Apropo piramidy na dnie morza
* Raportuj ten post
* Odpowiedz z cytatem
Yonaguni - miasto piramid na dnie morza
Postprzez LubiĂŞ Placki w 01 Lip 2008, 00:04
(2 GÂłosĂłw)- Ocena: Wczytuję dane...
Yonaguni - miasto piramid na dnie morza
Temu, kto dokÂładnie zapozna siĂŞ z niekoniecznie fachowÂą, archeologicznÂą literaturÂą na temat transportowania kamieni w czasach staroÂżytnych, nie obcy bĂŞdzie na pewno taki oto problem: zamiast jasnych odpowiedzi dominujÂą tutaj ostroÂżne hipotezy. Nie nale¿¹ tu do rzadkoÂści sÂłowa takie jak „moÂże” czy „ewentualnie”, ktĂłre uÂżywane sÂą do opisĂłw obrĂłbki i transportu wa¿¹cych kilkanaÂście ton blokĂłw kamiennych, ktĂłre jak siĂŞ wydaje, przed tysiÂącami lat, przemieszczano z ÂłatwoÂściÂą. Nie ma siĂŞ co dziwiĂŚ, Âże w podobnych artykuÂłach napotykamy na zupeÂłnie nieprzydatne opisy techniczne, ktĂłre majÂą wyjaÂśniĂŚ w jaki sposĂłb doszÂło do wybudowania czĂŞsto ogromnych, a wrĂŞcz gigantycznych kamiennych budowli. ByĂŚ moÂże to wina naszego dzisiejszego stanu wiedzy, na ktĂłrej to podstawie i za wszelkÂą cenĂŞ prĂłbujemy wyciÂągn¹Ì wnioski dotyczÂące Ăłwczesnych zdobyczy technicznych.
DuÂży podziw budzÂą w nas zwÂłaszcza te najwiĂŞksze i najdoskonalsze budowle na caÂłym Âświecie, ktĂłre sÂą zarazem najstarszymi na Âświecie. MajÂąc na uwadze postĂŞp technologiczny, wÂśrĂłd podobnych artyku³ów znajdziemy pewnÂą ale czĂŞsto chĂŞtnie pomijanÂą sprzecznoœÌ dotyczÂąca tych wytworĂłw ludzkich rÂąk. Im bardziej dane znalezisko jest kontrowersyjnie, tym mniejsze towarzyszy mu zainteresowanie ze strony oficjalnej nauki – osĂłb odpowiedzialnych, za przedstawianie opinii publicznej ostatecznych wnioskĂłw. Zachowanie to jest zupeÂłnie niezrozumiaÂłe, albowiem szczegó³owe badania sÂłynnych monumentĂłw musiaÂłyby wykazaĂŚ, Âże na naszej planecie znajdujÂą siĂŞ niezliczone Âślady tajemniczej lub tajemniczych cywilizacji, o ktĂłrych jednak dziÂś nie wiemy praktycznie nic.
Z postaw¹ tak¹ spotykamy siê nie tylko w przypadku pojedynczych odkryÌ. Do podobnych sytuacji dochodzi³o równie¿ w przypadkach wielkich archeologicznych znalezisk, lecz zdanie wspó³czesnej nauki jest zawsze takie samo. Gdyby wiêc nie by³o naukowców chc¹cych poznaÌ prawdê i nie prowadzono badaù, czêsto na ich w³asn¹ rekê, takie tajemnice jak kompleks wykutych jaskiù w Wielkim Kanonie, podwodne miasto u wybrze¿y wyspy Yonaguni, jak równie¿ inne tego typu niesamowite budowle, nigdy nie wysz³yby na œwiat³o dziennie. A co za tym idzie, artyku³y takie jak ten nigdy nie mog³yby powstaÌ...
Yonaguni – maÂła, japoĂąska wyspa, znajduje siĂŞ na wschĂłd od Tajwanu i na zachĂłd od wysp Ishiguki i Iriomote na Morzu Wschodnio-ChiĂąskim. Ta niepozorna wyspa (w przybliÂżeniu 10 km na 4 km [6,25 mil na 2,5]) kryje w sobie wielkÂą, archeologicznÂą tajemnicĂŞ, dla niektĂłrych bĂŞdÂącÂą codziennym „zjawiskiem”, dla innych zaÂś przedmiotem naukowych sporĂłw. Aby odkryĂŚ jeden z najwiĂŞkszych sekretĂłw Âświata, naleÂży jednak szukaĂŚ juÂż nie na wyspie, ale pod wodÂą, kilka kilometrĂłw od brzegu. Gdyby byÂły to jakieÂś szczÂątki statku morskiego sprzed kilku wiekĂłw, znalezisko to, na pewno, nie budziÂłoby tylu kontrowersji, z ktĂłrymi na co dzieĂą naukowcy podwodnego miejsca majÂą do czynienia.
