chaosem, dobra ze zÂłem etc. ZÂło mogÂło stworzyĂŚ chaos, a to z kolei oznaczaÂło, Âże synowie upadÂłych anio³ów byli b³êdami ich ojcĂłw. BĂłg zdecydowaÂł siĂŞ, wiĂŞc wysÂłaĂŚ delegacjĂŞ, ktĂłrej zadaniem byÂło „zmyĂŚ grzechy” tych stworzeĂą.
 
Tutaj znowu mamy odniesienie do historii Haruta i Maruta, ktĂłrzy bĂŞdÂąc zanurzeni w wodzie zostali jakby „wyprani z grzechĂłw”. Woda jest zwykle czyÂścicielem, ktĂłry zmywa grzechy w przeciwieĂąstwie do „chrztu przez ogieĂą”. Mimo to, Âżydowska historia sugeruje, Âże nie wszyscy giganci zginĂŞli. WedÂług niej Âżyli oni w Izraelu, ale takÂże walczyli w kilku bitwach powolnie znikajÂąc z jĂŞzykowych przekazĂłw. ByĂŚ moÂże w wiĂŞkszej puli genetycznej, po zawarciu zwiÂązkĂłw, 6 palcĂłw u stĂłp i rÂąk po prostu zanikÂło.

Historia dotycz¹ca Stra¿ników zosta³a zdyskredytowana g³ównie przez Koœció³ Katolicki, który chcia³ ukazaÌ Niebo, jako miejsce dobre i perfekcyjne. Chodzi³o równie¿ o to, aby pokazaÌ, ¿e w Niebie nie
 
znajdujÂą siĂŞ istoty zbyt ludzkie. KsiĂŞga Enocha przynosi nam bardzo dokÂładny opis StraÂżnikĂłw, ktĂłry niestety nie zostaÂł zawarty w Biblii. Jej substytutem byÂła Apokalipsa Âśw. Jana, gdzie zabrakÂło odniesieĂą do StraÂżnikĂłw majÂących stosunki z ludzkimi kobietami. W KsiĂŞdze Daniela (4:13, 17 i 23) pojawiajÂą siĂŞ oni ponownie, nawet na oczach krĂłla.

W 1990 roku StraÂżnicy powrĂłcili z zemstÂą. Od 1979 roku badacz UFO, Raymond Fowler poszukuje i studiuje przypadki abdukcji ludzi przez obcych. Betty Andreasson-Luca, zagorzaÂła, religijna Amerykanka twierdziÂła, Âże zostaÂła przez nich porwana. Fowler dowiĂłdÂł, ze historia owej kobiety ma podstawy do bycia autentycznÂą, gdzie ona sama nie szukaÂła ani rozgÂłosu, ani uwagi. Rezultatem badaĂą byÂła seria ksi¹¿ek, z ktĂłrych trzecia zostaÂła obarczona tytuÂłem „StraÂżnicy”. Nazwa zostaÂła zaczerpniĂŞta od samych uprowadzajÂących Andresson. Przedstawili siĂŞ, jako „The Watchers – StraÂżnicy” – ochraniajÂący ZiemiĂŞ. Twierdzili, Âże sÂą obecni od najstarszych czasĂłw rodzaju ludzkiego i zawsze Âżyli obok nas. Takie rewelacje zostaÂły przez nich podane owej kobiecie, poniewaÂż chcieli, aby ludzie wiedzieli, Âże czÂłowiek jest czymÂś wiĂŞcej niÂż tylko ciaÂłem. Andresson powierzyli zadanie rozpropagowania tej wiedzy innym. Ta informacja byÂła g³ównym powodem, dla ktĂłrego postanowili wejœÌ w kontakt.

Ksi¹¿ka Fowlera wielkiego szumu nie zrobiÂła. Pod najwiĂŞkszym wraÂżeniem byÂł Gregory Little, ktĂłry sam zacz¹³ studiowaĂŚ dziĂŞki niej KsiĂŞgĂŞ Enocha. MajÂąc ÂświadomoœÌ rewelacji podawanych przez owÂą kobietĂŞ doszedÂł do wniosku, Âże anioÂłowie byli zarĂłwno w niebie, jak i piekle – odnoszÂąc siĂŞ do egipskich straÂżnikĂłw, ktĂłrzy bronili takÂże bram Nieba i PiekÂła w egipskim Âświecie pozagrobowym.

