Czy legendarna Aleja MenhirĂłw w Carnac to „aleja gÂłupcĂłw”?
utworzona przez uÂżytkownika Zofia PiepiĂłrka w dniu 5 stycznia 2012 o 22:51 ·
Motto: „Spektakularne odkrycie menhirĂłw z Ery Kamiennej w Bretanii (Francja) mogÂłoby otworzyĂŚ kod jednego z najbardziej zagadkowych rozdzia³ów ludzkiego rozwoju i odmieniÂłoby naszÂą znajomoœÌ wczesnej historii ludzkoÂści.” - John Lichfield, The Independent, 31 lipiec 2006
*Carnac (bret. Karnag) 47°35′N 3°05′W. NajsÂłynniejsza miejscowoœÌ i gmina we Francji, w regionie Bretania, w departamencie Morbihan. DorĂłwnuje popularnoÂściÂą brytyjskiemu Stonehege ze wzglĂŞdu na Menhiry w Carnac. SÂą one dziedzictwem Âświatowej kultury, stÂąd koniecznoœÌ ich ochrony w takim samym stopniu jak Stonehenge, gdyÂż jest to muzeum prehistoryczne. Wszystkie megality bretoĂąskie sÂą szanowane, pieczoÂłowicie utrzymane i opisane.
Carnac to równie¿ znane uzdrowisko i k¹pielisko francuskie u wybrze¿a Oceanu Atlantyckiego. Wokó³ zatoki Morbihan wznosz¹ siê najbardziej niezwyk³e aleje megalitów na œwiecie. Trzy tysi¹ce kamiennych bloków nadal stoi jak sta³o, natomiast pierwotnie skupisko obejmowa³o prawdopodobnie oko³o dziesiêciu tysiêcy menhirów. Ten fenomenem wprawia w os³upienie wszystkich myœl¹cych ludzi œwiadomych tego, ¿e te tajemnicze megalityczne konstrukcje nie mog¹ byÌ dzie³em ludów prymitywnych, lecz dzie³em inteligentnej cywilizacji, która pozostawi³a potomnym niezwyk³¹ wiedzê zakodowan¹ w ustawieniu tysiêcy megalitów. Oczywiœcie na ich temat s¹ ró¿ne teorie, ale nadal nikt nie rozumie sensu i celu ich przeznaczenia. Jest zbyt du¿o pytaù na które nie ma odpowiedzi! Te pytania s¹ najwa¿niejsze.
„Kamienne Puzzle”.
Stare przysÂłowie mĂłwi - „Najtrudniej zrozumieĂŚ najprostsze sprawy”, dlatego zamierzam udowodniĂŚ czym sÂą Aleje MenhirĂłw w Carnac na przykÂładzie wÂłasnych badaĂą kamiennych krĂŞgĂłw.
Od 1993 roku badam ró¿ne megality i po swojemu ukÂładam te „Kamienne Puzzle”. PatrzÂąc na zdjĂŞcia i filmy tajemniczych menhirĂłw w Carnac dostrzegÂłam pewnÂą prawidÂłowoœÌ! Co przeciĂŞtnemu turyÂście oraz naukowcowi patrzÂącemu na wielokilometrowe rzĂŞdy menhirĂłw dosÂłownie „rzuca siĂŞ w oczy”? OczywiÂście wielkoœÌ tego kamiennego przedsiĂŞwziĂŞcia! Musi to byĂŚ bardzo waÂżne dla sprawy „Kamiennych Puzzli”, a co za tym idzie - sprawy DYSKĂW o ktĂłrych pisaÂłam. OdpowiedÂź w tej sprawie jest prosta tak samo jak w przypadku STREFY 3c 123 oraz Stonehenge i Avebury - o czym pisaÂłam w art. „Klucz do tajemnicy Stonehenge jest w Polsce!”. WiĂŞc co to jest?
Wielkie w skali pasma kosmiczne!
Aleje MenhirĂłw to PASMA KOSMICZNE pokazane nam w Wielkiej Skali. Czy zrobiÂły to ludy prymitywne?! Dla mnie jest niepojĂŞte, Âże tysiÂące lat temu nasi inteligentni PRZODKOWIE przewidzieli, Âże nie bĂŞdziemy pamiĂŞtaĂŚ swojej toÂżsamoÂści? Co takiego wĂłwczas siĂŞ zdarzyÂło, Âże podjĂŞli siĂŞ aÂż tak wielkiego przedsiĂŞwziĂŞcia jakim jest Aleja MenhirĂłw, w ktĂłrej zakodowali wiedzĂŞ o najwaÂżniejszych pasmach kosmicznych? W jakiej SKALI to wykonali?
