Kim jest Stwórca i czego od nas chce

[quetzalcoatl44]

chodzi o to ze Stworce mozna poznac jezykiem matematyki albo sercem, tz chodzi o to ze ten swiat jest matematycznie uporzadkowany, wiec wlasciwie nie ma w nim przypadku, ale tez wszystko jest zywe.., ale pozaym to tak masz duzo racji, wszystko to troche jakby zabawa Stworcy z wlasnymi stworzonymi ograniczeniami poprzez stworzenie..ale tez nie do konca, jest wolna wola stad mozliwosc rozwoju i wyboru okreslonej drogi..ten swiat jest najlepszy z mozliwych poniewaz w przeciwnym wypadku wszystko wydawaloby sie nie prawdziwe..,ale tez chyba nie do konca tak mialo byc..

[east]

Silver :

Gdy przyglądniemy się bliżej rycinom z tamtego okresu widzimy wyraźnie wtajemniczonych kapłanów, którzy są pochyleni lub klęczą, a ich oczy skierowane są na fotel ( podwyższenie) na którym ''siedzi'' STWÓRCA, w postaci trójkąta foremnego.
Na rysunku ( 2D),  jest to trójkąt, a w (3D) czworościan foremny, a w ( 4D) dwa identyczne czworościany foremne, które obracają się w tych samych kierunkach, lecz ich zwroty obrotu są przeciwne.
Oznacza to lub może oznaczać, że STWÓRCA nie istnieje, w takim ziemskim, potocznym pojmowaniu rzeczy ze sobą, lecz jest wyrażony w postaci fraktalnej geometrii.

Po prostu mnie oczarowałeś To jest to, o czym już wcześniej pisałem, choć różnym językiem używając dużo prostszych słów w miarę możliwości bez kategoryzowania.
Ten fragment Twojej wypowiedzi właśnie oddaje w moim przekonaniu sens oraz istotę Stwórcy.
W zależności jak człowiek Go postrzegał na przestrzeni dziejów w miarę swoich zdolności poznawczych, Stwórca inaczej wyglądał w 2D, inaczej w 3D ,a jeszcze inaczej w 4D, ale TO TEN SAM STWÓRCA.
Analogicznie - ciało, umysł, Świadomość. To tylko pojęcia w różny sposób, na indywidualnych tysiące sposobów , postrzegane. Na każdym poziomie są w jakimś stopniu stwórcze. Możemy sięgać dalej - do Umysłu przez duże  "U", albo i do Aniołów nawet.
Lecz na każdym z tych poziomów - to także my sami. Harmoniczna, pierwotna zasada, ów "szkielet" Wszechświata, o czym wcześniej pisaliśmy z Koliberkiem, istnieje wyrażona na wiele różnych sposobów. Możemy ją znaleźć uważnie się rozglądając wszędzie wokoło, a więc dlaczego nie zaglądamy w siebie ? O!  jest w naszym ciele - w sposobie dzielenia się komórek, w układzie i proporcji kości, rozpięta na pięciokącie ludzkiego ciała niczym człowiek Witruwiański i w szczególnym rytmie naszego serca, który da się opisać złotą proporcją ( a włókna mięśni tego serca układają się wedle złotej spirali - więc rak się go nie ima ).
Miłość też jest harmoniczna, niedestrukcyjna. Nie zdziwiłbym się, gdyby Anioły wyrażały doskonałe proporcje energetyczne wg złotej zasady właśnie. I nie zdziwię się, że Bóg starozakonnych to poszukiwany wszędzie wzór matematyczny, albo , że Pierwsze Słowo, Pierwsza Wibracja była tą złotą wibracją , drgającą harmonicznie Pierwszą Struną wedle 0,618 ..
Już samo myślenie o złotej proporcji uspokaja i daje jakąś wewnętrzną, stwórczą moc. Tak jak słuchanie się własnego serca - dla czuciowców.

