Jest juÂż wiele wÂątkĂłw piĂŞtnujÂących religie. Fakt, Âże jest za co. Jednak co spowodowaÂło, powoduje, ze sÂą one takie, a nie inne?
Czy œwiête ksiêgi, którymi siê podpieraj¹, nie s¹ czasem jednym (jeœli nie g³ównym) z przyczynków takiego stanu rzeczy?
Nie bĂŞdĂŞ siĂŞ wysmĂŞtniaÂł, bo i tak poniÂższy artykuÂł lepiej to odda (pozwoliÂłem sobie na wklejenie caÂłego tekstu i choĂŚ dÂługawy, to warto przeczytaĂŚ):
Religia pokoju? Religia miÂłoÂści?Autor: GiaurIslamista 2010-09-29 14:04:57
Czy zÂłowrogie cytaty ze ÂświĂŞtych ksiÂąg ÂświadczÂą o charakterze religii uznajÂących te ksiĂŞgi, determinujÂąc te religie, czy moÂże takie cytaty nie sÂą wystarczajÂącym Âświadectwem i determinantem tego, jaki charakter ma i bĂŞdzie miaÂła dana religia?
Bhagavad-Gita, ÂświĂŞta ksiĂŞga
Hinduizmu,obok Biblii i Koranu jedna z
najÂświĂŞtszych ksiÂąg religijnych na
Âświecie. Czy religie potrafiÂą uciec od
treÂści swoich ÂświĂŞtych ksiÂąg? / fot.
Czêsto s³yszy siê, ¿e tzw. "Religia Pokoju" to nie tylko fanatyzm, ¿e ma ona ró¿ne formy, i ¿e na podstawie radykalnej mniejszoœci nie mo¿na oceniaÌ umiarkowanej wiêkszoœci. Mówi siê, ¿e ka¿d¹ œwiêt¹ ksiêgê da siê zinterpretowaÌ metaforycznie, ¿e mniej humanitarne zdania w niej zawarte da siê zhumanizowaÌ, a wyznawcy nie musz¹ siê nimi kierowaÌ.
Zawsze odpowiadam na to krĂłtko:, jeÂżeli wierzycie, Âże "KsiĂŞgĂŞ MiÂłoÂści" da siĂŞ odczytaĂŚ Âłagodnie, to najpierw zajrzyjcie niej. Czy religia oparta na takiej ksiĂŞdze moÂże byĂŚ, lub kiedykolwiek staĂŚ siĂŞ religiÂą miÂłoÂści…?! Jest dla mnie oczywiste, Âże religia oparta na takich tekstach nigdy nie bĂŞdzie religiÂą humanitarnÂą. ÂŻeby ÂżyĂŚ pokojowo, jej wyznawcy musieliby, co nie jest moÂżliwe, swoje ÂświĂŞte teksty odrzuciĂŚ. W przeciwnym razie zawsze prowokowaÂłyby ich peÂłne przemocy sÂłowa: Prorok mordujÂący innowiercĂłw, zalecajÂący ludobĂłjstwo i gwaÂłt, bezczeszczÂący zwÂłoki, handlujÂący niewolnikami, kara Âśmierci za odstĂŞpstwo od Boga, w tym wró¿enie, magiĂŞ czy niepraktykowanie, kamienowanie za homoseksualizm, cudzo³óstwo, seks przedma³¿eĂąski i pozama³¿eĂąski, kradzieÂż, bunt przeciw rodzicom, a nawet pyskowanie im. Sankcje zawarte w "KsiĂŞdze MiÂłoÂści" sÂą bardziej drakoĂąskie niÂż te zawarte w kodeksie Hammurabiego, ktĂłry za uderzenie ojca karze jedynie obciĂŞciem rĂŞki, ale nie ÂśmierciÂą...