WedÂług Little’a ochrona Szeolu, byÂła opisywana jako anioÂły o wielkoÂści dzieci, szarego koloru, ktĂłrych ksztaÂłt ciaÂła przypominaÂł czÂłowieka. Co ciekawe, taki opis znalazÂł dopiero w oryginalnej, hebrajskiej wersji ksi¹¿ki.
 
Little wreszcie poj¹³, ¿e byli oni œwiadkami wydarzeù w historii ludzkoœci i w przesz³oœci zostali nazwani stra¿nikami piek³a w przeciwieùstwie do dzisiejszego odniesienia siê do obcych form ¿ycia.
 
Dalsze studiowanie Little’a wÂśrĂłd Âżydowskiej encyklopedii doprowadziÂło go do zdania, iÂż upadÂłe anioÂły pokazaÂły ludziom, w jaki sposĂłb mogÂą przywoÂływaĂŚ anioÂły z nieba. ChodziÂło w tym przypadku o specjalnÂą technikĂŞ rytualnego Âśpiewania, ktĂłra musiaÂła siĂŞ odbyĂŚ w okreÂślonym czasie i miejscu, aby mogÂło dojœÌ do materializacji.

Betty Andreasson
 
AnalizujÂąc ksi¹¿kĂŞ Fowlera moÂżna byÂło znaleŸÌ wiele podobieĂąstw do opisu StraÂżnikĂłw. Andreasson opowiedziaÂła o tym, w jaki sposĂłb jÂą zabrali. BĂŞdÂąc pod wpÂływem hipnozy zostaÂły jej ukazane drzwi stanowiÂące swego rodzaju przejÂście, przez ktĂłre zostaÂła poprowadzona. WedÂług niej byÂło to wejÂście do Âświata ÂświatÂła. ByÂła tam siedziba Boga, ktĂłrego poznaÂła – choĂŚ nie chciaÂł podaĂŚ dalszych szczegó³ów.
 
Czy historia tej kobiety nie byÂła np. wynikiem religijnych przeÂżyĂŚ z dzieciĂąstwa? MoÂżliwe. Wiemy jednak, Âże nie tylko ona mĂłwi o porwaniu przez obcych. Fowler analizujÂąc KsiĂŞgĂŞ Enocha znalazÂł w niej intrygujÂące odniesienia do fenomenu porwaĂą przez UFO.
 
Enoch pozostajÂąc sam w domu, zapada powoli w sen. Nagle sÂłyszy coÂś, czego nie moÂże zrozumieĂŚ. Dwoje mĂŞÂżczyzn pojawia siĂŞ przy koĂącu jego stĂłp. Co wiĂŞcej, znajÂą oni jego imiĂŞ. Enoch budzi siĂŞ i zauwaÂżajÂąc przybyszĂłw popada w strach. Ci, z kolei mĂłwiÂą mu, aby przestaÂł siĂŞ baĂŚ, poniewaÂż zabierajÂą go do Nieba. Tam jest prowadzony do „Starszych” i wÂładcy hegemonii gwiazd.

Historia Enocha jest identyczna z relacjami osĂłb porywanych przez UFO. Fowler byÂł rĂłwnieÂż bardzo poruszony odniesieniami, ktĂłre znalazÂły siĂŞ w relacji Betty Andreasson do opisĂłw dotyczÂących innych obcych. WedÂług niej byÂły to ludzko-podobne istoty o blond wÂłosach pozostajÂące pod kontrolÂą „szarych”. NazwaÂła ich „Starszymi”.
 
Prawdziwe lub nie, trzeba pamiĂŞtaĂŚ, Âże jest wiele powiÂązaĂą z dzisiejszymi uprowadzeniami, a staroÂżytnymi objawieniami. Budd Hopkins (ur. 3 kwietnia 1924 w Omaha, Nebraska, zm. 1 lipca 2004 w Los Angeles), ktĂłry jest odpowiedzialny za nowoczesnÂą definicjĂŞ fenomenu UFO, jako interakcjĂŞ obcych z rodzajem ludzkim w celu stworzenia hybrydowej rasy, nawiÂązuje do historii o StraÂżnikach.

Betty Andreasson w towarzystwie istot i "Âświetliste drzwi"

Pojawili siê oni na Ziemi by mieÌ dzieci z ziemskimi kobietami. UFO materializuje siê na naszej planecie, aby uprowadzaÌ ludzi, badaÌ ci¹¿e i sprawdzaÌ stan ¿eùskiego, materia³u genetycznego. Konsekwencjami tych dzia³aù byli zarówno giganci, jak i hybrydowe p³ody.

