KARMA - inaczej

[Dariusz]

Dość ostrą reakcję wywołał >Thotal< twierdząc, że wiele przypadłości, również choroby, są po to by nas czymś dobrym.

W Nieznany Świat nr 4 i 5 jest zamieszczony dość ciekawy, choć nieco kontrowersyjny artykuł - wywiad z Siergiej'em Łazariew'em. Omawia on właśnie sprawy karmy, a że jest to dość ekscentryczne podejście do zagadnienia niech świadczy poniższy dopisek, zamieszczony w NŚ nr 5 przed drugą częścią wywiadu ze wspomnianym Siergiejem Łazariewem:

"Prezentując kolejną część telewizyjnego wywiadu z Sergiejem Łazariewem (jej pierwszy segment wydrukowaliśmy w nr 4 NŚ), nadal czynimy to ze świadomością znacznej kontrowersyjności wielu stwierdzeń, jakie padają z ust autora i zarazem duchowego terapeuty, którego książki zrobiły na całym świecie oszałamiającą karierę. Podobnie jak poprzednio, akcentujemy również swój wyraźny brak akceptacji dla niektórych pojawiających się w wywiadzie tez, a zwłaszcza kategoryczności, z jaką są prezentowane (choćby w odniesieniu do rad oraz ocen formułowanych pod adresem kobiet). Nietrudno zwłaszcza zauważyć, że gdyby S. Łazariew we wszystkim, co mówi, miał rację, normalne, codzienne życie człowieka w jego praktycznym wydaniu często byłoby niemożliwe. Zważywszy jednak na ogromne, w pewnym sensie bezprecedensowe powodzenie czytelnicze edycji, o jakich mowa, przybliżenie modelu myślenia ich autora uważamy za celowe."

Nieznany Świat 6/2010 (234) str. 58


Tak więc zachęcam do lektury, i do wyrażenia swych spostrzeżeń. 

[koliberek33]

Karma, inaczej: prawo przyczyny i skutku, czyli zaledwie jedno z dwunastu praw uniwersalnychych. Jeśli jest ono zakłócone, wiadomym jest że musi dojść do dysharmonii; jednakże tym większej, jeśli zakłócone jest więcej praw, bądź wszystkie.. Ważnym zatem jest, być mieć globalny ogląd.

Rozeznanie tych wszystkich wzajemnych odniesień, to  zaledwie podstawa w pracy ze sobą prowadzącej z kolei do pełnego zrozumienia siebie, innych, oraz otaczającego świata. Następnym zaś etapem jest  świadome i harmonijne tworzenie.

[songo1970]

http://swiatducha.wordpress.com/2009/08/21/lazariew/

jak się przez to przegryzę/zapoznam to coś więcej naskrobie

[koliberek33]

Pisałem wczoraj w biegu, chciałbym więc teraz dodać, iż polecam książki Łazariewa jak najbardziej, a ku zorientowaniu się co do ich wartości, zapoznanie się najpierw z artykułem.

Te treści, to logiczne i bardzo przyzwoicie wyjaśnione mechanizmy naszych chorób, niepowodzeń, uwikłań we wszelkiego rodzaju schematyzmy. Najważniejsze, że autor niesie światło, jak się z tym uporać. Próbować, bardziej niż warto, bo to naprawdę kawał solidnej roboty!

Nie mam takich wglądów, ani wiedzy jak Łazariew, ale do podobnych konkluzji doszedłem w oparciu o własne, nierzadko bardzo bolesne doświadczenia. Zresztą, inni piszą może innym nieco językiem, a jednak o tym samym. Jednakże Łazariew z wielkim profesjonalizmem odniósł się do tematu, mając u podstaw swoje wybitne zdolności czytania ludzkiego losu.

Niemniej każdy i tak wszystko powinien przepuścić przez siebie, by ta wiedza była dla niego jak najbardziej wiarygodna i skuteczna. Ale, że bywają na naszej drodze dość dobrze naprowadzające drogowskazy, to oczywiste. Myślę, więc że książki w/w autora do nich bezprzecznie należą.

