Wiersze.

[koliberek33]

Rozważanie o...

Człowiek, ta mrówka w obliczu Wszechświata
wciąż dumnie i bezkrytycznie władzę nad Ziemią roztacza
a ona powolna, cierpliwa, jak rodzic strapiony
od wieków bezsensowne przelicza zgony
lecz wciąż piękna, godna i w oczekiwaniu cicha.

I mrówka jej dziecko i sarna i człowiek
i drzewo wichurą ogromną zwalone
a jeszcze grzyby po wielkim deszczu
i mnóstwo, mnóstwo wymieniać by jeszcze...

A Ona wciąż czeka i nie upomina, choć
z jej ran wypływa gorąca lawa -
i rozpaczą krzyczą przydrożne kamienie...

i drży od czasu do czasu jej ciało -
gdy człowiek ów, rozmyślnie przekracza granice,
nie pojmując, iż bez Matki takiej pozostanie z niczym!

Lecz, Ona swój płaszcz wielobarwny
i świetlisty, niczym na ucztę wspaniałą -
niezmiennie tak przyodziewa ...

Nie zauważy niejeden -
drugiego jednak, wciąż i wciąż zdumiewa!


.

[Kiara]

Moja wena odplynela , gdzies daleko w Zaswiat dziki
Tu na forum juz jej nie ma, bo tu tylko wrazski krzyki
Nie ma co rozpaczac wcale , nie ma co lez wiadra zlewac
Przeciez ludziom wroca moce, trzeba tylko ciutke chciewac
Trzeba jeno sercem spojrzec tam gdzie klebia sie podstepy
Zeby rozum co je zglebia, nie okazal sie zbyt tepy
Wejrzec trzeba w gorne stony i zobaczyc swoje moce
Ktore zechciec wzywac trzeba , na co one mkna ochocze
I mocami mocno wladac , a emocjom cugle zadac
Wowczas radosc tu powroci , piesn poplynie tonem wartkim
Jednia znowu nas polaczy choc dzielona w cztery cwiartki
Kto zywiolow moc poznaje , temu zycie rajem staje

Tego  zycze Wam i sobie, a co zycze zaraz zrobie


kiara

[koliberek33]

no i wena już wróciła,
Kiaro Słodka, Kiaro Miła

Matka Ziemia, swoje dzieci tak przyzywa
żywiołem jej ogień twórczy, powietrze wolne
i uczuć fali wzburzonej grzywa,
a także moc cedru, dębu i jesiona
niebawem cudów wielkich dokona!


z serdecznym privietem:

koliberek33

[Linda]

 

Ze strefy nietknietej ludzkim zwątpieniem,
Wyciagasz na chwile ...
obrazy z krainy niczyjej..
Zrywasz kwiaty z łąki ,co kwitnie dla Ciebie
znów chcesz być ptakiem...
nie ptaka cieniem..
I słońce blaskiem silniejszym bije....
i przeszkód nie widzisz na drodze...
I czarne się czarnym zdaje tylko chwilę...
bo pomik Ego niechciany zburzyłeś
i twoja Prawda znów żyje....

[koliberek33]

Wiatr

Świczcze, duje
mocą, grozą pohukuje
powywracał dumne drzewa

a poeci, że w kominku wraz ze świerszczem
tak tęsknoty wciąż rozbudza, i tak pięknie jęczy, śpiewa…

a on hula, a on duje i ze smakiem
zatańcował z żółtym z piachem, czerwonymi dachówkami
i do taktu gwiżdże, przytupuje!

wiatr przeklęty, hen na morzu, na okrętach

wśród kurhanów plecie warkocz -
nić Ariadny plącze, zwija i przerywa

szczotka świata zkurzonego

pooczyszczał dróżki wszystkie -
przenicował brudne dusze, hen na wylot!

=====================================

cichutko, na palcach...


ostrożnie, proszę
tylko nie budź moich snów

lubię z nimi wędrować
po manowcach

nawet jawa
dorównać by im chciała

ich obecność
bardziej rzeczywista niż ty

mimo, że co dzień
całujesz na pożegnanie
o poranku

przepraszam,
choć wciąż jeszcze senna
coraz bardziej do Ciebie
po tej drabinie z fatamorgany

powracam

Scaliłem posty
Darek

 

[chanell]

Piekne te twoje wiersze koliberku

[koliberek33]

Podziękowanie               
               dla Channel


chciałbym dla Ciebie jeszcze
choć parę strof wiersza
co ptaki przyciągną na wiosnę

bazie mięciutkie i serce
dla każdego miłosne -
woń kwiatów z dzieciństwa

zapach rzeki i deszczu
i krztynę wiatru
ze śpiewem świerszczy,
by do snu kołysał....

słów słodkich kilka
i poduszkę z mgieł
na posłanie

takie są moje dla Ciebie życzenia
i najserdeczniejsze  podziękowania!


