Słońce spowoduje kataklizm na Ziemi

[Val Dee]

Te plamy nas wykończą

Gdyby potwierdził się nakreślony przez niektórych naukowców scenariusz, czeka nas prawdziwa apokalipsa

Świat martwi się globalnym ociepleniem, nie zwracając uwagi na inne zagrożenie, które może pojawić się nagle ze strony Słońca.

Jest maj 2013 r. Stacje radiowe i telewizyjne nagle przerywają program i ogłaszają, że właśnie przed chwilą na Słońcu nastąpił potężny wybuch, którego skutki trudno przewidzieć. Po paru godzinach zaczyna brakować prądu. Stają pociągi, tramwaje, metro, unieruchomione zostają lotniska i dworce kolejowe. Brak sygnalizacji świetlnej powoduje gigantyczne korki na ulicach miast. Nie działają windy, stacje benzynowe, telefony, radio i telewizja, satelitarna nawigacja, staje cały przemysł. Brakuje wody, przestaje działać służba zdrowia, handel, banki, systemy komputerowe. Zaczyna się apokalipsa, której przedsmak mieli mieszkańcy Nowego Jorku i kilku innych miast w sierpniu 2003 r.

Tamten blackout trwał tylko parę godzin. Tym razem cywilizacyjna katastrofa może ogarnąć całe kraje i kontynenty, a nawet glob, i trwać wiele miesięcy, a może nawet lat. To nie scenariusz filmu grozy, lecz wnioski z raportu National Academy of Sciences (amerykańskiej akademii nauk) (link do pełnej wersji raportu – na naszej stronie internetowej), ostrzegającego przed kataklizmem, którego rozmiarów do tej pory nigdy nie zaznaliśmy.


Słońce śpi

Aktywność Słońca zmienia się co około 11 lat, a jedną z jej miar jest liczba plam słonecznych. W maksimum normalnego cyklu w ciągu miesiąca można ich dostrzec na tarczy około 120. Są to obszary ogromnej aktywności pól magnetycznych. Przyczyn ich fluktuacji ciągle nie znamy, wiemy natomiast, że istotnie wpływają na to, co dzieje się na Ziemi. Obecny cykl słoneczny (23, odkąd zaczęliśmy je liczyć w 1755 r.) miał swoje maksimum we wrześniu 2001 r. (150 plam), a NASA ogłosiła, że jego minimum skończy się w 2006 r. i wtedy zacznie się następny cykl, który będzie o 50 proc. gwałtowniejszy od obecnego. Jednak się nie skończył – liczba plam niespodziewanie nadal maleje – i nowy, 24 cykl ciągle się nie pojawia. Od 50 lat 2008 r. był rokiem najczystszego Słońca: w ciągu 266 dni nie zaobserwowano wtedy ani jednej plamy, a w pierwszym półroczu bieżącego roku pokazało się ich jeszcze mniej. Jak dotąd, w całym cyklu 23 (do 29 lipca 2009 r.) było już 671 dni bez plam. Średnio w okresach minimum cyklu słonecznego jest 485 takich dni.

Już zdawało się, że Słońce budzi się z drzemki (na początku lipca zaobserwowano 20 plam), ale pod koniec miesiąca tarcza Słońca znowu była czysta. Do tej pory, po osiągnięciu minimum cyklu, aktywność Słońca rosła zwykle bardzo szybko, zmierzając stromo ku maksimum. Tym razem jest inaczej – Słońce śpi. Cieszy to radiowców i ludzi korzystających z satelitów, gdyż mała aktywność słoneczna oznacza mało burz magnetycznych i mało zakłóceń w pracy ich urządzeń.

Panel uczonych, zorganizowany przez National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) i NASA, ogłosił 29 maja, że maksimum 24 cyklu można spodziewać się w maju 2013 r. i będzie wtedy 90 plam (link na naszej stronie internetowej). Ma to być najsłabsze maksimum od 1928 r., kiedy to pokazało się tylko 78 plam. Ale tej opinii nie podzielili wszyscy paneliści – niektórzy uważają, że w maksimum będzie zaledwie 70 plam. Takie przepowiednie słabo się sprawdzają, ponieważ nastąpiła zmiana magnetyzmu Słońca, której przyczyn nie znamy. Dlatego obserwacje z poprzednich dziesięcioleci nie pasują do dzisiejszej sytuacji.

Astronomowie obawiają się, że obecna faza aktywności Słońca może być podobna do tego, co działo się w tzw. minimum Maundera, kiedy przez 70 lat (1645–1715) liczba plam nie przekraczała trzech, a temperatura na Ziemi była najniższa od 8 tys. lat. Europejskie rzeki zamarzały rokrocznie, przez Bałtyk jeździło się saniami, a alpejskie lodowce schodziły daleko w doliny, niszcząc pola i osady. W podobną, lecz krótszą drzemkę Słońce wpadło w minimum Daltona (1790–1820), gdy średnia temperatura była o 2–4 st. C niższa niż w XX w. Wtedy (w 1812 r.) Napoleon szedł na Moskwę. Na podstawie zmian aktywności Słońca niektórzy astronomowie przewidują, że Ziemia zacznie się ochładzać od 2015 r. i wkroczy w zimny okres w latach 2021–2026 lub 2050–2060, podobny jak podczas minimum Maundera. Natomiast długoterminowe oziębienie przewidywane jest na lata 2100–2200.