Pytanie najwaÂżniejsze brzmi – co to oznacza? Czy to tylko starodawne legendy zaadoptowane przez dzisiejszÂą cywilizacjĂŞ i przeksztaÂłcone na potrzeby kultury? Czy jednak jedno i drugie ma jakieÂś inne przesÂłanie i nawiÂązuje do tych samych wydarzeĂą w ró¿nych czasach? Czy moÂże historia zatacza koÂło?




Autor: Philip Coppens
http://www.npn.org.pl/?p=6604

WiĂŞcej na.....
http://niniwa2.cba.pl/ufo_betty_ann_andreasson.htm

MoÂże i stare ale dalej jare.

Usuwam post bo ten temat juÂż umieÂściÂła wczeÂśniej Chanell. Janusz.

Wiedz¹ tajemn¹ jest to, ¿e tak naprawdê stwórca tego dzie³a ukrywa przed ogó³em swoje prawdziwe ''Ja'', ale te jego ''inne'' sk³onnoœci i tak wychodz¹ na œwiat³o dzienne poprzez jego twórczoœÌ.

Super kobitki sÂą wÂśrĂłd nas.

<a href="http://www.youtube.com/v/UtxG1M8GKVA?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/UtxG1M8GKVA?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a> Pelagia lubi bombki.

<a href="http://www.youtube.com/v/BfyLIvHOQz0?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/BfyLIvHOQz0?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a> Gienia rzÂądzi, Gienia radzi, Gienia nigdy cie nie zdradzi...

Problem jest w tym, ¿e bohater tego filmu nie chcia³ tego przejœcia. Gorzej , wówczas naruszono jego wolnoœÌ i godnoœÌ osobist¹.

Temat jest faktycznie o ukrytej wiedzy , ale nie znaczy to, ¿e umieszczenie samego obrazka wszystko ka¿demu z nas wyjaœni. Ma³y opis troszkê ''tajemnic'' ogó³owi przybli¿y i nie widzê w tym powodu do d¹sania siê.

Edit.Posty Phirioorego i Artka nie dotyczÂące tego tematu przeniosÂłem do WyraÂź siebie!
    http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=3966.msg101502;topicseen#msg101502

To prawda Lady b¹dŸ fer i pisz na temat, albo za³ó¿ nowy...... o modzie. Chyba ¿e to by³ ¿art z twojej strony.

A tak dla zrozumienia i przypomnienia, o co chodzi w tych ukrytych tajemnicach poniÂższy tekst......
UFO w sztuce
Badacze zjawisk paranormalnych w poszukiwaniu kontaktĂłw z obcymi cywilizacjami analizujÂą nie tylko zapisy z teleskopĂłw do obserwacji wszechÂświata. JednÂą z dziedzin, ktĂłrÂą upatrzyli sobie ufolodzy jest sztuka. Niczym historycy czy konserwatorzy zabytkĂłw dokÂładnie skanujÂą kaÂżdy skrawek obrazĂłw lub staroÂżytnych malowideÂł z nadziejÂą na odnalezienie dowodu istnienia form Âżycia spoza naszej planety. Bardzo czĂŞsto podawanym przykÂładem wystĂŞpowania wizerunkĂłw Ufo w sztuce jest pochodzÂący z XV wieku, obraz Madonna ze ÂświĂŞtym Giovannino. ZwykÂły czÂłowiek nie zwrĂłciÂłby nawet uwagi na ten fragment obrazu ale nie ufolog. To co mogÂłoby wydawaĂŚ siĂŞ zwykÂła plamkÂą zostaÂło z kaÂżdej strony powiĂŞkszone i dokÂładnie obejrzane. Werdykt nie mĂłgÂł byĂŚ inny i jednoznacznie uznano Âże niepozorne jajko przedstawia Ufo.



Jednak to nie jedyny Âślad na istnienie obcych. DzieÂła dowodzÂące ich istnienia bywajÂą znacznie starsze. StaroÂżytne figurki z wizerunkami kosmitĂłw z Meksyku czy Wenezueli, egipskie papirusy, czy chiĂąskie malowidÂła. Poszukiwania prowadzone sÂą w dzieÂłach kaÂżdej kultury i religii. Z kaÂżdym rokiem przybywa nowych dowodĂłw potwierdzajÂących istnienie Ufo….jak na razie w sztuce.
http://www.geekweek.pl/ufo-w-sztuce/142581/

Modne kapelusze

CzyÂżby wywiaÂło goÂściowi kapelusz?