WÂłaÂśnie o tych pasmach mĂłwiÂłam w 1997 roku w SulĂŞczynie podczas sympozjum naukowego poÂświĂŞconemu kamiennym krĂŞgom. Brali w nim udziaÂł archeolodzy, fizycy i astronomowie, historycy, botanicy, radiesteci, dziennikarze, itd. Nasze referaty zostaÂły opublikowane w ksi¹¿ce pt. „Na szlaku GotĂłw” pod redakcjÂą prof. H. Panera - dyrektora Muzeum Archeologicznego w GdaĂąsku. (Do wglÂądu na miejscu oraz w UG SulĂŞczyno i w wielu Muzeach Archeologicznych w Polsce.)
Na podstawie pierwszych 100 wypraw i badaĂą kamiennych krĂŞgĂłw w Odrach k/Czerska – zrozumiaÂłam dlaczego 4 kamienne krĂŞgi ustawione sÂą w linii prostej z dokÂładnoÂściÂą astronomicznÂą na przesilenie letnie. ZrozumiaÂłam, Âże konstruktorzy kamiennych krĂŞgĂłw wiedzieli o istnieniu Pasm Kosmicznych i dlatego ustawili megality tak, abyÂśmy to zrozumieli gdy „doroÂśniemy” do poziomu ich inteligencji! Pasma te nazwaÂłam ZÂłote i Platynowe. Czy odkryÂłam coÂś zupeÂłnie nowego czy moÂże dokopujĂŞ siĂŞ do prawdy o naszych PRZODKACH?
Pasma ZÂłote przebiegajÂą w linii prostej z kierunku: poÂłudniowy-zachĂłd na pó³nocny-wschĂłd. SzerokoœÌ tego pasma wynosi ok. 5 m. CzĂŞstotliwoœÌ promieniowania w widmie ÂświatÂła biaÂłego odpowiada kolorowi mieszczÂącemu siĂŞ w barwie czerwono - pomaraĂączowej fal elektromagnetycznych o dÂługoÂści ok. 623 nm lub Ă, przez ktĂłre przepÂływajÂą fale radiowe.
Pasma Platynowe wskazujÂą kierunek: poÂłudniowy-wchĂłd na pó³nocny-zachĂłd. SzerokoœÌ tego pasma wynosi ok. 6 m, czĂŞstotliwoœÌ promieniowania w widmie ÂświatÂła biaÂłego odpowiada kolorowi w granicach nadfioletu o dÂługoÂści ok. 382 nm lub Ă, przez ktĂłre przechodzi promieniowanie „X” - rentgenowskie i gamma.
Jaka to proporcja do SKALI Alei MenhirĂłw w Carnac? KtĂłry z matematykĂłw to policzy?
Pasma ZÂłote i Platynowe krzyÂżujÂą siĂŞ co 12 x 15 m tworzÂąc siatkĂŞ pasm kosmicznych otaczajÂących caÂła ZiemiĂŞ. Na skrzyÂżowaniu tych pasm stoi kamieĂą centralny w kaÂżdym kamiennym krĂŞgu. W kaÂżdym ukÂładzie kamiennych krĂŞgĂłw - jakie badaÂłam w Polsce - zawsze jest jakiÂś kluczowy krÂąg ze znakiem wyrytym na kamieniu centralnym.
MĂłwiÂąc i piszÂąc o pasmach kosmicznych ZÂłotych i Platynowych, w ktĂłrych przepÂływajÂą fale radiowe (w 1997 r.!) nie myÂślaÂłam o naszej Galaktyce jako ÂźrĂłdle ich pochodzenia i promieniowania docierajÂącego do Ziemi. Dopiero, gdy siĂŞgnĂŞÂłam po ksi¹¿ki z astronomii zrozumiaÂłam czym sÂą te pasma i do czego mogÂą sÂłuÂżyĂŚ. RozmawiaÂłam wĂłwczas na ten temat z kilkoma fizykami i astronomami w Akademii Morskiej w Gdyni, Uniwersytetu GdaĂąskiego oraz w Obserwatorium Astronomicznym w GrudziÂądzu. OkazaÂło siĂŞ, Âże astronomia i fizyka nie znaÂła jeszcze takich pasm, dlatego nie rozumieli o czym mĂłwiĂŞ. Gdy wspomniaÂłam o zdjĂŞciach tych pasm wykonanych w 1993 roku w Odrach, za pomocÂą aparatu fot. „Smiena”(!) - tylko astronom, pan Marek SzczepaĂąski w Akademii Morskiej w Gdyni wspomniaÂł, Âże byÂły publikowane (w miesiĂŞczniku dla astronomĂłw) zdjĂŞcia satelitarne pasmowych promieniowaĂą nad ZiemiÂą. Ja