WSPÓŁCZUCIE I WSPÓŁODCZUWANIE - czy to to samo?

[ptak]

Współczucie, jak to już wcześniej mówiliśmy, jest reakcją o niskich wibracjach. Empatia jest wspaniała ale najlepsza jest neutralność.

Czyżby? Może właśnie świat jest taki, jaki jest, gdyż za mało na nim współczucia
względem istot krzywdzonych i cierpiących? Współczucie wynika bezpośrednio z empatii.
Czy możliwa byłaby  jakakolwiek pomoc bliźniemu, gdybyśmy nie potrafili mu współczuć?
Gdy ktoś obok umiera z rozpaczy, a drugi nie zatrzyma się nawet, by chociażby
wspólnie uronić łzę, jaką prezentuje postawę? Kim jest? Człowiekiem?
Czy maszyną pozbawioną uczuć i zimno kalkulującą, by nie stracić niepotrzebnie energii?
Z jakiego świata pochodzi zapis o niskich wibracjach współczucia?

Przecież brak umiejętności wyrażania współczucia właśnie prowadzi do znieczulicy.
Zimna to neutralność, gdy tylko własny interes brany jest pod uwagę.
Czy nie chodzi przypadkiem o odhumanizowanie człowieka?
Może rację ma astre wskazując na jaszczurze plemię z ich specyficzną matrycą?

[songo1970]

zmiennocieplni i stałocieplni mają widać inne priorytety

[Kiara]

Nie zaszkodzi czytać ze zrozumieniem bez emocji.

Nikt nie mówi o pozbyciu się uczuć i nie niesieniu pomocy potrzebującym a o zrozumieniu powodów dziania się tych bardzo trudnych zdarzeń i nie wchodzeniu w nie emocjonalne. Bowiem emocjonalna "przykrywka" powoduje reakcje nie zawsze właściwe dla niosących pomoc i pomocy potrzebujących.

   
   

"Trochę mogą być szokujące te słowa ale uważam iż główna treść jest ważna. nie chodzi o znieczulicę , chodzi o całkowity spokój , równowagę wewnętrzną i nie danie się sprowokować do wyciągania energii po przez emocjonalne rozgrywki innych.

Osłabianie energetyczne biorących udział w transformacji może być obecnie pierwszym aktem usiłowania zablokowania ich w dalszych procesach zmian , a nawet wyeliminowania w przeróżnych "wypadkach". Spokój jest bardzo ważny oraz całkowite zrozumienie i akceptacja wyborów innych ludzi i sytuacji zachodzących w ich życiach.
Czym innym jest informacja a czymś innym ingerencja ( nawet z dobroci serca) w cudzy świat. Każdy ( szczególnie teraz ) musi skupić się sam na swoim życiu , nikt zewnętrzny za niego go nie przeżyje.
Można pomoc w czymś będąc poproszonym ale niewłaściwością jest wytyczanie nikomu drogi wedle własnych wartości.
Bowiem trudne zdarzenia teraz muszą się zadziać w ich obliczu ( zawsze poprzez sytuację a nie deklaracje słowne) ludzie ostatecznie określają swoje miejsca na planach zachodzących zmian.

Zatem akceptacja , zrozumienie , równowaga wewnętrzna i duży dystans do nadchodzącej fali potężnego wstrząsu na wielu płaszczyznach życia. Są to najważniejsze na teraz odniesienia."

Kiara 


Ale jeżeli ktoś chce zachowywać się wedle swoich decyzji innych to nikt mu tego nie zabrania , warto te przekazy traktować jak informację a nie nakazy czy zakazy czego kolwiek.

Kiara

[ptak]

Kiaro, przeczytałam co napisałaś ze zrozumieniem i bez emocji.
Nie mogę się jednak zgodzić z potępieniem współczucia. Niby jest uzasadnienie
(unikanie zapętlenia się w cudze, emocjonalne rozgrywki). I owszem, uwaga słuszna,
ale mi chodzi o sam fakt kwalifikacji współczucia jako czegoś niskiego,
o niskich wibracjach.
Wyobrażasz sobie świat bez współczucia? Bo ja nie.

Lem i inni często pisali o takim świecie. Jednak to zimny świat maszyn. Nie ludzi.
Człowiek zawsze będzie współczuł i tym się różni od nieczłowieka.
Czyż nie o to chodzi tym, którzy utrzymują SYSTEM? By oduczyć ludzi współczucia
celem łatwiejszego nimi manipulowania? Bo kto wówczas upomni się o krzywdzonych?
Ale to zgubna postawa.

