zgadzam siĂŞ!
po pierwsze zamieniÌ strach na mi³oœÌ

i w tym caÂły problem, bowiem kiedy nie moÂżemy Âłatwo wskazaĂŚ winnego- to wpadamy w konfuzjĂŞ

PS. " Konfuzja ... to pustka pe³ni, niebycie bycia, œwiadomoœÌ istnienia prawdy niedostêpnej dla egotycznego umys³u.
 NajczĂŞÂściej uÂżywana przez ego do manipulacji "owieczkami" poprzez wypeÂłnienie ich nieÂświadomoÂści strachem, jednoczeÂśnie ÂżywiÂąc siĂŞ ich energiÂą - samonapĂŞdzajÂące siĂŞ kolo przyczyny i skutku.
 Konfuzja jest rĂłwnieÂż bramÂą dla ÂświadomoÂści istnienia "

powa¿nie- to je¿eli wszystko jest po³¹czone,-
to nie ma czegoÂś takiego jak wina pojedyĂączej osoby- wskazanie winnego, to tylko sposĂłb na iluzoryczne uwolnienie wÂłasnego sumienia od poczucia winy, i tyle.

wÂłaÂśnie na TVN24 skoĂączyÂł siĂŞ Âświetny dokument "the living matrix the movie"
strona- http://www.thelivingmatrixmovie.com/
trailer- http://www.youtube.com/watch?v=T4Ca2C01ios

najproÂściej o tym do czego doszÂła nowoczesna nauka/medycyna,-
Âże materia jest skondensowanÂą energiÂą, a energia to informacja ktĂłra pÂłynie z pola morfogenetycznego,-
tak wiĂŞc wszystko co istnieje jest tylko przejawem/innym stanem skupienia tego samego- ÂŚwiadomoÂści!

============================================

a teraz na Planete- "Paranolmalne badanie wielkiej piramidy"!

ScaliÂłem posty
Dariusz

..ktoÂś zawsze musi byĂŚ winny i ten program jak widaĂŚ bardzo skutecznie udaÂło siĂŞ wprowadziĂŚ do zbiorowej ÂświadomoÂści od samego poczÂątku,-
i doskonale funkcjonuje aÂż do dziÂś.

..i znĂłw wracamy do Luszu
i co z tym zrobiĂŚ skoro istota czÂłowieka w zasadzie to Âżycie emocjonalne,
oczywiÂście moÂżna by tak medytowaĂŚ aby zapomnieĂŚ o swym ego i emocjach z nim zwiÂązanych, ale wtedy po co w ogĂłle rodziĂŚ siĂŞ czÂłowiekiem i tak "mĂŞczyĂŚ",-
no chyba Âże nie ma faktycznie wyjÂścia przez "szataĂąskÂą" karmĂŞ
tak czy owak- fakt pozostaje faktem- "Wszystko jest na wspak"

rĂłwnieÂż ÂżyczĂŞ wszystkim mokrego dyngusa i wesoÂłego zajÂączka

otó¿ to, skoro nic nie dzieje siê bez przyczyny- wiêc wszystko musi mieÌ sens tym samym,-
nawet jeÂśli go nie dostrzegamy..

pozdr.

zanik ego moÂże byĂŚ po prostu wyzwoleniem siĂŞ z wszelkiej iluzji tej rzeczywistoÂści, ktĂłrÂą prawdopodobnie sami(ego) sobie stwarzamy co chwilĂŞ od nowa,-
ale przecieÂż ego nie chce byĂŚ unicestwione- wiĂŞc stosuje kaÂżde moÂżliwe "sztuczki" aby go nie pokonaĂŚ.

chyba tym razem Samuel dobrze kombinuje z tÂą "CzĂŞstotliwoÂściÂą Schumanna", bo to ona moÂże za to odpowiadaĂŚ..

"Ziemia produkuje naturalne pole elektromagnetyczne w zakresie 0-100Hz. IstniejÂą naukowe hipotezy, iÂż wÂłaÂśnie miĂŞdzy innymi dziĂŞki temu promieniowaniu rozwinĂŞÂło siĂŞ Âżycie na ziemi. Fale mĂłzgowe operujÂą na bardzo podobnych czĂŞstotliwoÂściach. Wnioski jakie nam siĂŞ nasuwajÂą sÂą nastĂŞpujÂące: ziemia nie generuje fal o czĂŞstotliwoÂściach mikrofalowych, a te Schumanna majÂą moc tysiĂŞcznych czĂŞÂści tego, co sztucznie generuje czÂłowiek."

jeszcze raz wrócê do Samuela i K.Jackowskiego- zauwa¿y³em mo¿liw¹ zbie¿noœÌ w ich "prognozach"

"Przepowiednie na 2011 r. Jasnowidz Krzysztof Jackowski: PO straci wÂładzĂŞ, bĂŞdzie bardzo drogo, EURO 2012 zejdzie na dalszy plan
Data publikacji: 01.01.2011 20:59
Cztery lata temu powiedzia³em, ¿e Unia Europejska bêdzie trwa³a jeszcze 6,5 roku. I w³aœnie w 2011 roku bêdziemy mieÌ do czynienia z pierwszym etapem jej rozpadu. Bêdzie to rok fatalny dla gospodarki, w tym równie¿ dla gospodarki Polski. Bankrutem oka¿¹ siê trzy, a mo¿e nawet cztery paùstwa Unii - przepowiada Krzysztof Jackowski

1. ZatrzĂŞsie siĂŞ ziemia

GdzieÂś na Âświecie zatrzĂŞsie siĂŞ ziemia. Ale to bĂŞdzie trzĂŞsienie najwiĂŞksze z opisanych dotychczas. Zginie mnĂłstwo ludzi.