Różne istoty ( ludzie, różne byty, cywilizacje) są w istocie NIM, czyli STWÓRCĄ.

.Silver.

To ze mną rezonuje
East

[zigrin]

Ps. Ptaku, a czyż Słowo to nie ucieleśnienie Myśli, tak jak działanie, czyn jest ucieleśnieniem Słowa? W dużym uproszczeniu, oczywiście,..i

… i w jeszcze większym uproszczeniu…

Słowa płyną niepokorne
W głowie myśli brzmią niesforne
Ego jaźni śle pytanie
Czy coś ze mnie tu zostanie?



Ps. Koliberku, tylko nie weź przypadkiem tego żartu słownego do siebie… tak mi się napisało… 
Z pozdrowieniami, ptak

Rozumiem te obawy Ptaszku, gdyż z poziomu EGO każdy je posiada…
Gdy jednak popatrzymy bardziej ogólnie – pomimo tej zgrabnej rymowanki... 
Wówczas, okazuje się przed nami tak wiele doświadczeń do przerobienia, że po tym wszystkim sami chyba zapragniemy trochę spokoju, by następnie tylko zamienić kierunek doświadczenia tych wszystkich coraz bardziej cudnych przestrzeni… – zarówno makro, jak i mikro... 

Wszystko dzieje się z naszą wolą, choćby było efektem doskonale zakamuflowanej z niej rezygnacji, w celu wieloaspektowego jej doświadczenia…

Zawsze Byłaś, JESTEŚ i Będziesz… – ze szczególnym akcentem na słowo: JESTEŚ…

Mam taką nadzieję…


East, z postrzeganiem kolorów może być bardzo ciekawa sprawa…
Gdzieś czytałem, że zdaniem wielu naukowców, postrzeganie kolorów jest u każdego człowieka niepowtarzalne i inne. Po prostu, każdy ma inaczej zbudowaną „matrycę”. Pomijając łatwiej rozpoznawalne „schorzenia” typu np. daltonizm, ten fakt niepowtarzalnego obrazu naszego postrzegania nie da się jednak tak łatwo udowodnić, ponieważ wszystkie nazewnictwa kolorów są wyuczone…
Inaczej mówiąc, nasz mózg nie ma innego wzorca naszego widzenia np. koloru „zielonego” poza tym wyuczonym od innych… - pomimo, iż na „bardziej obiektywnej” matrycy, mógłby wiecej przypominaćten „czerwony”…

Co za tym idzie, mamy doskonale iluzoryczne wrażenie (poza oczywistymi „schorzeniami”…), że większość ludzi widzi podobne kolory… - a to tylko podobne i wyuczone nazewnictwa…


PS. W razie czego... uważam że, nadal mieścimy się w temacie… stwarzania… kolorów… 

Kolorowych snów... 

[zodiakus71]

 Osobiście podoba mi się spojrzenie Silvera na temat wątku . Można jedynie dodać że Stwórca chce od nas rozmnażania co buduje jego potęgę jako zbiorowa świadomość , czyli właśnie taki centralny bank danych .

[Silver]

 Coś temat ucichł ...?
Czyżbyśmy już wiedzieli kim jest Stwórca i czego od nas chce ? 

[Dariusz]

Wszystkie posty dotyczące "urządzeń" wykorzystywanych przez Stwórcę/stwórców
przeniosłem tu:

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=3421.25

[koliberek33]

Powtarzam z rozmysłem cytowany w innym temacie fragment z książki Guido Moosbruggera: "Ufo z Plejad"


(...) Co to jest  Kreacja i kim jest Bóg?

Kreacja oznacza ducha kreacji, energię ducha kreacji, świadomość uniwersalną i inne tego typu pojęcia. Kreacja to nieograniczona masa czystej energii wypełniającej nasz wszechświat. Jest ona nieuformowana i najpotężniejszą siłą w całym wszechświecie, niepojętą w swojej wiedzy, mądrości, prawdzie, miłości, logice, sprawiedliwości etc...Kreacja jest stwórcą wszelkich rzeczy, co oznacza, że jest twórcą wszsytkich światów oraz bytów.