[Silver]

.... chciałbym więc teraz dodać, iż polecam książki Łazariewa jak najbardziej, a ku zorientowaniu się co do ich wartości, zapoznanie się najpierw z artykułem.

 Co prawda czytałem pobieżnie wypowiedzi Łazariewa, ale te co przeczytałem uważam za całkowicie bezwartościowe.
 To ciekawe, że już na samym wstępie ktoś chce mi zaimputować do głowy kwestię jakichś karmicznych obciążeń.
Nie ma żadnych obciążeń !
 Nie ma dopóki nie zechcemy wierzyć w to, że mamy do czynienia z jakimiś obciążeniami.

Życie wymaga zrozumienia, a nie tkwienie w siatce ontologicznych, społecznych pojęć
, które mają się nijak do obiektywnej rzeczywistości.
Dzisiaj już wiele szkół ''rozwoju'' wycofało się z takich pojęć i zastąpiło
 ''obciążenie'' innym terminem - doświadczeniem, lekcją.
Lekcją jakże cenną, ponieważ te całe obciążenia są w istocie uwarunkowaniami.
Ale, czy uwarunkowania są ''złe'' lub, czy są one obciążeniami ?
Jak głoszą dziś awangardowe szkoły, nie jest ważne co robiliśmy w poprzednich żywotach, nie jest ważne nawet co robiliśmy pięć minut temu, lecz ważne jest tylko TERAZ.

Dlaczego ?
Dlatego, że myślenie, w kategorii obciążeń ( przeszłość ! ) nie pozwala nam się otworzyć i stanowi potężną barykadę, aby żyć chwilą obecną.

A otworzyć się oznacza -  POZOSTAWIĆ PRZESZŁOŚĆ.

I tylko wtedy nastąpi  uwolnienie od poczucia winy, lęku oraz negatywnych przeżyć dziedziczonych przez pokolenia.

Więc co stanowi tzw. ''obciążenia'' ?
Stanowią wcześniejsze, jak i obecne przeżycia, które uznaliśmy za złe, a które były niczym innym, tylko naszym doświadczeniem, naszą lekcją, a 
 z którą po prostu nie chcieliśmy się kiedyś zmierzyć i zepchnęliśmy je z naszej świadomości.Ale czy te właśnie przeżycia - doświadczenia ( o których nie chcieliśmy nic wiedzieć), można nazwać obciążeniami ?
Z jakiej racji swoim własnym lekcjom i doświadczeniom, które pojawiają nam nie przypadkowo na drodze procesu życia nadajemy status obciążeń ?

Lazariew zmyśla.
Ale nie tylko on zmyśla.
Kilka dni temu na jednej ze stron znalazłem artykuł jaśnieoświeconego pana profesora, który wraz ze swoją żoną promuje ziołowe leki na tzw. złe emocje.
Więc napisałem wypowiedź pod jego artkułem pytając : proszę mi powiedzieć jaka to dzisiaj współczesna nauka, jaka szkoła uczy, że emocje są złe ?
Dlaczego, to co stanowi część jakby nie było naszej świadomości
(lęk, niepokój itd...) co w istocie stanowi nasze mechanizmy obronne i informując nas o tym co się dzieje uważa pan za złe ?

I co zrobił ten pan profesor ?
Wykasował następnego dnia moją wypowiedź, a zostawił tylko te pochlebne wypowiedzi czytelników, które zachęcały do kupowania ziół na złe emocje.
Ale jaja, śmiechu warte.
Tak to wygląda kochani.Co się nie robi, żeby tylko zarobić kasę, kosztem niewiedzy drugiego człowieka.

Sprzeciwiam się oszustom - dawcom fałszywych podarunków.
Dużo bulu, ale wciąż...czas. 

pozdr.

 


 

 


,

[songo1970]

a więc Carpe diem

[Silver]

a więc Carpe diem

Jutro to dziś, tyle że.... jutro.
Ale gdy przybędzie i tak będzie dziś, czyli TERAZ.

[koliberek33]

silver:

(...)Lekcją jakże cenną, ponieważ te całe obciążenia są w istocie uwarunkowaniami.
Ale, czy uwarunkowania są ''złe'' lub, czy są one obciążeniami ?
Jak głoszą dziś awangardowe szkoły, nie jest ważne co robiliśmy w poprzednich żywotach, nie jest ważne nawet co robiliśmy pięć minut temu, lecz ważne jest tylko TERAZ.