2. PO straci wÂładzĂŞ

W wyborach parlamentarnych ten PiS, który znamy, zyska 23 proc. g³osów. Ale tu¿ przed wyborami powstanie jeszcze PiS bis i na ten zag³osuje 7 proc. spo³eczeùstwa. PO, po z³ym pocz¹tku 2011 roku, straci poparcie i w³adzê, bo doczeka siê tylko 26 proc. g³osów. A g³ównym winnym za ten stan rzeczy bêdzie minister finansów.


3. PiS porzÂądzi, nie sam

Po wyborach PiS i PiS bis z Kluzik-RostkowskÂą na czele bĂŞdÂą w koalicji, ale i tak zabraknie im gÂłosĂłw do samodzielnego rzÂądzenia. I oni, i PO bĂŞdÂą potrzebowaĂŚ wsparcia mniejszych partii i o to poparcie bĂŞdÂą ostro walczyĂŚ. Stabilnie wiĂŞc nie bĂŞdzie. WygrajÂą na tym koalicjanci. Niewykluczone, Âże rzÂąd bĂŞdzie siĂŞ zmieniaÂł w czasie trwania kadencji.

4. Koœció³ kontra rz¹d

Rz¹d uwik³a siê w konflikt z Koœcio³em. I wywo³a go ten ostatni. Koœció³ bêdzie mocno dzia³a³ we w³asnym interesie i to wznieci burzê spo³eczn¹.

5. Palikot poza Sejmem

Palikota nie bêdzie ju¿ w Sejmie. Premierem natomiast bêdzie ktoœ z partii, która w koalicji bêdzie mia³a mniejszoœÌ. To bêdzie przehandlowane stanowisko.

6. PiS roœnie w si³ê

PiS zacznie siĂŞ ponownie jednoczyĂŚ. Nie wszyscy wrĂłcÂą jak baranki do partii, ale przed wyborami partia bĂŞdzie mocna. NastÂąpi zmiana wÂładzy w PiS i to bĂŞdzie posuniĂŞcie taktyczne. Z tylnego siedzenia za sznurki bĂŞdzie i tak pociÂągaÂł KaczyĂąski. Jeszcze przed wyborami liderzy zmieniaĂŚ siĂŞ bĂŞdÂą trzykrotnie.

7. EURO 2012 na dalszym planie

Mistrzosta Europy w PiÂłce NoÂżnej EURO 2012 zejdÂą na dalszy plan w obliczu zagroÂżenia. WczeÂśniej wydarzy siĂŞ coÂś takiego, Âże nie tylko Europa, ale teÂż caÂły Âświat bĂŞdÂą zajĂŞte zupeÂłnie innym problemem.

8. Z dala od kredytĂłw

Ludzie, którzy maj¹ kredyty w obcej walucie, odczuj¹ kryzys. Banki bêd¹ bardzo restrykcyjne wobec d³u¿ników. W 2011 roku zrozumiemy, ¿e mamy zapaœÌ finansow¹, i to nie krótkotrwa³¹, ale zapowiadaj¹c¹ siê na lata. Jeœli inwestowaÌ w walutê, to w dolary, bo wartoœÌ euro spadnie.

9. Spokojnie w pogodzie

W Polsce zima nie bĂŞdzie trzymaĂŚ tak dÂługo, jak ubiegÂła. Wiosna przyjdzie szybciej, ale lato bĂŞdzie deszczowe. Za to mniej bĂŞdzie kataklizmĂłw. Przed powodziÂą powinniÂśmy siĂŞ uchroniĂŚ.

10. Drogo, drogo, drogo

Mocno poszybujÂą w gĂłrĂŞ ceny benzyny. W ogĂłle bĂŞdzie to rok wielokrotnych podwyÂżek: zdroÂżeje energia, a za niÂą niemal wszystko."

i

"SAMUEL:
Ja wiem kochana. ChciaÂłem tylko zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ, Âże jest duÂżo ludzi zagroÂżonych i wierzcie mi. BĂŞdzie jeszcze pÂłacz, lament, zÂłoœÌ i do ludzi… i do Boga. A nie tÂą energiÂą powinniÂście pracowaĂŚ, ale tak Andrzeju, musi byĂŚ dla oczyszczania Planety. I wtedy ludzie… wrzesieĂą… paÂździernik… sami bĂŞdÂą woÂłaĂŚ i prosiĂŚ was, ÂżebyÂście juÂż uruchomili tÂą WielkÂą PiramidĂŞ. Taka jest kolej, ale ten pÂłaczÂący, wodny grzyb bĂŞdzie juÂż zakoĂączeniem oczyszczania Ziemi. SÂłucham.

KRYSTYNA:
Czy „pÂłaczÂącym wodnym grzybem“ nazywasz wybuch elektrowni atomowych?

SAMUEL:
Poczekajcie – to jest nastĂŞpny znak, ale to juÂż ostatni znak z tych „mocniejszych“. Wy jesteÂście na tyle mÂądrymi duszami, Âże odbieracie i rozumiecie to trochĂŞ inaczej, tak jak ja chcĂŞ, abyÂście to rozumieli. Propagujcie to dalej i piszcie to na stronie. Nie chowajcie akurat tego dla siebie. Od wrzeÂśnia… paÂździernika, gdy krysztaÂłowa piramidka bĂŞdzie juÂż w Egipcie – mocno chroniona – zgadza siĂŞ Danusiu?"

pozdr.

to jeszcze coÂś od Samuela-

"SAMUEL:
Tabletkami sobie, niestety, pogarszacie stan. MĂłwiÂłem to, Âże to jest zmiana poziomu wibracji, a nie choroba… choroba medyczna. PrzecieÂż o tym wiecie. Co ja mogĂŞ zaproponowaĂŚ? Bezpieczne zió³ka na kr¹¿enie krwi i dotlenienie mĂłzgu. Znany, ceniony miÂłorzÂąb, ale o glistniku teÂż nie zapominajcie. Nie wszczepiajcie sobie implantĂłw, bo niszczycie sobie sÂłuch. W momencie zmiany wibracji na naszej Planecie te implanty bĂŞdÂą bardzo przeszkadzaĂŚ. Rozumiesz Andrzeju?"