A moÂże to, ktĂłryÂś z kapÂłanĂłw MajĂłw przywĂŞdrowaÂł latajÂącÂą MerkabÂą?

Szanowny PrzebiÂśniegu nasza Fair mieszka bardzo, bardzo dalekoooo  od Âśw. gĂłry ''MiÂłoÂści'' i nie zna zasad obowiÂązujÂących na odbywajÂących siĂŞ tam sobĂłtkowych spotkaniach. Dlatego mĂłj przekaz byÂł jak najbardziej powaÂżny i nie byÂło w nim nic Âśmiesznego.

Czym tak naprawdĂŞ byÂło ''Drzewo Âżycia''?
Drzewo Âżycia – rajskie drzewo, ktĂłrego owoce darzyÂły nieÂśmiertelnoÂściÂą. Typ drzewa kosmicznego, wystĂŞpujÂący w ÂświĂŞtych ksiĂŞgach judaizmu (Tora) i chrzeÂścijaĂąstwa (Biblia).

To jest przyszÂła nagroda dla wszystkich, ktĂłrzy przezwyciĂŞÂżajÂą we wszystkich wiekach. Kiedy zabrzmi ostatnie wezwanie do boju, kiedy zÂłoÂżymy naszÂą zbrojĂŞ, odpoczniemy w raju BoÂżym, a naszym udziaÂłem stanie siĂŞ Drzewo ÂŻycia, na zawsze!
     "Drzewo ÂŻycia". Czy to nie jest piĂŞkne wyraÂżenie? Ono jest wymienione trzy razy w 1. MojÂż. i trzy razy w ksiĂŞdze Objawienia. Na wszystkich szeÂściu miejscach chodzi o to samo drzewo i przedstawia symbolicznie dokÂładnie tÂą samÂą rzecz.
     Lecz czym jest Drzewo ÂŻycia? Otó¿, najpierw mielibyÂśmy siĂŞ dowiedzieĂŚ, co przedstawia to drzewo. W 4. MojÂż. 24, 6. kiedy Balaam opisywaÂł Izraela, on mĂłwiÂł, Âże byli "drzewami aloesowymi, ktĂłre zasadziÂł Pan". Drzewa poprzez caÂłe Pismo odnoszÂą siĂŞ do osĂłb, podobnie jak w Psalmie 1. Zatem Drzewo ÂŻycia musi byĂŚ OsobÂą ÂŻycia, a tÂą jest Jezus.
     Otó¿, w ogrodzie Eden znajdowaÂły siĂŞ dwa drzewa, ktĂłre staÂły w jego Âśrodku. Jedno byÂło Drzewem ÂŻycia, drugie byÂło Drzewem WiadomoÂści Dobrego i ZÂłego. CzÂłowiek miaÂł ÂżyĂŚ korzystajÂąc z Drzewa ÂŻycia, ale nie miaÂł siĂŞ dotykaĂŚ tego drugiego drzewa, poniewaÂż by umarÂł. CzÂłowiek spoÂżyÂł jednak z tego drugiego drzewa, a kiedy to uczyniÂł, wstÂąpiÂła weĂą ÂśmierĂŚ na skutek jego grzechu, a on zostaÂł oddzielony od Boga.

Tradycja Âżydowska
ZÂłoÂżone z seforot Drzewo ÂŻycia byÂło centralnym diagramem kabaÂły; mistycznej interpretacji Tory. Diagram ten w schematyczny sposĂłb obrazuje powstanie i budowĂŞ WszechÂświata, a takÂże atrybuty Boga.

Kabalistyczne drzewo Âżycia

Tradycja chrzeÂścijaĂąska
WedÂług KsiĂŞgi Rodzaju drzewo Âżycia rosÂło w Âśrodku rajskiego ogrodu Eden. StwĂłrca umieÂściÂł tam Adama i EwĂŞ. Gdy szatan skusiÂł kobietĂŞ i mĂŞÂżczyznĂŞ do zerwania owocu z innego drzewa - drzewa poznania dobra i zÂła, zÂłamali oni zakaz StwĂłrcy. BĂłg za karĂŞ wygnaÂł Adama i EwĂŞ z Edenu i na straÂży postawiÂł cheruby i wirujÂący ognisty miecz. StwĂłrca nie chciaÂł, aby ludzie po upadku przez skosztowanie owocu z drzewa Âżycia stali siĂŞ nieÂśmiertelni. W buncie czÂłowieka przeciwko Bogu Biblia widzi przyczynĂŞ inwazji zÂła do pierwotnie dobrego Âświata oraz uzasadnia, dlaczego czÂłowiek poddany jest chorobom, cierpieniu, starzeniu siĂŞ i Âśmierci.
 