¯eby pokazaÌ, ¿e ¿adna religia oparta na takiej ksiêdze w ¿adnym wypadku nie mo¿e byÌ, ani staÌ siê pokojowa, nie trzeba argumentowaÌ, wystarczy przytoczyÌ cytaty z tej ksiêgi. Dlatego te¿ najbli¿sze 10 stron niniejszego artyku³y stanowi¹ prawie pozbawione komentarza cytaty znalezione w "Ksiêdze Mi³oœci". Zamieszczaj¹c w krótkim artykule tak obszerne materia³y mia³em na celu wyczerpuj¹c¹ dokumentacjê bulwersuj¹cych s³ów zawartych w tej ksiêdze.
Ufam, Âże nawet niewielka ich dawka wystarczy czytelnikowi, aby przekonaĂŚ siĂŞ, Âże ksiĂŞga je zawierajÂąca nie moÂże byĂŚ podstawÂą niczego dobrego. JeÂżeli jednak kogoÂś nie przekonajÂą cytaty, to ostatniÂą stronĂŞ niniejszego artykuÂłu poÂświĂŞcam druzgocÂącemu uzasadnieniu swojej opinii, czemu religia oparta na takich wypowiedziach nie moÂże byĂŚ niczym pozytywnym.
Zacznijmy od tych wersetĂłw "KsiĂŞgi MiÂłoÂści", ktĂłre nas, jako osoby niewyznajÂące "Religii Pokoju", najbardziej interesujÂą, mianowicie od cytatĂłw dotyczÂących stosunku, jaki obowiÂązuje wyznawcĂłw "Religii MiÂłoÂści" wobec (szeroko pojĂŞtych) wyznawcĂłw innych religii:
"Jeœli jakiœ misjonarz odwa¿y siê wyst¹piÌ w imieniu innego Boga - taki misjonarz musi ponieœÌ œmierÌ".
„JeÂśli zawita do was misjonarz lub mag i powie ci: Czcijmy innego Boga, ktĂłrego jeszcze nie znasz, i sÂłuÂżmy mu, to Ăłw misjonarz lub mag musi umrzeĂŚ, bo gÂłosiÂł odstĂŞpstwo od Allacha. W ten sposĂłb usuniesz zÂło spoÂśrĂłd siebie".
„JeÂśli usÂłyszysz, Âże ludzie przewrotni uwodzÂą mieszkaĂącĂłw swego miasta mĂłwiÂąc: ChodÂźmy, sÂłuÂżmy innemu Bogu!, Zaatakujesz to miasto, a mieszkaĂącĂłw jego i Âżywy inwentarz wybijesz ostrzem miecza. CaÂły swĂłj Âłup zgromadzisz na Âśrodku placu i spalisz. Miasto pozostawisz wiecznym zwaliskiem, juÂż go nie odbudujesz".
Jak widzimy, "Religia MiÂłoÂści" nawracanie swoich wyznawcĂłw na inne religie karze ÂśmierciÂą, jeÂżeli wiĂŞc ktoÂś nawraca jakichÂś wyznawcĂłw "Religii Pokoju", inni jej wyznawcy, w typowy dla siebie plemienno-bandycki sposĂłb, najadÂą na niego i zamordujÂą go. TakÂże, jeÂżeli jest on ich najbliÂższym krewnym. Jego rodzina ma, bowiem obowiÂązek zgÂładziĂŚ go za prĂłby nawracania:
"A jeÂśli wystÂąpi ktoÂś, jako rzecznik innego Boga, wĂłwczas ojciec i matka, rodzice jego, powiedzÂą mu: Nie moÂżesz pozostaĂŚ przy Âżyciu, bo gÂłosisz kÂłamstwa w imiĂŞ Allacha. I ojciec z matkÂą, jego rodzice, zgÂładzÂą go".