sesja nr 09

"SAMUEL:
Ja wiem kochana. ChciaÂłem tylko zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ, Âże jest duÂżo ludzi zagroÂżonych i wierzcie mi. BĂŞdzie jeszcze pÂłacz, lament, zÂłoœÌ i do ludzi… i do Boga. A nie tÂą energiÂą powinniÂście pracowaĂŚ, ale tak Andrzeju, musi byĂŚ dla oczyszczania Planety. I wtedy ludzie… wrzesieĂą… paÂździernik… sami bĂŞdÂą woÂłaĂŚ i prosiĂŚ was, ÂżebyÂście juÂż uruchomili tÂą WielkÂą PiramidĂŞ. Taka jest kolej, ale ten pÂłaczÂący, wodny grzyb bĂŞdzie juÂż zakoĂączeniem oczyszczania Ziemi. SÂłucham.

KRYSTYNA:
Czy „pÂłaczÂącym wodnym grzybem“ nazywasz wybuch elektrowni atomowych?

SAMUEL:
Poczekajcie – to jest nastĂŞpny znak, ale to juÂż ostatni znak z tych „mocniejszych“. Wy jesteÂście na tyle mÂądrymi duszami, Âże odbieracie i rozumiecie to trochĂŞ inaczej, tak jak ja chcĂŞ, abyÂście to rozumieli. Propagujcie to dalej i piszcie to na stronie. Nie chowajcie akurat tego dla siebie. Od wrzeÂśnia… paÂździernika, gdy krysztaÂłowa piramidka bĂŞdzie juÂż w Egipcie – mocno chroniona – zgadza siĂŞ Danusiu?"

.. to a propos "wodnego grzyba" reszta na stronie projektu.

przypomniaÂło mi to "zabawĂŞ" ze szczeniĂŞcych lat- przykÂładanie 9V-tĂłwki do jĂŞzyka,-
w Âświetle powyÂższego te zamierzchÂłe juÂż podwĂłrkowe wygÂłupy nabierajÂą nowej wymowy..?

..wiesz po tym co ostatnio pokazali w TV ze szkoleĂą "tirowcĂłw", to i tak moÂżesz mĂłwiĂŚ o szczĂŞÂściu,
poza tym jak masz prorocze wizje/sny- to musisz tego doczekaĂŚ tak czy inaczej,
a co daty i godz.- to peÂłna synchronizacja
zobaczymy..

witaj chÂłopie
gdzie byÂłeÂś, jak cie nie byÂło

no ciekawe, ciekawe,-
jak mam byĂŚ szczery- to mieszkajÂąc na wybrzeÂżu pomyÂślaÂł bym o tratwie ratunkowej- takiej jak na statkach majÂą, bo opcja "tsunami" na wybrzeÂżach caÂłego Âświata jest bardzo prawdopodobna w niedalekiej przyszÂłoÂści.

pozdr. i jak coÂś Âłap siĂŞ porzÂądnego drzewa

tak dla jasnoœci- cudzys³ów obejmuje ca³y tekst do/w³¹cznie z autorem jego, za wyj¹tkiem pierwszego zdania:
"no to jeszcze raz"- ktĂłre to teraz sam siebie cytuje

east.., "jeszcze siĂŞ taki nie urodziÂł, co by wszystkim dogodziÂł"

Puma Punku - dowĂłd na odwiedziny ?

 Pierwsze informacje o Puma-Punku przywieÂźli ze Starego ÂŚwiata konkwistadorzy. W poÂłowie XVI wieku Pedro de Cieça okreÂśliÂł  Puma-Punku jako jedno miejsce budowy „z gigantycznymi posÂągami i ogromnym tarasem. Nikt nie widziaÂł tego niesamowitego miejsca w innym stanie, jak tylko w ruinie”.

„A choĂŚ sÂądzono drzewiej, iÂż ruiny owe dzieÂłem sÂą InkĂłw, niczem twierdza na wypadek prowadzenia przez nich wojen, teraz wszakÂże uznano, iÂż przeciwnie: sÂą to ruiny budowli sprzed potopu [...]. GdybyÂż to byÂło dzieÂło InkĂłw na rĂłwninie, wody pozbawionej, a kopane tak g³êboko, to Hiszpanie nie potrafiliby nigdy stworzyĂŚ budowli tak cudownej i o takiej piĂŞknoÂści. Tym, co najbardziej podziwiam, sÂą tak wspaniale dopasowane do siebie kamienie [...]".

W pierwszej poÂłowie XIX wieku francuski paleontolog Alcide Charles Victor d'Orbigny (1802–1857) podró¿owaÂł po Ameryce PoÂłudniowej. NapisaÂł, Âże w Puma-Punku sÂą monumentalne bramy, stojÂące na poziomych kamiennych pÂłytach. PodaÂł, Âże jedna z tych monolitycznych platform ma 40 metrĂłw dÂługoÂści. DziÂś nie ma juÂż tych pÂłyt, poÂłamaÂły siĂŞ, pokruszyÂły, rozpadÂły, zniszczone zĂŞbem czasu. To jednak, co pozostaÂło, jest wystarczajÂąco monumentalne, aby wzbudzaĂŚ respekt.