Drzewo ¿ycia pojawia siê ponownie w ksiêdze Apokalipsy, kiedy po ponownym stworzeniu wszechœwiata nastanie rajska rzeczywistoœÌ. W opisie Nowego Jeruzalem czytamy: "Pomiêdzy rynkiem Miasta a rzek¹, po obu brzegach, drzewo ¿ycia, rodz¹ce dwanaœcie owoców; wydaj¹ce swój owoc ka¿dego miesi¹ca; a liœcie drzewa [s³u¿¹] do leczenia narodów" (Obj 22:2).
 
Drzewo ¿ycia mia³o liczne przedstawienia w sztuce sakralnej. Krzy¿ by³ przedstawiony nie jako drzewo haùby, a jako rajskie drzewo ¿ycia, bo z niego p³ynie ¿ycie wieczne. Z martwego drzewa kaŸni zaczê³y wyrastaÌ p¹ki, ga³êzie i kwiatony, przez co ca³y krucyfiks kojarzy³ siê z drzewem. Ukrzy¿owanie na drzewie ¿ycia by³o kompozycj¹ zaczerpniêta z pism trzynastowiecznego franciszkaùskiego mistyka œw. Bonawentury.
 
Wed³ug objawieù XIX-wiecznej niemieckiej mistyczki, Anny Katarzyny Emmerich (której wizje zainspirowa³y re¿ysera Mela Gibsona do pracy nad filmem "Pasja") drzewo ¿ycia by³o podobne do cedru, tylko znacznie wiêksze. Sta³o ono na wysepce po³¹czonej z reszt¹ ogrodu grobl¹. Owoce koloru z³ota le¿a³y w liœciastych ³uszczkach jako p¹czek ró¿y.

Drzewo Âżycia - malowidÂło na Âścianie prezbiterium katedry Âśw. JanĂłw w Toruniu.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Drzewo_%C5%BCycia_(religia)

Szanowna Lady czytam, czytam, tylko....
http://www.primus.com.pl/gim/galeria/udir_1/konkursstrony/2007/Mitologia_Anastazja_Karolewska/mity.html
....kaÂżdy korzysta z ró¿nych materia³ów 
A propos Twoich postĂłw.... prĂłcz zamieszczonych zdjĂŞĂŚ to tak naprawdĂŞ nic w nich tutaj nie napisaÂłaÂś.

WedÂług Wikipedii natomiast....
Pandora (gr. pan – "wszystko", dδron – "dar") – w mitologii greckiej to pierwsza kobieta na Ziemi, ktĂłrÂą Zeus zesÂłaÂł jako karĂŞ dla ludzi za to, Âże Prometeusz wykradÂł bogom ogieĂą z Olimpu. Na rozkaz Zeusa Hefajstos ulepiÂł z gliny pierwszÂą kobietĂŞ, ktĂłrÂą charyty i hory piĂŞknie przyodziaÂły. Atena nauczyÂła jÂą prac domowych, Afrodyta obdarowaÂła urodÂą, a Hermes podzieliÂł siĂŞ z niÂą swoimi cechami charakteru: kÂłamstwem, faÂłszem i pochlebstwem i zaprowadziÂł do Epimeteusza, ktĂłry poj¹³ jÂą za ÂżonĂŞ wbrew ostrzeÂżeniom swojego brata, Prometeusza.
 
W posagu Pandora otrzyma³a szczelnie zamkniêt¹ glinian¹ beczkê (w literaturze europejskiej na ogó³ zwan¹ niepoprawnie Puszk¹ Pandory), któr¹ Epimeteusz i Pandora z ciekawoœci otworzyli. Znajdowa³y siê w niej wszelkie nieszczêœcia, które rozesz³y siê na ca³y œwiat. Na dnie beczki by³a jednak, zgodnie z wol¹ Zeusa, nadzieja.
 