Dlaczego ?
Dlatego, że myślenie, w kategorii obciążeń ( przeszłość ! ) nie pozwala nam się otworzyć i stanowi potężną barykadę, aby żyć chwilą obecną.

A otworzyć się oznacza -  POZOSTAWIĆ PRZESZŁOŚĆ.

I tylko wtedy nastąpi  uwolnienie od poczucia winy, lęku oraz negatywnych przeżyć dziedziczonych przez pokolenia.

Więc co stanowi tzw. ''obciążenia'' ?
Stanowią wcześniejsze, jak i obecne przeżycia, które uznaliśmy za złe, a które były niczym innym, tylko naszym doświadczeniem, naszą lekcją, a 
 z którą po prostu nie chcieliśmy się kiedyś zmierzyć i zepchnęliśmy je z naszej świadomości.Ale czy te właśnie przeżycia - doświadczenia ( o których nie chcieliśmy nic wiedzieć), można nazwać obciążeniami ?
Z jakiej racji swoim własnym lekcjom i doświadczeniom, które pojawiają nam nie przypadkowo na drodze procesu życia nadajemy status obciążeń ? (...)

...wydzieliłem zaledwie część Twego cytatu, który potwierdza intencje Łazariewa. Zresztą całość także. Może pobieżnie czytałeś, a może byłeś zmęczony. Zupełnie inaczej odczytałem, to o czym mówi wymieniony przez Ciebie autor. A sęk w tym, iż on nie przedstawia tego w kategoriach zła, czy obciążeń jakie Ty masz na myśli. Zwraca za to uwagę na pewne mechanizmy, z którymi już teraz bez obciążania się karmą możemy sobie poradzić, czyli wyjść poza nią. TU i TERAZ! Wyraźnie zaznacza, że na co było trzeba ok. ośmiu wcieleń, można to zrobić w pół roku i prędzej. I wg niego to o wiele bardziej proste, aniżeli się wydaje.

Prawo przyczyny i skutku istnieje, czy chcesz tego, czy nie. Dlatego potrzebna jest pełna świadomość prowadząca do zrozumienia wszelkich zależności. I o tym Łazariew mniej więcej pisze. Nie wiem dlaczego tak go demonizujesz, bo jego poglądy są wystarczająco przylegające Twoim, tyle że ma on konkretne wglądy i wie, co z nimi zrobić, zaś TY silverze wiele zagadnień zbyt uogólniasz i ma się wrażenie, że wiele z Twoich informacji jest bardziej przeczytanych, aniżeli doświadczonych, co też oczywiście  ma dla nas niepomierne znaczenie.

A czy emocje są złe czy dobre, potrzebne, czy niepotrzebne? Otóż, wybujałe, nadmierne typu nienawiść, złość, głęboka uraza mogą zabić i być  niebezpieczne też dla otoczenia. Są na to lekarstwa typu melisa i inne podobne... Po to one sobie rosną, by z nich korzystać, jak ze wszystkiego innego w przyrodzie, co nam przynosi ulgę w cierpieniu. Czasem trzeba czyjś organizm wyciszyć, by w ogóle usłyszał, o czym pisze niejaki silver, east, koliberek, oraz  inni nawiedzeni
 
Konkludując Twoje wzloty i w tej kwestii, to równie dobrze mógłbyś  żyć już jedynie tym, co nam tu prezentujesz  i zupełnie  nie jeść.



z serdecznym priwietem Tobie, jak zwykle


carpedniejący koliberek33

[Silver]

Prawo przyczyny i skutku istnieje, czy chcesz tego, czy nie. Dlatego potrzebna jest pełna świadomość prowadząca do zrozumienia wszelkich zależności. I o tym Łazariew mniej więcej pisze. Nie wiem dlaczego tak go demonizujesz, bo jego poglądy są wystarczająco przylegające Twoim, tyle że ma on konkretne wglądy i wie, co z nimi zrobić, zaś TY silverze wiele zagadnień zbyt uogólniasz i ma się wrażenie, że wiele z Twoich informacji jest bardziej przeczytanych, aniżeli doświadczonych, co też oczywiście  ma dla nas niepomierne znaczenie.