Znani klimatolodzy, Wallace Broecker z Columbia University i Reid Bryson z Wisconsin-Madison University, twierdzą, że za około 50 lub 500 lat może nadejść nowa epoka lodowa – taka, jaka skończyła się około 10 tys. lat temu, gdy znaczna część półkuli północnej naszego globu pokryta była lodem grubości 3 tys. m. Jak uczy geologia, nowe zlodowacenie nadejdzie nieuchronnie i będzie wielkim wyzwaniem dla cywilizacji.

Nadchodzi wielka burza

Gorzej jest z krótkoterminowymi zmianami aktywności Słońca. Ich skutki tylko z pozoru są mniej groźne od epoki lodowej. Wskazówką tego, co może nas wkrótce spotkać, jest tzw. rozbłysk Carringtona z 1859 r. Wtedy minimum poprzedzające 10 cykl słoneczny miało 654 dni bez plam, a więc mniej niż w obecnym cyklu. 1 września 1859 r. brytyjski astronom Richard Carrington zaobserwował w nowej wielkiej grupie plam (10 razy większej od średnicy Ziemi) ogromny rozbłysk białego światła, trwający około 60 sek . Kilka minut później tsunami wysokoenergetycznych protonów słonecznych dotarło do Ziemi i zostawiło trwały ślad w rdzeniach lodowych (jako ogromny wzrost azotanów), najsilniejszy od 450 lat, kilkakrotnie większy niż po burzach w XX w. 17 godzin po rozbłysku miliardy ton plazmy wyrzuconej z korony słonecznej dotarły do Ziemi. Zaburzenia pola magnetycznego z tym związane trwały na naszej planecie od 2 do 7 września, a wywołane nimi zorze polarne widoczne były nawet na Bahamach, Kubie i w Indiach. Intensywność tych zakłóceń była wielokrotnie silniejsza od kilku innych, jakie pojawiły się w XX w. i spowodowały m.in. niemal natychmiastowe wyłączenie systemu energetycznego całego Quebecu oraz na dużych połaciach północnych stanów USA i w innych krajach.

Rozbłysk Carringtona 150 lat temu nie miał czego uszkadzać i wyłączać, bo nie było jeszcze sieci energetycznych, od których całkowicie jest uzależniona nasza cywilizacja. Skutki tamtego słonecznego impulsu magnetycznego były niewielkie. Najbardziej spektakularne dotknęły dopiero co powstały system telegraficzny. Iskry z aparatury raziły obsługę i wywoływały pożary urzędów telegraficznych. Nawet gdy odłączano baterie, w liniach płynął silny prąd, indukowany przez słoneczny impuls magnetyczny. Według raportu NAS z 2008 r., gdyby rozbłysk taki, jak zauważył Carrington, zdarzył się teraz, spowodowałby zniszczenia infrastruktury sięgające w samych tylko Stanach Zjednoczonych 2 bln dol., a ich odbudowa zajęłaby od 4 do 10 lat.

Wielka burza geomagnetyczna może pojawić się w maju 2013 r., w maksimum 24 cyklu – twierdzi dr Doug Biesecker, szef NOAA. Obecnie wiemy, co może się zdarzyć wskutek słonecznego rozbłysku, ponieważ ogromny impuls elektromagnetyczny towarzyszy wybuchowi broni jądrowej. Badania jego skutków, prowadzone od początku lat 70., wskazują, że współczesna elektronika i oparty na niej światowy system łączności nie są odporne na ten efekt. Być może to jest jeden z powodów, dla którego nikt nie pali się do wojny jądrowej, gdyż impuls elektromagnetyczny uniemożliwia dowodzenie oddziałami powyżej szczebla najniższego, co może sprawić, że wojna taka wymknie się spod kontroli.

Tygodnik "New Scientist" z 23 marca 2009 r. dokładnie opisuje, co może się zdarzyć za cztery lata. Najbardziej narażone na uszkodzenia są sieci energetyczne. Wniknięcie plazmy słonecznej w naszą magnetosferę spowoduje gwałtowne zaburzenia ziemskiego pola magnetycznego, a to z kolei wzbudzi prąd stały w liniach przesyłowych, działających jak ogromne anteny, oraz w samych elektrowniach i transformatorach. Wzrost prądu stałego wytworzy silne pola magnetyczne w rdzeniach transformatorów, prowadząc do ich przegrzania i stopienia. To właśnie stało się w kanadyjskim Quebecu 20 lat temu i 6 mln ludzi nie miało wtedy prądu przez 9 godzin.

