Idąc tym tropem musielibyśmy wszyscy, natychmiastowo przejść na "dietę praniczną, a na ten czas to jeszcze niemożliwe osiągnięcie.
Wegetarianizm również nie usprawiedliwia nas, bo przecież roślinność i jej owoce to również przejaw świadomości (nie daj tego czytać swemu dziecku), a to ma już ścisłe konotacje z "duszą".
Dokładnie, życie, to życie i koniec.
Ale sposób na "dietę praniczną" być może jest :
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=8346.msg100854#msg100854Niektórzy próbują się usprawiedliwiać/oszukiwać (jeśli już poruszyliśmy tę stronę medalu), że jedzenie tylko tego co spadnie z drzewa daje im prawo tego spożycia. Czy rzeczywiście pozostają bez "winy"?
Wszak to co spadnie jest tylko i wyłącznie nasieniem, początkiem następnego życia.
Trochę racji w tym, bo na przykład spożycie jajka veganie uważają za "zbrodnię", bo z tego jajka MOGŁO narodzić się życie. Zatem zjedzenie jajka jest zagrożeniem dla potencjalnego zwierzaka, a idąc tym tropem to zjedzenie jabłka ,które spadło jest uniemożliwieniem zakiełkowania potencjalnej jabłoni itd itp.
To oczywiście czysta sofistyka.
Fajny stosunek do wegetarianizmu wyraził Osho twierdząc, że w ogóle nie ma o czym mówić, bo wegetarianizm jest efektem wzrostu wrażliwości człowieka. Pojawia się automatycznie i niejako przy okazji, bezwysiłkowo, a nie w proteście przeciwko, czy też po to, aby zamanifestować
swoją solidarność ze zwierzętami.
Taki wysiłkowy wegetarianizm (ileż to razy słyszało się wegetarian " och jak
mi rybka pachnie, ale nie zjem, bo to
mój świadomy wybór ) jest trochę nieszczery. Jest to bowiem budowanie kolejnej , wyjątkowej tożsamości. Znajomi są też wegetarianie, którzy w ogóle nie czynią z tego wielkiego halo. Po prostu ich ciało nie chce mięsa, zapachy ich odrzucają, świadomość nie wymusza ślinotoku na widok krwawej karkóweczki.
Za to soczysty, czerwony pomidor sprawia, że dostają spazmów hahaha.
No , i tak bywa