Ogromne miasto – bo tak moÂżna nazwaĂŚ ten kompleks – to gigantyczne budowle przypominajÂące piramidy MajĂłw lub InkĂłw, kamienne krĂŞgi na miarĂŞ megalitĂłw w Stonehenge, a takÂże schody i ogromne place ró¿nych ksztaÂłtĂłw – architektoniczna wystawa dawno zapomnianych czasĂłw, archeologiczny raj tajemniczego pochodzenia. Taki kompleks kaÂżdego wprawi w zdumienie, tym bardziej, Âże poÂłoÂżony jest ok. 25 metrĂłw poniÂżej powierzchni morza, a mimo tego doskonale siĂŞ prezentuje. Budowle te sÂą prawie nienaruszone, stwierdzono tylko niewielkie Âślady naturalnej erozji. Do najciekawszych miejsc naleÂży zaliczyĂŚ rĂłwnieÂż okr¹¿ajÂącÂą obiekt, kamiennÂą drogĂŞ, ktĂłrej technologiĂŞ tworzenia moÂżemy porĂłwnaĂŚ do uÂżywanej w staroÂżytnym Rzymie. Znajdziemy tu rĂłwnieÂż zamek architektonicznie podobny do tych, ktĂłre znajdujÂą siĂŞ w okolicy – na Okinawie czy teÂż wyspie Yonaguni, a takÂże skaÂły w pobliÂżu brzegu, ktĂłre wyglÂądajÂą jak schody, prowadzÂące w g³¹b oceanu, byÂły one przez wiele lat, uznawane przez tamtejszych mieszkaĂącĂłw za uksztaÂłtowane przez naturĂŞ, zbiorowisko odÂłamkĂłw skalnych.
Podwodne konstrukcje zostaÂły odkryte przez japoĂąskich nurkĂłw sportowych, ktĂłrzy podczas pracy i wĂŞdrĂłwek wokó³ Okinawy - niedaleko wysp Yonaguni, Kerama i Aguni – natknĂŞli siĂŞ w roku 1995 na szeœÌ monumentalnych budowli. Poruszeni swym znaleziskiem, nurkowie sfotografowali obiekt, w wyniku czego obecnie japoĂąscy i Âświatowi naukowcy ÂłamiÂą sobie gÂłowy nad wiekiem i pochodzeniem owych tajemniczych struktur. Pierwsi japoĂąscy badacze - wÂśrĂłd ktĂłrych byli Kihachiro Aratake, jeden z tych nurkĂłw sportowych, ktĂłrzy odkryli tajemnicze podwodne miejsce, z zamiÂłowania archeolog, a takÂże profesor Masaaki Kimura, morski geolog z Uniwersytetu na Okinawie - rozpoczĂŞli badania jeszcze w tym samym roku.
Profesor Kimura, wybitny geolog i specjalista od zagadnieù morskich, który od kilku lat (jak sam twierdzi od oko³o 1985 roku) prowadzi³ badania dotycz¹ce japoùskich wysp, na kilka miesiêcy przed odkryciem nurków skupi³ siê w³aœnie nad wysp¹ Yonaguni. Jego w³asne pomiary, badania doprowadzi³y jakby do osobnego odkrycia tego samego kompleksu, mniej wiêcej w tym samym czasie co ekipie sportowców (ró¿nica 2-3 dni, kiedy dopiero pierwsze relacje w mediach pojawi³y siê po 2-3 tygodniach). Uda³o mu siê równie¿ wykonaÌ obszerne odwzorowanie podwodnego obiektu.
