Co to jest depresja?
Depresja jest chorobą taką jak wszystkie inne choroby świata: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, czy zapalenie nerek. Nie można depresji powstrzymać siłą woli, tak jak nie można zapanować nad wzrostem ciśnienia czy stężenia cukru lub gorączką w infekcjach albo bólem zawałowym.
Nad objawami depresji nie ma kontroli.
W depresji jednak cierpi przede wszystkim nasza psychika, choć bardzo często również nasze ciało (tak zwane somatyczne objawy depresji).
Depresja należy do tak zwanych chorób afektywnych, czyli chorób związanych z nastrojem – bo najbardziej charakterystyczne dla depresji są właśnie zaburzenia nastroju: uczucie smutku, apatii, niemożność radowania się i czerpania przyjemności z czegokolwiek. Inne ważne objawy to brak aktywności, utrata zainteresowań, niechęć do spotykania się z ludźmi.
Jak wspomniano wcześniej to także objawy fizyczne (somatyczne) - bóle głowy, suchość w ustach, zaparcia, zmęczenie. Pojawiają się uporczywe kłopoty ze snem. Objawy te nie przemijają w ciągu godziny czy dnia. Gdy utrzymują się ponad dwa tygodnie należy zgłosić się do lekarza.
Leczenie depresji
Depresja jest chorobą uleczalną, chociaż rozpoznanie jej nie zawsze jest łatwe. Sposób leczenia depresji uzależniony jest od przebiegu choroby i czynników ją wywołujących.
Medycyna konwencjonalna wykorzystuje psychoterapię, psychoedukację, farmakoterapię oraz leczenie elektrowstrząsami z tym, że metoda ta wymaga hospitalizacji. Ostatnio istotną rolę w leczeniu z dobrymi efektami odgrywa fototerapia czyli leczenie światłem. Jednak przy każdej z metod nie można zapomnieć o roli wsparcia ze strony rodziny i środowiska.
Prawidłowe leczenie sprawia, że depresja ustępuje u większości chorych, ok. 65-80% pacjentów. Celem leczenia jest usunięcie wszystkich objawów depresji, zarówno psychopatologicznych jak i fizycznych.
Wywiad z prof. dr. hab. Stanisławem Pużyńskim, specjalistą w leczeniu depresji,
http://serwisy.gazeta.pl/zdrowie/1,51208,160590.htmlJak żyć z depresją? - kilka prostych zasad jak ją pokonać
Przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami lekarza.
Pamiętaj, że leki przeciwdepresyjne nie działają natychmiast.
Nie odstawiaj samowolnie leku ani nie zmniejszaj jego dawki tylko dlatego, że się lepiej poczułeś.
Chodź regularnie na wizyty lekarskie.
Wszelkie wątpliwości konsultuj z lekarzem, nie kieruj się przygodnie zasłyszanymi opiniami.
Rozwijaj swoją wiedzę o chorobie. Będzie Ci łatwiej się z nią zmierzyć.
Bądź cierpliwy - depresja nie zniknie w ciągu tygodnia.
Pamiętaj, że nie musi tak być, że pierwsza kuracja pomoże, być może trzeba będzie ją zmienić i zacząć wszystko od nowa.
Obniż oczekiwania wobec siebie i nie przyjmuj zbyt dużej odpowiedzialności. Nie podejmuj w czasie choroby żadnych ważnych decyzji życiowych.
Staraj się, aby w Twoim życiu było mniej stresu.
Nie poprawiaj sobie nastroju alkoholem czy innymi środkami odurzającymi. Nawet, jeśli przez chwilę poczujesz się po nich lepiej, depresja z pewnością się nasili.
Pamiętaj, że Twoi bliscy mogą nie rozumieć Twojego cierpienia. Depresja nie jest łatwa również dla otoczenia.
Pomimo cierpienia staraj się zachować aktywność fizyczną, gimnastykować się, chodzić na spacery – rób tyle ile możesz.
Sprawiaj sobie małe przyjemności.
Pamiętaj, że depresja jest uleczalna.
Często zadawane pytania
Po czym można rozpoznać depresję?
Słyszałem o czymś takim jak depresja sezonowa. Co to jest?
Bliska mi osoba jest chora na depresję. Jak mogę jej pomóc?
Po czym można rozpoznać depresję?
Jest 10 charakterystycznych objawów depresji:
smutek, przygnębienie, niemożność odczuwania radości
zmniejszenie zainteresowań (np. niechęć zajmowania się swoim hobby)
zmniejszenie aktywności, spowolnienie, apatia, niechęć do działania
problemy ze snem (bezsenność lub nadmierna senność)
zmniejszenie apetytu, spadek wagi ciała (rzadziej zwiększenie apetytu i przyrost masy ciała), suchość w ustach
uczucie ciągłego zmęczenia, brak energii
lęk, uczucie wewnętrznego napięcia, "niepokój w środku"
trudności w koncentracji i zapamiętywaniu, wrażenie niesprawności intelektualnej
poczucie beznadziejności, niska samoocena
dolegliwości bólowe (bóle głowy, brzucha, bóle w klatce piersiowej, nerwobóle)
do góry
Słyszałem o czymś takim jak depresja sezonowa. Co to jest?