WedÂług innej wersji mitu to Pandora jÂą otworzyÂła z ciekawoÂści, gdy Epimeteusza nie byÂło w domu; nieszczĂŞÂścia uleciaÂły, nadzieja zaÂś zostaÂła uwiĂŞziona, gdyÂż Pandora zatrzasnĂŞÂła wieko.
 
Trzecia wersja podaje, iÂż beczka (dar dla Epimeteusza od Zeusa) zawieraÂła wszelkiego rodzaju dobro; Pandora, niebacznie otwarÂłszy wieko, pozwoliÂła by zawartoœÌ – uleciawszy – powrĂłciÂła do siedziby bogĂłw; ludziom pozostaÂła tylko nadzieja.
 
Puszka Pandory to symbol nieszczêœÌ, czegoœ, co wywo³uje mnóstwo nieprzewidzianych trudnoœci, Ÿród³o niekoùcz¹cych siê smutków i k³opotów.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pandora

  Pandora i puszka, Lawrence Alma-Tadema

NiektĂłrzy patrzÂą na tego ''sfinksa'' oczami Pandory i nie chcÂą widzieĂŚ a nawet o dziwo nie chcÂą wiedzieĂŚ.
Najwazniejsza jest sama ''puszka'' a nie to kto z kim i kogo. 

Puszka Pandory
PonoĂŚ czas boskiej i kaÂżdej innej manipulacji siĂŞ juÂż koĂączy, ale pĂłki co trzeba dmuchaĂŚ na zimne, bo znowu ktoÂś........ i ....... bĂŞdziemy musieli troszkĂŞ poczekaĂŚ na ''Nowe''.

Pandora i ''COÂŚ''.

Pierwsz¹ kobietê, Pandorê, stworzy³ Zeus i przeznaczy³ j¹ na ¿onê dla Prometeusza. Gromow³adny nakaza³ Hefajstosowi, boskiemu kowalowi, ulepiÌ j¹ z gliny, a nastêpnie tchn¹³ w ni¹ ¿ycie. Podarowa³ kobiecie piêkn¹ puszkê, lecz zabroni³ j¹ otwieraÌ. Nadszed³ jednak dzieù, w którym Pandorê ogarnê³a ciekawoœÌ i uchyli³a wieko. Wówczas z puszki z potwornym ha³asem wylecia³y wszelkie nieszczêœcia œwiata: grzech, choroba, staroœÌ, œmierÌ. Na samym koùcu wydosta³a siê nadzieja, pozwalaj¹ca ludziom wierzyÌ i czekaÌ na lepsze czasy.

Bogowie Manipulacji?

Chronos (gr. Χρόνος – “Czas”
W przedsokratejskich pracach filozoficznych uwaÂżany za personifikacjĂŞ Czasu, ktĂłry wszystko widzi, ujawnia i wyrĂłwnuje.
Czasem mylony z Kronosem.


Bartolomeo Altomonte, Cztery Pory Roku wyró¿niaj¹ce Chronosa, 1737

Przedstawienia i symbolika:
 - mĂŞÂżczyzna poruszajÂący “KoÂło Zodiaku“
 - stary, mÂądry mĂŞÂżczyzna z dÂługÂą, szarÂą brodÂą

Hypnos (gr. Ὕπνος) – bĂłg snu
ByÂł bliÂźniaczym bratem Tanatosa(“ÂŚmierci”). WedÂług mitu pomĂłgÂł Herze uÂśpiĂŚ Zeusa. MieszkaÂł pod greckÂą wyspÂą, w ciemnej grocie, przez ktĂłrÂą przepÂływaÂła Leta - rzeka zapomnienia.
 
Endymion, pasterz obdarzony przez Zeusa wiecznÂą mÂłodoÂściÂą, urodÂą i zarazem wiecznym snem otrzymaÂł od Hypnosa dar snu z otwartymi oczyma, by mĂłgÂł wiecznie wpatrywaĂŚ siĂŞ w swÂą ukochanÂą SelenĂŞ. Pewne ÂźrĂłdÂła podajÂą jednak, Âże to sam Hypnos zakochaÂł siĂŞ w mÂłodym pasterzu Endymionie i pozwoliÂł mu spaĂŚ z otwartymi oczyma, by sam mĂłgÂł podziwiaĂŚ urodĂŞ ukochanego mÂłodzieĂąca.

