Wiersze.

[chanell]

Piękny Kiaro

[Thotal]

No to ładnie, wszystkie piszą,
nie utulą człeka ciszą,
tylko czytać na głos każą,
gdy powabny rym usmażą.

Ja smakowałbym się w ciszy,
nikt nie mówi, nikt nie słyszy
poetyckie wizje miewał
kolorami świat opiewał

I od dzisiaj zacznę chyba
pędzlem przy widokach kiwać
a poezji nie tknę wcale
w mym codziennym weny szale


Pełen weny Thotal

[chanell]

Thotal ,jesteś thotalnym poetą

[Thotal]

Jestem Thotuś -  :)tuuś

[Dariusz]

Nie jestem i nigdy nie miałem do wierszoklectwa smykałki, ale pamietam taki bardzo fajny wierszyk (już z długą brodą):

Ala ma kota
a kot ma Alę,
Ala go kocha,
a on ją wcale.
 

[Kiara]

Niczym Thot totalnnie szczery
Niczym dama ma maniery
Niczym malarz w kolor mierzy
Niczym gwiazda jest na wierzy

Chce uslyszec barwy cisze
Chce kolysac szeptu spiewem
Chce juz uczuc miec ulewe
Chce swym chceniem....

Dzisiaj wczoraj, moze jutro
Dzien zawola choc cichutko
Nadejsc zechce ukojeniem
Rzeknie, TOTUS! Tys POETOM , a nie leniem.
 


W podziwie dla weny Totusia.

[Enigma]

Heh, świetne to wasze pisanie czyta sie bajkowo 
I pomyśleć ze wiersze kojarzyły sie ze szkołą i wkuwaniem, a to przecież takie radosne

[Mora]

Taka moja mało twórczość spontaniczna

wiara i wolność
miłość i szczęście
radość i zdrowie
mam dzięki tobie
nadzieja na pokój
nadzieja na życie
nadzieja na dobro
nadzieja to okno
do marzeń spełnienia
i szczęścia łez uronienia

[Septerra]

nadzieja to plan, on ziści się nam, przydarzy się, wszystko się zdarzy
więc uwierz za dwóch, ty i twój duch, z nadzieją wam będzie do twarzy -1,2,3...

[chanell]

Michał,Kiara i Septerra,
Totuś,Mora,Rafaella
wszyscy piszą rymowanki,
nawet chanell staje w szranki.

[Hironobu15]

Mi jakoś nie wychodzą rymowanki...

[Thotal]

Gryząc pióra,
z głową w chmurach,
muszę to powiedzieć,
że przy Kiarze,
więcej łażę,
by leniem nie siedzieć.

Pozdro - Thool

[Joel]

To wszystko dlatego, że sztuka powstaje z naszych emocji. A my często silniej przeżywamy smutek niż radość. Dlatego smutne i nostalgiczne wiersze i muzyka wydają nam się być lepsze od tych wesołych.
Wiem, że to może nie na temat, ale nie mogłam się powstrzymać.
Piosenka tak smutna, że aż niesamowita - http://pl.youtube.com/watch?v=lYOWLohqNx8

Musze to przyznac, niesamowita piosenka Przypadla mi do gustu, prosze przeslij mi na PW wiecej takich lub tu na forum, Dziekuje.

Co do wierszy, wiecej ich prosze - fajnie sie je czyta

Channel daje tak mocno w szranki
Az z polek spadaja szklanki
Pisz wiecej rymowanek
Wiedz, ze nie zabranie tutaj nigdy szklanek

Pozdrawiam,
Joel.

[chanell]

Jesienna nostalgia

Zawitaj w skromne nasze progi,
kasztanem sypnij nam pod nogi.
Poranną mgiełką nas oplataj
i pajęczyną babiego lata.

Ostatnim ciepłym promykiem słońca,
niczym kobieta ciepła nęcąca.
Obrazy maluj w żółci, w czerwieni
chwilo ulotna złotej jesieni.