„JeÂśli ciĂŞ bĂŞdzie pobudzaÂł skrycie twĂłj brat, syn twojej matki, twĂłj syn lub cĂłrka albo Âżona, co na Âłonie twym spoczywa albo przyjaciel tak ci miÂły, jak ty sam, mĂłwiÂąc: ChodÂźmy, sÂłuÂżmy innemu Bogu, ktĂłrego nie znaÂłeÂś ani ty, ani przodkowie twoi - jakiemuÂś spoÂśrĂłd bĂłstw okolicznych narodĂłw, czy teÂż dalekich od jednego kraĂąca ziemi do drugiego - nie usÂłuchasz go, nie ulegniesz mu, nie spojrzysz na niego z litoÂściÂą, nie bĂŞdziesz miaÂł miÂłosierdzia, nie bĂŞdziesz taiÂł jego przestĂŞpstwa. WinieneÂś go zabiĂŚ, pierwszy podniesiesz rĂŞkĂŞ, aby go zgÂładziĂŚ, a potem caÂły lud. Ukamienujesz go na ÂśmierĂŚ, poniewaÂż usiÂłowaÂł ciĂŞ odwieœÌ od Allacha".
Wyznawca "Religii MiÂłoÂści", niczym zwykÂły sekciarz, ma stawiaĂŚ jÂą wyÂżej niÂż rodzinĂŞ, kamieniujÂąc spokrewnionych prozelitĂłw. Jednak przez "ReligiĂŞ Pokoju" zabroniony jest nie tylko prozelityzm, lecz rĂłwnieÂż apostazja:
„JeÂśli mĂŞÂżczyzna lub kobieta przejdzie do Boga obcego, by sÂłuÂżyĂŚ mu i oddawaĂŚ pokÂłon, albo sÂłoĂącu, ksiĂŞÂżycowi lub gwiazdom, zaprowadzisz tego mĂŞÂżczyznĂŞ lub kobietĂŞ - ktĂłrzy tej zÂłej rzeczy siĂŞ dopuÂścili - do bramy miasta i bĂŞdziesz tego mĂŞÂżczyznĂŞ lub tĂŞ kobietĂŞ kamienowaÂł, aÂż ÂśmierĂŚ nastÂąpi".
"Rozkaza³, wiêc Prorok sêdziom: Zabijajcie ka¿dego z waszych ludzi, którzy siê przy³¹czyli do innego Boga. I oto przyby³ jeden z wiernych i przyprowadzi³ Madianitkê. Ujrzawszy to kap³an chwyci³ w rêkê w³óczniê, poszed³ za nim do komory namiotu i przebi³ ich obydwoje, mê¿czyznê i kobietê - przez jej ³ono".
Jak widaĂŚ przez ReligiĂŞ Pokoju zabronione jest nie tylko misjonarstwo, ale rĂłwnieÂż apostazja. Kary Âśmierci moÂże siĂŞ obawiaĂŚ tak nawracajÂący, jak nawrĂłcony. MogÂą siĂŞ jej spodziewaĂŚ rĂłwnieÂż ci, ktĂłrzy po prostu nie wyznajÂą "Religii MiÂłoÂści", nawet, jeÂżeli nigdy wczeÂśniej o niej nie sÂłyszeli i nawet nie mieli okazji siĂŞ na niÂą nawrĂłciĂŚ:
"BĂŞdzie skazany na ÂśmierĂŚ kaÂżdy, kto by - maÂły czy wielki, mĂŞÂżczyzna czy kobieta - nie szukaÂł Allacha".
A jak "Religia Pokoju" radzi sobie z takimi, niepodlegajÂącymi jej jurysdykcji innowiercami? Najpierw morduje ich kapÂłanĂłw:
"Prorok zaœ im rozkaza³: Chwytajcie kap³anów! Niech nikt z nich nie ujdzie! Zaraz, wiêc ich schwytali. Prorok zaœ sprowadzi³ ich do potoku Kiszon i tam ich wyci¹³".
"Wszystkich zaÂś kapÂłanĂłw wyÂżyn, ktĂłrzy tam byli, zabiÂł nad oÂłtarzami i paliÂł koÂści ludzkie na nich. NastĂŞpnie wrĂłciÂł do Mekki".
"Tutaj zÂłoÂżona zostanie ofiara z innowierczych kapÂłanĂłw. BĂŞdÂą paliĂŚ tutaj koÂści ludzkie".