[Kiara]

Inaczej w spół odczuwanie  ( współczucie) w spół przeżywanie , albo wejście w cudzy świat i przeżywanie go razem , powiązanie się z cudzym losem.

Tu nie chodzi o o bycie nieczułym  na cudze nieszczęście  i odmawianie pomocy potrzebującym , a , o nie splatanie się energetyczne , emocjonalne ze zdarzeniami , które nie są nasze.

Ludziom bardziej potrzebne są uczucia a nie niestabilne  emocje , bowiem emocjami można ludźmi bardzo łatwo manipulować.

Kiara
 

[ptak]

Współ… (dzielenie, odczuwanie, przeżywanie), i to jest piękne…
bez drugiego człowieka, bez świata zewnętrznego czym/kim jest człowiek?

Bez dotknięcia drugiej energii nie jest możliwe jej zrozumienie, odczucie i w efekcie
jakakolwiek  pomoc. Nie ma to wiele wspólnego z wiązaniem się z cudzym losem.
Ale przechodzenie obok, bez współdzielenia świata jest (przynajmniej mi) obce.

Czy wg Ciebie naprawdę współczucie cechuje się niskimi wibracjami?
Proszę o jednoznaczną odpowiedź, tak/nie.
Tylko proszę o odpowiedź (nie wymuszam jej). 

[Kiara]

Jeżeli coś jest dla Ciebie piękne to niech tak zostanie bądź w swoim pięknie mnie to absolutnie nie przeszkadza , ja je akceptuję. Zarówno Twoje jak i innych ludzi.

Ja nie jestem robotem , który ma klawisze tak i nie i przez naciśnięcie ich wyraża siebie. Dla mnie rzeczywistość w której żyję  ma przebogaty koloryt moich odczuć.

Znowu chyba nie zrozumiałaś tekstu , nikt nie eliminuje drugiego człowieka i jego zdarzeń , one są były i będą , jednak dotykanie ich jest zawsze osobistym odczuciem a wplatanie się w nie jest energetycznym splotem z cudzą rzeczywistości czasami blokującą komuś jego niezbędność pełnego przeżycia swoich doświadczeń , a nam zmieniającym lub uniemożliwiającym nasze.
Jeszcze raz podkreślam wolna wola można  jak się chce.

Chciała byś współdzielić świat z seryjnym mordercą okrutnym gdy przechodzisz obok niego? Chciała byś wziąć na siebie odpowiedzialność za czyny Hitlera i jemu podobnych , tylko dla tego iż są obok Ciebie?

Wszystko ma swoje wibracje ( wysokie lub niskie ) w stosunku do jakiegoś odniesienia , można w nich  się zanurzyć , wszystko można. Zanim zechcesz tego  zweryfikuj je i postaw odniesienie , swoją wolą świadomą podejmij decyzje.

Ja mogę zrozumieć cudzą  decyzjonalność w rożnych sprawach , mogę ją akceptować jako cudze dobro z rożnych względów.
Jednak nie chcę współodczuwać i współuczestniczyć w konsekwencjach cudzych wyborów niosących niskie wibracje.
Zwyczajnie to nie mój świat. 

Kiara

[quetzalcoatl44]

eh niestety kaazdy jest odpowiedzialny za wszystko i zeby sie wyzwolic trzeba wziac na siebie odpowiedzialnosc i wspolczucie za wszystko - dlatego Chrystus zstapil do piekiel

[ptak]

A któż tu mówi o współuczestniczeniu w konsekwencjach cudzych wyborów lub czynów?
Odpowiedzialność każdy ponosi sam za siebie. Nawet za to, że nie potrafił zareagować,
gdy tego wymagała sytuacja. Że serce miał twarde.
Nawet Hitlerowi można współczuć, bo w zasadzie padł ofiarą wyborów (nie tylko swoich),
zapętlenia w filozofiach, cudzego poparcia. To społeczeństwo umożliwiło mu takie
a nie inne zaistnienie. Może właśnie poprzez brak przejawu współczucia i reakcji
na wcześniejsze poniżanie oraz nagonkę na Żydów, czy inne nacje?

Świat bez współczucia, gdzie każdy zajęty jest tylko sobą prowadzi do wypaczeń.
Gdy nie potrafisz przytulić kogoś w czasie, gdy ten ktoś najbardziej tego potrzebuje,
na nic Twój „rozwój”. To tylko wyobrażenie rozwoju, a tak naprawdę upadek.
Energia jest neutralna i można ją wykorzystywać na wiele sposobów.
Samo jej gromadzenie jest jakieś zimne. No i może dlatego w zaświatach egzystuje
tyle minusowych energii?
Może dlatego na Ziemi tak trudno jest coś zmienić?
Bo za bardzo skupiamy się na sobie gubiąc kontekst istnienia?   