Ale w 2013 r. może być znacznie gorzej. Według wspomnianego raportu NAS, nawet wielokrotnie mniejsza burza słoneczna – taka, jaka zdarzyła się 15 maja 1921 r., wzbudziłaby ogromne prądy gruntowe, które w ciągu 90 sekund zniszczyłyby w samych Stanach Zjednoczonych około 350 wielkich transformatorów, a także lokalne stacje, pozbawiając elektryczności ponad 130 mln osób. Natomiast burza tej wielkości, co w 1859 r., mogłaby zniszczyć całą sieć energetyczną krajów uprzemysłowionych. Stany Zjednoczone są na to bardziej narażone z powodu bliskości bieguna magnetycznego, ale europejskie sieci energetyczne, mocno ze sobą powiązane, są mniej odporne od amerykańskich. Wtedy zacznie się kaskada dalszych nieszczęść. Cała sytuacja może trwać miesiące, a nawet lata. Stopionych transformatorów nie da się naprawić, trzeba będzie je wymieniać na nowe. W Stanach Zjednoczonych jest obecnie zaledwie kilka zapasowych dużych transformatorów, a zbudowanie nowego (w fabrykach pozbawionych elektryczności?) zwykle trwa około 12 miesięcy.

Słońce bywa kapryśne

Niestety, nie jest to science fiction, lecz wynik badań sponsorowanych przez NASA i opublikowanych w końcu 2008 r. przez NAS w specjalnym raporcie. Wynika z nich, że im bardziej prymitywna cywilizacja, jak ta w poprzednich wiekach, tym bardziej jest odporna na kaprysy Słońca. Rzecz jasna w ciągu najbliższych kilku lat można przygotować się na wypadek takiej katastrofy. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że rządy zignorują to ostrzeżenie, bo nic podobnego dotąd nie przydarzyło się przecież naszej młodej cywilizacji technicznej. Wyobraźnia zawodzi, gdy nie ma odpowiednich porównań. Ale zdaniem wielu naukowców, wielka burza słoneczna jest zagrożeniem bez porównania większym niż rzekomo katastroficzne ocieplenie klimatu, na którym skupia się obecnie uwaga polityków.

Do maja 2013 r. zostało niewiele czasu. Co prawda NASA może się mylić i cykl 24 może być łagodniejszy od tego z 1859 r., jednak liczenie na taką wspaniałomyślność Słońca jest mało odpowiedzialne. Istnieje możliwość znacznego ograniczenia skutków takiej katastrofy dzięki wprowadzeniu środków zaradczych w skali całego świata. Jednym z nich są wielkie kondensatory chroniące przyelektrowniane transformatory, będące newralgicznymi elementami systemów energetycznych. Poza tym należałoby przystosować sieci przesyłu energii tak, by można je było szybko i bezpiecznie wyłączyć po ogłoszeniu alarmu słonecznego. Mielibyśmy na to najwyżej kilkanaście godzin między rozbłyskiem słonecznym a dotarciem do Ziemi fali plazmy.

Istnieje satelitarny system monitorowania aktywności słonecznej ciągle sprawny, choć przestarzały, który potrafi wykryć słoneczny wybuch. Jednak ten system, przeznaczony głównie do badań naukowych, sam jest mało odporny na burze słoneczne i wymaga ochrony. Znacznie lepiej sprawdzają się tanie satelity wyposażone w proste instrumenty. Obecne prognozy pogody kosmicznej (http://spaceweather.com) są równie mało pewne jak meteorologiczne sprzed 50 lat. Nie wiadomo, czy istniejący system zdąży zaalarmować odpowiednie służby i czy one potrafią z tego zrobić właściwy użytek.


artykuł pochodzi stąd:

http://wiadomosci.onet.pl/1570048,242,1,kioskart.html

[janneth]

Właśnie przeczytałam ten art na Onecie. Budzi spory niepokój, niestety podejrzewam, że rządy nie zareagują na czas, a już na pewno nie nasz i stare powiedzenie, że Polak mądry po szkodzie znowu znajdzie swoje uzasadnienie.
Artykuł jest tymbardziej ciekawy, ponieważ badania były prowadzone na prośbę NASA, o ile dobrze pamiętam, a przecież NASA na swojej stronie dementuje wszystkie pogłoski dotyczące roku 2012. Nie dawniej niż wczoraj szukałam u nich informacji na temat Nibiru (http://astrobiology.nasa.gov/ask-an-astrobiologist/intro/nibiru-and-doomsday-2012-questions-and-answers). Zanegowali wszystko, od istnienia Nibiru aż po wiarygodność filmu Emmericha "2012", którego premiera będzie w listopadzie. To, co zwróciło moją uwagę to to, że skoro są tak pewni tego, że cywilizację nie czeka żadna katastrofa, to skąd ich zainteresowanie aktywnością Słońca i zlecanie badań z tym związanych.
Ciekawa jestem, co Wy na temat tego artykułu sądzicie, jest się czym martwić czy to tylko suche kalkulacje i przypuszczenia oparte na znajomości historii i powtarzalności się niektórych zdarzeń?
A może próbują powoli przygotowywać ludzi na coś, o czym wiedzą, że może się zdarzyć?
Pewne jest to, że teraz NASA dostanie jeszcze więcej pytań zatytułowanych Doomsday i ich astrobiolodzy znowu będą mieć pełne ręce roboty, na którą będą biadolić.