W maju 1998 roku, pierwsi Amerykanie zbadali te podwodne miejsca. Byli to Mike Arbuthnot, archeolog i nurek z zamiÂłowania, a takÂże Boris Said producent wykonawczy telewizji NBC. OczywiÂście nie sÂą to jedyne ekipy badawcze. Warto rĂłwnieÂż wspomnieĂŚ o druÂżynie Atlantis – ekipie stworzonej przez wszystkich naukowcĂłw prowadzÂących badania nad tymi strukturami. Na jej czele stan¹³ rĂłwnieÂż Mike Arbuthnot, ktĂłry wspó³pracuje razem z Johnem A. Westem, znanym archeologiem i egiptologiem, Robertem Schochem, geologiem, ktĂłry ostatnio prowadziÂł interesujÂące badania w Egipcie, dziĂŞki ktĂłrym udowodniÂł najbardziej prawdopodobnÂą datĂŞ powstania Sfinksa, a wszystkie jego dowody i ciekawostki moÂżna byÂło znaleŸÌ w programie telewizyjnym pt. „Tajemnica Sfinksa”. W skÂład druÂżyny „Atlantis” wchodzÂą rĂłwnieÂż wspomniany wyÂżej profesor Masaaki Kimura, Kihachiro Arataka, a takÂże doktor John T. Dorwin – podwodny archeolog, oraz dr James Hurtak geolog z Uniwersytetu w Meksyku. DziĂŞki wÂłaÂśnie takim ludziom jak oni, moÂżemy dzisiaj cieszyĂŚ oczy nie tylko tym artykuÂłem poruszajÂącym temat Yonaguni, ale i zdjĂŞciami, ktĂłre zostaÂły przez owÂą ekipĂŞ wykonane.
Przytoczone wyÂżej opisy na temat podwodnego kompleksu, nasuwajÂą pytanie, w jaki sposĂłb moÂżemy datowaĂŚ te miejsca? Profesor Masaaki Kimura, okreÂśla wiek struktur, poÂłoÂżonych poniÂżej powierzchni morza, w przedziale od 4 do 10 tysiĂŞcy lat - „wiek, niektĂłrych monumentĂłw na przykÂład „twierdzy” w pobliÂżu Yonaguni, zbadano metodÂą radio-wĂŞglowÂą (14C)” – ujawnia. „Otrzymano wynik datujÂący powstanie kompleksu na 4 tysiÂące lat temu, jeÂśli jednak weÂźmiemy pod uwagĂŞ, ze ruiny wskutek podnoszenia siĂŞ lustra wody morskiej byÂł przez niÂą podmywane, naleÂży uznaĂŚ, Âże powstaÂły okoÂło 8 tysiĂŞcy lat p.n.e.” - tÂłumaczy profesor.
Kolega Kimury, profesor Terauki Ishi, geolog na Uniwersytecie w Tokio uwaÂża to miejsce za sztuczne i zarazem naturalnie uksztaÂłtowanie. Podobnie jak Kimura, sugeruje datĂŞ powstania struktur na 8000 lat p.n.e. wspó³czeÂśnie do, dopiero wtedy rozwijajÂących siĂŞ cywilizacji Mezopotamii i Doliny Indusu. Jednak i tutaj zdania innych geologĂłw nie sÂą takie same, niektĂłrzy z nich datujÂą je jeszcze dawniej – na okoÂło 10 tysiĂŞcy lat p.n.e. Có¿, w tej kwestii nadal nie moÂżemy byĂŚ pewni co do konkretnej daty, jednak da siĂŞ wyznaczyĂŚ najbardziej prawdopodobny przedziaÂł powstania: od 8.000 do 10.000 lat temu.
Pojawia siê wiêc pytanie - kto stworzy³ taki monument, który dziœ prezentuje siê tak doskonale, pomimo ¿e spoczywa kilkanaœcie metrów poni¿ej powierzchni morza? Jak zawsze w takich przypadkach hipotez jest wiele, a to dlatego, ¿e nie wyjaœniono dotychczas, czy te podwodne struktury s¹ dzie³em r¹k ludzkich, czy te¿ powsta³y wskutek procesów geologicznych. Kimura uznaje raczej pierwsz¹ mo¿liwoœÌ, jednak niechêtnie snuje domys³y na temat budowniczych. ByÌ mo¿e rzeczywiœcie budowle stworzone zosta³y sztucznie. Ale jedno jest pewne - kimkolwiek byli twórcy bydowli, zosta³y one opuszczone przez t¹ zamierzch³¹ cywilizacjê, byÌ mo¿e pochodz¹c¹ z Azji, na pewno zaœ nale¿¹c¹ do najstarszych na œwiecie.