 Łazariewa doczytałem do tego momentu i w tym miejscu utknąłem :

Cytuję Łazariewa :

 ''Przychodzi do mnie matka z dziewczynką. Dziewczynka ma nieuleczalną chorobę mózgu. Lekarze dają tylko kilka miesięcy życia. Patrzę na pole tej sytuacji. Sytuacja prosta: matka pokochała mężczyznę, wyszła za niego za mąż. Gdy nie była w małżeństwie Boskie kochała na 80% a ziemskie na 20%. Po ślubie odwrotnie, zapomniała, że powinna kochać Boga i kochała męża na 80% a Boga na 20%.
Czy może takie dziecko być zdrowe?, nie.

Dlatego Chrystus mówił: przyszedłem rozłączyć męża i żonę, dlatego, żeby kochali Boga bardziej niż siebie nawzajem ''

I na tym cytacie, na którym utknąłem chciałem zakończyć swą dyskusję na temat hipotez
Łazariewa.Na resztę szkoda mi czasu.Jak się komuś podobają takie, czy podobne wywody i się nimi chce zachwycać to ja nie mam naprawdę nic przeciwko temu.
To nie moja lekcja !

pozdr.
 

[Dariusz]

Tak, takimi "tekstami" Łazariew posługuje się dość często i przyznam, że bardzo to zniechęca do dalszego czytania jego prac. Sama w sobie koncepcja nie jest głupia, coś w tym jest, choć nie do końca trafia to do mnie.
Wypada mieć tylko nadzieję, ze tego typu zwroty są czymś w rodzaju "pod publiczkę", by trafić do tych bardziej religijnych. Przyznać trzeba, że dla wielu religijnie zorientowanych osób taki wizerunek "boga" i jego rozwiązań jest odpowiedni. I chyba właśnie w tę część Łazariew chce się wstrzelić.

[koliberek33]

Sądzę, iż Łazariew nie ma na uwadze Boga osobowego, ale jako PraBYT organizujący cały Wszechświat.

Mówi też tak: (..)"zewnętrznie spotykamy się z tym światem, z tym oto pokojem, wewnętrznie kontaktujemy się z całym Wszechświatem, z Bogiem"(...)

Pisze także(...)Każdy mój wróg jest na poziomie subtelnym zjednoczony ze mną. On jest mną. Takie wewnętrzne przyjmowanie tego, co się zdarza, pozwala człowiekowi być zdrowym(...)

(...)Bowiem każde zdarzenie, zachodzące z jego udziałem, "pracuje na jego dobro. I jeżeli on to czuje i wewnętrznie rozumie - taki człowiek jest już zdrów.(...)

"(...)Dobre zdrowie i normalny los gwarantują nam wyłącznie: wewnętrzna akceptacja zaistniałych zdarzeń oraz zewnętrzna zmiana, tego co nazywamy światem.(...)

(...Człowiek przyjmujący, akceptujący całość raniącej sytuacji, stwarza sobie szansę dokonania potężnego skoku(...)O ile zrozumie, że ta rana powoduje rozwój (...) wznosząc się ponad to konkretne cierpienie, dźwiga się coraz wyżej, na coraz subtelniejsze poziomy duchowych struktur. (...) Rozumiemy, że to wszystko jest przejawieniem Wszechświata jego Stwórcy.(...)

(...)odrzucenie inkarnacji nie było przypadkowe. Gdyby chrześcijanstwo ją przyjęło, ładunek jedności z Wszechświatem utworzyłby ładunek aktywujący podświadomość i zostałaby zdławiona świadomość ( mowa o świadomości zewnętrznej jako o cywilizacji - przyp. moje za autorem) Efektem byłaby kolejna próba poznawania świata wyłącznie z punktu widzenia hiduizmu(...) cała epoka Odrodzenia oraz kapitalizmu to zwycięstwo świadomosci nad podświadomością. To prawidłowy, uzasadniony etap rozwoju ( na zasadzie wahadła przyp. moje za autorem) etap rozwoju. Jednak obecna zwycięska świadomość dochodzi do takiej fazy, w której znowu musi uznać priorytet podświadomości. Bowiem właśnie poprzez podświadomość uzyskujemy kontakt z Boskością.(...)

i wreszcie:

(...)Cały mój sysytem jest o nauką o prawidłowości, o porządku Wszechświata.(...) Rozumienie czym jest Wszechświat, rozumienie praw, leczy skuteczniej niż jakiekolwiek lekarstwa.(...)