 

.

[chanell]

Dusza moja pragnie,
drugiej bratniej duszy.
Duszy co ze mną pogada,
przytuli i ze mna się wzruszy.

Chciałabym otworzyć swoją duszę,
za nim w wędrówkę dusz wyruszę.

Wędrówka wydaje się  daleka
i nie wiem co mnie na końcu jej czeka.
Może ta własnie bratnia dusza ?
Może i ona w wędrówkę dusz wyrusza ?



To dla ciebie Koliberku kochany ,moje skromne podziękowania

[koliberek33]

a dzięki piękne
toż koliberek z dumy mało nie pęknie!

wiersz górnolotny
w rymach się nie dusi
oj, spodobać się koliberkowi musi

(gdyby ktoś skrytykować chciał
prędzej by słowem takim się zakrztusił)

raduje się koliberkowa dusza
gdy się wierszem naszej chanell
kanalizuje dusza!


 

[koliberek33]

ach, kobiety!

ach, kobiety, kobiety
kocice
łasice, kokietki

aktorki, panienki i wielkie divy
piękne i dumne ponad wszelkie dziwy

ciucho i cicholubki
mądre i zadziorne z rozumem głupiutkim

roztropne damy i dostojne matrony
hetery i ladacznice
penelopy pilnujące męża, dzieci i domu

służące, kuchty, i cne zakonnice...

kochajmy te wszystkie baby
matki, żony i cudne pannice!


 

=======================================

bo, w marcu jak w garncu...


fiknął marzec koziołka
bo do wiosny blisko
i już bazi by się chwycił
gdyby na lodzie -
się nie wykopyrtnął!

śpiewają koty -
się marcują znaczy
we wsi posyłają już pierwsze swaty

co by z panny się kobieta zrobiła
i swe święto od teraz czciła

niech się pan tuli i tulipan
się kładzie w wielki ceramiczny dzban!

(bo fajanse nie awanse, jeno taki zwykły chłam!)

bo, w marcu jak w garncu
lód, panna i weselny miód

wianuszek, co z cnoty się zmienił
w dziecięcie, jak jaki cud!


 

Scaliłem posty
Darek

[koliberek33]

judaszowy  wers
   

a  ty oblicze  miłości  fałszywej
następny  odlew Judasza co ponad dwa tysiące lat
słodki uśmiech wszem i wobec roztacza

głosisz chwałę Pana i Pani w niebiesiech
podczas gdy w sercu wciąż łzy dławisz i jad
w wątrobie którą rak podstępny toczy
i krzykiem  niemym próbuje twe ślepe i dufne
otworzyć oczy

kiedy wreszcie obudzisz się i misją przestaniesz się
pysznie obnosić i syna swojego jedynego zwyczajnie
utulisz do snu
ostatni to bowiem już czas by wszystkim Judaszom   
tej Ziemi przebaczyli w  każdym  z  nas

Bogini  i  Bóg

[koliberek33]

znów


w fotelu schowałeś  się bezpiecznym snu jawę
dojmującą przechytrzyć pragniesz
gdy noc do dnia przymierza się nieznacznie
pytań moc zadajesz nie wiesz nie rozumiesz
pojąć pragniesz gorączkowo

księżyc zziębnięty wniknąłby chętnie w powietrze
gęste od oddechów śpiących niewinnie niczym mrówka twój but
przed nosem objąć istotę istoty pragniesz
przeczuwasz zagładę nawet i schodzisz z drogi na chwilę
gdy dziecko w pokoju obok kaszle bezustannie
ty siebie szukasz niepoważnie

wstań i przytul się do smutnego dziecka

choć but wciąż taki sam duży gdzieś czyha za rogiem
nie  ma to  już najmniejszego  znaczenia



.

[marek324]

żeby nie było że jestem złośliwy czy coś w tym rodzaju... koliberek - próbowałeś kiedyś publikować swoje wiersze? myślę że była by to najlepsza i przynajmniej miarodajna dla ciebie forma sprawdzenia zapotrzebowania na twoją poezję. bo zazwyczaj oprócz braku rymu jej forma i treść poprostu dręczy duszę... bez urazy.

[Thotal]

Ciężko patrzy się na gada,
który gada, żeby gadać,
nic nie tworzy tylko miesza,
ja bym toto powywieszał...



Pozdrawiam - Thotal

[marek324]

to przynajmniej się rymuje i ma jakiąś logikę rozumowania... jakiego? to już zupełnie inna sprawa. thotal, już kiedyś ci napisałem że jesteś dla mnie thotalną porażką jako człowiek

[koliberek33]

Moje wiersze bez mego starania są drukowane. Znajdziesz je  na każdym Uniwersytecie. Nie znam "mozartów" wśród poetów. Raz się pisze lepiej raz gorzej. To nie jest forum literackie, więc umieszczam tu i zwykłe klepanki- rymowanki i to co mi w duszy akurat gra bez specjalnych ambicji, o których Ty myślisz. Do druku przekazuję te najlepsze.

