Dariusz
 Maszyna do pisania...
Punkty Forum (pf): 3
Offline
Płeć: 
Wiadomości: 6024
Zobacz profil
Email
|
 |
« Odpowiedz #20 : Grudzień 29, 2010, 21:02:10 » |
|
Kilka wielce ciekawych przemyÂśleĂą w materii UFO, jak i porwaĂą przez nich dokonywanych:
"UPRZEDZENIA WYSTĂPUJÂĄCE W OBSZERNEJ LITERATURZE NA TEMAT UFO
W porĂłwnaniu z obecnym stanem naszej wiedzy o dziaÂłalnoÂści istot pozaziemskich na Ziemi bÂądÂź
w jej pobliÂżu, rozlegÂła literatura na temat UFO zawiera liczne nie poparte naukowo uprzedzenia. Wiele
fa³szywych wniosków, jakie mo¿na znaleŸÌ w owej literaturze, nie wynika bynajmniej z niekompetencji.
W trakcie prowadzenia badaù przedstawionych w niniejszej pracy, czyta³em ksi¹¿ki i rozmawia³em z
piszÂącymi je inteligentnymi ludÂźmi, ktĂłrzy naprawdĂŞ prĂłbujÂą rozwiÂązaĂŚ niezwykle zawikÂłany problem.
ZagadkĂŞ UFO trudno zrozumieĂŚ, nawet jeÂżeli dysponuje siĂŞ danymi zebranymi na drodze SRV.
Natomiast bez tych danych w ogóle nie sposób jej zg³êbiÌ. Jedyne dostêpne publicznie Ÿród³a
informacji opierajÂą siĂŞ na naocznych relacjach obserwacji UFO, raportach z porwaĂą – uzyskiwanych
zazwyczaj od osĂłb zahipnotyzowanych – bÂądÂź na informacjach pochodzÂących z channelingu, w
ktĂłrym przyjaÂźni kosmici rozmawiajÂą z popierajÂącymi ich istotami ludzkimi, przy czym te ostatnie
znajdujÂą siĂŞ w stanie podobnym do transu.
JeÂżeli chodzi o naoczne zeznania z obserwacji UFO, raporty te po prostu nie zawierajÂą
odpowiedniej liczby informacji, Âżeby mogÂły byĂŚ uÂżyteczne z naukowego punktu widzenia. Co moÂżna
bowiem powiedzieĂŚ o takim zeznaniu prĂłcz tego, Âże zauwaÂżono niezwykÂły latajÂący obiekt? Nadal nie
mamy Âżadnych informacji na temat uÂżytkownikĂłw statku; nie wiemy teÂż nic o spoÂłeczeĂąstwach, z
ktĂłrych oni pochodzÂą.
Problemy zwiÂązane z relacjami porwaĂą sÂą znacznie bardziej skomplikowane i wymagajÂą szerszego
omĂłwienia. Nie ma wÂątpliwoÂści, Âże ludziom, ktĂłrzy twierdzÂą, iÂż zostali porwani przez UFO i zabrani na
pokÂład ich statku, przydarzyÂło siĂŞ to naprawdĂŞ. Obecnie dysponujemy danymi SRV, potwierdzajÂącymi
wiele relacjonowanych wydarzeĂą.
G³ównym w¹tkiem przewijaj¹cym siê w tych relacjach jest to, i¿ ludzie s¹ porywani i wbrew swojej
woli wykorzystywani jako inkubatory w czasie trzech pierwszych miesiêcy ci¹¿y genetycznie
spreparowanego potomstwa, ktĂłre w czĂŞÂści jest ludzkie, w czĂŞÂści zaÂś kosmiczne. Literatura sugeruje
jakoby Szarzy, niezadowoleni ze swej obecnej postaci, poszukiwali dla siebie nowych ciaÂł. W
ogromnej wiĂŞkszoÂści przypadkĂłw porwaĂą u porwanego wystĂŞpuje pewien stopieĂą amnezji, ktĂłrÂą
dobry terapeuta moÂże pokonaĂŚ na drodze hipnozy. Usystematyzowane raporty na temat tego zjawiska
mo¿na znaleŸÌ w pracach dwóch naukowców: w Porwaniu napisanym przez harwardzkiego profesora
Johna E. Macka (1994) oraz w pracy profesora z Tempie University – Davida Jacobsa pod tytuÂłem
Sekretne Âżycie: udokumentowane relacje z pierwszej rĂŞki na temat porwaĂą przez UFO (1992).