Po wymordowaniu przywĂłdcĂłw innych religii "Religia Pokoju" zabiera siĂŞ za wyznawcĂłw tych religii:
„Ale staÂłeÂś siĂŞ przez twoje postĂŞpowanie gorszym od wszystkich twoich przodkĂłw, bo oÂśmieliÂłeÂś siĂŞ czciĂŚ innego BogĂłw – pod postaciÂą posÂągu ulanego z metalu. Dlatego sprowadzĂŞ grozĂŞ na wasze plemiĂŞ, gdyÂż wytĂŞpiĂŞ z twego rodu wszystkich synĂłw, tak niewolnikĂłw, jak i wolnych. Tak, wiĂŞc usunĂŞ Âślad po twym plemieniu, jak uprzÂąta siĂŞ gnĂłj bez reszty. Kto z nale¿¹cych do twego rodu umrze w mieÂście, tego bĂŞdÂą ÂżarÂły psy, a tego, kto umrze w polu, bĂŞdÂą ÂżarÂły powietrzne ptaki, gdyÂż tak nakazaÂł Allach. Zawsze, kiedy twe nogi wejdÂą do miasta, dziecko umrze".
"Mów do wyznawców: Ktokolwiek spoœród was albo spoœród przybyszów, którzy osiedlili siê wœród was, wychowa dzieci w innej religii, bêdzie ukarany œmierci¹. Miejscowa ludnoœÌ ukamienuje go".
"Ktokolwiek by czciÂł innego Boga, zostanie skazany".
A oto jak wyznawcy "Religii Pokoju" radzÂą sobie z innowiercami w Âłonach wÂłasnych rodzin:
"Ka¿dy z was niech przypasze miecz do boku. PrzejdŸcie tam i z powrotem od jednej bramy w obozie do drugiej i zabijajcie: kto swego brata, kto swego przyjaciela, kto swego krewnego. Wierni uczynili wed³ug rozkazu Proroka, i zabito w tym dniu oko³o trzech tysiêcy mê¿ów: Poœwiêciliœcie rêce dla Allacha, poniewa¿ ka¿dy z was by³ przeciw swojemu synowi, przeciw swemu bratu".
Wyznawca "Religii Pokoju", który nie doœÌ gorliwie morduje innowierców sam staje siê grzesznikiem:
"PrzeklĂŞty ten, co wypeÂłnia dzieÂło Allacha niedbale! PrzeklĂŞty ten, ktĂłry swĂłj miecz powstrzymuje od krwi!"
Nie myœlcie jednak, ¿e wystarczy wyznawaÌ "Religiê Mi³oœci" i przeœladowaÌ wyznawców innych religii, aby nic nam nie grozi³o ze strony wyznawców "Religii Pokoju", bowiem œmierÌ mo¿e nas spotkaÌ równie¿, gdy religiê tê wyznajemy nie doœÌ ortodoksyjnie:
"Je¿eli jaki mê¿czyzna albo, jaka kobieta bêd¹ wywo³ywaÌ duchy albo wró¿yÌ, bêd¹ ukarani œmierci¹. Kamieniami zabijecie ich. Sami œci¹gnêli œmierÌ na siebie".
"U kogo zaÂś znajdÂą rzeczy obÂłoÂżone klÂątwÂą, bĂŞdzie spalony wraz ze wszystkim, co do niego naleÂży, bo zÂłamaÂł przykazanie Allacha i popeÂłniÂł zbrodniĂŞ na jego ÂświĂŞtej ziemi".
Wyznawcom "Religii Pokoju" ÂśmierĂŚ grozi nie tylko za brak ortodoksji, ale rĂłwnieÂż za brak gorliwoÂści:
"Wtedy Allach powiedzia³ do Proroka: Ka¿ wyprowadziÌ bluŸniercê poza obóz. Wszyscy, którzy go s³yszeli, po³o¿¹ rêce na jego g³owie. Ca³a spo³ecznoœÌ ukamienuje go. Ktokolwiek bluŸni imieniu Allacha, bêdzie ukarany œmierci¹. Ca³a spo³ecznoœÌ ukamienuje go. Zarówno tubylec, jak i przybysz bêdzie ukarany œmierci¹ za bluŸnierstwo przeciwko Allachowi. Potem Prorok kaza³ wiernym wyprowadziÌ bluŸniercê poza obóz i ukamienowaÌ. Wyznawcy uczynili to, co Allach rozkaza³ Prorokowi".