DrezdeĂąski archeolog Max Uhle (1856 – 1944) jest uwaÂżany za „ojca archeologii peruwiaĂąskiej”, okreÂśla siĂŞ go nawet mianem „drugiego odkrywcy Peru”. W KrĂłlewskim Muzeum Zoologicznym i Antropologiczno-Etnograficznym Uhle poznaÂł geologa i badacza-podró¿nika Alphonsa StĂźbla (1835–1904), ktĂłry wydaÂł trzytomowe dzieÂło o wykopaliskach archeologicznych w Peru. Po wieloletnich wspĂłlnych badaniach Uhle i Stiibel wydali pracĂŞ „Ruiny Tiahuanaco na wyÂżynie staroÂżytnego Peru”. KsiĂŞga ta ma 58 cm wysokoÂści, 38 cm szerokoÂści, waÂży dziesiĂŞĂŚ kilo i zawiera najdoskonalsze po dziÂś dzieĂą szczegó³owe rysunki i dokÂładne, co do milimetra, dane Puma-Punku.

Puma-Punku zafascynowaÂło obu uczonych. StanÂąwszy przed zagadkÂą, postanowili dokÂładnie zmierzyĂŚ oraz sporzÂądziĂŚ i zabraĂŚ do kraju szkice obiektu. StĂźbel pisaÂł:

„Najdziwniejszy fragment ruin Puma-Punku tworzÂą znajdujÂące siĂŞ tu jeszcze »platformy« i porozrzucane miĂŞdzy nimi caÂłe lub spĂŞkane bloki kamienia, niezwykle ró¿norodne pod wzglĂŞdem ksztaÂłtu, wielkoÂści i sposobĂłw obrĂłbki. SÂą tu kamienie w ksztaÂłcie pÂłyty, rĂłwno obrobione pÂłyty z lawy, majÂące niewielkie, bramkowate wyrobienia, kamienie z nieckowatymi wy¿³obieniami, kamienie z ornamentami krzyÂżowymi, z niewielkimi wnĂŞkami oraz z bardzo lub niewiele wystajÂącymi listwami, i niezliczone inne ksztaÂłty. Obecny stan ruin Âświadczy – z wyjÂątkiem trzech wielkich pÂłyt g³ównych, lezÂących na jednej linii – o wielkiej nieregularnoÂści. Trzy zaÂś tak zwane pÂłyty g³ówne le¿¹ w linii pó³noc-poÂłudnie, zajmujÂąc miejsce majÂące 43 metry dÂługoÂści i okoÂło 7 metrĂłw szerokoÂści”.

Max Uhle by³ przypadkowym œwiadkiem Ìwiczeù w strzelaniu, jakie urz¹dzi³a sobie tu jednostka boliwijskiego wojska. Gdyby budowniczowie Puma-Punku nie planowali, ¿e budowle te przetrwaj¹ wiecznoœÌ, pozosta³oby po nich ledwie rumowisko, a mo¿e nawet i nie.

Puma-Punku znaczy „lwia brama”. Ale nie widaĂŚ tu juÂż Âżadnej bramy. Nic dziwnego, bo Hiszpanie, a po nich Indianie, rozbijali wszystko na kawaÂłki i wynosili, co tylko dawaÂło siĂŞ stÂąd wynieœÌ czy wywlec.

Okolica ta sprawia, wedle opisu Siegfrieda Hubera, wraÂżenie zdumiewajÂąco ruchliwego placu budowy:

„Miejsce to wyglÂąda jak warsztat kamieniarski, w ktĂłrym mistrzowie i czeladnicy dopiero co odeszli od pracy, aby zjeœÌ podwieczorek, wkrĂłtce zaÂś na powrĂłt do niej przystÂąpiÂą, wziÂąwszy mÂłoty i dÂłuta do rĂŞki. Wydaje siĂŞ, Âże nieogarniona liczba po mistrzowsku ociosanego i wygÂładzonego materiaÂłu, pÂłyt, blokĂłw, kamieni mÂłyĂąskich, fragmentĂłw fryzĂłw, kamiennych siedzisk, bram czeka tutaj na transport”.

Kiedy przyjrzymy siê temu, co jest w Puma-Punku, zagadk¹ bêdzie problem transportu tych elementów. Alcide d'Orbigny pisze, ¿e znajduj¹ce siê dziœ w trzech kawa³ach p³yty g³ówne widzia³ jeszcze w ca³oœci, kiedy mia³y ponad 40 m ka¿da. Kamienny kloc d³ugoœci 40 m i 7 m szerokoœci, tkwi¹cy nie wiadomo jak g³êboko, jest mniej wiêcej wielkoœci jedenastopiêtrowego budynku. Ale w stanie surowym by³ zapewne znacznie wiêkszy i ciê¿szy, bo przecie¿ nadawano mu kszta³t, obrabiano go. Gdzie drwa r¹bi¹, tam wióry lec¹. W Puma-Punku nie ma jednak odpadów po obróbce kamienia. Reasumuj¹c: kamienne bloki o wadze kilkuset tysiêcy ton transportowano na bezleœn¹ wy¿ynê, a poniewa¿ nie dysponowano dzisiejszymi platformami niskopodwoziowymi i dŸwigami, robiono to si³¹ ludzkich miêœni.

DziÂś wiadomo, Âże przynajmniej granit znajdujÂący siĂŞ w Puma-Punku byÂł niegdyÂś wydobywany w Cerro de Skapia koÂło dzisiejszej Zepity w Peru, odlegÂłej o dobre 60 km od ruin budowli.

 IndiaĂąskie legendy mĂłwiÂą, Âże Puma-Punku zostaÂło „wzniesione przez bogĂłw zaledwie w jednÂą noc", w pracy tej nie uczestniczyli ludzie, bogowie zaÂś, umiejÂący lataĂŚ, zniszczyli wÂłasnÂą budowlĂŞ, podniĂłsÂłszy jÂą, obrĂłciwszy w powietrzu i spuÂściwszy na ziemiĂŞ...
 