Jedyny Bóg, o którym mówią religie, to właśnie Kreacja. Natomist słowo Bóg oznacza króla mądrości, który dzięki swej duchowej sile stawali się przywódcami niczym nasi królowie i cesarze.

Pojęciem Boga jeszcze dzis określa się istoty pozaziemskie posiadające tego typu umiejętności. Sam Immanuel ( Jezus Chrystus) powiedział: Bój jest czlowiekiem jak każdy. Nad Bogiem, znacznie wyżej od niego, jest Kreacja, ta zaś jest niezmierzoną tajemnicą.
Tak więć Bóg i Kreacja, nie są tym samym.(...)



Ps. Wytłuszczenie moje.

[chanell]

Dlaczego ludzie wierzą w Boga?

Być może dlatego, że myślenie o Bogu znacznie redukuje poziom stresu. Choć zapewne mają ku temu też i inne powody.
Wyniki badań dotyczących wpływu myślenia o Bogu na redukcję stresu opublikowane zostały w "Psychological Science", czasopiśmie Association for Psychological Science. Naukowcy zmierzyli fale mózgowe podczas stresu, jakiego uczestnicy badania doświadczali, gdy popełnili błąd w teście. Ci, którzy byli przygotowani przez religijne myśli, reagowali znacznie spokojniej na błędy od innych
Wiara ułatwia życie


- 85 proc. ludzi na świecie wyznaje jakąś religię. Myślę, że wypada nam, psychologom, badać przyczyny tych wierzeń, odkrywać ich funkcje, jeśli czemuś służą - twierdzi Michael Inzlicht z University of Toronto Scarborough, który wraz z Alexa Tullett jest autorem badań.
Dzięki dwóm eksperymentom naukowcy pokazali, że kiedy ludzie myślą o religii lub o Bogu, ich umysły reagują inaczej. Mogą oni zdystansować się wobec niepowodzeń i reagować znacznie spokojniej wobec błędu wywołującego niepokój.Regulacja pobudzenia fizycznego

Uczestnicy badania pisali o religii lub wykonywali zadania kodowania wyrazów związanych z religią lub Bogiem. Następnie naukowcy rejestrowali aktywność ich mózgów, gdy uzupełniali komputerowe zadanie.

Wyniki pokazują, że kiedy ludzie mają skłonności do myślenia o religii i Bogu, świadomie lub nieświadomie, aktywność ich mózgu spada w przedniej części kory zakrętu obręczy. Jest to obszar związany z regulowaniem pobudzenia fizycznego i pełni funkcję ostrzegawczą, kiedy sprawy układają się niepomyślnie lub kiedy popełniamy błąd.
U ateistów myślenie o Bogu wywołuje stres

Ciekawe, że ateiści reagują inaczej. Kiedy nieświadomie pomyślą o ideach związanych z Bogiem, aktywność kory zakrętu obręczy wzrasta. Naukowcy sugerują, że dla religijnych ludzi myślenie o Bogu jest sposobem na uporządkowanie świata i wytłumaczenie pozornie przypadkowych wydarzeń, co redukuje poziomstresu. U ateistów przeciwnie - myślenie o Bogu wywołuje wzmożony stres.

INTERIA.PL/PAP

[songo1970]

w autoryzowanym wywiadzie z Bogiem, Bóg przedstawia się nam jako nasz ojciec/matka,-
to jasne że myśli o naszych rodzicach zazwyczaj przywołują spokój i miłość.

[ptak]

Naukowcy sugerują, że dla religijnych ludzi myślenie o Bogu jest sposobem na uporządkowanie świata i wytłumaczenie pozornie przypadkowych wydarzeń, co redukuje poziomstresu. U ateistów przeciwnie - myślenie o Bogu wywołuje wzmożony stres.