Image
Hipoteza ta ma rĂłwnieÂż swoje potwierdzenie, jeÂśli skonfrontujemy je z moÂżliwoÂściÂą geologicznego, przypadkowego powstania kompleksu – gdyby piĂŞĂŚ kamiennych warstw – platform - zostaÂło wyrzeÂźbionych przez naturĂŞ, moÂżna byÂłoby znaleŸÌ gruzy pochodzÂące od erozji, zgromadzone wokó³ budowli, jednak takich ÂśladĂłw dotychczas nie znaleziono. Sceptycy uwaÂżajÂą, jednak Âże gÂłazy i okruchy skalne powstaÂłe w wyniku erozji zostaÂły wyrzucone przez fale na brzeg. W takich przypadkach jak ten, trzeba mieĂŚ na uwadze wszystkie hipotezy. Jednak czy to moÂżliwe, aby woda morska utworzyÂła rĂłwnieÂż i drogĂŞ okr¹¿ajÂącÂą obiekt? PrzecieÂż Âślady dziaÂłania erozji wodnej byÂłyby doskonale widocznie, natomiast wszystkie pomiary ÂświadczÂą, Âże droga nie tylko musiaÂła zostaĂŚ stworzona sztucznie, ale Âże byÂła rĂłwnieÂż doœÌ czĂŞsto uÂżywana.
ZagadkÂą jest rĂłwnieÂż pytanie, jakich ÂśrodkĂłw mechanicznych uÂżyto do budowy obiektu. „Pewne jest wÂłaÂściwie tylko to, Âże kiedyÂś z Okinawy musiaÂł prowadziĂŚ most przez Tajwan do Chin” – tak uwaÂża japoĂąski profesor – „JeÂśli te budowle majÂą rzeczywiÂście ok. 10 tysiĂŞcy lat, moÂżna przypuszczaĂŚ, Âże ich twĂłrcy majÂą duÂżo wspĂłlnego z ludÂźmi z kontynentu, najprawdopodobniej z Chin”.
Nasze zdziwienie budzi rĂłwnieÂż poÂłoÂżenie miasta – w jaki sposĂłb znalazÂło siĂŞ ono pod wodÂą? PrzecieÂż niemoÂżliwe, aby czÂłowiek przed tysiÂącami lat, posiadaÂł aÂż tak ogromnÂą wiedzĂŞ technicznÂą, Âżeby zbudowaĂŚ takie miasto pod wodÂą, zresztÂą czy miaÂłoby to jakiÂś g³êbszy sens? PrzecieÂż nikt nie mĂłgÂłby tam mieszkaĂŚ bez odpowiedniego kombinezonu z butlÂą tlenowÂą! IstniejÂą jednak inne duÂżo bardziej prawdopodobne scenariusze – miejsce to mogÂło zostaĂŚ zatopione, najprawdopodobniej pod koniec epoki lodowcowej, kiedy to (jak twierdzÂą oceanografowie) poziom mĂłrz i oceanĂłw gwaÂłtownie wzrĂłsÂł na skutek topienia siĂŞ lodowcĂłw kontynentalnych (lÂądolodĂłw), czy teÂż moÂże podczas, gdy Japonia znajdowaÂła siĂŞ w tzw. PierÂścieniu Ognia – dziaÂłalnoœÌ tektoniczna obniÂżyÂła bardzo gwaÂłtownie poziom ziemi lub zwiÂązek staÂłego opadania i podnoszenia siĂŞ poziomu wĂłd doprowadziÂły do zatopienia kompleksu. Nie moÂżna rĂłwnieÂż pomin¹Ì moÂżliwoÂści zaistnienia jakiejÂś lokalnej katastrofy, ktĂłra zepchnĂŞÂła nietkniĂŞte miasto w g³¹b morza.