 ÂŹrĂłdÂło:  http://wigwam02.republika.pl/Wigwam34/pumapunku.html

Dogoni, lud z Afryki i ich mitologia

 Czy pradawni bogowie z systemu gwiezdnego Syriusza odwiedzili przed 5000 lat jedno z afrykaĂąskich plemion? Dogonowie zamieszkujÂący Mali w Afryce posiadajÂą znacznÂą wiedzĂŞ o Syriuszu, ktĂłrej nie mogli pozyskaĂŚ od goÂści z Zachodu. Czy moÂżliwe, Âże Ăłw lub byÂł, jak prĂłbowali nas przekonywaĂŚ wszelkiej maÂści pisarze, Âżywym dowodem na odwiedziny obcej cywilizacji. A moÂże to nic wiĂŞcej, jak jeden wielki mit?

Historia o plemieniu DogonĂłw, ktĂłrzy posiedli w staroÂżytnoÂści zaawansowanÂą wiedzĂŞ o systemie gwiezdnym Syriusza zyskaÂła ÂświatowÂą sÂławĂŞ w roku 1976 dziĂŞki ksi¹¿ce Roberta Temple’a pt. „The Syrius Mystery” („Tajemnica Syriusza”). ByÂła to wyczerpujÂąca ksi¹¿ka i jedna z najwaÂżniejszych pozycji lat 70-tych w dziedzinie staroÂżytnych astronautĂłw.

Syriusz to najjaÂśniejsza gwiazda na nocnym niebie, ktĂłra staÂła siĂŞ wyznacznikiem w staroÂżytnym egipskim kalendarzu a takÂże znalazÂła siĂŞ w centralnym punkcie wierzeĂą wolnomularzy. Zgodnie z wierzeniami niektĂłrych ludĂłw, Syriusz to miejsce, skÂąd pochodzÂą przodkowie rasy ludzkiej.
 ÂŹrĂłdÂło:  http://www.infra.org.pl/historia-/paleoastronautyka/554-zagadkowa-wiedza-dogonow

===========================================

Puma Punku - dowĂłd na odwiedziny ?

 Pierwsze informacje o Puma-Punku przywieÂźli ze Starego ÂŚwiata konkwistadorzy. W poÂłowie XVI wieku Pedro de Cieça okreÂśliÂł  Puma-Punku jako jedno miejsce budowy „z gigantycznymi posÂągami i ogromnym tarasem. Nikt nie widziaÂł tego niesamowitego miejsca w innym stanie, jak tylko w ruinie”.

„A choĂŚ sÂądzono drzewiej, iÂż ruiny owe dzieÂłem sÂą InkĂłw, niczem twierdza na wypadek prowadzenia przez nich wojen, teraz wszakÂże uznano, iÂż przeciwnie: sÂą to ruiny budowli sprzed potopu [...]. GdybyÂż to byÂło dzieÂło InkĂłw na rĂłwninie, wody pozbawionej, a kopane tak g³êboko, to Hiszpanie nie potrafiliby nigdy stworzyĂŚ budowli tak cudownej i o takiej piĂŞknoÂści. Tym, co najbardziej podziwiam, sÂą tak wspaniale dopasowane do siebie kamienie [...]".

W pierwszej poÂłowie XIX wieku francuski paleontolog Alcide Charles Victor d'Orbigny (1802–1857) podró¿owaÂł po Ameryce PoÂłudniowej. NapisaÂł, Âże w Puma-Punku sÂą monumentalne bramy, stojÂące na poziomych kamiennych pÂłytach. PodaÂł, Âże jedna z tych monolitycznych platform ma 40 metrĂłw dÂługoÂści. DziÂś nie ma juÂż tych pÂłyt, poÂłamaÂły siĂŞ, pokruszyÂły, rozpadÂły, zniszczone zĂŞbem czasu. To jednak, co pozostaÂło, jest wystarczajÂąco monumentalne, aby wzbudzaĂŚ respekt.

DrezdeĂąski archeolog Max Uhle (1856 – 1944) jest uwaÂżany za „ojca archeologii peruwiaĂąskiej”, okreÂśla siĂŞ go nawet mianem „drugiego odkrywcy Peru”. W KrĂłlewskim Muzeum Zoologicznym i Antropologiczno-Etnograficznym Uhle poznaÂł geologa i badacza-podró¿nika Alphonsa StĂźbla (1835–1904), ktĂłry wydaÂł trzytomowe dzieÂło o wykopaliskach archeologicznych w Peru. Po wieloletnich wspĂłlnych badaniach Uhle i Stiibel wydali pracĂŞ „Ruiny Tiahuanaco na wyÂżynie staroÂżytnego Peru”. KsiĂŞga ta ma 58 cm wysokoÂści, 38 cm szerokoÂści, waÂży dziesiĂŞĂŚ kilo i zawiera najdoskonalsze po dziÂś dzieĂą szczegó³owe rysunki i dokÂładne, co do milimetra, dane Puma-Punku.

Puma-Punku zafascynowaÂło obu uczonych. StanÂąwszy przed zagadkÂą, postanowili dokÂładnie zmierzyĂŚ oraz sporzÂądziĂŚ i zabraĂŚ do kraju szkice obiektu. StĂźbel pisaÂł:

„Najdziwniejszy fragment ruin Puma-Punku tworzÂą znajdujÂące siĂŞ tu jeszcze »platformy« i porozrzucane miĂŞdzy nimi caÂłe lub spĂŞkane bloki kamienia, niezwykle ró¿norodne pod wzglĂŞdem ksztaÂłtu, wielkoÂści i sposobĂłw obrĂłbki. SÂą tu kamienie w ksztaÂłcie pÂłyty, rĂłwno obrobione pÂłyty z lawy, majÂące niewielkie, bramkowate wyrobienia, kamienie z nieckowatymi wy¿³obieniami, kamienie z ornamentami krzyÂżowymi, z niewielkimi wnĂŞkami oraz z bardzo lub niewiele wystajÂącymi listwami, i niezliczone inne ksztaÂłty. Obecny stan ruin Âświadczy – z wyjÂątkiem trzech wielkich pÂłyt g³ównych, lezÂących na jednej linii – o wielkiej nieregularnoÂści. Trzy zaÂś tak zwane pÂłyty g³ówne le¿¹ w linii pó³noc-poÂłudnie, zajmujÂąc miejsce majÂące 43 metry dÂługoÂści i okoÂło 7 metrĂłw szerokoÂści”.