A przecież nawet Myśliciele (Ci od Eli Nowalskiej) tak często mówią o tym, by współczuć innym.

[Kiara]

Wchodzenie w cudzą przestrzeń ( niskie wibracje), to jedno , a ponoszenie odpowiedzialności kogoś za swoje czyny to drugie.
Są to dwa zupełnie niezależne tematy.

Zrozumienie zawiłości splotów okoliczności oraz cudzych wyborów to jedno , a współodczuwanie z nim konsekwencji stworzonych okropności to już inny odrębny temat.

Sytuacja kreująca II wojnę to bardzo złożony temat , jak dla mnie oparty po pierwsze i najważniejsze na braku uczuć.
W grę weszły wszelakie emocje włącznie ze strachem , którymi rozegrano ten dramat.
Czy Ty naprawdę nie rozumiesz , czy nie chcesz zrozumieć iż wyjście ze współodczuwania to nie wyjście z zainteresowania się problemami człowieka obok nas i ono nie likwiduje niesienia pomocy potrzebującym.
Gdy w grę wchodzi miłość do Człowieka istnieje całkowita akceptacja jego wyborów ale nie znieczulica jego losem.
Moc energetyczna miłości  daje większe możliwości twórcze pozytywu , który ma zainspirować myśl drugiego człowieka do zmian ale niczego na nim nie wymuszać naszą ingerencją w jego los.

Wróć do książek Myślicieli a będziesz wiedziała co piszą naprawdę w tej kwestii.
Zmianę musi dokonać każdy indywidualnie sam w sobie a nie w kimś , nie można zakłócać swoim wirowaniem ( nawet gdy jest silniejsze i piękniejsze ) cudzego wirowania , bowiem odbiera mu się wiedzę osiągania doskonałości.  Można swoim wirowaniem inspirować cudze by zechciało wzbogacać siebie , jak również nie jest prawidłowością poprzez wejście w cudze wirowanie obniżanie swojego.

Ale nie znaczy to iż wbrew tym zasadą robić tego nie można, można a bowiem upoważnia nas wolna wola.

Kiara

[ptak]

Człowiek pozbawiony współczucia dla innych potrafi tylko gadać o miłości a jej samej
w sobie nie ma. Skończmy więc to filozofowanie, bo temat jest prosty.
Jeśli kochasz, to również współodczuwasz. I tyle.  Zaświadcza o tym samo życie. 

Wymyślać i uzasadniać można sobie wszystko. I wirować w swojej „wspaniałości”,
gdy obok ktoś bezskutecznie czeka na pomoc, wyciągając bezradnie dłoń.
Ale Ty przecież nie możesz wymuszać, ingerować w cudzy los, on sam ma zrozumieć…
i dłoń w końcu opada… a człowiek traci wiarę w drugiego człowieka…
ot miłość wymyślona…

[Kiara]

Czy Ty naprawdę nie rozumiesz , czy nie chcesz zrozumieć iż wyjście ze współodczuwania to nie wyjście z zainteresowania się problemami człowieka obok nas i ono nie likwiduje niesienia pomocy potrzebującym.

Kiara

[ptak]

Prawdziwa pomoc popłynąć może jedynie z serca, które czuje drugiego człowieka.
To takie proste i nie ma czego nie rozumieć.

[Linda]

 

Nikt nie mówi o pozbyciu się uczuć i nie niesieniu pomocy potrzebującym a o zrozumieniu powodów dziania się tych bardzo trudnych zdarzeń i nie wchodzeniu w nie emocjonalne. Bowiem emocjonalna "przykrywka" powoduje reakcje nie zawsze właściwe dla niosących pomoc i pomocy potrzebujących.

A ja myślę ,że Kiara ma rację.Podstawową kwestią jest różnica między współczuciem a współodczuwaniem.Na płaszczyżnie fizycznej różnica wydaje się niewielka, natomiast na płaszczyżnie energetycznej ,ogromna..Oczywiście twierdzić mogę tak ,na podstawie tego ,czego się do tej pory dowiedziałam .
Przyjmując wiec fakt ,ze to nasze myśli i emocje głównie są odpowiedzialne za tworzenie naszego swiata ,musimy wiedzieć ,kiedy korzystne jest dla nas współodczuwanie a kiedy współczucie.Współodczuwanie w ramach takich uczuć jak miłość nie moze być szkodliwe.Kiedy spotykamy się z nieszczęściem ,tragediami,.krzywdą powinniśmy pomóc i  współczuć ,to nie ulega wątpliwości ale nie współodczuwać ,ponieważ istnieje obawa ,ze zasilimy energetycznie ten sektor zdarzeń również względem siebie.Może tak jest ,może nie ..Sama nie wiem ...Ledwie coś jesteśmy w stanie zaakceptować, a już jest nowa objawiona prawda....   Ja nie nadążam...

