Zakładam ten temat w związku z offtop'em, jaki powstał w temacie Nowości z Egiptu - komentarze. Aby uniknąć linczu Mod'ków, przenoszę dyskusję tutaj. Dlatego nie daję wstępu, a zaczynam od odpowiedzi:
Dlatego podział na czerń i biel nie istnieje - my go tworzymy.
Dobro i zło jest konsekwencją naszych uczynków. Od zarania ludzkości. Wiemy co jest dobre a co złe. Dobro to wszystko, co przysparza naszym bliźnim radości, zło natomiast stawia ich i nas samych w przykrych sytuacjach.
Adam i Ewa nie rozróżniali dobra ani zła. Jednak zło było utajone i w ciszy dobra skusiło człowieka. Człowiek chciał dorównać Bogu - chciał nabyć umiejętność poznania czym jest dobro a czym zło. Od tej chwili białe zostało białym a czarne czarnym.
Kain zabił Abla nie wiedząc co czyni. Ale po dokonaniu czynu poznał, że zrobił źle Ablowi, bo Abel przestał żyć... Gdyby nie wybryk Adama i Ewy - Abel nie rozróżniłby dobra od zła i nie byłoby mu przykro.
Ok, więc odpowiedz mi na kilka pytań - ustosunkuj się do przykładów:
1. Łowcy głów - plemiona takie są dość dobrze znane, istnieją nawet do dziś. Dla nich zabicie człowieka innego plemienia i odcięcie im mu głowy nie jest uważane za zło, a za wielki honor. Innymi słowy - dla nich nie jest to złem. Mają inny kodeks moralny.
2. Wspomniane już inne traktowanie kobiety w krajach Zachodu i krajach arabskich - u Arabów traktowanie kobiety bardzo przedmiotowo nie jest uznawane za złe - to norma, którą kobiety nawet tam akceptują.
3. Inkwizycja - w esencjonalnej formie karanie (czy śmiercią, czy grzywną) innowierców, według chrześcijan było aktem miłosierdzia dla wyznawców innej wiary - uznawali to za uczynek dobry, a nie zły.
4. Różnice w postrzeganiu aborcji - w jednych społeczeństwach jest to wyraz poszanowania dobra (przyszłej/niedoszłej) matki, dla innych - nie szanowanie prawd nienarodzonego dziecka. Tu też pojawiają się rozbieżności w uznawaniu, kiedy zapłodniona komórka jajowa staje się człowiekiem, a kiedy jest jeszcze zbiorem organów.
To jedynie przykłady, które od razu przyszły mi na myśl, choć takie można mnożyć. Są to przykłady rozbieżności w pojmowaniu dobra i zła. Zależą one od przyjętej ideologii i systemu wartości. Nie można nikomu powiedzieć, że jego pojmowanie dobra jest ZŁE, niewłaściwe. Można jedynie powiedzieć, że takie pojmowanie jest niewłaściwe w takim a takim systemie ideologiczno-moralnym. Z kolei z perspektywy innego systemu ten sam czyn może być uznawany albo za neutralny, albo wręcz za przynoszący chlubę, dobry. Tak więc wniosek jest jeden - dobro i zło to pojęcia nieostre, względne. Stworzył je człowiek, tworząc konkretne ideologie, zgodnie z ktorymi interpretuje uczynki. Nie są one jednak obiektywne, a skrajnie subiektywne.
Co do przykładów, które podałeś - proszę, podawaj przykłady z życia, a nie z mitów. Mity są po to, by przekazywać ideologię, a nie po to, by je rozpatrywać jako zdarzenia fizyczne.
Ale jeśli już jesteśmy przy wężu, który, wedle Biblii, skusił Adama i Ewę. Jeśli już mamy się do tego ustosunkować - Bóg stworzył człowieka, i dał mu POZORNY wybór. Wybór między dobrem a złem. Tylko, że cóż z tego, skoro człowiek nie wiedział, jaki ma wybór? Nie znał dobra i zła, więc w zasadzie nie miał pełnego obrazu tego, między czym a czym wybiera. To tak, jakbym spytał Ciebie, czy wolisz haleodronów, czy reportidarów. Których wolisz? Nie wiesz, bo nie znasz ani jednych, ani drugich (ja też nie znam, nazwy wymyśliłem na poczekaniu). Dopiero, kiedy poznasz i jednych, i drugich, mozesz ŚWIADOMIE wybierać - zyskujesz w pełni wolną wolę. Kto więc w istocie dał człowiekowi WOLNĄ wolę? Otóż tak, wąż, Szatan. Bóg dał człowiekowi coś, co było dla niego kompletnie niefunkcjonalne - Szatan nadał temu znaczenie. Dopiero wiedza, doświadczenie sprawiło, że człowiek nabył mocy WYBORU. Przed tym jedynie egzystował - niby miał raj, miał szczęście, ale cóż z tego, skoro tego szczęścia nie rozumiał? Dopiero po ujrzeniu różnicy między dobrem a złem zrozumiał. Zyskał KONTRAST - a na jego podstawie mógł docenić wartość dobra. Bez zła dobro jest jedynie neutralną iluzją, ułudą. Nie znając zła, nie potrafisz docenić dobra.
A granica, którą stawiamy, by widzieć kontarst, zależy tylko od nas, od przyjętego przez nas kodeksu moralnego - jest więc SUBIEKTYWNA.