Hypnos i Nyks

Przedstawienia i symbolika:
- wejÂście do groty Hypnosa poroÂśniĂŞte byÂło makami oraz innymi hipnagogicznymi roÂślinami.

Atrybuty: laska i rĂłg 

Nemezis – bogini zemsty, sprawiedliwoÂści i przeznaczenia
(nazywana takÂże kobietÂą bez winy i wstydu)



ZsyÂłaÂła na ludzi szczĂŞÂście lub niepowodzenie, ÂścigaÂła przestĂŞpcĂłw i decydowaÂła o losie w zaleÂżnoÂści od zasÂług.
CĂłrka Nocy (Nyks), uwaÂżana za uosobienie gniewu bogĂłw.
OÂśrodkiem jej kultu byÂło Ramnus w Attyce. StaÂła na straÂży rĂłwnowagi Âświata wraz z Eryniami.

Przedstawienia i symbolika:
 - kobieta trzymajÂąca w jednej rĂŞce ga³¹Ÿ jabÂłoni, w drugiej koÂło
 - na gÂłowie miaÂła koronĂŞ zwieĂączonÂą jeleniami
 - a z jej pasa zwisaÂł bicz

Atrybuty:
 - koÂło
 - poÂświĂŞconym jej zwierzĂŞciem - gryf     

....a we Wrocku...wizja - widok, jasnej przyszÂłoÂści kraju nad BaÂłtykiem 

Byli pierwszymi, ktĂłrzy stworzyli znany do dzisiaj podziaÂł na; Pana, WĂłjta, Plebana oraz....kmiecia.
Dali teÂż ziemianom ''cudowny'' napĂłj nie napĂłj.

Ariowie i zagadka Somy
Najstarsza z czterech Wed, Rigweda, zawiera 1028, ustrukturyzowanych w mandale, religijnych hymnĂłw, z ktĂłrych aÂż 120 w caÂłoÂści poÂświĂŞcono Somie.
Próby zidentyfikowania tej roœliny, zapocz¹tkowa³y trwaj¹c¹ do dziœ dyskusjê, w ramach której postawiono szereg wykluczaj¹cych siê hipotez i spekulacji, weryfikowanych na bie¿¹co kolejnymi znaleziskami dostarczanymi przez archeologów, botaników i jêzykoznawców.


Czym lub kim jest zatem Soma w ÂźrĂłdÂłowym tekÂście Rigwedy? Na to pytanie trudno udzieliĂŚ prostej odpowiedzi. Jest ona bowiem zarĂłwno potĂŞÂżnym bĂłstwem czczonym poprzez skomplikowane rytuaÂły ofiarne, jak i roÂślinÂą w owych ofiarach skÂładanÂą.
Najwczeœniejsze europejskie t³umaczenia odkrytej przez Zachód Rigwedy ukaza³y siê w latach 1880-1890. Nies³ychanie archaiczny, a zarazem poetycki jêzyk tego monumentalnego zabytku literatury religijnej, nastrêcza³ wielu trudnoœci interpretacyjnych, stanowi¹c zarazem wyzwanie dla najwybitniejszych autorytetów z dziedziny sanskrytu i indologii. Mandala IX, w ca³oœci poœwiêcona wychwalaniu i preparacji Somy, stwarza³a dodatkowe problemy. Zawarty w tekœcie opis mitycznej roœliny daleki by³ bowiem od botanicznych konkretów, a zwyczaj jej u¿ywania na terenie Indii zanikn¹³ setki lat przed przybyciem Europejczyków, tak wiêc ka¿da próba jej identyfikacji prowadzi³a raczej do nowych w¹tpliwoœci ni¿ jednoznacznego rozwi¹zania. Zadania nie u³atwia³ równie¿ fakt, póŸniejszego zast¹pienia w religii wedyjskiej oryginalnej Somy, symbolicznymi jej substytutami, odmiennymi botanicznie i pozbawionymi zazwyczaj jakichkolwiek w³aœciwoœci psychoaktywnych. Wczesne identyfikacje zaproponowane przez indologów, takie jak przêœl (Ephedra vulgaris), bezlistne pn¹cza (Sarcostemma brevistigma, Periploca aphylla), konopie indyjskie (Cannabis indica), rabarbar d³oniasty (Rheum palmatum) a oraz liczne warianty powsta³ego na skutek fermentacji alkoholu, nie wytrzymywa³y merytorycznej konfrontacji z opisami Rigwedy.
http://www.taraka.pl/soma