Max Uhle by³ przypadkowym œwiadkiem Ìwiczeù w strzelaniu, jakie urz¹dzi³a sobie tu jednostka boliwijskiego wojska. Gdyby budowniczowie Puma-Punku nie planowali, ¿e budowle te przetrwaj¹ wiecznoœÌ, pozosta³oby po nich ledwie rumowisko, a mo¿e nawet i nie.

Puma-Punku znaczy „lwia brama”. Ale nie widaĂŚ tu juÂż Âżadnej bramy. Nic dziwnego, bo Hiszpanie, a po nich Indianie, rozbijali wszystko na kawaÂłki i wynosili, co tylko dawaÂło siĂŞ stÂąd wynieœÌ czy wywlec.

Okolica ta sprawia, wedle opisu Siegfrieda Hubera, wraÂżenie zdumiewajÂąco ruchliwego placu budowy:

„Miejsce to wyglÂąda jak warsztat kamieniarski, w ktĂłrym mistrzowie i czeladnicy dopiero co odeszli od pracy, aby zjeœÌ podwieczorek, wkrĂłtce zaÂś na powrĂłt do niej przystÂąpiÂą, wziÂąwszy mÂłoty i dÂłuta do rĂŞki. Wydaje siĂŞ, Âże nieogarniona liczba po mistrzowsku ociosanego i wygÂładzonego materiaÂłu, pÂłyt, blokĂłw, kamieni mÂłyĂąskich, fragmentĂłw fryzĂłw, kamiennych siedzisk, bram czeka tutaj na transport”.

Kiedy przyjrzymy siê temu, co jest w Puma-Punku, zagadk¹ bêdzie problem transportu tych elementów. Alcide d'Orbigny pisze, ¿e znajduj¹ce siê dziœ w trzech kawa³ach p³yty g³ówne widzia³ jeszcze w ca³oœci, kiedy mia³y ponad 40 m ka¿da. Kamienny kloc d³ugoœci 40 m i 7 m szerokoœci, tkwi¹cy nie wiadomo jak g³êboko, jest mniej wiêcej wielkoœci jedenastopiêtrowego budynku. Ale w stanie surowym by³ zapewne znacznie wiêkszy i ciê¿szy, bo przecie¿ nadawano mu kszta³t, obrabiano go. Gdzie drwa r¹bi¹, tam wióry lec¹. W Puma-Punku nie ma jednak odpadów po obróbce kamienia. Reasumuj¹c: kamienne bloki o wadze kilkuset tysiêcy ton transportowano na bezleœn¹ wy¿ynê, a poniewa¿ nie dysponowano dzisiejszymi platformami niskopodwoziowymi i dŸwigami, robiono to si³¹ ludzkich miêœni.

DziÂś wiadomo, Âże przynajmniej granit znajdujÂący siĂŞ w Puma-Punku byÂł niegdyÂś wydobywany w Cerro de Skapia koÂło dzisiejszej Zepity w Peru, odlegÂłej o dobre 60 km od ruin budowli.

 IndiaĂąskie legendy mĂłwiÂą, Âże Puma-Punku zostaÂło „wzniesione przez bogĂłw zaledwie w jednÂą noc", w pracy tej nie uczestniczyli ludzie, bogowie zaÂś, umiejÂący lataĂŚ, zniszczyli wÂłasnÂą budowlĂŞ, podniĂłsÂłszy jÂą, obrĂłciwszy w powietrzu i spuÂściwszy na ziemiĂŞ...
 
 ÂŹrĂłdÂło:  http://wigwam02.republika.pl/Wigwam34/pumapunku.html

ScaliÂłem posty
Darek

PotĂŞÂżny wybuch wulkanu Bezimienny na Kamczatce
admin, pt., 2011-04-15 09:40

 Skala zjawiska:  lokalne
 
 www.vseneprostotak.ru

Jak donosi agencja RIA Novosti, wczoraj o 10:43 czasu lokalnego wulkan Bezimienny na Kamczatce rozpocz¹³ potê¿n¹ erupcjê. Informacjê potwierdzi³ Rosyjski Instytut Wulkanologii i Sejsmologii.

Jak podaje Instytut obserwacja niedostêpnego wulkanu jest mocno utrudniona ze wzglêdu na warunki pogodowe. Badacze opieraj¹ siê g³ównie na zdjêciach satelitarnych i odczytach sejsmicznych z pozostawionych czujników.

"NadzĂłr wulkanu jest trudny z powodu burzy, szalejÂącej na Kamczatce, lecz wedÂług danych sejsmicznych w czwartek z krateru wulkanu zaczĂŞÂła siĂŞ potĂŞÂżna emisja gazĂłw i popioÂłu. Na zdjĂŞcie satelitarnych wyraÂźnie widaĂŚ liczne wyÂładowana atmosferyczne w pobliÂżu wulkanu "- powiedziaÂł przedstawiciel Instytutu.