[jeremiasz]

A czy można coś zrobić?
Moim zdaniem niczego nie można, cała nasza cywilizacja jest oparta na "prądzie".
Nie przestawimy sie na konie i silniki parowe.
Niczego nie można zrobić.
Dlatego martwienie się nic nie da.

pozdrawiam

[Val Dee]

Właśnie przeczytałam ten art na Onecie. Budzi spory niepokój, niestety podejrzewam, że rządy nie zareagują na czas, a już na pewno nie nasz i stare powiedzenie, że Polak mądry po szkodzie znowu znajdzie swoje uzasadnienie.
Artykuł jest tymbardziej ciekawy, ponieważ badania były prowadzone na prośbę NASA, o ile dobrze pamiętam, a przecież NASA na swojej stronie dementuje wszystkie pogłoski dotyczące roku 2012. Nie dawniej niż wczoraj szukałam u nich informacji na temat Nibiru (http://astrobiology.nasa.gov/ask-an-astrobiologist/intro/nibiru-and-doomsday-2012-questions-and-answers). Zanegowali wszystko, od istnienia Nibiru aż po wiarygodność filmu Emmericha "2012", którego premiera będzie w listopadzie. To, co zwróciło moją uwagę to to, że skoro są tak pewni tego, że cywilizację nie czeka żadna katastrofa, to skąd ich zainteresowanie aktywnością Słońca i zlecanie badań z tym związanych.
Ciekawa jestem, co Wy na temat tego artykułu sądzicie, jest się czym martwić czy to tylko suche kalkulacje i przypuszczenia oparte na znajomości historii i powtarzalności się niektórych zdarzeń?
A może próbują powoli przygotowywać ludzi na coś, o czym wiedzą, że może się zdarzyć?
Pewne jest to, że teraz NASA dostanie jeszcze więcej pytań zatytułowanych Doomsday i ich astrobiolodzy znowu będą mieć pełne ręce roboty, na którą będą biadolić.

Słońcecały czas jest badane

a to, że nie wierzą w Nibiru nie oznacza że zagrożenie może przyjść z innego kierunku - niebo jest cały czas monitorowane

[east]

A czy można coś zrobić?
Moim zdaniem niczego nie można, cała nasza cywilizacja jest oparta na "prądzie".
Nie przestawimy sie na konie i silniki parowe.
Niczego nie można zrobić.

Można.
Trzeba w końcu zrozumieć, że Wszechświat ma naturę elektryczną.
http://www.focus.pl/video/film/model-elektrycznego-wszechswiata/
http://lordlucasen.w.interia.pl/eu.htm

Dobrze wiedział o tym Nikola Tesla wypowiadając swoje słynne zdanie
“Enegria elektryczna jest wszech obecna w nieograniczonych ilościach I może zasilać maszynerię świata bez potrzeby węgla, gazu czy innych paliw.”
Nie tylko wiedział o tym, ale budował wynalazki za pomocą których wykorzystywał tą energię. Skoro on to potrafił, to jestem pewien , że również dzisiaj istnieją takie technologie, zbliżone do tego, co konstruował Tesla.
Istnieje wszakże jeden mały problem - ludzka chciwość. Produkcja energii elektrycznej to chyba najbardziej strategiczna sfera każdego Państwa. Kto ma energię ten ma władzę. Gdyby każdy miał  swój darmowy dostęp do energii elektrycznej to jaką władzę miałoby Państwo ?
Nie zmienia to faktu, że istnieją urządzenia , plany i technologie, które wykorzystują darmową energię płynącą z elektrycznego wszechświata. O tym czy tak rzeczywiście jest przekonamy się tuż po tym jak nam w 013 na dłużej zgaśnie światło .
Zresztą. Ktoś mądry w cytowanym artykule zauważył , że  :

nawet wielokrotnie mniejsza burza słoneczna – taka, jaka zdarzyła się 15 maja 1921 r., wzbudziłaby ogromne prądy gruntowe,

  Nie znam się za dobrze na energetyce, ale czy nie wystarczyłoby w tym gruncie zakopać trochę kabli, a potem korzystać z energii w nich wzbudzonej ?

Poza tym warto  może ( albo nie warto -zależy od punktu widzenia ) dopatrzeć się zbieżności katastroficznego "końca świata 2012" , a więc i końca cywilizacji jaką znamy z dzisiejszą stagnacją Słońca i , zapowiadaną na 2013 , jego gigantyczną aktywnością.
Można na to patrzeć i tak,że  ktoś nam wyłączy prąd z elektrowni , ale za to włączy coś o wiele bardziej wydajnego 

[acentaur]