"Przestrzegajcie pilnie dnia mod³ów. I ktokolwiek by go zniewa¿y³, bêdzie ukarany œmierci¹, i ka¿dy, kto by wykonywa³ pracê w tym dniu, bêdzie wykluczony ze swojego ludu. Ktokolwiek by wykonywa³ pracê w dniu mod³ów, winien byÌ ukarany œmierci¹".
"CzÂłowiek, ktĂłry pychÂą uniesiony nie usÂłucha kapÂłana ustanowionego tam, aby sÂłuÂżyĂŚ Allachowi, czy teÂż sĂŞdziego, zostanie ukarany ÂśmierciÂą. Usuniesz zÂło spoÂśrĂłd siebie. CaÂły lud sÂłyszÂąc to ulĂŞknie siĂŞ i juÂż wiĂŞcej nie bĂŞdzie siĂŞ unosiÂł pychÂą".
"Je¿eli zaœ nie bêdziecie Mnie s³uchaÌ i nie bêdziecie wykonywaÌ wszystkich moich nakazów, je¿eli bêdziecie gardziÌ moim ustawami, je¿eli bêdziecie siê brzydziÌ moimi wyrokami, tak, ¿e nie bêdziecie wykonywaÌ moich nakazów to i Ja obejdê siê z wami odpowiednio: zeœlê na was przera¿enie. Zwrócê oblicze przeciwko wam, bêdziecie pobici przez nieprzyjació³. Je¿eli i wtedy nie bêdziecie mnie s³uchaÌ, bêdê w dalszym ci¹gu kara³ was. Rozbijê wasz¹ dumn¹ potêgê".
"SpoÂśrĂłd tych, ktĂłry nie uczestniczyli w radoÂści, jaka byÂła udziaÂłem Ummy, gdy przyszli zobaczyĂŚ KabbĂŞ, zabiÂł On siedemdziesiĂŞciu ludzi".
"Pewien cz³owiek spoœród uczniów proroka rzek³, z rozkazu Allacha, do swego wspó³towarzysza: Uderz¿e mnie! Ale ów cz³owiek nie chcia³ go uderzyÌ. Wówczas mu rzek³: Poniewa¿ nie pos³ucha³eœ g³osu Pana, oto skoro tylko odejdziesz ode mnie, napadnie na ciebie lew! Kiedy odszed³ od niego, lew upatrzy³ go sobie i zabi³ go".
"Gdy przybyli do Mekki, Uzza wyci¹gn¹³ rêkê w stronê Kabby i podtrzyma³ j¹, gdy¿ wo³y szarpnê³y. I zap³on¹³ gniew Allacha przeciwko Uzzie i porazi³ go tam Allach za ten postêpek, tak, ¿e umar³ przy Kabbie".
"JeÂśli siĂŞ zbliÂży do Przybytku ktoÂś niepowoÂłany, bĂŞdzie ukarany ÂśmierciÂą".
"Religia Pokoju" sÂłynie teÂż z przyjaznego stosunku do kobiet:
"JeÂśli mĂŞÂżczyzna zgwaÂłci niezarĂŞczonÂą kobietĂŞ, odda ten mĂŞÂżczyzna, ktĂłry jÂą zgwaÂłciÂł, ojcu mÂłodej kobiety piĂŞĂŚdziesiÂąt denarĂłw srebra i zostanie ona jego ÂżonÂą za to, Âże jej gwaÂłt zadaÂł".
"JeÂśli ktoÂś sprzeda swÂą cĂłrkĂŞ na niewolnicĂŞ, nie odejdzie ona na zakoĂączenie szĂłstego roku, jak odchodzÂą inni niewolnicy".