Naukowcy dodali, Âże stacja sejsmiczna, zainstalowana w pobliÂżu wulkanu dokonaÂła zapisu wielu lokalnych trzĂŞsieĂą ziemi i drÂżenia stoÂżka wulkanicznego. W okolicznych wsiach ze wzglĂŞdu na wybuch miaÂł miejsce opad popioÂłu. Warstwa popioÂłu osiÂągnĂŞÂła okoÂło 1 centymetr gruboÂści.

Ostatnia znana erupcja Bezimiennego nast¹pi³a w lipcu ubieg³ego roku. Erupcja z 2009 roku by³a za to jedn¹ z najbardziej znacz¹c¹ w historii obserwacji. Bezimienny ma "wybuchowy charakter", gdy¿ dochodzi tu do ró¿nej skali erupcji œrednio dwa razy w roku.

Wysokoœci wulkanu to 2900 metrów nad poziomem morza, nale¿y do wulkanów z grupy Klyuchevskoy. Wulkan znajduje siê w odleg³oœci oko³o 500 km od miasta Pietropaw³owsk Kamczacki, na wschodnim wybrze¿u pó³wyspu. W okolicy wulkanu znajduj¹ siê mocno uczêszczane korytarze powietrzne ³¹cz¹ce USA z Azj¹ i regionem Pacyfiku. Naturalne jest zatem zaniepokojenie przedstawicieli przemys³u lotniczego.

Katastrofalny wybuch Bezimiennego mia³ miejsce 30 marca 1956, wtedy kolumna popio³u wzros³a do wysokoœci ponad 40 kilometrów a sp³ywy b³otne wype³ni³y rzekê Kamczatka, najwiêksz¹ rzeka na pó³wyspie. Po tej erupcji, jeszcze ZSRR, rozpocz¹³ regularne monitorowanie aktywnoœci wulkanicznej. Zosta³y ustalone wyspecjalizowane instytucje badawcze oraz jak to by³o w zwyczaju poprzedniej epoki, w dniu 30 marca, ustanowiono Dzieù Wulkanologii.
 ÂŹrĂłdÂło:  http://eco.rian.ru/natural/20110414/364373303.html

no to jeszcze raz

"Co siĂŞ wydarzy 21 grudnia 2012 roku
Ludzie strasznie lubiÂą siĂŞ baĂŚ, a dziennikarze straszyĂŚ! Przed rokiem 2000 mĂłwiono o nieszczĂŞÂściach, jakie nas czekajÂą z powodu tej daty, a kiedy minĂŞÂła bez strat, pojawiÂł siĂŞ nastĂŞpny straszak: 21 grudnia 2012 roku, kiedy to jakoby ma byĂŚ „koniec Âświata” wedÂług kalendarza MajĂłw.



Ja oczywiÂście w to nie wierzĂŞ, ale wspomniana data jest ciekawa z innych powodĂłw. Otó¿ my, mieszkaĂący Ziemi, jesteÂśmy wraz ze SÂłoĂącem i innymi planetami obywatelami Galaktyki – gigantycznego zbioru gwiazd (ok. 400 milionĂłw). Ta chmura gwiazd ma ksztaÂłt dysku: gĂŞÂściej skupiajÂą siĂŞ one w Âśrodku, rzadziej na skrajach. WiĂŞkszoœÌ ich leÂży w pobliÂżu jednej wspĂłlnej pÂłaszczyzny, zwanej rĂłwnikiem galaktycznym. My wraz ze SÂłoĂącem teÂż znajdujemy siĂŞ niemal dokÂładnie na rĂłwniku Galaktyki (zaledwie 20 lat Âświetlnych powyÂżej) – w jednym z niewielkich ramion spirali, jakieÂś 26 tys. lat Âświetlnych od Centrum Galaktyki.

Gwiezdna Droga BogĂłw
Gdy z Ziemi spoglÂądamy w niebo, widzimy, jak gĂŞsto le¿¹ce dalekie gwiazdy zlewajÂą siĂŞ w jednÂą bia³¹ poÂświatĂŞ, ktĂłra rozciÂąga siĂŞ wzdÂłuÂż galaktycznego rĂłwnika i opasuje caÂłe niebo. To Droga Mleczna! PrĂłcz gwiazd zalegajÂą w niej takÂże masy ciemnego gazu, ktĂłre widaĂŚ jako ciemne smugi. Gdy siĂŞ dobrze przyjrzeĂŚ Drodze Mlecznej, moÂże siĂŞ ona kojarzyĂŚ z przekrojem przez pieĂą drzewa albo z... krĂŞgosÂłupem. I takie skojarzenia mieli dawni twĂłrcy mitĂłw. W wierzeniach wielu ludĂłw Droga Mleczna wystĂŞpuje jako, owszem, droga, ale takÂże jako pieĂą kosmicznego drzewa, albo jako krĂŞgosÂłup kosmicznego praolbrzyma. A jeÂśli jako droga, to taka, po ktĂłrej bĂłstwa zstĂŞpujÂą na ZiemiĂŞ – tak wÂłaÂśnie wierzyli Majowie.