Witam wszystkich,
Dlaczego mamy sie sloneczka obawiac? ze takie duze i gorace, ze promyk zloty… 
A przeciez tylko od nas zalezy co ono uczyni. Cala wiedza bazuje na naszej pamieci
(Memories, lat.mem-oria) czyli na Mem=czas oraz Ories. Ories oznacza “wschod” ale
i “bog slonca” ktory jest prawdziwym zrodlem swiatla dla swiata, ktory jestesmy zdolni
postrzegac jako wlasnie fenomeny w czasie. Grzebiac dalej dojdziemy do Sumeru
gdzie znajdziemy, ze SIN ( bog ksiezyca) jest tatusiem boga slonca, Schamasch.
Od SIN pochodzi nazwa znanej nam pustyni oraz gory zwiazanej z “narodem wybranym” .
Jak to juz wiemy to wystarczy wpasc do egiptu i przyjrzec sie Horusowi. To bog swiata
(naszego), to bog swiatla ze swoimi trojkatnymi skrzydlami obejmujacymi “niebo” a jego oczy to…
nic innego jak slonko i ksiezyc. Synteza obu oczu Horusa to “trzecie oko”.
Stad recepta gotowa. Polaczyc przeciwienstwa w jednosc a promien tej nowej swiadomosci
pozwoli nowym(trzecim) okiem spojrzec na rzeczywistosc.
pozdrawiam

[PHIRIOORI]

...przyjrzec sie Horusowi. To bog swiata
(naszego), to bog swiatla ze swoimi trojkatnymi skrzydlami obejmujacymi niebo..

Fajny wywód.  Ale to poniżej wygląda mi na jakieś skręcenie w bok:

.. a jego oczy to… nic innego jak slonko i ksiezyc. Synteza obu oczu Horusa to “trzecie oko”.
Stad recepta gotowa. Polaczyc przeciwienstwa w jednosc a promien tej nowej swiadomosci
pozwoli nowym(trzecim) okiem spojrzec na rzeczywistosc.

.. w snsie, że mechanika rozkminiania dualnosci, odnajdywania punktu zero wznoszącego na kolejny stopień jakotaka pasuje, ale jest tu chyba naprojektowana na Horusa przez jakąś szkołę ezoteryczną.

Słowo Horus wzięło sie od słowa "HORa" (KRĄG),
.. a zatem Kręgus (w dosłownym tłumaczeniu)

Mozna na to spojrzeć jak na 'zasadę orbity',
albo torus, gdzie jest punkt w środku oraz Sfera Pola z owego punktu
.. w tym przypadku Helio.  [Hel i O]

[acentaur]

Witaj PHIRIOORI

w snsie, że mechanika rozkminiania dualnosci, odnajdywania punktu zero wznoszącego na kolejny stopień jakotaka pasuje, ale jest tu chyba naprojektowana na Horusa przez jakąś szkołę ezoteryczną.

ani troche.
Potraktuj trojkatne skrzydla Horusa jak wycinki kola o kacie 90 stopni. Zwroc je naprzeciw lukami
i przybliz na tyle aby luki sie przeciely i tam wpisz pierwsze kolo (ksiezyc) Zblizaj dalej az do
utworzenia kwadratu, wpisz wieksze kolo(slonce) i wtedy otrzymasz oko Horusa.
Synteza (duchowa) obu "oczu" do "trzeciego oka" to wyniesienie sie do Ozyrysa , boga urodzaju, boga
corocznie umierajacego i rodzacego sie . Jest to droga od centrum Ozyrysa do szczytu, na ktorym
jego tron. Prowadzi do niego 3 x 3 stopni. Ta gora odpowiada energii kundalini, osi swiata.
pozdrawiam

[PHIRIOORI]

..Mogłbyś to pokazać w animacji. 

bo nie mam pewności czy dobrze odbieram "Twoja" myśl, aby z ią dyskutować.

[acentaur]

Witaj PHIRIOORI,
to bedzie cos tak
http://foto1.m.onet.pl/_m/efe8aa75441c138b62274858c4fd0a31,10,19,0.jpg
nie mam pewnosci czy udalo mi sie poprawnie na onet.pl utkac grafike, jesli nie funkcjonuje to
bede sie musial nieco pogimnastykowac.
pozdrawiam

[PHIRIOORI]

udało się acentaur:



Czyli 4 wycinki jednego KOŁA tworzą Dwa kwadraty(Ty narysowałeś tylko jeden.. jedno oko, od razu to TRZECIE - ALE wówczas to tylko PÓŁ KOŁA, a ja twierdze iż HOR, to koło PEŁNE/CAŁE),

te kawdraty- to powieki. Czyli to, co po wiekach.
i Dwoje oczu
..Ale wówczas mamy DWA KOŁA > DWA SŁOŃCA (co jeszcze mogę pojąć)
..oraz dwa księzyce (ale tu zaczyna się klopot, bo ja nawet jednego nie akceptuję)
btw. zamierzam w dosyc krótkim czasie pozbawić ziemię księżyca
..to co?! wtedy nie mielibyśmy (mieszkanncy planety) źrenic?   ..tak bez ŻreNIC
 
... nieeee chyba cos nieteges!
Całe życie żarłem nic. Nawet mi smakuje.
Jak mógłbym od tego odwyknąc?!..  NIE ŻREĆ NIC ?.. no zastanawiam się

..z kolei 2 księżyce, to dwa razy więcej do zjedzenia.. a trzeba dbać o linię..
Dlatego sie pytam: zjem ja? ziem ia? ZiemJa? Ziemia?

ostatecznie możnaby zastanowić sie nad pozostawieniem księży CA... ale żeby aż dwóch?!
niech pomyslę...