Jest to szczególna postać nawracających zaburzeń depresyjnych, którą cechuje występowanie objawów głównie zimą lub jesienią (u części osób na przełomie zimy i wiosny). Duże znaczenie przypisuje się zaburzeniom rytmów biologicznych w wyniku okresowego niedoboru światła słonecznego.
Zmiany nastroju rozpoczynają się zwykle jesienią, nasilają zimą i ustępują wiosną lub latem. Wśród cierpiących na depresję sezonową aż 80% stanowią kobiety.
W przypadku depresji sezonowej lekarze stosują różne metody leczenia. Ponieważ na efekt przeciwdepresyjny istotny wpływ ma ekspozycja na światło, polecane są spacery w ciągu dnia, szczególnie w słoneczne dni. Jednym ze skuteczniejszych sposobów leczenia jest połączenie fototerapii (leczenia światłem) z farmakoterapią.
do góry
Bliska mi osoba jest chora na depresję. Jak mogę jej pomóc?
Nie traktujcie depresji jako lenistwa, słabego charakteru, złej woli. Depresja jest chorobą taką jak grypa czy nadciśnienie.
Nie udzielajcie rad typu: "weź się w garść", "otrząśnij się". Nie udzielacie ich przecież osobom z zawałem serca czy udarem mózgu.
Nie wysyłajcie swojego bliskiego na urlop, żeby odpoczął. Depresję trzeba leczyć.
Gdy podejrzewacie u osoby bliskiej depresję - nakłońcie ją do wizyty u lekarza psychiatry lub psychologa. Oni najlepiej się na tej chorobie znają. Jeśli się to nie uda, spróbujcie przynajmniej zasięgnąć opinii lekarza rodzinnego (lub lekarza, do którego chory ma zaufanie).
Gdy macie trudności z przekonaniem swojego bliskiego o potrzebie leczenia zwróćcie się po pomoc do osoby, która ma u niego/niej autorytet.
Przypominajcie choremu o wizytach w poradni i regularnym przyjmowaniu leków. Zbyt wczesne przerwanie leczenia grozi nawrotem objawów.
Nie starajcie się na siłę swojego bliskiego rozweselać, organizować mu czasu. Nie narzucajcie się, ale bądźcie w pobliżu, oferujcie swą pomoc, gdy jest taka potrzeba.
Bądźcie cierpliwi i wyrozumiali. Wiele dodatkowych obowiązków może spaść na Wasze barki.
Pamiętajcie, że depresję można wyleczyć. Spróbujcie zaszczepić to przekonanie w chorym.
Odradzajcie choremu podejmowania ważnych decyzji. On widzi swoje sprawy w "czarnych barwach". Pesymistycznie patrzy w przyszłość.
Unikajcie przygodnie zasłyszanych opinii. Zdobądźcie jak najwięcej rzetelnej wiedzy na temat depresji.
Wszystkie wypowiedzi o samobójstwie traktujcie z powagą. Nie jest prawdą, że jeśli ktoś mówi o samobójstwie to go nie popełni.
Pamiętajcie o Sobie. Choroba bliskiego może rodzić frustrację, złość, bezsilność, poczucie winy. To jest zrozumiałe. Nie wstydźcie się zasięgnąć porady u psychologa, jak radzić sobie z tymi uczuciami.
Wspomaganie leczenia depresji dietą
Produkty takie jak cukier, kofeina, alkohol i nasycone tłuszcze zwierzęce mają negatywny wpływ na samopoczucie. Dieta może jednak mieć również pozytywny wpływ na psychikę, o czym przekonują specjaliści do spraw żywienia.
Depresja u dzieci i młodzieży
W Polsce około 40% nastolatków ma problemy emocjonalne.
Występowanie migreny ma związek z depresją
Wg badań przedstawionych w najnowszym numerze czasopisma „Neurology” okazuje się, że ludzie mający migrenę częściej cierpią również na depresję.
Fototerapia na depresję sezonową
W okresie jesienno-zimowym każdy dzień staje się coraz krótszy. Większość z nas wychodzi z domu, gdy jest jeszcze ciemno i wraca gdy jest już ciemno.
Jesień-zima i depresja sezonowa
Jednym z rodzajów depresji jest depresja sezonowa dopadająca nas najczęściej jesienią i zimą.
http://www.depresja.pl/page.php?id=1_1_1 - na tej stronie dowiecie sie wiecej na temat depresji.
Serdecznie pozdrawiam Rafaela.