mam zdjĂŞcia pasma kosmicznego w Odrach i wĂłwczas nie mogÂłam zrozumieĂŚ jakim cudem zwykÂły aparat mĂłgÂł wyÂłapaĂŚ te promieniowania? ZwrĂłciÂłam siĂŞ w tej sprawie do specjalisty od fotografii. WyjaÂśniÂł, Âże w sprzedaÂży sÂą filmy o czuÂłoÂści do 700 nm i dlatego w odpowiednich warunkach moÂżna je sfotografowaĂŚ. Z naciskiem zwrĂłciÂł uwagĂŞ, Âże waÂżny jest teÂż aparat fotograficzny. (Co takiego jest w „Smienie” czego nie byÂło w innych aparatach fot.?) PoradziÂł, abym siĂŞgnĂŞÂła do podrĂŞcznikĂłw „Fotografia”, gdzie jest to dokÂładnie wyjaÂśnione. ZainteresowaÂłam siĂŞ tym, gdyÂż byÂło to bardzo waÂżne w moich badaniach pasm kosmicznych, pomimo Âże nikt w to nie wierzyÂł. SiĂŞgnĂŞÂłam po podrĂŞczniki fotografii oraz astronomii. Wszystko siĂŞ potwierdzaÂło! Ale to byÂł rok 1994 i od tej pory jakoœÌ filmĂłw i aparatĂłw fotograficznych wzrosÂła nieporĂłwnywalnie, jak rĂłwnieÂż wiedza o kosmosie, ale ja nie jestem fizykiem ani astronomem.
W podrĂŞczniku dla astronomĂłw czytamy - „WiedzĂŞ na temat promieniowania zawdziĂŞczamy osiÂągniĂŞciom wspó³czesnej fizyki i najnowszym metodom obserwacyjnym, umoÂżliwiajÂącym rozszyfrowanie niewielkiego strumienia ÂświatÂła docierajÂącego do nas z odlegÂłych obszarĂłw WszechÂświata. Ten nieznaczny, czĂŞsto niezauwaÂżalny strumieĂą ÂświatÂła skÂłada siĂŞ z fal, ktĂłre rozprzestrzeniajÂąc siĂŞ w pró¿ni z olbrzymiÂą prĂŞdkoÂściÂą prawie 300 000 km/s. niosÂą g³ównÂą czêœÌ informacji o wysyÂłajÂących je ciaÂłach niebieskich oraz materii napotkanej po drodze. DÂługoÂści fal odbieranych przez ludzkie oko sÂą tak maÂłe, Âże najczĂŞÂściej wyraÂżamy je w specjalnych jednostkach - angstremach (Ă) - aÂż 100 milionĂłw razy mniejszych od centymetra. Barwie czerwonej odpowiada najdÂłuÂższa widziana przez nas fala elektromagnetyczna o dÂługoÂści ok. 7000 Ă, a fioletowej najkrĂłtsza, o dÂługoÂści ok. 4000 Ă. Poza tymi granicami, zarĂłwno w kierunku fal dÂługich jak i krĂłtkich, rozciÂąga siĂŞ obszar ÂświatÂła dla ludzkiego oka niewidzialnego. Od strony barwy czerwonej obejmuje on podczerwieĂą i fale radiowe, a od strony fioletu - nadfioletu, promieniowanie rentgenowskie oraz gamma. Wszystkie wymienione „rodzaje” promieniowania sÂą w postaci jednakowego typu fal rozchodzÂących siĂŞ w pró¿ni z tÂą samÂą prĂŞdkoÂściÂą, a ró¿niÂących siĂŞ, jedynie dÂługoÂściÂą i sposobem ich odbierania. NajdÂłuÂższe z nich, fale radiowe, wykorzystywane sÂą codziennie do przesyÂłania programĂłw R i TV oraz utrzymywania ³¹cznoÂści z dowolnymi obszarami na Ziemi. KrĂłtkie fale radiowe przepuszczane sÂą przez atmosferĂŞ, dziĂŞki czemu sÂłu¿¹ takÂże do przekazywania sygna³ów satelitarnych oraz otrzymywania radiowych map powierzchni sÂąsiednich planet i kosmosu. Radioastronomia narodziÂła siĂŞ w 1932 r, a póŸniej - w latach szeœÌdziesiÂątych ÂświĂŞciÂła wielkie tryumfy, kiedy to anteny wielkich radioteleskopĂłw odkryÂły mnĂłstwo radioÂźrĂłdeÂł, wÂśrĂłd ktĂłrych znalazÂły siĂŞ nieznane dotÂąd kwazary i pulsary. Otrzymano wĂłwczas nowy, radiowy obraz WszechÂświata.”