[east]

Z drugiej strony Lindo, jeśli nie będziemy w stanie współodczuwać bólu drugiej istoty to łatwo przyjdzie nam ją skrzywdzić. Jestem za tym, żeby każdy, kto wyrządził krzywdę mógł ją współ-odczuć, tak, jakby wyrządził ją samemu sobie. Wówczas bogaty chciwiec odczułby brak i głód. Świat może byłby wtedy lepszy ?
W pewnym sensie współodczuwamy cały czas. Bywa, że ludzie bardzo bogaci czują się przeraźliwie samotni w swoich materialnych twierdzach. Odczuwają skutek, tylko jakoś nie wiążą go z niedolą współbraci.
Ponadto, jeśli prawdą jest to, co mówią uzdrowiciele kahuna, że naprawianie świata to uzdrawianie w nas samych tego, co stworzyło zło, chorobę, niemoc, to oznacza, że od współodczuwania nie uciekniemy. Możemy albo wziąć odpowiedzialność " w sobie" za ten świat i w sobie próbować go uzdrowić, albo uciekać od odpowiedzialności w stronę wyższych wibracji.
Tylko, że ucieczka nic nie da, bo w jakiś przedziwny sposób ciągle pojawiają się na drodze "demony" usiłujące zwrócić uwagę uciekającego na rzeczywisty problem.

[songo1970]

empatia- to podstawa prawdziwego zrozumienia innego człowieka, co nie znaczy że mamy zasilać jego stan swoją energią.

[east]

Znowu chyba nie zrozumiałaś tekstu ,

Dziwnie brzmi, że z jednej strony deklarujesz neutralnośc wobec sposobu rozumowania i systemu wartości drugiego człowieka, a z drugiej strony stwierdzasz, że ktoś czegos nie zrozumiał. Ja sądzę, że dobrze rozumiem Ptaka - jej punkt widzenia. I to się nazywa współ-odczuwanie.

 

nikt nie eliminuje drugiego człowieka i jego zdarzeń , one są były i będą , jednak dotykanie ich jest zawsze osobistym odczucie m a wplatanie się w nie jest energetycznym splotem z cudzą rzeczywistości czasami blokującą komuś jego niezbędność pełnego przeżycia swoich doświadczeń , a nam zmieniającym lub uniemożliwiającym nasze.

Ale co to znaczy, że pojawia się na Twojej drodze człowiek potrzebujący pomocy. Albo człowiek, który prezentuje kompletnie odmienne zrozumienie świata ? Czy nie po to, aby Ci coś uzmysłowić ? Unikanie takich kontaktów - nieprzypadkowych przecież - to ucieczka w nieprawdziwy świat, iluzorycznej walki dobra ze złem. Wybierając  którąś stronę zasilasz również tą drugą, bo każde rozdzielnie powoduje reakcję Wszechświata w powrocie ku równowadze tak, by się sumowało do zera.

Tu nie chodzi o o bycie nieczułym  na cudze nieszczęście  i odmawianie pomocy potrzebującym , a , o nie splatanie się energetyczne , emocjonalne ze zdarzeniami , które nie są nasze.

No właśnie wydaje mi się, że nikt nie uniknie spątania energetycznego, bo tak na prawdę wszystko jest "nasze". Jest, bo przejawia się w Twojej rzeczywistości. Dopomina się o uwagę tym intensywniej im bardziej będziesz się starała nie splątywać energetycznie.

Chciała byś współdzielić świat z seryjnym mordercą okrutnym gdy przechodzisz obok niego? Chciała byś wziąć na siebie odpowiedzialność za czyny Hitlera i jemu podobnych , tylko dla tego iż są obok Ciebie?