"Gdyby mê¿czyŸni bij¹c siê uderzyli kobietê brzemienn¹ powoduj¹c poronienie, ale bez jakiejkolwiek szkody, to [winny] zostanie ukarany grzywn¹, jak¹ na nich na³o¿y m¹¿ tej kobiety, i wyp³aci j¹ za poœrednictwem sêdziów polubownych".
"Jeœli wyruszysz na wojnê z wrogami, a wyda ich Allach, w twoje rêce i weŸmiesz zak³adników, a ujrzysz miêdzy pojmanymi kobietê o piêknym wygl¹dzie i pokochasz j¹ - mo¿esz j¹ sobie wzi¹Ì".
"ZbierajÂą Âłupy i rozdzielajÂą: brankĂŞ jednÂą lub dwie dla kaÂżdego wojownika".
"Miasto zostanie zdobyte, domy zrabowane, kobiety zhaĂąbione".
"Religia Pokoju" nie oszczĂŞdza jednak rĂłwnieÂż mĂŞÂżczyzn ani dzieci:
"Zgromadzenie, wiĂŞc wysÂłaÂło tam dwanaÂście tysiĂŞcy wojownikĂłw, nakazujÂąc im: IdÂźcie wybiĂŚ mieszkaĂącĂłw Jabesz w Gileadzie ostrzem miecza, takÂże kobiety i dzieci. W ten sposĂłb postÂąpicie: Wyniszczcie kaÂżdego mĂŞÂżczyznĂŞ i kaÂżdÂą kobietĂŞ, ktĂłra obcowaÂła z mĂŞÂżczyznÂą. I znaleÂźli wÂśrĂłd mieszkaĂącĂłw Jabesz w Gileadzie czterysta mÂłodych dziewic, ktĂłre nie obcowaÂły z mĂŞÂżczyznami, i przyprowadzili je do obozu w Szilo".
"WedÂług rozkazu, jaki otrzymaÂł Prorok od Allacha, wyruszyli, przeciw Madianitom i pozabijali wszystkich mĂŞÂżczyzn. NastĂŞpnie uprowadzili w niewolĂŞ kobiety i dzieci madianickie. I rozgniewaÂł siĂŞ Prorok na dowĂłdcĂłw wojska, na tysiÂącznikĂłw i setnikĂłw, ktĂłrzy wracali z wyprawy wojennej. RzekÂł do nich: JakÂże mogliÂście zostawiĂŚ przy Âżyciu wszystkie kobiety? Zabijecie, wiĂŞc spoÂśrĂłd dzieci wszystkich chÂłopcĂłw, a spoÂśrĂłd kobiet te, ktĂłre juÂż obcowaÂły z mĂŞÂżczyznÂą. Jedynie wszystkie dziewczĂŞta, ktĂłre jeszcze nie obcowaÂły z mĂŞÂżczyznÂą, zostawicie dla siebie".
"Jeœli podejdziesz pod miasto, a ono ci odpowie pokojowo i bramy ci otworzy, ca³y lud, który siê w nim znajduje, weŸ sobie za niewolników. W przeciwnym razie oblegniesz je. Skoro ci je Allach odda w rêce - wszystkich mê¿czyzn wytniesz ostrzem miecza. Tylko kobiety, dzieci, trzody i wszystko, co jest w mieœcie, ca³y ³up zabierzesz i bêdziesz korzysta³ z ³upu twoich wrogów, których ci da³ Allach. Tak post¹pisz ze wszystkimi miastami daleko od ciebie po³o¿onymi, niebêd¹cymi w³asnoœci¹ pobliskich narodów. Tylko w miastach nale¿¹cych do narodów, które ci daje Allach, jako dziedzictwo, niczego nie zostawisz przy ¿yciu".