Można też powiedzieć, że wiara w Boga niejako zdejmuje z nas konieczność samodzielnego porządkowania i wyjaśniania świata. Daje poczucie sprawiedliwości i pewności, że wszystko ma swój sens, nawet, gdy trudno go dostrzec. To uspokaja…
Ale, czy faktycznie tak jest? A co, jeśli to od nas zależy jaki będzie świat? Jeśli to my niesiemy sprawiedliwość lub niesprawiedliwość? Jeśli my sami nadajemy sens lub bezsens każdej rzeczy?
Czy nie jesteśmy esencją wiecznego stwarzania? Podmiotem i przedmiotem?
A tym samym Bogiem i jego zaprzeczeniem?

[songo1970]

Naukowcy sugerują, że dla religijnych ludzi myślenie o Bogu jest sposobem na uporządkowanie świata i wytłumaczenie pozornie przypadkowych wydarzeń, co redukuje poziomstresu. U ateistów przeciwnie - myślenie o Bogu wywołuje wzmożony stres.

Można też powiedzieć, że wiara w Boga niejako zdejmuje z nas konieczność samodzielnego porządkowania i wyjaśniania świata. Daje poczucie sprawiedliwości i pewności, że wszystko ma swój sens, nawet, gdy trudno go dostrzec. To uspokaja…
Ale, czy faktycznie tak jest? A co, jeśli to od nas zależy jaki będzie świat? Jeśli to my niesiemy sprawiedliwość lub niesprawiedliwość? Jeśli my sami nadajemy sens lub bezsens każdej rzeczy?
Czy nie jesteśmy esencją wiecznego stwarzania? Podmiotem i przedmiotem?
A tym samym Bogiem i jego zaprzeczeniem?

tak więc nie wierząc w Boga nie wierzymy w samych siebie,-
to trochę tak że jesteśmy twórcą i dziełem zarazem
co do sprawiedliwości to jest tak jak piszesz, ale zawsze warto się zastanowić jak wyglądałby nasz świat w którym w ogóle nie znana byłaby koncepcja Boga-stwórcy?

[ptak]

… to jest tak jak piszesz …

Jesteś pewien, że tak jest? Bo ja nie. 
Pewność jest w jakimś stopniu potrzebna nam do życia, ale tak naprawdę, jest ona gwoździem do trumny zmian, zamyka wszelkie możliwości…
A może istnieje tylko gra iluzji, trzepotanie skrzydeł motyla? Mniejszy lub większy ruch w korze mózgowej?

Błogosławię moją niewiedzę, choć marzę o pewności. Paradoksalnie, niewiedza daje mi możliwość wiary w każdą ewentualność, to daje zielone światło dla wyobraźni. Bo czy istnieje ostateczność? A przecież tak lubimy stawiać kropki nad i… 
No i koncepcja Boga-stwórcy a Bóg-stwórca to dwie różne sprawy. Ale tego też nie jestem pewna. 

[songo1970]

to że istnieją pewne stałe prawa fizyki nie znaczy że nie można ich obejść, i do tego przyda się wyobraźnia,
no tak różnica jest, a ambiwalencja czasami to piękna i straszna sprawa
już chyba czas na małą nirvanę

[east]

Witaj Ptaku

Można też powiedzieć, że wiara w Boga niejako zdejmuje z nas konieczność samodzielnego porządkowania i wyjaśniania świata. Daje poczucie sprawiedliwości i pewności, że wszystko ma swój sens, nawet, gdy trudno go dostrzec. To uspokaja…

Uspokaja, ale wcale nie znosi możliwości samodzielnego porządkowania świata. To troszkę tak, jak w przypadku kierowcy. Kierowca ma do dyspozycji potężną moc, technologię pod maską auta, którą wykorzystuje w celu przemieszczania się. Nie musisz ciągle myśleć o tym jak ta technologia działa, wystarczy, że wiesz iż możesz na niej polegać, kiedy rozpędzasz się do dużej prędkości.