Dr Mack, profesor psychiatrii na Harwardzkiej Akademii Medycznej, zasugerowaÂł – opierajÂąc siĂŞ na
spisach ludnoÂści – Âże ponad milion AmerykanĂłw mogÂło byĂŚ porwanych co najmniej raz w Âżyciu
(Jacobs 1992, str. 9), a doÂświadczenia takie nie ograniczajÂą siĂŞ do mieszkaĂącĂłw StanĂłw
Zjednoczonych. NiektĂłre osoby, usiÂłujÂą poradziĂŚ sobie z emocjonalnym szokiem, szukajÂąc pomocy –
zwykle w formie poradnictwa psychologicznego. Liczba tych ludzi jest stosunkowo niewielka, ale
powiedziano mi, Âże wedÂług nieformalnych szacunkĂłw niektĂłrych terapeutĂłw siĂŞga ona okoÂło
czterdziestu piĂŞciu tysiĂŞcy w samych Stanach Zjednoczonych. Nie wiem, na ile liczby te sÂą dokÂładne.
Wydaje siĂŞ caÂłkiem moÂżliwe, a nawet prawdopodobne, Âże ludzie szukajÂący porady to przede
wszystkim ci, ktĂłrzy w szczegĂłlny sposĂłb zostali poruszeni spotkaniem z istotami pozaziemskim
5(Kwestia ta zosta³a podniesiona równie¿ przez Whitleya Striebera (1995) w ksi¹¿ce zatytu³owanej
PrzeÂłom: nastĂŞpny krok). MogÂło siĂŞ tak zdarzyĂŚ, gdyÂż niektĂłre ze spotkaĂą istot ludzkich z
pozaziemskimi z niewiadomych przyczyn nie przebiegaj¹ g³adko, choÌ zdecydowana ich wiêkszoœÌ
nie ma charakteru traumatycznego. Je¿eli tak jest, literatura na temat porwaù nie mo¿e byÌ nastawiona ¿yczliwie do mieszkaùców kosmosu. To pierwsze z piêciu g³ównych uprzedzeù, jakie
znajdujĂŞ w opracowaniach na temat UFO. Literatura ta, wykorzystujÂąc niereprezentatywne przypadki
porwaĂą, nagina wyniki badaĂą w kierunku interpretacji peÂłnych strachu urazĂłw. Jak moÂżna przewidzieĂŚ,
lwi¹ czêœÌ takich dzie³ (wy³¹czaj¹c pracê Macka) wype³niaj¹ ostrze¿enia przed z³ymi kosmitami, którzy
porywajÂą dorosÂłych i, niczym naziÂści, wyrywajÂą pÂłody w celu przeprowadzania genetycznych
eksperymentĂłw. Nie chodzi o to, czy tak jest czy nie, ale o to, Âże nie da siĂŞ okreÂśliĂŚ prawdziwego
charakteru istot pozaziemskich, opierajÂąc siĂŞ jedynie na relacjach tendencyjnie wybranych jednostek,
ktĂłre doznaÂły szoku. Bardziej wywaÂżony wybĂłr przypadkĂłw obejmowaÂłby te z nich, w ktĂłrych
wzajemne relacje miĂŞdzy ludÂźmi a przybyszami przebiegaÂły gÂładko. JednakÂże podobne przypadki nie
sÂą znane terapeutom, gdyÂż osoby takie nie szukajÂą porad specjalisty.
Kolejne uprzedzenia w literaturze dotycz¹cej porwaù nagromadzi³y siê wokó³ kwestii
wykorzystywania hipnozy. Nie mam wÂątpliwoÂści, Âże hipnoza jest bardzo pomocna porwanym w
o¿ywianiu wspomnieù. Je¿eli jednak Szarzy posiadaj¹ zdolnoœÌ wywierania tak g³êbokiego wp³ywu na
wywoÂływanie wspomnieĂą, co sugeruje siĂŞ w tego typu literaturze, istnieje duÂże prawdopodobieĂąstwo,
iÂż owe wspomnienia rĂłwnieÂż sÂą niereprezentatywne. Co wiĂŞcej, na wierzch wypÂływajÂą
najprawdopodobniej wspomnienia, ktĂłre zawieraÂły najwiĂŞkszy Âładunek emocjonalny, czyli te zwiÂązane
z momentem szoku.