Szczególn¹ mi³oœci¹ wyznawców "Religii Mi³oœci" cieszy siê mi³oœÌ pozama³¿eùska:
"Lecz jeÂśli oskarÂżenie to okaÂże siĂŞ prawdziwym, bo nie znalazÂły siĂŞ dowody dziewictwa mÂłodej kobiety, wyprowadzÂą mÂłodÂą kobietĂŞ do drzwi domu ojca i kamienowaĂŚ jÂą bĂŞdÂą mĂŞÂżowie tego miasta, aÂż umrze, bo dopuÂściÂła siĂŞ bezeceĂąstwa, uprawiajÂąc rozpustĂŞ w domu ojca. Usuniesz zÂło spoÂśrĂłd siebie".
"Je¿eli córka duchownego bezczeœci siebie cudzo³óstwem, bezczeœci przez to swojego ojca. Bêdzie spalona w ogniu".
"JeÂśli dziewica zostaÂła zaÂślubiona mĂŞÂżowi, a spotkaÂł jÂą inny jakiÂś mĂŞÂżczyzna w mieÂście i spaÂł z niÂą, oboje wyprowadzicie do bramy miasta i kamienowaĂŚ ich bĂŞdziecie, aÂż umrÂą: mÂłodÂą kobietĂŞ za to, Âże nie krzyczaÂła bĂŞdÂąc w mieÂście, a tego mĂŞÂżczyznĂŞ za to, Âże zadaÂł gwaÂłt Âżonie bliÂźniego. Usuniesz zÂło spoÂśrĂłd siebie".
"Ktokolwiek cudzo³o¿y z ¿on¹ bliŸniego, bêdzie ukarany œmierci¹ i cudzo³o¿nik, i cudzo³o¿nica. Ktokolwiek obcuje cieleœnie z ¿on¹ swojego ojca, ods³ania nagoœÌ ojca: bêd¹ ukarani œmierci¹ oboje, sami tê œmierÌ na siebie œci¹gnêli. Ktokolwiek obcuje cieleœnie z synow¹, bêdzie razem z ni¹ ukarany œmierci¹: pope³nili sromotê, sami tê œmierÌ na siebie œci¹gnêli. Je¿eli kto bierze za ¿onê kobietê i jej matkê, dopuszcza siê rozpusty: on i ona bêd¹ spaleni w ogniu, aby nie by³o rozpusty wœród was. Ktokolwiek obcuje cieleœnie ze zwierzêciem wylewaj¹c nasienie, bêdzie ukarany œmierci¹. Zwierzê tak¿e zabijecie. Jeœli kobieta zbli¿y siê do jakiegoœ zwierzêcia, aby z nim siê z³¹czyÌ, zabijesz i kobietê, i zwierzê. Oboje bêd¹ ukarani œmierci¹, sami œmierÌ na siebie œci¹gnêli. Je¿eli kto weŸmie swoj¹ siostrê, córkê swojego ojca albo swojej matki i bêdzie ogl¹da³ jej nagoœÌ, a ona bêdzie ogl¹daÌ jego nagoœÌ, jest to czyn haniebny, oboje bêd¹ zg³adzeni w obecnoœci synów ich ludu. Ten, kto ods³oni³ nagoœÌ swojej siostry, zaci¹gnie winê. Je¿eli kto obcuje cieleœnie z kobiet¹ maj¹c¹ miesiêczne krwawienie i ods³oni jej nagoœÌ, obna¿a Ÿród³o jej [krwi], a ona te¿ ods³oni Ÿród³o swojej krwi, to oboje bêd¹ wy³¹czeni spoœród swojego ludu. Nie bêdziesz ods³ania³ nagoœci siostry swojej matki albo siostry swojego ojca, to by³oby to samo, co obna¿yÌ w³asne cia³o. Oni ponios¹ za to winê. Ktokolwiek obcuje ze swoj¹ ciotk¹, ods³ania nagoœÌ swojego wuja. Ponios¹ oni swój grzech - umr¹ bezdzietnie. Ktokolwiek bierze ¿onê swojego brata, pope³nia kazirodztwo. Ods³oni³ nagoœÌ swojego brata - bêd¹ bezdzietni".
http://interia360.pl/artykul/religia-pokoju-religia-milosci,39214cdn.