Poza tym gdyby od razu napisał: Boga nie ma, tysiące ludzi odrzuciłoby książkę w ogóle, a są tam ukazane istotne nieprawidłowości w podejściu do Całości. Zdaje on sobie sprawę, iż nie każdemu można wszystko od razu powiedzieć, gdyż zrobi mu się tym większą krzywdę. Nawet podaje taki przypadek. Nawet jeśli dla niego, Bóg to Stwórca, to nie ma to nazewnictwo odniesień stricto chrześcijańskich, gdyż autor mówi wyraźnie o inkarnacji i dlaczego chrześcijaństwo ją odrzuciło. Nierzadko używa zamiennie określenia: boskość.

Jak wspomniałem, jest to jeden z lepszych drogowskazów. Nikt z nas raczej prawdy absolutnej nie zna ani aparatu pojęciowego ją określającego. Też na początku używałem określenia boskość, Bóg, by w ogóle cokolwiek przekazać, i by wreszcie w odpowiednim czasie i momencie kontekstualnym uściślić skąd tak naprawdę to konkretne określenie pochodzi i że jest to nazwa właściwa nie mająca związku z najważniejszym, czy też "najwyższym" AKTEM STWORZENIA. Na pewnych etapach funkcjonują jeszcze różnego rodzaju umowności, ważne by się wczytać, w to co z pomiędzy wierszy tak naprawdę istotnego dla nas wyziera.

[makarakos]

Witam
Wszystkich ktorzy interesuja sie lazariewem i wchodzeniem w pole w celu wyprostowania karmy zapraszam na strone http://duchowy.xtreemhost.com/ , gdzie jest opisany sposob wykorzystania silvy do wejscia w pole informacyjne, pozdrawiam
 duchowyroz@gmail.com 

[Dariusz]

Wszystkich zainteresowanych zrozumieniem postrzegania karmy przez p. Łazariewa  odsyłam do wywiadu z nim:

Wywiady S.N. Łazariewa - cz. I - III
udzielone moskiewskiej telewizji w serii programów „Bumerang"

http://www.schodamidonieba.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=782:wywiady-n-s-azariewa-cz-i-iii&catid=55:swoje&Itemid=54

Wywiady S.N. Łazariewa - cz. IV-VII
udzielone moskiewskiej telewizji w serii programów „Bumerang"

http://www.schodamidonieba.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=783:wywiady-n-s-azariewa-cz-iv-vii&catid=55:swoje&Itemid=54

[Dariusz]

...

Karma

Wokół tego pojęcia narosło sporo nieporozumień. Niektórzy widzą w niej rodzaj kosmicznej kary, dla innych zaś jest archaicznym wierzeniem rodem ze Wschodu, dla którego nie ma miejsca w nowoczesnym świecie Zachodu. Dla zilustrowania zasady karmy często przytacza się powiedzenie: “oko za oko, ząb za ząb". Taka definicja daje poczucie bezpieczeństwa tym, którym nadal potrzebna jest wiara w groźnego i karzącego Boga.

Jednak na wyższym poziomie pojmowania każda osoba jest odpowiedzialna za swoje czyny. Między kolejnymi wcieleniami dusza zawczasu wybiera swe ziemskie przeciwności, aby dzięki nim nauczyć się tego, czego jej potrzeba. Nikt nikogo nie karze, niemniej pewne dusze z wyboru same wymierzają sobie karę. Aby zrozumieć głębsze znaczenie karmy, trzeba odrzucić pogląd, w myśl którego nie ponosi się odpowiedzialności za własne wytwory.