Tak wiĂŞc mamy sytuacjĂŞ, w ktĂłrej niereprezentatywnÂą prĂłbkĂŞ wspomnieĂą oÂżywia siĂŞ w umysÂłach
niereprezentatywnej grupy porwanych. Na podstawie takich danych, nawet jeÂżeli sÂą one dokÂładne, nie
sposób wyci¹gn¹Ì ogólnych wniosków w stosunku do intencji istot pozaziemskich. To tak jakby
przybysze z kosmosu prĂłbowali dowiedzieĂŚ siĂŞ czegoÂś na temat ludzi jedynie na podstawie wywiadĂłw
z ofiarami wypadkĂłw samochodowych. Wyniki takiego badania wskazywaÂłyby, Âże ludzie to istoty
nieuwa¿ne, czêsto pijane, sadystyczne, z³y gatunek, któremu sprawia radoœÌ przysparzanie sobie
cierpieĂą. Sytuacje takie mogÂą siĂŞ zdarzyĂŚ, jednak uznanie cierpienia jako reprezentatywnego dla caÂłej
kultury ludzkiej byÂłoby w najwyÂższym stopniu mylÂące.
Trzecie uprzedzenie w literaturze na temat porwaĂą ma zwiÂązek z punktem widzenia samych
naukowcĂłw. ÂŁatwo jest sympatyzowaĂŚ z osobami, ktĂłre uwaÂżajÂą siĂŞ za ofiary porwania i naduÂżycia.
JesteÂśmy gatunkiem wysoce uczuciowym, ktĂłry identyfikuje siĂŞ z ofiarami traumatycznych wydarzeĂą.
Nienawidzimy ÂłajdakĂłw i szukamy zemsty. Badacze, kiedy prowadzÂą sesjĂŞ hipnozy i przywoÂłujÂą ukryte
wspomnienia, znajdujÂą siĂŞ jak gdyby w emocjonalnej zupie wraz z ofiarami, a niewielu z nich ma
odpowiednie przygotowanie (wy³¹czywszy oczywiœcie Macka), by utrzymaÌ uczuciowy dystans w
stosunku do relacji swoich pacjentĂłw. Jedynie dobrze wyszkoleni fachowcy w dziedzinie poradnictwa
psychologicznego potrafiÂą w sposĂłb kompetentny pracowaĂŚ z tego typu stÂłumionymi wspomnieniami,
zachowujÂąc przy tym postawĂŞ obiektywnÂą. Emocje sÂą prawdziwe i naleÂży siĂŞ z nimi obchodziĂŚ w
sposĂłb jak najbardziej kontrolowany i profesjonalny. Jest to wskazane nie tylko ze wzglĂŞdu na zdrowie
pacjentĂłw, ale i z punktu widzenia interpretacji ich przeÂżyĂŚ. WyciÂąganie wnioskĂłw na podstawie
danych zebranych przez osoby nie posiadajÂące odpowiednich kwalifikacji terapeutycznych stanowi
jedynie zaproszenie dla licznych nieporozumieĂą.
Kolejne uprzedzenie ma zwiÂązek z klimatem kulturowym w ktĂłrym rodzÂą siĂŞ wzmiankowane
relacje. JesteÂśmy spoÂłeczeĂąstwem uwielbiajÂącym przemoc. WidaĂŚ to wyraÂźnie w naszych
codziennych programach informacyjnych. Rzadko moÂżna tam usÂłyszeĂŚ o spokojnych, emocjonalnie
zdrowych wydarzeniach. W wiadomoÂściach dominujÂą doniesienia o gwaÂłtach, morderstwach i
wszelkiego rodzaju zbrodniach. Ofiary przedstawiane sÂą zwykle w sposĂłb patetyczny, natomiast
prawie nigdy nie wzmiankuje siĂŞ o okolicznoÂściach usprawiedliwiajÂących sprawcĂŞ przestĂŞpstwa. Na
przykÂład o tym, Âże dana osoba staÂła siĂŞ psychicznie niestabilna po przeÂżytym w dzieciĂąstwie
wykorzystaniu seksualnym, czy teÂż po tym, jak zostaÂła ofiarÂą zbiorowego gwaÂłtu, dokonanego przez
gang poÂśrĂłd slumsĂłw. Rzadko pytamy dlaczego wydarzyÂła siĂŞ zbrodnia. Zadajemy raczej pytanie, jak
karaĂŚ tych, ktĂłrzy jÂą popeÂłnili, w niedojrzaÂły sposĂłb odmawiajÂąc sobie wyrobienia bardziej
wywaÂżonego punktu widzenia na temat zawiÂłych ÂścieÂżek Âżycia.