[Kiara]

Ksiezyc jest "sloncem nocy", czyli swiata podziemnego,  swiata odbic ,on by nie zdzierzyl calego swiatla, ktore daje slonce.
A wzorzec zycia odbity w tym satelicie przekazuje obnizony o polowe mocy energetycznej , wzorzec zycia temu swiatu.  On tez musi istniec, by istnial znany nam swiat.
Ale to sie zmieni ,zaistnieja nowe parametry i nowa wiedza z tym zwiazana.

Kiara

[koliberek33]

... a mogłabyś Kiaro przybliżyć nam "nowe parametry" To ważne, jak sądzę, bowiem najwyższa już pora na stwarzanie a nie na domysły i błądzenie.

[east]

Księżyc, "świat odbity" , materia podtrzymująca wykluwające się życie ...
Księżyc jako depozytariusz wiedzy przeznaczonej dla ludzi. Tak go rozumiem. Jest stabilizatorem potrzebnym tak samo Matce Ziemi, jak Ziemia jest potrzebna jemu. Wspólnie troszczą się o podtrzymywanie warunków dla istnienia życia na Ziemi. Kojarzą mi się z Matecznikiem, lub bardziej technicznie - z INKUBATOREM. Niemniej jednak życie w końcu wyewoluuje tak, że wyrośnie z inkubatora, wchłonie go, przekształci, ale nie zniszczy, gdyż harmonia nie wymaga niszczenia czegokolwiek. Chwilowy rozpad na czynniki pierwsze jest konieczny poczwarce, aby przemienić się w motyla. To Słońce jest naszym wyzwalaczem, gwiazdą harmoniczną, zasilaczem życia. Ono też dostarczy impulsu nam do rozwoju, tak samo, jak robi to z przyrodą każdego roku w nieskończonych cyklach wiosen,lat,jesieni  i zim.

[Kiara]

Nowe parametry , tworzy podnoszaca sie wibracja w nas i otwierajaca sie swiadomosc. wyzsza energia zastosowana w przezywaniu normalnosci zycia, nic wiecej.
Tworzyc mozna i trzeba coraz wiekszym przezywaniem ,z coraz wyzsza etyka napelniona miloscia. To wchodzenie w wymiar w ktorym taka sama podstawa zycia jak widzenie i slyszenie , bedzie odczowanie uczuc. I to sa nowe parametry , ktorech Czlowiek nie stosuje w zyciu.
On stosuje widzenie, slyszenie i korzysci  materialne , ktore mu to przyniesie. Pozniej beda brane pod uwage korzysci duchowe tworzace poziom zycia fizycznego.
do tej pory byly korzysci materialne uzalezniajace duchowe ksztaltowanie sie otoczenia.

Kiara

[koliberek33]

Gdzie jest granica między duchem a materią, skoro wszystko jest mniej lub bardziej zagęszczoną energią ( wibracja). Co to znaczy rozwój duchowy w tym odniesieniu? A rozwój DUSZ-ny też istnieje, MENT-alny etc, etc....
I czy w czasach tak burzliwych nie lepiej byłoby raczej przyhamować intensywność przeżywania, a wejść bardziej w CiSZĘ,  z której największą można byłoby czerpać moc stwarzania, jak ktoś by tu ładnie napisał?

[Dariusz]

Miłe panie, ale zaczynamy już inny temat więc moze przenieśmy to w odpowiednie miejsce.

[koliberek33]

To może tak Dariuszu wybrnę. Otóż, Słońce symbolizuje naszą Świadomość (w odniesieniu do świadomości zewnętrznej, czyli ego) Księżyc podświadomość. Zatem nie przypadkiem jest ono takie rozbuchane. Stąd piszę o wyciszeniu "przeżywania", które kojarzy się właśnie z wybujałą emocjonalnością. Uczucia natomiast cechują się subtelną tkliwością i najczęściej przejawiają się poprzez ciszę, pomiędzy słowami. Tam można usłyszeć bicie własnego i bliźniego serca. A doświadczanie takie nie inne  w świadomości zewnętrznej wpływa, czyli "niejako "buduje" sferę podświadomą. To mniej więcej tyle w tej kwestii. Czyli o czym nie napiszemy i tak się gdzieś tam zbiegnie w Jednym.

Napisano tu także: "Te plamy nas wykończą". A to myśmy je powinni wykończyć, skoro nam tak zagrażają. Nie doceniamy swoich możliwości....?

