EDIT:
Ja to widzę w taki sposób. Najpierw terminologia, która się posługuję:
ID - podświadomość, dążenia, czyste pragnienia, emocje
EGO - świadomość, logiczne myślenie, "filtr materialnej rzeczywistości"
SUPEREGO - wyższe Ja, aspekt wyższej duchowości, ponadludzka świadomość, bliższa Absolutowi
Uważam, że te części "składowe" naszej duszy mamy od początku. Nie są żadnym efektem ubocznym, negatywnym skutkiem czegoś. Są kolejnym krokiem ewolucji. Jesteśmy częścią jednej całości, Absolutu, który z bycia "wszystkim i niczym" (nazwijmy to Chaosem) krystalizuje się, dzieli, po to, by poznać siebie, zyskać samoświadomość. Krystalizuje się w nas, dzieląc się na różne aspekty.
Jak to wygląda z technicznego punktu widzenia? Otóż:
1. Najpierw był chaos, punkt, wszystko w jednym i nic jednocześnie.
2. Poprzez Wielki wybuch podzielił się na aspekty: materia, antymateria i próżnia
3. Materia zgrupowała się, tworząc nową jakość - planety, gwiazdy i inne ciała niebieskie.
4. (tu już nasza ziemia) Ziemia była nieożywiona - ziemia, skały, woda.
5. Kolejny podział - pojawiło się życie (podział na ożywione i nieożywione). Tu Absolut pierwszy raz mógł zamanifestować się w formie Duszy - duszy nieożywionej, i duszy ożywionej, w roślinach
6. Dusza ożywiona ewoluowała dalej - powstały pierwsze gatunki zwierząt - dusza ożywiona podzieliła się na pasywną (rośliny) i aktywną (zwierzęta)
7. Dusza aktywna podzieliła się dalej - na zwierzęta, które mają samoświadomość, i te, które jej nie mają.
8. Powstał człowiek, i dusza podzieliła się dalej - na świadomość Wyższą (Superego), Średnią (Ego) i Niższą (Id)
Tak to w wielkim skrócie i jeszcze większym uproszczeniu widzę.
Jaki jest więc cel naszego istnienia? Powrót do nieskrystalizowanego absolutu, z powrotem przez poziomy od 8 do 1. Ale przecież to regres! Otóż nie. Owszem, wracamy do początku, integrując na nowo aspekty, które zostały rozłączone. Ale wracamy ze ŚWIADOMOŚCIĄ siebie.
Przyrównajmy sytuację do samochodu. Mamy samochód, możemy nim jeździć. Ale nie wiemy, jak to to działa. Po prostu, znamy metodę, ale nie mechanikę. Po czym rozkładamy samochód na części pierwsze, oglądamy każdą część, patrzymy, jak działa, i skłądamy na nowo. Czy wracamy do punktu zerowego? Tak. Ale czy to ten sam punkt zerowy? Nie - gdyż teraz mamy ten sam samochód, ale ze świadomością, jak i dlaczego działa. Z chaosu wyłania się kosmos, porządek.
Oczywiście, w punktach podałem, jak takie rozłączenie na skłądowe mogło wyglądać z punktu widzenia świata materialnego. To samo, moim zdaniem, dzieje się na poziomie duchowym.
Świat, od pierwotnej "Jedności", Absolutu, dzielił się, krystalizował. Dzielił się na aspekty, które z kolei wewnętrznie dzieliły się na aspekty, które znowu dzieliły się na aspekty. Uważam, że nasz świat, fizyczny, jest efektem pluralizmu, pluralizmu wielu pluralizmów, którym poddał się Absolut.
Odzwierciedlenie widzimy w hierarchii światów. Mamy świat fizyczny - najbardziej pełen dualności w wielu aspektach. Wyżej mamy świat astralny - mniej gęsty, bo np nie występuje już w nim dualizm materia-brak materii, a więc nie ma apsketu miejsca. Dalej mamy świat mentalny, w którym jest jeszcze mniej podziałów - nie ma podziału na czas, miejsce, o wiele mniejszy jest podział na poszczególne jednostki.
Gdybyśmy tak szli po nitce do kłębka, zobaczylibyśmy, że im wyższy świat, tym mniej aspektów, gdyż zbliża się on do Absolutu, pirwotnej Jedynki, która po prostu JEST.
I, moim zdaniem, do tego właśnie dążymy - do powrotu do Absolutu, ale nie przez ODRZUCENIE dualizmu, tylko przez poznanie go, i dzięki temu możliwość przeniesienia świadomości PONAD dualizm.
Ufff, nieco chaotycznie, ale pisałem z głowy, więc...