Uczmy siĂŞ od MajĂłw
SÂłoĂące (jak wszyscy wiemy, ale przypomnieĂŚ warto...) wĂŞdruje w ciÂągu roku po niebie wzdÂłuÂż linii – wzdÂłuÂż „koÂła wielkiego” – zwanej ekliptykÂą. Na ekliptyce sÂą cztery charakterystyczne punkty: miejsca, gdzie SÂłoĂące przebywa podczas wiosennej i jesiennej rĂłwnonocy i podczas letniego i zimowego przesilenia. To cztery punkty kardynalne ekliptyki. My, astrologowie, widzimy je w kaÂżdym horoskopie, gdyÂż sÂą to poczÂątki znakĂłw Barana, Raka, Wagi i KozioroÂżca. Nazwano je tak, poniewaÂż w staroÂżytnoÂści, kiedy wynajdywano astrologiĂŞ, punkty te leÂżaÂły w gwiazdozbiorach o tych samych nazwach. Ale juÂż nie le¿¹... Dlaczego? PoniewaÂż dziaÂła zjawisko zwane precesjÂą. Precesja polega na tym, Âże co roku punkt kardynalny, w ktĂłrym SÂłoĂące jest w chwili rĂłwnonocy (i w pozostaÂłych zwrotnych chwilach), trochĂŞ siĂŞ przesuwa. Niewiele, okoÂło 1 stopnia na 70 lat, tak Âże czÂłowiek w ciÂągu swojego Âżycia raczej tego nie zauwaÂży. Potrzeba byÂło obserwacji i zapiskĂłw astronomĂłw przez kilka pokoleĂą, Âżeby to stwierdziĂŚ. W staroÂżytnej Grecji zjawisko precesji odkryÂł Hipparch w 130 roku p.n.e., a Majowie, zapewne, jeszcze wczeÂśniej. Cykl precesji trwa okoÂło 26 tysiĂŞcy lat i w tym czasie punkty kardynalne zataczajÂą peÂłne koÂło. Zjawisko to jest doœÌ nieregularne, poniewaÂż jego przyczyna leÂży nie w niebie, tylko na Ziemi. Precesja polega na zmianach poÂłoÂżenia osi obrotu Ziemi, czyli ziemskich biegunĂłw, i zaleÂży od takich trudnych do przewidzenia zjawisk, jak topnienie lodowcĂłw i przenoszenie mas piasku przez rzeki. Ten okres 26 tysiĂŞcy lat podzielono na 12 epok nazwanych od gwiazdozbiorĂłw zodiaku. KaÂżda epoka trwa mniej wiĂŞcej 2100 lat. Teraz mamy schyÂłek Epoki Ryb. Na temat, kiedy siĂŞ skoĂączy i zacznie nastĂŞpna – Wodnika – sÂą ró¿ne poglÂądy. Natomiast Majowie mogÂą nam pomĂłc ustaliĂŚ dokÂładnÂą datĂŞ.

PoczÂątek Ery Wodnika
W swoim rocznym ruchu po niebie SÂłoĂące dwa razy przekracza DrogĂŞ MlecznÂą, czyli rĂłwnik Galaktyki. A w ciÂągu cyklu 26 tysiĂŞcy lat takÂże kaÂżdy z punktĂłw kardynalnych przetnie DrogĂŞ MlecznÂą. Ten fakt uwzglĂŞdnili w swoich rachubach twĂłrcy kalendarza MajĂłw! Bo co siĂŞ okazuje: 21 grudnia 2012 roku punkt kardynalny, w ktĂłrym zachodzi zimowe przesilenie, znajdzie siĂŞ na osi Drogi Mlecznej czyli na rĂłwniku galaktycznym. StaroÂżytni Majowie musieli tĂŞ datĂŞ wyliczyĂŚ na kilka tysiĂŞcy lat naprzĂłd, poniewaÂż na ten moment przewidzieli zmianĂŞ epok w swoim kalendarzu. PowtĂłrzmy: Nie jest to „koniec Âświata”, tylko koniec jednej ery i poczÂątek nastĂŞpnej. Co wiĂŞc naprawdĂŞ wydarzy siĂŞ na niebie 21 grudnia 2012? Jak co roku bĂŞdzie zimowe przesilenie, najkrĂłtszy dzieĂą, ale przy tym SÂłoĂące znajdzie siĂŞ dokÂładnie poÂśrodku Drogi Mlecznej. To jest obiektywny, fizyczny fakt. Jakie wierzenia ³¹czyli Majowie z tym zjawiskiem? Niewiele wiadomo, raczej domyÂślamy siĂŞ niÂż wiemy, Âże wyobraÂżali sobie, iÂż ciemnym „kanaÂłem” idÂącym wzdÂłuÂż Drogi Mlecznej, bogowie zejdÂą na SÂłoĂące i z niego na ZiemiĂŞ, czyniÂąc na niej porzÂądki. Co wtedy bĂŞdzie, zobaczymy... Ja siĂŞ nie bojĂŞ. Wydaje mi siĂŞ teÂż, Âże warto od tej daty zacz¹Ì liczyĂŚ EpokĂŞ Wodnika.

Wojciech JóŸwiak"

<a href="http://www.youtube.com/v/Y03opqencfs?fs=1&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Y03opqencfs?fs=1&amp;amp;hl=pl_PL</a>

edit- http://www.youtube.com/watch?v=cGPcjMe6Qlw

<a href="http://www.youtube.com/v/nD1P45fdVwA?fs=1&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/nD1P45fdVwA?fs=1&amp;amp;hl=pl_PL</a>

http://dd.dynamicdiagrams.com/wp-content/uploads/2011/01/orrery_2006.swf

z tego co mi wiadomo,- to chodzi o koniunkcje Ziemi, SÂłoĂąca i centrum naszej galaktyki,
juÂż raz daÂłem linka- http://www.astronomia.pl/forum/viewtopic.php?f=6&t=5514
a tu programik i strona do takiej symulacji- http://www.stellarium.org/pl/
ale nie wiem czy pokazuje wiĂŞcej niÂż tylko nasz US.

pozdr.

bĂŞdÂą drzeĂŚ koty jak tylko wrĂłci..
(bez urazy dla nikogo rzecz jasna)

moÂżliwe Âże dziejÂą siĂŞ rzeczy zakulisowo o ktĂłrych nie mamy pojĂŞcia- aÂż do teraz,-
swojÂą drogÂą tak sobie pomyÂślaÂłem, Âże ludzie ktĂłrzy sprzedajÂą swoje kraje/narody za brudnÂą kase, nie majÂą Âżadnej narodowoÂści obojĂŞtnie gdzie siĂŞ urodzili.