Karma nie oznacza, że pada się ofiarą prawa skutku i przyczyny. Posłużmy się analogią. Powiedzmy, że rozciągasz kawałek gumki. Fizyczne prawo przyczyny i skutku mówi, że kiedy puścisz jej koniec, gumka w ciebie strzeli. Jeśli jednak naprężysz gumkę i trzymasz ją, stopniowo zwalniając napięcie, wówczas podjąłeś mądrą decyzję, ponieważ wybrałeś rozwiązanie, które sprzyja równowadze. W pewnym sensie mądrość przekreśla karmę. Nie musisz bezmyślnie się trzymać wzorców ustalonych przed twymi narodzinami, nie jesteś przecież marionetką.

Gdy świadomość zostaje wyrażona za pośrednictwem miłości, staje się mądrością. Mądrość równoważy karmę.

Możesz świadomie kierować biegiem swego życia. Masz możliwość użycia swojej świadomości, wyrażania jej za pomocą miłości i zdobywania mądrości. To stanowi przeciwwagę dla karmy i nie musisz być dłużej ofiarą bezdusznego prawa przyczyny i skutku. W ten sposób się uczysz i nabierasz umiejętności dokonywania wyborów uczciwych i odpowiedzialnych.

...

Lissa Royal, Milenium r.13

[greta]

Moze nie jest to odpowiednie miejsce na to co chce napisac,ale pochodzi z ksiazki Siergieje Lazariewa "Czysta karma" tom 2 str.216:

"-Prosze powiedziec,jak modlic sie do Boga,jakie modlitwy odmawiac?
_Sens modlitwy polega na tym,ze zwracamy sie z miloscia do Tego,Kto stworzyl nasze cialo i nasza dusze.Podczas modlitwy struktury naszego pola oraz kazde slowo nabiera wiekszego znaczenia,dlatego nieprawidlowa modlitwa moze okaleczyc znacznie silniej niz nieprawidlowe zachowanie.Chociaz wydaje mi sie,ze kazdy moze powiedziec:

Boze,Stworco,Ktory mnie stworzyles!Moja milosc do Ciebie to najwyzsze szczescie i sens mojego zycia.Cale ziemskie szczescie,ktore posiadalem lub bede posiadal,zawsze bedzie dla mnie i moich potomkow jedynie srodkiem,sposobem na wzmocnienie milosci do Ciebie.Wszystko co sie wydarzylo oraz wydarzy,akceptuje jako dane przez Ciebie i moja dusza rowniez przyjmuje to z miloscia".

Coz dodac...

[ptak]

Dodam jedynie, że prawdziwy Stwórca nigdy nie będzie żądał od swego stworzenia nieustannej adoracji
i uczucia kierowanego w jego kierunku, bo to zaprzecza idei wolności i miłości.

Prawdziwa modlitwa, to poczucie szczęścia z posiadania możliwości wyrażenia każdego swego aspektu
oraz stawania się świadomym współkreatorem rzeczywistości.

Wydaje mi się, że Łazariew jest zbyt przesiąknięty starymi wierzeniami i tworzy kolejne dogmaty.

[Dariusz]

Wydaje mi się, że Łazariew jest zbyt przesiąknięty starymi wierzeniami i tworzy kolejne dogmaty.

Również odnoszę takie wrażenie.
Jego teoria o reinkarnacji to jedyne czy się wyróżnia od tradycyjnych wierzeń, cała reszta to nic innego jak powielanie tych starych schematów.

[songo1970]

Dodam jedynie, że prawdziwy Stwórca nigdy nie będzie żądał od swego stworzenia nieustannej adoracji
i uczucia kierowanego w jego kierunku, bo to zaprzecza idei wolności i miłości.

Prawdziwa modlitwa, to poczucie szczęścia z posiadania możliwości wyrażenia każdego swego aspektu
oraz stawania się świadomym współkreatorem rzeczywistości.

Wydaje mi się, że Łazariew jest zbyt przesiąknięty starymi wierzeniami i tworzy kolejne dogmaty.

no więc właśnie- skoro stwórca obdarzył wolnością/wolną wolą każde istnienie- to nie po to aby ktoś czuł jakąś presje w swym istnieniu, i bez względu jakie piekło człowiek czyni na świecie,- nie można go teraz obwiniać za to że tak jest, i że nie interweniuje, bo stanowiło by to złamanie najważniejszej i może jedynej ustanowionej przez niego zasady/reguły!