W dodatku, kultura nasza znajduje przyjemnoœÌ w rozwodzeniu siê nad szczegó³ami zbrodni,
zarĂłwno prawdziwej jak i wyimaginowanej. Przemoc to jeden z najbardziej kasowych produktĂłw
przemysÂłu filmowego w Hollywood. Przenika do ogromnej iloÂści ekranowych hitĂłw. JeÂżeli kiedykolwiek
dojrzejemy jako spoÂłeczeĂąstwo, umiÂłowanie przemocy bĂŞdzie jednÂą z pierwszych rzeczy, jakim
bĂŞdziemy musieli stawiĂŚ czoÂło. Nie chcĂŞ przez to powiedzieĂŚ, Âże porwani nie doÂświadczyli tego, co
postrzegajÂą jako naduÂżycie dokonane na swej osobie. ByĂŚ moÂże jednak istnieje druga strona tej
historii, ktĂłrÂą przeoczyliÂśmy, skupiajÂąc siĂŞ tylko na relacjach o naduÂżyciu i rozdmuchujÂąc je do
najwyÂższych granic, podczas gdy nigdy nie zadajemy pytania, czy moÂże istniaÂł jakiÂś powĂłd dla
którego sta³o siê tak a nie inaczej. Pozwolê sobie u¿yÌ porównania. Podobnie jak dzieci nieuchronnie czuj¹, te naruszona zosta³a ich nietykalnoœÌ osobista, kiedy s¹ zabierane do lekarza na szczepienia,
tak my – istoty ludzkie moÂżemy siĂŞ czuĂŚ wykorzystani przez istoty pozaziemskie, jeÂżeli nie rozumiemy
szerszego tÂła na jakim dokonujÂą siĂŞ pewne czynnoÂści. PowtĂłrzĂŞ raz jeszcze – nie jest moim zamiarem
pomniejszanie doÂświadczeĂą porwanych osĂłb. NawoÂłujĂŞ jedynie do przerwania nawaÂłnicy strachu i
nienawiÂści w celu wypracowania bardziej wywaÂżonego poglÂądu, ktĂłry uchroni nas od wyciÂągania
pochopnych wnioskĂłw co do rzekomych atakĂłw kosmitĂłw.
Ostatnie uprzedzenie, o jakim chcĂŞ wspomnieĂŚ jest prawdopodobnie najbardziej kontrowersyjne i
wielu ludzi moÂże emocjonalnie zareagowaĂŚ na moje poglÂądy. Uprzedzenie to dotyczy stereotypĂłw
rasowych. ChciaÂłbym byĂŚ dobrze zrozumiany. Nie twierdzĂŞ, Âże porwane osoby sÂą rasistami. Problem
stanowi to, jak spoÂłeczeĂąstwo widzi istoty, ktĂłre sÂą inne od nas samych.
WedÂług pokaÂźnej czĂŞÂści literatury na temat porwaĂą, istoty pozaziemskie zamieszane w tĂŞ
dzia³alnoœÌ s¹ dos³ownie ca³kiem szare. S¹ ma³e, chude, maj¹ du¿e zaokr¹glone oczy, skórê tward¹
jak podeszwa i na dodatek brakuje im uczuciowej g³êbi. Nie s¹ wysokimi blondynami o niebieskich
oczach. Moim zdaniem, te zauwa¿alne ró¿nice wyzwoli³y w naszych umys³ach automatyczny proces
stereotypizacji w stosunku do istot pozaziemskich. Nie podnosiÂłbym tej kwestii, gdyby nasze
spoÂłeczeĂąstwo byÂło wyzbyte rasizmu. JeÂżeli jednak mamy byĂŚ uczciwi w stosunku do samych siebie,
musimy przyznaĂŚ, Âże ludzkie spoÂłeczeĂąstwo drĂŞczy nieustanny problem niesprawiedliwych zasad
traktowania, opartych na rasizmie. JeÂżeli prawdÂą jest, Âże traktujemy Âźle innych przedstawicieli
naszego gatunku, jakiej reakcji moÂżemy spodziewaĂŚ siĂŞ w stosunku do istot nie bĂŞdÂących ludÂźmi?
Porwane osoby przynale¿¹ do naszej kultury, która zwykle nie postrzega innych istot w
pozytywnym Âświetle. Trudno siĂŞ wiĂŞc dziwiĂŚ, Âże istoty te przedstawiane sÂą jako uosobienie zÂła. Z tej
perspektywy istnieje duÂże prawdopodobieĂąstwo, Âże my, ludzie, zabarwiamy otrzymywane dane
swoimi kulturowymi uprzedzeniami. JeÂżeli mamy odgrywaĂŚ powaÂżnÂą rolĂŞ w spoÂłeczeĂąstwie
galaktycznym, bĂŞdziemy prawdopodobnie musieli uczciwie rozprawiĂŚ siĂŞ z wÂłasnymi problemami
psychologicznymi oraz nauczyĂŚ siĂŞ patrzeĂŚ na inne kultury przez pryzmat wiĂŞkszego obiektywizmu.