Jeszcze jedno: Kiaro zapytałem: jakie parametry?. Każdy inaczej pojmuje normalność; jeden po katolicku, inny po muzułmańsku, etc. A jeśli już tego nie będzie, to co i jak będzie?. Czy rzeczywiście wilk i baranek za pan brat żyć ze sobą w jednej zagrodzie będą? Szczegóły mile widziane!
Oraz: jeśli wszystko jest podnoszeniem wibracji, to w którym miejscu zaczyna się miłość? I jak ją określić ostatecznie.  Żeby coś stosować, trzeba mieć pełną świadomość, co to jest i jak dokładnie się przejawia. Interesuje mnie Twoja definicja. 

koliberek-wicherek

[acentaur]

Witaj PHIRIOORI
nigdy bym nie przypuszczal , ze Ci tyle uciechy zafunduje tym Horusem 
Logika symboli, jak sam wiesz nie nagina sie ani do Twojej ani do mojej "normalnej" logiki. Ona nie ma nic wspolnego z logika
matematyczna.
Ale jak sie juz tak zaparles z tym Horus=Hora=kolo to tylko przyjrzec sie z nieco innej strony i dostrzec przypadek tzw.
kwadratury kola( co tez pokazuje piramida). Tylko rozwiazaniem nie jest oczywiscie znalezienie takiego promienia czy
odwrotnie, takiego ze...., tylko z gory przyjeta dokladnosc dla liczby PI  wyznacza dokladnosc rozwiazania.
pozdrawiam

[Dariusz]

Kosmiczny remanent
22 cze 2011



Słońce nieustannie jest w centrum uwagi głównie ze względu na zmiany jakie zachodzą na jego powierzchni. Zmiany te mają bezpośredni wpływ na to, co się dzieje na Ziemi zwłaszcza, że Słońce ma lada chwila wejść w swoje maksimum, co wielu ludzi obserwuje z niepokojem także z powodu złowrogiej przepowiedni z kalendarza Majów, która w opinii wielu ma nam przynieść katastrofę na kosmiczną skalę. Maksimum słoneczne oznacza większą ilość plam na Słońcu i z utęsknieniem oczekiwane przez kościół klimatologów globalne ocieplenie. Tymczasem jednak ze Słońcem zaczyna się dziać coś nie tak i plam zamiast przybywać – ubywa. Nieoczekiwanie wszystko wskazuje na to, że w najbliższym czasie klimat na naszej planecie zamiast się ocieplić – poważnie się ochłodzi.

W XVI w, krótko po śmierci Galileusza przez ok. 70 lat nie zaobserwowano żadnych plam na Słońcu. Ponieważ sytuacja taka przyniosła obniżenie się temperatury na Ziemi, czasy te nazwano Małą Epoką Lodowcową. Odnotowano wówczas lata, w których zbyt mała ilość promieni słonecznych powodowała wielki nieurodzaj i w konsekwencji głód. Zboża nie były w stanie dojrzeć, podobnie jak i wiele innych upraw. Wiele roślin nie chciało rosnąć w niższej temperaturze. Przez ostatnie kilka lat Słońce przechodziło swoje przedłużone minimum i od zeszłego roku trend miał się odwrócić a ilość plam słonecznych w istotny sposób zwiększyć i… nic takiego się nie wydarzyło. Wszystko wskazuje na to, że najbliższe „maksimum” słoneczne będzie najsłabsze od 200 lat. Podobny okres małej aktywności słonecznej miał miejsce pomiędzy 1790 a 1830 r i jest nazywany Minimum Daltona. W tamtych czasach rzeka Tamiza zamarzała każdej zimy.

Słońce nie jest w stanie stworzyć na tyle silnego pola magnetycznego aby powstały plamy na jego powierzchni. Model teoretyczny wskazuje, że jak tak dalej pójdzie, to do 2022 r nie będzie można zaobserwować na Słońcu żadnych plam. Tak więc nauka dzięki której uznano, że czeka nas globalne ocieplenie jest oparta na fundamentalnie złych założeniach. Niewielka aktywność słoneczna redukuje także możliwość zaistnienia innego zagrożenia jakim jest koronalny wyrzut masy ze Słońca. Taki wyrzut, odpowiednio duży i skierowany bezpośrednio w stronę Ziemi jest w stanie zniszczyć ziemską sieć energetyczną i spalić większość urządzeń elektronicznych. Oznaczałoby to gwałtowne cofnięcie naszej cywilizacji niemalże w czasy Średniowiecza. Jednak z obniżoną aktywnością Słońca taka możliwość staje się coraz bardziej znikoma.

...

http://nowaatlantyda.com/2011/06/22/kosmiczny-remanent/

[songo1970]

..no właśnie NASA jedno, inni drugie(powyżej), a Maurice Cotterell jeszcze inaczej???

Długotrwałe obliczenia wykazały, że cykl słoneczny trwa 187 lat i jest częścią dłuższego cyklu trwającego 18139 lat.
Cykl powtarzający się co 11.49 roku mieszał się z innym cyklem, które połączone razem tworzyły cykl 187 letni a ten z kolei tworzył ten najdłuższy, ponad 18 tys. letni. Wnioskiem z tych obliczeń było to, że każdy z tych cyklów można było podzielić na podcykle trwające po 3742 lata czyli 1366040 dni. Liczba ta wkrótce okazała się być niezwykle ważna, gdy po wizycie w jednej z bibliotek, w książce na temat astronomii Majów, Cotterell odkrył, że w systemie religijnym tej cywilizacji dokładnie tą liczbę uznawano za liczbę świętą.