Image
SkupiliÂśmy siĂŞ na razie tylko na tym, Âże kompleks ten zostaÂł wytworzony sztucznie, najprawdopodobniej przez nieznanÂą nam cywilizacjĂŞ. Jednak w tym przypadku rĂłwnieÂż opinie sÂą podzielone – m.in. we wstĂŞpnym raporcie ekipy badawczej pod przewodnictwem Mike’a Arbuthnota, znajdziemy wpis: „Budowle najpewniej powstaÂły na skutek naturalnej erozji, pod wpÂływem silnych prÂądĂłw morskich, ktĂłre „tnÂą” je swÂą wielkÂą si³¹, pozostawiajÂąc po swoim dziaÂłaniu doskonale rĂłwnolegÂłe kanaÂły i tarasy”. Podobnych opinii jest wiele, ale znajdujÂą one tylko potwierdzenie u najbardziej zagorzaÂłych sceptykĂłw. Sam zaÂś Arbuthnot po kolejnych badaniach, stwierdziÂł, Âże nie koniecznie musi to byĂŚ obiekt naturalny – „mogÂą lub nie mogÂą to byĂŚ dowody ÂświadczÂące o istnieniu Zaginionej Cywilizacji, ktĂłra mogÂła kiedyÂś istnieĂŚ i rozwijaĂŚ siĂŞ wzdÂłuÂż kontynentalnej linii brzegowej, wiĂŞc mogÂą rĂłwnieÂż istnieĂŚ podobne miejsca nie tylko w Japonii, dlatego teÂż warto prowadziĂŚ dalsze badania”. PodobnÂą opinie ma Schoch, nie przekreÂśla rĂłwnieÂż moÂżliwoÂści stworzenia tego kompleksu sztucznie i uÂżytkowania go przez czÂłowieka – „wiĂŞc jest co szukaĂŚ” mĂłwi Schoch planujÂąc kolejne badania.
Na szczĂŞÂście nie moÂżemy skarÂżyĂŚ siĂŞ na media i prasĂŞ, zwÂłaszcza japoĂąskÂą, ktĂłra bardzo czĂŞsto pokazuje materiaÂły z podwodnych wypraw w okolice kompleksu Yonaguni, ukierunkowujÂąc pozytywnie opiniĂŞ publicznÂą, do tych najbardziej prawdopodobnych hipotez – emitowane filmy i zdjĂŞcia utwierdzajÂą w przekonaniu, Âże obiekt powstaÂł sztucznie. Mimo, Âże japoĂąska telewizja na bie¿¹co juÂż od 1995 roku, informowaÂła i relacjonowaÂła przebieg badaĂą nad podwodnymi obiektami, na Âświecie tajemnica ta nabraÂła rozgÂłosu dopiero wtedy, gdy zostaÂła opisana przez angielskie i amerykaĂąskie czasopisma archeologiczne (m.in. Ancient American). NastÂąpiÂło to dopiero w 1997, a póŸniej w 1998 roku. W Polsce informacje o podwodnych strukturach zostaÂły przekazane na przeÂłomie maja i czerwca 1997, jednak zamĂŞt wprowadzony przez paĂąstwowe dzienniki informacyjne, nie pozwoliÂł wyciÂągn¹Ì konkretnych wnioskĂłw.
JapoĂąskie, podwodne budowle bardzo przypominajÂą swym ksztaÂłtem budowle Âświatynne, takie same jakie moÂżemy spotkaĂŚ w Ameryce PoÂłudniowej. O tym, Âże wbrew ogĂłlnie panujÂącej opinii, przed tysiÂącami lat, niewÂątpliwe istniaÂły kontakty pomiĂŞdzy JaponiÂą a kontynentem amerykaĂąskim, ÂświadczÂą takÂże inne struktury w PaĂąstwie KwitnÂącej WiÂśni. Na przykÂład styl budowlany rampy prowadzÂącej do paÂłacu cesarskiego w Tokio wykazuje zdumiewajÂące podobieĂąstwa do potĂŞÂżnych murĂłw metropolii InkĂłw Cuzco. TuÂż obok placu cesarskiego znajduje siĂŞ oprĂłcz tego kamienny Âłuk, ktĂłry odsÂłoniĂŞto podczas lokalnych prac budowlanych. Przypomina on do zÂłudzenia sÂłynna BramĂŞ SÂłoĂąca z Tiahunaco w Boliwii. Nawet bĂłstwo odtworzone na Âłuku bramy w Tiahunaco znajduje swĂłj odpowiednik na tokijskim Âłuku w formie niewielkiego pos¹¿ka. JednÂą z najbardziej znanych, upowszechnianych jak i najbardziej widowiskowych budowli, jest tzw. „Pomnik Yonaguni”, zlokalizowany na poÂłudniowym wybrzeÂżu