 

A co, jeśli to od nas zależy jaki będzie świat? Jeśli to my niesiemy sprawiedliwość lub niesprawiedliwość? Jeśli my sami nadajemy sens lub bezsens każdej rzeczy?

Tak jest. My nadajemy kierunek jazdy

Czy nie jesteśmy esencją wiecznego stwarzania? Podmiotem i przedmiotem?
A tym samym Bogiem i jego zaprzeczeniem?

Coś w tym jest głębokiego. Warto się nad tym zastanowić i poobserwować tą myśl.
Czego chce stworzyciel, który sam siebie stwarza ?
Może wystarczy mu sam akt stwarzania ?

[Kahuna]

Coś w tym jest głębokiego. Warto się nad tym zastanowić i poobserwować tą myśl.
Czego chce stworzyciel, który sam siebie stwarza ?
Może wystarczy mu sam akt stwarzania ?

Nooo..nie..w tym odczytuje jakis bezsens,ktory jest zaprzeczeniem istoty Boga,Stworcy wszystkiego
we wszystkim.Chyba,ze posadzasz Boga o to,ze wymyslil nas, aby sie nie nudzic i miec rozrywke na
eony lat.O to Go nie posadzam i nie bede,ale wolna wola i kreatywnosc czlowieka jest dana nam do
zbudowania czegos,co jest zgodne z zamierzeniami Stworcy..czy tego chcemy,czy nie..tak ja to pojmuje.
Pozdrawiam.

[ptak]

Nooo..nie..w tym odczytuje jakis bezsens,ktory jest zaprzeczeniem istoty Boga,Stworcy wszystkiego
we wszystkim.Chyba,ze posadzasz Boga o to,ze wymyslil nas, aby sie nie nudzic i miec rozrywke na
eony lat.O to Go nie posadzam i nie bede,ale wolna wola i kreatywnosc czlowieka jest dana nam do
zbudowania czegos,co jest zgodne z zamierzeniami Stworcy..czy tego chcemy,czy nie..tak ja to pojmuje.
Pozdrawiam.

Tak naprawdę, to nie znamy intencji Stwórcy, gdy wyodrębniał nas z praoceanu energii, gdy zabarwiał każdą cząstkę swoją niepowtarzalnością. Właściwie, to wyodrębnił nas z siebie, więc nadając nam wolną wolę, tym samym jednocześnie skrępował siebie jak również pozostawił wolnym. Jak zwykle można dostrzec tu boską dychotomię. Samo życie już nią jest.

Boskie zamierzenia? Może właśnie scedował je na nas, byśmy swoją kreatywnością dorównali jemu, by wszystko wypełniło się i powróciło do źródła? Codziennie wzrastamy w naszej boskości i codziennie On wypełnia się nami. Jest to tak nierozerwalnie sprzężone, że aż trudne do pojęcia. 
I wszystko jest możliwe oraz dopuszczalne. Zagęszczamy Wszechświat wciąż nowymi bitami informacji o nas i naszej twórczości. I na pewno nie ma w tym nudy i jest też „rozrywka” na eony lat… dla nas i naszego Stwórcy…
Czy koniecznie trzeba wszystko traktować ze śmiertelną powagą? Czy Bóg, to smutas? Jest taki, jakim jawi się każdemu z nas z osobna. I to my nadajemy sens lub bezsens mimo, że istota rzeczy wciąż jest taka sama.

Pozdrawiam 

[acentaur]

Witaj ptaku,

I wszystko jest możliwe oraz dopuszczalne. Zagęszczamy Wszechświat wciąż nowymi bitami informacji o nas i naszej twórczości. I na pewno nie ma w tym nudy i jest też „rozrywka” na eony lat… dla nas i naszego Stwórcy…
Czy koniecznie trzeba wszystko traktować ze śmiertelną powagą? Czy Bóg, to smutas? Jest taki, jakim jawi się każdemu z nas z osobna. I to my nadajemy sens lub bezsens mimo, że istota rzeczy wciąż jest taka sama.

no i tylko przelozyc to na nasze zycie, bo raczej Stworcy o to chodzi a nie o to, by go podgladac przez dziurke  od klucza  chyba wyraznie dal to w 10 prosbach do zrozumienia!
pozdrawiam

[ptak]

no i tylko przelozyc to na nasze zycie, bo raczej Stworcy o to chodzi a nie o to, by go podgladac przez dziurke  od klucza  chyba wyraznie dal to w 10 prosbach do zrozumienia!