SzukajÂąc dowodĂłw, czytajÂąc ró¿ne czasopisma i ksi¹¿ki dotyczÂące astronomii, (dla takich amatorĂłw jak ja), z zaskoczeniem stwierdziÂłam, Âże to co odkrywaÂłam podczas blisko 100 wypraw do Odr oraz póŸniej do innych kamiennych krĂŞgĂłw - potwierdza w caÂłej rozciÂągÂłoÂści wspó³czesna wiedza naukowa o kosmosie, np. ksztaÂłt naszej galaktyki – dysk, ksztaÂłty galaktyk i gromady gwiazd, pasmowe promieniowanie radiowe, „X” i podczerwieni oraz kierunek wiru energii, zakodowany w kamiennych krĂŞgach, ktĂłry jest zgodny lub nie - z obrotami Ziemi i Galaktyki. PomogÂło mi to w zrozumieniu wielu spraw oraz odró¿nieniu prawdy od faÂłszu. ZrozumiaÂłam teÂż, Âże „klucz” jest w wirze energii oraz w naszym kodzie genetycznym.
„Wspó³czeÂśni fizycy oraz astronomowie majÂą do dyspozycji dobrze wyposaÂżone obserwatoria astronomiczne na Ziemi: satelity, stacje orbitalne, teleskop kosmiczny „Hubbla”, ktĂłry kr¹¿y wokó³ Ziemi od kwietnia 1990 r. DziĂŞki temu mogÂą obserwowaĂŚ najbardziej oddalone galaktyki, bez przeszkody jakÂą stanowi ziemska atmosfera. Ale jak dalece umoÂżliwi im to wglÂąd we WszechÂświat? WszĂŞdzie, niezaleÂżnie od zasiĂŞgu odnajdujÂą galaktyki podobne do naszej, ktĂłrych jest okoÂło 60%. Ale sÂą rĂłwnieÂż inne ksztaÂłty np. eliptyczne, soczewkowe, nieregularne.” Od kilku lat astronomowie odkrywajÂą setki planet w ró¿nych gwiazdozbiorach w naszej Galaktyce. Czy odkryli juÂż pasma kosmiczne ZÂłote i Platynowe w kosmosie?
Nie jestem naukowcem wiĂŞc pewnie jeszcze dÂługo szanowane autorytety naukowe nie uznajÂą mojego odkrycia i wieloletniej pracy. Dlaczego? Wg naukowej teorii K. Darwina jesteÂśmy potomkami maÂłp, dlatego to co wskazujÂą wielokilometrowe rzĂŞdy menhirĂłw jest sprzeczne z obowiÂązujÂącÂą TEORIÂĄ NAUKOWÂĄ wbrew logice i badaniom matematykĂłw, fizykĂłw i astronomĂłw.
Analizuj¹c swoje badaniami i odkrycia w kamiennych krêgach zrozumia³am, ¿e astronomowie odkrywaj¹ kosmos, ale nie widz¹ tego co w symbolu zosta³o odwzorowane w ustawieniu ró¿nych megalitów na Ziemi. W dalszych moich badaniach okaza³o siê, ¿e w ustawieniu kamiennych krêgów zosta³y w symbolu odwzorowane ró¿ne gwiazdozbiory, ale równie¿ typowe technologie Obiektów Lataj¹cych dla danych gwiazdozbiorów i galaktyk.
Powraca³o wci¹¿ pytanie - kto tysi¹ce lat temu o tym wiedzia³? Dlaczego ta wiedza zosta³a zabezpieczona w setkach kamiennych krêgów na Ziemi? Dlaczego w XXI wieku astronomowie i fizycy badaj¹cy kamienne krêgi i inne megality nie widz¹ tego? Ma to wielkie znaczenie dla zrozumienia tajemnicy Alei Menhirów w Carnac. Ale dlaczego?
Aleje MenhirĂłw to Kod Pasmowy
Jestem wizjonerk¹ a nie fizykiem, ale badaj¹c te pasma w 1993 roku bez ¿adnego sprzêtu technicznego, widzia³am i czu³am jak uk³adaj¹ siê ró¿ne promieniowania, m.in. - radiowe, X, gamma. Gdy w Polsce nasta³ czas, ¿e wszystko oznakowano kodem kreskowym, zrozumia³am, ¿e promieniowania w tych pasmach uk³adaj¹ siê jak KOD KRESKOWY zrozumia³y dopiero w naszych czasach. Dlatego mo¿na je sfotografowaÌ nawet starym aparatem fotograficznym i to równie¿ jest dowód na ich istnienie.
C.d.n
https://www.facebook.com/notes/zofia-piepi%C3%B3rka/czy-legendarna-aleja-menhir%C3%B3w-w-carnac-to-aleja-g%C5%82upc%C3%B3w/349822571710288