wyspy. Sama budowla w ogĂłlnym zarysie podobna jest do piramidy, ze schodami utworzonymi przez olbrzymie platformy. MoÂżemy jÂą ÂśmiaÂło porĂłwnaĂŚ do sakralnych budowli i ÂświÂątyĂą znalezionych w Ameryce PoÂłudniowej – takich jak np. staroÂżytna ÂŚwiÂątynia SÂłoĂąca w pó³nocnym Peru. Ale nie jest to jedyna taka budowla, podobnych znaleziono bowiem jeszcze 7. Piramida Yonaguni mierzy ponad 30 metrĂłw wysokoÂści (95 stĂłp), ponad 20 metrĂłw (65 stĂłp) szerokoÂści, zaÂś caÂła podwodna baza leÂży w przybliÂżeniu okoÂło 25 metrĂłw (80 stĂłp) poniÂżej powierzchni oceanu, tak Âże szczyt budowli wystaje okoÂło 5 metrĂłw powyÂżej powierzchni morza. Pomnik wydaje siĂŞ byĂŚ asymetryczny, dziĂŞki ogromnemu kamieniowi – gÂłaz ten ustawiony jest na poÂłudniowych stopniach piramidy. MoÂżna oczywiÂście tylko siĂŞ domyÂślaĂŚ, dlaczego zostaÂł tam postawiony, najprawdopodobniej miaÂł (lub ma) jakieÂś magiczne wÂłaÂściwoÂści (dobrze oszlifowany, czarny, Âśliski, wypolerowany to tylko niektĂłre z jego cech). Do budowli prowadzÂą kruÂżganki wyÂłoÂżone kamiennymi platformami, ktĂłre przypominajÂą ulice i tworzÂą ciÂąg koĂączÂący siĂŞ czymÂś w rodzaju ogromnego dziedziĂąca.
Image
Do dziÂś nie wyjaÂśniono w jaki sposĂłb powstaÂły te podwodne struktury. Zdania naukowcĂłw sÂą jak zwykle podzielone. „JeÂśli ustalimy, Âże miejsce poÂłoÂżenia tego kompleksu jest aÂż tak stare – ok. 10.000 lat i Âże zostaÂło utworzone sztucznie, moÂże to zmieniĂŚ nasz sposĂłb myÂślenia na temat poÂłudniowo-wschodniej historii ziem azjatyckich” – twierdzi Jim Mower, archeolog z Uniwersytetu w Londynie. Inni maja wprost nadziejĂŞ, Âże „miejsce to zostaÂło sztucznie utworzone, co byÂłoby bardzo pasjonujÂące!" Jednak jest jeszcze "za wczeÂśnie, aby o tym mĂłwiĂŚ” – Terauki ishii, geolog na Uniwersytecie w Tokio. Jak twierdzÂą tamtejsi mieszkaĂący „struktury, te mogÂły byĂŚ jakimÂś relikwiarzem, byĂŚ moÂże byÂło to miejsce kultu w ktĂłrym czczono staroÂżytne bĂłstwo bĂŞdÂące podobne do Nirai Kannai, ktĂłry dawaÂł szczĂŞÂście mieszkaĂącom na Okinawie, wiĂŞc moÂże to byĂŚ dowĂłd na istnienie nowej cywilizacji, ktĂłra byÂła na tyle pomysÂłowa i inteligentna, aby budowaĂŚ takie pomniki juÂż 10.000 lat temu, a co najwaÂżniejsze posiadaÂła wÂłasnÂą religiĂŞ”. Wnioski na temat tego kompleksu nasuwajÂą siĂŞ same...
Badania w pobliÂżu wyspy Yonaguni nadal trwajÂą i miejmy nadziejĂŞ, Âże pojawiÂą siĂŞ nowe fakty dotyczÂące jednego z najwiĂŞkszych i najciekawszych znalezisk archeologicznych Âświata. Niestety tylko niektĂłre wydawnictwa w swych publikacjach poruszajÂą ten temat. DotÂąd nie ukazaÂła siĂŞ Âżadna literatura, poÂświĂŞcona podobnym tematom jak ten.
Czy sÂą to pozostaÂłoÂści po staroÂżytnej cywilizacja podobnej do tej jaka kiedyÂś zasiedlaÂła AtlantydĂŞ, czy to tylko utworzona przez naturĂŞ formacja? Tego nie do koĂąca wiadomo, a uczeni sÂą caÂły czas niezdecydowani i bÂłagalnie wyciÂągajÂą rĂŞce, proszÂąc o wiĂŞcej wskazĂłwek, jednak czy to pomoÂże.... ?
Sporo fotografii:
http://www.niewyjasnione.pl/Yonaguni-t3524.htmlNa podstawie: Tajnych ArchiwĂłw Archeologii, Luca BĂźrgina
[za³¹cznik starszy ni¿ 60 dni - usuniêty przez administratora]