A może pokażesz jak to się robi naprawdę. I a'propos: już od dawna wiersze rymowane, o jakich myślisz, są źle widziane. Ale tego już w szkole uczyli.

Dziękuję za krytykę, jesteś jedyny odważny taki. Jednakże ni to mnie ziębi, ni grzeje.


O molu rzecz:


była raz sobie taki mol
chciał być mądry, wielki niczym król

czytał, czytał i rozmyślał
swe uwagi ciągle pisał

chciał być ważny i kochany
wciąż zauważany -

tak się starał, tak zabiegał
w internecie ciągle siedział

wreszcie przyszła mu odpowiedź:

Molu drogi, zatrzymaj się wpół drogi
boś nie król, tylko wielki, wielki troll

ostał ci się jeno świat pogardy
a na szyję wielki sznur!

 

[marek324]

ostał ci się ino sznur... wesele wyspiańskiego. kiepskie nawiązanie co dowodzi jednak marnego warsztatu

koliberek: " ...już od dawna wiersze rymowane, o jakich myślisz, są źle widziane..." - skoro więc kierujesz się tym co jest mile widziane bądź nie, to co z ciebie za poeta? poeta idzie za głosem duszy a nie poczekiwaniem pospulstwa, ale widać i tu również zaszły znaczące zmiany, widać jest to również obecnie źle widziane... koliberek, poprzez takie wypowiedzi obnażasz swoją nijakość, bo tylko ktoś taki kieruje się tym co inni pomyślą, inni oczekują, powiedzą, czego chcą itd... żal. pada w ten sposób kolejna "ikona" forum

[koliberek33]

Proszę mi  o merytoryczne wskazanie kiepskości nawiązania do utworu jednego z największych Mistrzów literatury polskiej.


się wymądrzam -
bo ja wiedzę wszelką mam

w Wyspiańskim znakomicie się orientuję

nie, co jakiś tam marny poeta, czy cham*

teoretyk jest ze mnie stary
z jednego tylko powodu
że na imię mi Marek!



*cham (czyt. chłop)

Ps. Wyspiańskiego zawsze pisze sie z dużej litery!

[marek324]

merytoryczne wskazanie kiepskości nawiązania do utworu? koliberek - jaja sobie robisz? wystarczy to przeczytać

[koliberek33]

Żem poetą, żem ikoną
jam nie wiedział tego nigdy

aż tu Marek się się pojawił
prorok jaki czyżby?

wciąż pisałem sobie sam
nie zaglądał żaden pan

ani pani, czy panienka
toż to żałość, żałość wielka
 
lecz czytelnik się pojawił,
i do tego krytyk jaki

już zaczynam wierzyć -
postać ze mnie, nie byle jaka!

nie krytykują jedynie idioty
i byle szaraka.


 

[Thotal]

Naucz chama czytać wiersze,
to poniży cię po pierwsze,
a po drugie, świńskim ryjem,
wytłumaczy po co żyjesz...



Pozdrawiam - Thotal

[marek324]

i rozumiem że te wiersze są wyrazem waszej drogi miłości, zrozumienia, nieingerencji... panowie, przestańcie się ośmieszać, bo to jakoś nie idzie w parze z głoszonymi przez was poglądami. co innego gdy nadstawicie drugi policzek.... wtedy ktoś omylnie weźmie was za męczenników za wiarę a tak...

[koliberek33]

i rozumiem że te wiersze są wyrazem waszej drogi miłości, zrozumienia, nieingerencji...(...)

Dokładnie tak, dokładnie. Gratuluję przenikliwości i ciepło bardzo pozdrawiam. Cieszę się, iż zajrzał tu Pan i wyraził tyle opinii. Nie każdemu chciałoby się o wierszach, czy zwykłych rymowankach rozprawiać. Dziękuję zatem i pozdrowionka ślę ciepłe.


koliberek33

[Dariusz]

>Marek<, Twego posta z tego wątku usunąłem ja. Być moze umknęło Twej uwadze iż jest to wątek dotyczący wiersz, jeśli więc masz jakiś do zamieszczenia to bardzo prosimy, natomiast swe opinie możesz zamieścić (ewentualnie) w wątku "Wyraź siebie".

[koliberek33]

 ***


odsuwanie przynaglanie odpędzanie

u w a r u n k o w a n i e

natychmiast teraz potem
zaraz jutro dość i byle jak
zapaść zazdrość złość
gdzieś pomiędzy tamtędy

polną drogą wjechał czołg
struchlał  słowik polny kwiat
tysięczny obumarł los

horyzont  na pół rozpłatany
nad światem łka gdzie wciąż
balast zbędna gra poza rytmem

niemal każdy takt