Witaj acentaur,
Widzisz, z tymi prośbami Stwórcy, to jest tak, że jest ich znacznie więcej niż dziesięć. Każdego dnia, w każdej sekundzie wciąż nas prosi. Ale, czy to słyszymy mocno zabiegani i uwięzieni w naszych iluzjach?
A klucz wciąż tkwi w swoim miejscu, zasłaniając podgląd. I jakoś nie przychodzi nam do głowy by się nim posłużyć.

Pozdrawiam 

[acentaur]

Witaj ptaku,

Widzisz, z tymi prośbami Stwórcy, to jest tak, że jest ich znacznie więcej niż dziesięć. Każdego dnia, w każdej sekundzie wciąż nas prosi. Ale, czy to słyszymy mocno zabiegani i uwięzieni w naszych iluzjach?

prawde mowiac, to byla podpucha i tych prosb jest znacznie mniej  ta reszta jakos tak pojawila sie ale juz w malo co cudowny sposob 

A klucz wciąż tkwi w swoim miejscu, zasłaniając podgląd. I jakoś nie przychodzi nam do głowy by się nim posłużyć.

a co to za problem? Ego mozna pokonac jego wlasnymi metodami, bedac madrzejszym od niego wykazac , ze jednak to on namotal ( trudna droga ) albo wyciagnac mu bron/bat z reki metoda "zrobic w balona" czyli poprzez totalne "odpuszczenie".
pozdrawiam

[east]

To jak to w końcu jest ? Przemawia do nas ci On w niezliczonych sekundach, czy tylko w 10 ciu przykazaniach raz danych set ileś lat temu, a może , tropem Acentaura idąc - jest ich znacznie mniej niż .. niż ile ?

Moim zdaniem ilu ludzi, tyle odpowiedzi na te pytania , a to dlatego, że każdy z nas ma swój rytm życia i swoją więź z Wyższą Jaźnią. Kiedy  prosisz o odpowiedź - otrzymujesz ją , bo ona przejawia się w życiu prędzej czy później. Ile razy poprosisz z głębi serca, tyle razy otrzymasz. To sprawa indywidualna. Indywidualnie również możemy to ocenić. Ktoś prosi nieustannie i z nieustanną uważnością obserwuje rzeczywistość - ten dostrzeże odpowiedzi w każdej sekundzie życia, niczym Ptak lotny. Są tacy jednak, którzy proszą, ale nie potrafią uważnie patrzeć. Są zapatrzeni w swoje ego, swój umysł , dlatego nie rozpoznają odpowiedzi. Umysł może uznać na przykład, że jest ich tylko 10 i ogłuchnąć na wszystko inne. Albo jedynie od czasu do czasu dozwalać sobie na luksus uważności, kiedy akurat ma dobry nastrój.

Gdy do tego otworzymy się na możliwość, że wszystko, co istnieje , jest ze sobą połączone poprzez Stwórcę i Jego wyraża ( jest Nim ), to czemu nie dopuścić do siebie, że to, co nas spotyka na co dzień jest właśnie Jego odpowiedzią?

 Aaaale , żeby móc w ten sposób postrzegać świat, to trzeba by wpierw "usadzić" na swoim miejscu jazgoczący nieustannie umysł.  Otworzyć się na ciszę i zrozumieć, że życie jest cudem.