PozwĂłlcie, Âże podam typowy przykÂład rodzajĂłw stereotypizacji, jakie nieustannie pojawiajÂą siĂŞ w
literaturze, a ktĂłre ÂświadczÂą o tym, Âże rasizm stanowi powaÂżny problem w naszym postrzeganiu
wszechœwiata. Przyk³adem tym nie chcê wyró¿niaÌ negatywnie jednego konkretnego pisarza. Nie
stanowi on wyjÂątku, a jego nazwisko przytaczam jedynie w celu nakreÂślenia bardziej ogĂłlnego
problemu. Przyk³ad pochodzi z niedawno opublikowanej ksi¹¿ki C. Andrewsa. Autor przedstawia
relacjĂŞ porwanego piszÂąc, Âże inni porwani potwierdzajÂą wiele jego spostrzeÂżeĂą. Twierdzi on, Âże
Szarzy kontaktowali siê z Hitlerem, ¿e produkuj¹ po¿ywienie z wydzielin gruczo³ów okaleczonych
zwierzÂąt, pracowali z CIA i nazistami w celu wyodrĂŞbnienia wirusa HIV i robili wiele innych zÂłych
rzeczy. Natomiast ich wrogowie (to jest dobrzy przedstawiciele istot pozaziemskich) majÂą szwedzkÂą
urodĂŞ “wysokich blondynĂłw". Istoty te sÂą na ogó³ piĂŞkne i przystojne, niczym bohaterowie westernĂłw.
Blondyni denerwuj¹ siê na ludzi, poniewa¿ nasze rz¹dy wspó³pracuj¹ z Szarymi, ich z³ymi,
Âśmiertelnymi wrogami (Andrews, 1993, str. 41-64).
Tego typu uprzedzenia rasowe i stereotypowe uogĂłlnienia sÂą szczegĂłlnie nieprzydatne, jeÂżeli
chcemy dobrze zrozumieĂŚ zjawisko istot pozaziemskich. Jeszcze raz powtĂłrzĂŞ: jedyne co siĂŞ liczy to
uzyskanie dok³adnych danych i ich inteligentne odczytanie. Do tej pory otrzymywaliœmy na ogó³ dane
peÂłne uprzedzeĂą, ktĂłrych interpretacja zostaÂła powaÂżnie znieksztaÂłcona przez praktyki badawcze i
nasze wÂłasne problemy kulturowe. ÂŻeby rozwiÂązaĂŚ zagadkĂŞ istot pozaziemskich, musimy porzuciĂŚ
uprzedzenia i wypracowaĂŚ bardziej kompletny obraz zjawiska.
OstatniÂą metodÂą zbierania danych, o ktĂłrej wspomniaÂłem, jest channeling, przez niektĂłrych
uznawany za alternatywĂŞ w stosunku do teleobserwacji. Postaram siĂŞ wytÂłumaczyĂŚ, dlaczego tak nie
jest. Channeling ma miejsce wtedy, gdy osoba popada w stan podobny do transu, w czasie ktĂłrego
porozumiewa siê telepatycznie z obc¹ istot¹. Czasami twierdzi siê, ¿e aby osi¹gn¹Ì porozumienie,
istota ta chwilowo “przejmuje kontrolĂŞ" nad ciaÂłem i umysÂłem osoby w transie.
Poza paroma wyjÂątkami, nie stwierdziÂłem aby channeling dorĂłwnywaÂł dokÂładnoÂściÂą danym
uzyskanym na drodze SRV. Na ogó³, telepaci channelingowi przedstawiaj¹ ludzi ich pozaziemskim
siostrom i braciom, ktĂłrzy mieniÂąc siĂŞ dobrymi, ostrzegajÂą przed zÂłymi przedstawicielami swego
gatunku. Istoty z którymi nawi¹zano ³¹cznoœÌ, udzielaj¹ nastêpnie ró¿norodnych informacji
dotyczÂących przeszÂłoÂści, teraÂźniejszoÂści i przyszÂłoÂści, opatrzonych ostrzeÂżeniami i napomnieniami.
Jednak¿e materia³ taki na ogó³ nie zgadza siê ani z informacjami uzyskanymi przez innych telepatów
channelingowych, ani z wynikami otrzymanymi przez teleobser-watorĂłw. Za pomocÂą teleobserwacji,
badacze mogÂą kontrolowaĂŚ zarĂłwno obiekt obserwacji jak i wyszkolenie obserwatora oraz warunki, w
jakich uzyskuje siĂŞ dane."
Z ksi¹¿ki Kosmiczna podró¿, str. 13-15
|