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=5879.msg80780#msg80780
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=5293.msg80781#msg80781

[Dariusz]

Silny rozbłysk X7 z plamy 1263, trwają zakłócenia radiowe
wt., 2011-08-09 21:06

<a href="http://www.youtube.com/v/8XvCvqASyLI?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/8XvCvqASyLI?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

Dziś rano o 08:05 czasu uniwersalnego, pola magnetyczne ponad plamą 1263 wybuchły, tworząc potężny rozbłysk słoneczny klasy X7. Wybuch spowodował krótki blackout radia HF na części Ziemi.

Koronagrapfy SOHO pokazują również CME wyłaniający się z miejsca wybuchu. Trzon eksplozji nie był skierowany w stronę Ziemi. Niemniej jednak, w burza protonów jest w toku wokół naszej planety, a to może wpłynąć na satelity na orbitach znajdujących się na dużych wysokościach.

 Radiacja z rozbłysku stworzyła również fale jonizacji w górnych warstwach atmosfery Ziemi, na krótko zakłócając komunikację w niektórych pasmach VLF i częstotliwości HF.

http://zmianynaziemi.pl/wideo/silny-rozblysk-x7-plamy-1263-trwaja-zaklocenia-radiowe

[east]

No cóż, także raczej nie grozi nam

Niewielka aktywność słoneczna redukuje także możliwość zaistnienia innego zagrożenia jakim jest koronalny wyrzut masy ze Słońca

. I po temacie jeśli chodzi o zagrożenie epoką lodowcową...

[sza]

NASA, ESA i Agencja Rosyjska oswajają nas
z możliwością kataklizmu słonecznego

NASA i Europejska Agencja Kosmiczna od dwóch lat ostrzegają przed katastrofą zbliżającą się w okresie od późnego 2011 do 2012 roku.
Mało kto tego jednak słucha. Agencje określają zagrożenie, jako " bardzo silna burza słoneczna,
do którego dochodzi raz w życiu".

NASA ostrzega, że zabójczy rozbłysk słoneczny może uderzyć w Ziemię niszcząc na półkuli północnej całą infrastrukturę technologiczną
i cofając wszystko z powrotem do poziomu z końca XIX wieku.
Również Rosja wyraziła zaniepokojenie. A wybitny rosyjski astrofizyk, Alexey Dimitriew twierdzi,
że dzieje się znacznie więcej i coś o wiele gorsze niż to, co przyznały NASA i ESA.

Cały nasz Układ Słoneczny wchodzi w ogromny, niebezpieczny, międzygwiezdny obłok energii.

Przerażeni naukowcy z NASA odkryli dopiero 14 lipca 2010, że nasz system faktycznie przechodzi przez obłok energii.
Ta bardzo pobudzona, zelektryfikowana chmura gazu jest niepokojąca i psuje nasze słońce.
W połączeniu z osłabieniem pola magnetycznego Ziemi, świat staje się bezbronny wobec ogromnych rozbłysków słonecznych i intensywnego promieniowania.

NASA, ESA i Rosyjska Narodowa Akademia Nauk wydały bezprecedensowe ostrzeżenia przed burzami słonecznymi,
 jakie mogą się zdarzać do 2012 roku.
Ale to, co NASA i rządy ukrywają, według Dimitriewa, to, że Słońce i wszystko, co znajduje się w naszym Układzie Słonecznym zanurza się w obcą, nieznaną chmurę...
Jest niebezpieczeństwo, że może to wyzwalać gigantyczne wybuchy słoneczne, anomalie magnetyczne,
zygzakujące komety i destabilizację orbit niektórych planetoid.

Dr Dimitriew wykazał, że zarówno Voyager 1 i Voyager 2 raportowały, że cały Układ Słoneczny jest zagrożone.
 Co gorsza, Merav Opher, pracujący gościnnie w NASA heliofizyk z George Mason University twierdzi,
że ta międzygwiezdna chmura energii jest niestabilna i burzliwa.

Rosyjski naukowiec twierdzi, że obłok oddziałuje na atmosfery planet a zwłaszcza na nasze Słońce.
Międzygwiezdny obłok oddziałuje na naszą gwiazdę powodując jej większą aktywność,
a to powoduje większe erupcje.

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/nasa-esa-agencja-rosyjska-oswajaja-nas-mozliwoscia-kataklizmu-slonecznego

[Dariusz]

... Przerażeni naukowcy z NASA odkryli dopiero 14 lipca 2010, że nasz system faktycznie przechodzi przez obłok energii.
Ta bardzo pobudzona, zelektryfikowana chmura gazu jest niepokojąca i psuje nasze słońce. ...

Ano są przerażeni, bo ich świat wali im się na głowę. Za nic w świecie nie chcą dopuścić do siebie świadomości o zmianach, jakie niosą za sobą te "photon belt".

Odsyłam do:   Rok 2012 - Fala Energi: Photon Belt  i  tu: PIERŚCIEŃ ŚWIATŁA