My ludzie stworzyliśmy tego Hitlera. Czas zrozumieć, że jakaś częsć mnie i Ciebie jest za to odpowiedzialna, że nie jest to jakieś działanie złego jaszczura, zuego boga , czy tam czyjeś,. To nasze zbiorowe myśli powołują potwory do życia, a pierwszym krokiem ku temu jest tworzenie wokół siebie kokonów "to nie moje, to nie ja "

Wszystko ma swoje wibracje ( wysokie lub niskie ) w stosunku do jakiegoś odniesienia , można w nich  się zanurzyć , wszystko można. Zanim zechcesz tego  zweryfikuj je i postaw odniesienie , swoją wolą świadomą podejmij decyzje.

Zdaje się , że te wszystkie wibracje są w nas, niczym struny gitary. Można wygasić jedne brzmienia wzmacniając drugie , a ostatecznie poprzez Jednię jesteśmy połaczeni z całym światem. I go dosłownie stwarzamy.

Ja mogę zrozumieć cudzą  decyzjonalność w rożnych sprawach , mogę ją akceptować jako cudze dobro z rożnych względów.
Jednak nie chcę współodczuwać i współuczestniczyć w konsekwencjach cudzych wyborów niosących niskie wibracje.
Zwyczajnie to nie mój świat. 

Niestety Kiaro, to też Twój świat. Tym bardziej manifestujacy się w Twoim życiu im bardziej będziesz go wypierała.

[Linda]

 

Z drugiej strony Lindo, jeśli nie będziemy w stanie współodczuwać bólu drugiej istoty to łatwo przyjdzie nam ją skrzywdzić. Jestem za tym, żeby każdy, kto wyrządził krzywdę mógł ją współ-odczuć, tak, jakby wyrządził ją samemu sobie. Wówczas bogaty chciwiec odczułby brak i głód. Świat może byłby wtedy lepszy ?

Mówisz East co byś chciał...Ja też bym tak chciała....Tylko ,ze być może zupełnie inne prawa działaja we Wszechswiecie..Ten kto kogos skrzywdził i ma wyrzuty sumienia zwykle w końcu ponosi karę.Ten kto myśli inaczej i nigdy nie żałuje swoich czynów ,nawet najgorszych ,często nigdy nie ponosi kary .Widzę to w swoim otoczeniu ..Często analizuję takie przypadki .Ta teoria  nie wspólodczuwania ,pasuje mi do takiego stanu rzeczy .Bo jak ja moge skrzywdzic kogoś wspólczujac mu ,pomagając jak umiem ale jednocześnie  zbyt głęboko w tą jego sytuacje emocjonalnie nie wchodząc. Tym bardziej ,gdy nie ja ją spowodowałam.To bardzo się kłóci z tym co do tej pory wiedzielismy .Tego trzeba  sie długo uczyć.Ja sama teraz tylko to rozważam i nie umiem sie czesto od empati uwolnic.   Tylko myśle sobie ,ze mozna przeciez podarowac komus  pomoc,  wspólczuć mu ,wysłuchać go a jednoczesnie miec wiedzę ,która nie pozwoli zamanifestowac sie podobnym zdarzeniom w naszym życiu 
Jesli aktualna jest teoria ,ze to nasze mysli i uczucia kreuja nasza rzeczywistosc.

[Kiara]

Nigdy nie jesteśmy  w stanie współodczuwać cudzego bólu nie ma co sobie udowadniać iż tak jest bo nie jest i nie było .

Żeby coś odczuć trzeba to doświadczyć , przeżyć , wówczas posiadamy wiedzę o tym stanie.
Przysłowiowy  głodny nie zrozumie sytego jak sam nie dozna głodu... więc  to teoretyczne współodczuwanie tak naprawdę wcale nie jest odczuciem stanu osoby w niej będącej.

Raczej ( i zbyt częstym) łączeniem się z jej energiom i branie na siebie jej niedokończonych przeżyć , które nie są dla niej i nas dobrem , bowiem blokują jej wiedzę o zamierzonym doświadczeniu.
Z autopsji wiem iż takie osoby po raz kolejny i kolejny wchodzą w te same doświadczenia i cierpią nie radząc sobie z nimi.
Moim zdaniem lepiej jest zainspirować możliwością wyjścia z opresji niż stać , "głaskać" po głowie i przeżywać razem  oraz razem wchodzić i wychodzić z sytuacji.
Podać rękę z miłości do Człowieka to nie wykonywać za niego nic ( nawet przeżyć) bo on jest wówczas w częściowej stagnacji. Miłość bezwarunkowa to mądrość serca a ono nie przejawia wówczas naiwności nielogicznej , a prawdziwą mądrość sytuacyjną.