PS. co nie znaczy że Karma/odpowiedzialność za swoje czyny nie istnieje!

[acentaur]

Karma działa na planie duchowym i jest prawem wyzszego rzędu niż prawo przyczyny i skutku. Te ostatnie działa w materii zupełnie niezależnie.
Karma więc, jak to duchowe prawo, dotyczy tylko i wyłacznie pojedyńczego człowieka. Pod koniec życia otrzymujemy "nagrodę" w postaci karmy. Można powiedzieć, że jest ona wypadkową wszystkich naszych wcieleń. Kiedy ponownie przychodzimy na świat, otrzymujemy własnie karmę z poprzedniego życia. Jak ona działa? Wyznacza ona tylko scieżki wyboru. Np. z karmą x zawsze będę natrafiał w życiu na pewne schematy y . Jesli mój poziom duchowy poprawię, to w nastepnym zyciu będę miał do czynienia ze schematami y+. 
W tym sensie , można powiedzieć , że Bóg żąda miłości i adoracji, bo to nic innego jak miłować i adorować siebie.

[ptak]

W tym sensie , można powiedzieć , że Bóg żąda miłości i adoracji, bo to nic innego jak miłować i adorować siebie.

Masz rację ace, w tym sensie można tak powiedzieć. Należałoby jeszcze jednak do przedmiotu adoracji
dodać bliźniego swego, jako innego ja. I tu zaczynają się schody. 
Mamy zbyt wielu sędziów.

[acentaur]

Witaj ptaku,

Masz rację ace, w tym sensie można tak powiedzieć. Należałoby jeszcze jednak do przedmiotu adoracji dodać bliźniego swego, jako innego ja. I tu zaczynają się schody.

to się rozumie samo przez się. Chociaż tymi schodami zajmuje sie Ego, to przecież nie ma nic
tak fascynującego jak zajmować się bliźnim. 
pozdrawiam

[ptak]

to się rozumie samo przez się. Chociaż tymi schodami zajmuje sie Ego, to przecież nie ma nic
tak fascynującego jak zajmować się bliźnim.   

Oczywiście ace, chociaż i tę dziedzinę niektórzy próbują ściśle skodyfikować.
Tak więc, uważaj jak zajmujesz się bliźnim, bo świętość jest na piedestale.
A ta wiadomo, wedle norm świętego. Zapomnij zatem o dowolności i eksperymentach. 

[acentaur]

Witaj ptaku,

Tak więc, uważaj jak zajmujesz się bliźnim, bo świętość jest na piedestale.
A ta wiadomo, wedle norm świętego. Zapomnij zatem o dowolności i eksperymentach.

no tak, z jednej strony karma a z drugiej swiętości. Może światy równoległe ? 

[wiki]

Przeczytałam właśnie Łazariewa i mam "podobne" wątpliwości co autor artykułu, więc nie będę argumentować tylko podam link :

http://www.uni-garden.com/artykul-247-drukuj-Kolejna_zmylka_ciemnych_sil_czyli_polemika_z_uzdrowicielem_Lazariewem.html

właśnie te wątpliwości nie pozwalają mi uwierzyć w jego wielkość, co oczywiście nie umniejsza jego fenomenalnego talentu do uzdrawiania ludzi.( są tez wspaniali chirurdzy mający wiele sukcesów, a ich duchowość i poglądy są diametralnie różne od siebie, co dalej im nie przeszkadza być wspaniałymi specjalistami)


Pozdrawiam

[ptak]

Wspaniały artykuł Marii Sobolewskiej. Zresztą, jak wszystkie, które wychodzą spod jej pióra. 
Jest to niezwykle uduchowiona i mądra kobieta, potrafiąca w jasny i zrozumiały sposób przedstawić sedno każdego problemu.
Bez zbędnego bełkotu, jaki stosują niektórzy, mający się za nauczycieli duchowych.

W zupełności zgadam się z jej wnioskami odnośnie „nauk” Łazariewa.

Pozdrawiam