Ja nie chcę zimy ja już chce wiosnę !!!! przegońmy zimę 

[ambroży]

jesienią

niebo zasnuło spokojem ziemię niemal całą
zielony szal nadziei brunatno-złote przybiera blaski
a w parku wiewióreczka ruda po liściach,
po patyczkach czyni drobne trzaski

żuczek w norkę, niczym krecik na zimę się chowa
łęty na kartofliskach uleciały z dymem
i łasica zwinna częściej w ciepło tuli głowę
tak kolejna kartka życia opada i kolejna pora roku mija



 

[ambroży]

o poranku jałowym

słońce głowę  filuternie przekrzywiło
zza chmury mrugnęło łaskawie
a wy śpiochy w pieleszach jeszcze
z kimże ja się dziś pobawię

hej, poeci pora wstawać!
i za pióra szybko chwytać
bo mnie chmury wnet przykryją
i nie będzie kogo witać!



 

[chanell]

Mój poeto !
wiersze z rana ja
mam pisac?
Rano w głowie pustka,cisza
Lepej mysli się z wieczora,
kiedy przyjdzie noca pora,
Przez dzien mysli gromadzone
wnet na papier przełożne

[ambroży]

księżycowemu poecie - Channelowi


księżycowy z Ciebie stwór
mroczne w głowie czyżby myśli
ja żem myślał - że trzeźwiutki
rano wstajesz -
i napiszesz, co też nocą Ci się przyśni

jakie światy penetrujesz
z  Morfeuszem za pan brat
i po jakich to wertepach nieznanych
nam chadzasz
a może pośród i samych gwiazd?

a Ty nocą gwiazdy
lecz na wędkę widać łowisz
wśród ciemności szukasz weny

może racja - nocą ciszej
a nuż, usłyszysz jej brzmienie
skoro nie chcesz rano w stokrotkach,
śniegu, kwiatach akacji, czy życie!


 

[ambroży]

karosz mój


pędziwiatr
wystukuje przyjaźń
w rytm kłusa i galopu

gonić z nim chmury
słońca złote
i motyle

skrzydła rozwinąć w deszcz

o północy


.

[chanell]

 Mój poeto,mój Ambroży,
żaden ze mnie nocny marek,
żaden księzycowy stwór.
Cóż poradzę że ma dusza
w stronę gwiazd co noc wyrusza?
Gdy poproszę Morfeusza ,
to mnie do snu tuli mile
poprawiając mi poduchę
przedłużając słodkie chwile.

[ambroży]

cóż

tak to widać z kanałami bywa
zanurzyć się w słodkiej pościeli
zmrużyć oczy

a tu cały nieboskłon przed nimi
się toczy

opowieści się wiją 
i zapładniają
umysł wrażeń głodny
tę ziemię niczyją


 

[Hironobu15]

Świetne te notki;]

[Kiara]

Nim sen slodki oczka zmruzy
Nim snic zaczniesz o podrozy
Nim rozkosza rozkolyszesz czas

Przytul marzen bukiet caly
I posluchaj serca brzmienia
By w objeciach ukojenia trwac

Nim poranek sie usmiechnie
Nim srebrzysta gwiazdka zblednie
Nim jutrzenki zadrzy blask

Ta chwileczka , choc krociotka
Dla twych marzen jest jak lodka
W kolorowy cie zabira swiat.

Kiara

[ambroży]

rezonans

świat kolorami wybucha
i tonie zarazem
w niemocy

patrzysz i wiesz

tu tonów głębokich brak
i uderzeń w wielki dzwon
co w tobie już z lekka drży
w zniecierpliwieniu

tu ciszy  z tego
płynącej

a ocknie się i drugi człowiek

i nowa pojawi się pieśń


 


.

[ambroży]

poeta

pusto wokół
i mokro
ni psa z kulawą nogą
ni szubrawca na lekarstwo nawet

poeta myśli przemoknięte
na półkę położył

i duma ostatnią z nich dyżurną
jak kaloryfer ustawić
bezpiecznie

z myślami nigdy nie dojdziesz do ładu

zgasił ostatniego papierosa
z radiem i w kapciach po świecie
co się wciąż kurczy poczłapał

tyle pisał

epitafium porządnego jednak
sobie nie wysmażył