Nie ma możliwości doznawania i przeżywania bólu drugiej osoby przez człowieka , każdy odczuwa własny ból w takiej lub podobnej sytuacji. 
Po to doświadczamy różnorodności zdarzeń ( ofiary i kata , radości i bólu , głodu i sytości , szczęścia i traumy), by nasza wiedza doświadczenia przerodziła się w mądrość decyzjonalną.

To dzięki niej mamy podejmować decyzje , które przyniosą dobro nam i ludziom obok nas.

Czy przeżywanie za kogoś czegoś , ograniczanie jego decyzji naszymi doskonałymi , lepszymi i najlepszymi jest cudzym prawdziwym dobrem?

Znamy powiedzenie o rybie i wędce? znamy.....

A sami mamy podwyższać swoją energię i dawać przykład swoim pięknem coraz większym miast obniżać ją bo to nie są inspirujące przykłady dla poszukujących drogi ku lepszemu.

Owszem burzą te informacje spokój dotychczasowych wygodnych prawd, ale...
I niech każdy wybierze to co jest mu bliższe na dany moment.

Pamiętać jednak trzeba iż nikt za nikogo życia nie przeżyje i nigdy nie odczuje niczego  przez pryzmat cudzej osobowości , a jeżeli nie , to nasze decyzje chociaż dla nas piękne i bardzo wartościowe , to w cudzym świecie wartości takimi nie są i być nie muszą.

Kiara



ps.east zrozumienie punktu widzenia  Ptaka nazywa się posiadaniem podobnej wibracji , pochodzeniem z tej przestrzeni w której macie taki sam system wartości i podobną linię doświadczeń. Dlatego to co Ona pisze jest ci bliskie i walczysz zawzięcie jak Ona z tym co ja piszę.
Dlaczego tak? Bo jeszcze nie potrafisz akceptować mojej odmienności a co za tym idzie mojej wiedzy.

[east]

Mówisz East co byś chciał...Ja też bym tak chciała....Tylko ,ze być może zupełnie inne prawa działaja we Wszechswiecie..Ten kto kogos skrzywdził i ma wyrzuty sumienia zwykle w końcu ponosi karę.Ten kto myśli inaczej i nigdy nie żałuje swoich czynów ,nawet najgorszych ,często nigdy nie ponosi kary .Widzę to w swoim otoczeniu ..

Potężny system duchowego rozwoju jakim jest buddyzm wręcz jednym z filarów uczynił prawo karmy. Z naszej perspektywy czasowej ten który krzywdzi i nie ponosi kary zaprzecza prawu karmy, ale nie mozemy zakładać, że tak jest na pewno. Bo może w przyszłym życiu jego uczynki mu się czkawką odbiją.
To zresztą nie jest ważne, nie sądzę , ze wina-i-kara to jest najważniejsza kwestia na jakiej chciałbym się skupić. 
Współodczuwanie to raczej miernik wewnętrznej wrażliwości ,a może i czegoś więcej.
Ktoś, kto w ogóle nie jest zdolny do współodczuwania, albo też celowo w sobie tę umiejętność blokuje, pozbawia siebie czegoś bardzo ważnego, jakiejś ważnej częsci człowieczeństwa. Ma do tego prawo z powodu wolnej woli.
Jednakże tym samym blokuje sobie możliwość współuczestniczenia i współkreacji życia, moim zdaniem.
Blokady te kierunkują człowieka wpychając go na różne ścieżki - a to bogactwa materialnego  i samozadowolenia fizycznego ( pięknie wyrzeżbione ciało, operacje plastyczne etc) ; a to w kierunku samozadowolenia z własnego, lepszego rozwoju duchowego na co traci energię i środki.
W każdym wypadku coś zyskujemy, a coś tracimy z oczu.

Weźmy skrajny przypadek spokoju i zrównoważenia bez jakiegokolwiek połączenia z otoczeniem. Ktoś taki nie będzie w stanie  się nauczyć tego, co najważniejsze. Być może będzie doskonale bogaty (wewnętrznie lub zewnętrznie), ale nie połączy tego faktu z narastającą biedą (duchową lub materialną ) na zewnątrz siebie. Prędzej uzna, że to nie jego świat.
Nie mam teraz na myśli tego, by dla odmiany się umartwiać, czy rozdawać majętność ubogim, ale by rozdawać coś znacznie cenniejszego - empatię, współczucie oraz wiedzę i intencję jak ten świat funkcjonuje.
Przykładowo, poznałem kolegę w trudnej sytuacji materialnej i nieciekawej życiowej, któremu podarowałem książkę "Transfering. cz1sza" Zelanda Vadima. Wiedziałem, że osoba ta szuka sposobów i przyczyn takiego a nie innego swojego życia, a nie moich porad, czy porad księdza. Człowiek ten w ciągu miesiąca odmienił swoje życie na lepsze -wg niego. A ja dzięki niemu poznałem radość z dzielenia się czymś co skutecznie działa i sam uzyskałem dowód na słuszność obranej przez siebie drogi. A przy okazji poznałem lepiej mentalność ludzi, których wcześniej omijałem z daleka. Prawdziwy, barwny nurt życia toczy się tuż obok nas. To potęzna moc, ale często miotamy się w niej chaotycznie obijając się o siebie wzajemnie zamiast wykorzystać każde to zderzenie dla lepszego zrozumienia mocy  nurtu i siebie samego.