Każda roślina jest cudem. W miejscu, w którym pracuję jest maleńki skwerek na którego środku, otoczone przez kostkę brukową, rosło wielkie drzewo. Drzewo zaczęło chyba usychać, albo chorować, bo po większym wietrze masowo gubiło gałęzie , a raz nawet konar spadł niebezpiecznie blisko zabudowań. Ludzie wycięli więc drzewo, usunęli pień ( płytko pod ziemią ) a w pustym miejscu urządzono rabatkę kwiatową. Wydawało się, że  po drzewie pozostały tylko wspomnienia. Jednak jakieś trzy miesiące później kostka brukowa wokół rabatki zaczęła się wybrzuszać, a spod spodu wyrastać zaczęły świeże, młode pędy .. z korzeni tego drzewa. I to nie w jednym miejscu, ale na całej powierzchni kostki. Jeden maleńki pęd potrafi rozsadzić kostkę brukową. Ucieszyłem się, że to miejsce wcale nie umarło. Stwórca "przemówił" poprzez odradzające się życie, że w miejsce jednego drzewa , wyrośnie cały las. Życie zawsze znajdzie drogę do Słońca.
I podobnie w nas samych -  kiedy usuniesz w sobie wielkie drzewo, bo stwierdzisz, że uschło, to za jakiś czas i tak poczujesz, całym sobą, jak przez twardą zasłonę umysłu przebija się boleśnie tysiące małych listków. I będziesz próbować może zabetonować się mocniej, ale to nic nie da. Życie skruszy beton, znajdzie drogę, znowu Cię to będzie spotykać, aż zrozumiesz w końcu co to oznacza .

[acentaur]

Witaj east,

To jak to w końcu jest ? Przemawia do nas ci On w niezliczonych sekundach, czy tylko w 10 ciu przykazaniach raz danych set ileś lat temu, a może , tropem Acentaura idąc - jest ich znacznie mniej niż .. niż ile ?

tak jak pewnie przeczuwasz, to system dynamiczny sprzezony z naszym poziomem swiadomosci. Im bardziej rozwiniety czlowiek, tym mniej zalecen potrzebuje a w zasadzie wtedy rozumie, ze z dwa zalecenia wystarczaja. Z nich wyplywaja pozostale.
pozdrawiam

[Torton]

Boga nie ma. Nikt nigdy z Was nie zastanawiał się nad jedną rzeczą.

Boga fizycznie ani mentalnie jako istoty nie ma, nie istnieje. Jeżeli chcecie nazywajcie to sobie Bogiem, ja wolę sobie być sam dla siebie Bogiem. Wszechświat to manifestacja tego waszego Boga i jedyne czego by chciał to aby wszystko kręciło się tak jak sobie zagrał X lat temu.

Jednym słowem stworzyły się jakieś prawa. Jak np: to że jest grawitacja, prawo przyczyny i skutki itd.

Katolicy mają najbardziej wyrafinowanego Boga, ich Bóg jest mądry, sprawiedliwy i uśmierca milionami chołoty żydów. W skrócie wierze w Boga to oddanie się w nie wole systemom...

Pozdro

[east]

Dobrze więc, Torton, skoro chcesz sam dla siebie być bogiem, czyli stwórcą , to czego od siebie chcesz /oczekujesz ?
Ja wcale nie neguję Twojego sposobu rozumienia Stwórcy. Może nawet jest on bardziej prawdziwy niż obraz kreowany przez niejedną religię. Możemy być dla siebie bogami, a nawet , uważam, że taką rolę pełni Wyższa Jaźń. Ucząc się jej, rozpoznawając jej przejawy działania przechodzimy na wyższy poziom

[Torton]

Samospełnienia, doświadczania

[Dariusz]

Dobrze więc, Torton, skoro chcesz sam dla siebie być bogiem, czyli stwórcą , to czego od siebie chcesz /oczekujesz ?

Samospełnienia, doświadczania 

Gdyby nie to mrugnięcie to pomyślałbym, że nie wiesz czego chcesz.