ps. Kiaro, w tym co piszę na prawdę najmniej mi chodzi o  dyskredytowanie Ciebie.  Twoja prawda  jest Twoją i taką pozostanie. Tu raczej rzecz idzie o odkrycie pewnych praw rządzących rzeczywistością, a wg mnie jednym z najważniejszych jest prawo współodczuwania. Dobrze to widać w temacie 99%.
Ludzie intuicyjnie czują, że takie współodczuwanie to potężna siła, ale brak wiedzy o niej powoduje, że energia ta ulega w końcu albo rozproszeniu, albo ktoś ją zagospodarowuje dla swoich celów.
Na indywidualnym planie akcja-reakcja tego  jeszcze widać wyraźnie (choć wg mnie działa), bo dopiero zmiana perspektywy na szerszy zakres ( spoza siebie ) daje wgląd.

[songo1970]

można jeszcze powiedzieć, tak- jeżeli ktoś nie jest zdolny do empatii,-
to znaczy, że ma coś zablokowane, albo mu czegoś brak, tak czy inaczej kiedy na swojej drodze spotykamy tzw. "bratnią duszę",-
to od razu czuję się jej stan, i to jest piękne, kiedy bez słów wiemy o sobie tak dużo.

[Kiara]

ps. Kiaro, w tym co piszę na prawdę najmniej mi chodzi o  dyskredytowanie Ciebie.  Twoja prawda  jest Twoją i taką pozostanie. Tu raczej rzecz idzie o odkrycie pewnych praw rządzących rzeczywistością, a wg mnie jednym z najważniejszych jest prawo współodczuwania. Dobrze to widać w temacie 99%.
Ludzie intuicyjnie czują, że takie współodczuwanie to potężna siła, ale brak wiedzy o niej powoduje, że energia ta ulega w końcu albo rozproszeniu, albo ktoś ją zagospodarowuje dla swoich celów.
Na indywidualnym planie akcja-reakcja tego  jeszcze widać wyraźnie (choć wg mnie działa), bo dopiero zmiana perspektywy na szerszy zakres ( spoza siebie ) daje wgląd.

Zrozum czym innym jest   odczuwanie czegoś , np. sytuacji ,  a czymś zupełnie innym współodczuwanie z kimś , zresztą tak naprawdę pozorne.

Możesz coś odczuć wówczas gdy niesiesz już w sobie wiedzę na dany temat , czyli posiadasz już takie doświadczenia w swojej pamięci nawet nieświadomej.

Wyobraź sobie iż ktoś je czekoladę , której ty nigdy nie jadłeś , nie znasz jej smaku , nie masz tego uczucia w sobie. Ktoś zaczyna się wykrzywiać i krzyczeć iż to ohyda paląca , szczypiąca i wszystko złe...
A Ty zaczynasz współodczuwać te stany z tą osobą... ( stany a nie smak czekolady , bowiem stany znasz a smaku nie ) i co się dzieje? Wysyłasz mu energię tych stanów wzmacniasz je w nim  nawet gdy nie są one pożądane przez niego. Albo właśnie potrzebuje takiej energii i ciągnie ją od współodczuwających bo to jest jego świat energetyczny. Dopowiedz sobie resztę , bo nie możesz odczuwać cudzych odczuć  to pewnik.

Kiara

[east]

@Kiaro

bo nie możesz odczuwać cudzych odczuć  to pewnik.

Pewnik ?
Czy aby na pewno są to zupełnie cudze odczucia ? Piszesz tak, jakby współodczuwanie było  niedostępne .To ,że Ty, czy ja nie odbieramy zakresu fal odpowiadającego za współodczuwanie to nie znaczy,  że tego nie ma.
Otóż cały ekosystem w ten sposób się komunikuje. Udowodniono (reakcja psychogalwaniczna), że rośliny wyczuwają nastrój człowieka, a nawet jego zamiary nawet zanim ten wejdzie do pokoju z roślinami (poziom stresu mierzony elektronicznie) . Drzewo wie, kim jest ten, który zamierza je ściąć.
Co więcej, uważam, że na pewnym poziomie istnienia jako istoty duchowe również współ-uczestniczymy w tej infostradzie. Niestety nasze niższe wibracje skutecznie zagłuszaja to połaczenie. Kiedy one się wyciszają ( medytacja) to wtedy wchodzimy na nowe/stare? częstotliwości na których możemy nauczyć się współodczuwać jedność ze wszystkim-co-jest.

Sprowadzanie porównań współodczuwania o którym piszę do zmysłowych doświadczeń smaku czekolady nie jest moim zdaniem najszczęśliwsze.

[Dariusz]

Tu nie chodzi o o bycie nieczułym  na cudze nieszczęście  i odmawianie pomocy potrzebującym , a , o nie splatanie się energetyczne , emocjonalne ze zdarzeniami , które nie są nasze.

No właśnie wydaje mi się, że nikt nie uniknie spątania energetycznego, bo tak na prawdę wszystko jest "nasze". Jest, bo przejawia się w Twojej rzeczywistości. Dopomina się o uwagę tym intensywniej im bardziej będziesz się starała nie splątywać energetycznie.

Myślę, że pamiętasz Transerfing Rzeczywistości >>. Wadim porusza ten problem zaznaczając, że energie (wszelakich wahadeł) próbują przedostać się do naszej rzeczywistości ale tylko my sami możemy decydować co i w jakiej mierze dostanie się do niej (tej naszej rzeczywistości). To trudne ale w naszym, dobrze pojętym interesie jest niedopuszczenie tych energii do nas samych.

No, ale znów stworzyliśmy ofa.

[Linda]

 

Przykładowo, poznałem kolegę w trudnej sytuacji materialnej i nieciekawej życiowej, któremu podarowałem książkę "Transfering. cz1sza" Zelanda Vadima. Wiedziałem, że osoba ta szuka sposobów i przyczyn takiego a nie innego swojego życia, a nie moich porad, czy porad księdza. Człowiek ten w ciągu miesiąca odmienił swoje życie na lepsze -wg niego. A ja dzięki niemu poznałem radość z dzielenia się czymś co skutecznie działa i sam uzyskałem dowód na słuszność obranej przez siebie drogi. A przy okazji poznałem lepiej mentalność ludzi, których wcześniej omijałem z daleka. Prawdziwy, barwny nurt życia toczy się tuż obok nas. To potęzna moc, ale często miotamy się w niej chaotycznie obijając się o siebie wzajemnie zamiast wykorzystać każde to zderzenie dla lepszego zrozumienia mocy  nurtu i siebie samego.

Różnice zdań pomiędzy nami mogą się brać z różnicy definicji współczucia i współodczuwania.Sytuacja ,która opisałeś jest dla mnie współczuciem i następnie pomocą,którą okazałeś swojemu koledze i jest według mnie
czynem jak najbardziej prawidłowym.Jednak  myślę ,ze jest granica ,kiedy to współczucie przechodzi we wspłlodczuwanie. Z mojej krótkiej analizy wynika ,ze w twoim przykładzie zobaczyłeś trudna sytuacje życiowa kolegi ,zauważyłeś jego załamanie psychiczne i współczułeś mu  ,postanawiając pomóc.I to jest OK.Współodczuwanie powoduje ,ze przekraczasz granicę współczucia i utożsamiasz się z jego problemam,i bierzesz na siebie ,wczuwasz sie tak bardzo ,ze i dla Ciebie na krótko świat przestaje być piękny ....Obciążasz swoja psychikę...Dla osoby której pomogłeś i współczułeś nie ma znaczenia Twoje współodczuwanie. Nawet nie jest w stanie tego odróznic. czy jej współczujesz czy współodczówasz wraz z nią...Ona się cieszy z Tego ,ze ktoś ją zrozumiał i pomógł.
Wspólodczuwanie jest mozliwe dzieki  wyobrazni ,która powoduje ,ze jesteśmy w stanie wczuć sie w emocje drugiego człowieka .Jeżeli te emocje są złe to i my doswiadczamy przygnebienia  a to juz jest oddawanie energii.
A według Transerfingu cała nasza rzeczywistosc opiera sie na gospodarowaniu energią.Nie mozemy sie ustrzec przed oddawaniem energii ,możemy tylko ograniczyć to oddawanie i miec swiadomosc ,ze to sie dzieje.